คิไมระ

6.3

เขียนโดย หนึ่งตัวตน

วันที่ 17 ตุลาคม พ.ศ. 2561 เวลา 03.15 น.

  30 ตอน
  1 วิจารณ์
  26.23K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 17 ตุลาคม พ.ศ. 2561 03.18 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

2) มือปีศาจ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
     โซระได้ลืมตาขึ้นมาก็พบว่าตนเองได้มายังที่แปลกๆ แห่งหนึ่ง
 
     " ที่นี่มันที่ไหนกัน? รึว่าผมหิวจนตายไปแล้ว "
 
     โซระมองไปรอบๆ ก็เห็นต้นไม้ใบหญ้าปลิวไหวตามสายลม และพอมองไปบนฟ้าก็เห็นนกประหลาดที่มีปีกข้างละสอง ดูๆ ไปแล้วเหมือนปีกแมลงปอเลย
 
     โครก!
 
     อ่า....หิวจังเลย
 
     โซระลูบท้องด้วยความหิวโหยและมองหาของกินที่พื้นและได้พบกับซากของสิ่งมีชีวิตที่ได้ตายลงแล้ว
 
     นั้นมันของกินรึเปล่า?
 
     โซระคลานเข้าไปหาด้วยความกระหาย
 
     อะไรกัน! ซากงูหรอกรึเนี่ย
 
     โซระมองและเริ่มน้ำลายใหล
 
     ถะ ถึงมันจะดูไม่น่ากินก็เถอะ แต่ตอนนี้มันทนไม่ไหวแล้วอย่างน้อยถ้ากินเจ้าสิ่งนี้อาจจะพอประทังหิวได้
 
     พอคิดได้ดังนั้นโซระก็จับซากงูเต็มสองมือ จากนั้นก็สวาปามให้หายอยาก
 
     ง่ำ!
 
     ขะ ขมชะมัดเลย มันจะมีพิษรึเปล่าเนี่ย ตะ แต่ว่าถึงมันจะรสชาตแย่ก็เถอะ....
 
     - ต้านพิษ
 
     โซระพยายามที่จะกระเดือกให้ลงและคิดมโนไปเองว่าเหมือนกำลังกินปลาดิบบนหน้าซูชิ
 
     พอโซระกินเสร็จตราหัวกะโหลกสีม่วงบนหลังมือขวาก็ปรากฏโดยที่โซระเองก็ยังไม่รู้ตัว
 
     แหวะ!
 
     พอกลืนเขาไปแล้วขมคอชะมัด ชักหิวน้ำแล้วสิ
 
     โซระเดินตรงไปเรื่อยๆ ก็มองเห็นแอ่งน้ำเล็กๆ ที่มีน้ำใสสะอาดอยู่ภายในไม่มีปลาอาศัยอยู่
 
     นะ น้ำ ผมเจอน้ำแล้ว จะดื่มให้อิ่มท้องไปเลย
 
     เมื่อตัดสินใจได้แล้วก็วิ่งเข้าหาทันที และก้มลงเอาหน้าจุ่มเขาไปที่ผิวน้ำและดื่มมันเข้าไป
 
     อึกๆๆ
 
     ฮ้า! สดชื่นจัง
 
     ในขณะที่โซระกำลังดื่มน้ำอยู่นั่น สไลม์ที่อาศัยและกลมกลืนกับแอ่งน้ำนี้ก็ได้ปรากฏต่อหน้าโซระและกลืนเขาเข้าไป
 
     สวบ!
 
     อึก! นะ นี่มันอะไร ผะ ผมหายใจไม่ออก
 
     ขณะที่โซระกำลังจะจมน้ำตาย ตรากะโหลกสีม่วงก็เริ่มทำงาน
 
     " อย่ามาแตะต้องศิษย์ของข้าเจ้ามอนสเตอร์ชั้นต่ำ! "
 
     มือข้างขวาของโซระได้กลายเป็นสีม่วงจนสุดแขน เล็บเริ่มยาวออกมาจากปลายนิ้วทั้งห้า แต่ละเล็บก็อาบพิษของงูที่พร้อมจะขย้ำเหยื่อ
 
     มือปีศาจขยับไปเองโดยที่โซระกำลังหมดสติ มันได้เข้าไปจู่โจมเจ้าสไลม์ด้วยพิษที่รุนแรงกว่า
 
     พอสไลม์ได้สัมผัสพิษโดยตรง ด้วยที่มันมีพิษน้อยกว่าจึงทำให้ร่างกายของมันทั้งหมดถูกย่อยสลายจากพิษไปจนหมดไม่เหลือแม้แต่ซาก
 
     - ต้านกรด
 
     เมื่อกำจัดเสร็จสิ้นตราสัญลักษณ์ก็ปรากฏอีกครั้งโดยเพื่มตราบวกสีเขียวอ่อนหลังกะโหลกสีม่วง

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

คุณคิดยังไงกับนิยายเรื่องนี้

* สามารถกรอกแบบสำรวจโดยไม่ต้องเป็นสมาชิกก็ได้ครับ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา