คิไมระ
6.3
เขียนโดย 
หนึ่งตัวตน
วันที่ 17 ตุลาคม พ.ศ. 2561 เวลา 03.15 น.
30 ตอน
1 วิจารณ์
26.87K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 17 ตุลาคม พ.ศ. 2561 03.18 น. โดย เจ้าของนิยาย
แชร์นิยาย
28) ฝัน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความผมลืมตาขึ้นมา ในใจก็คิดไปเองว่าคงจะเช้าแล้ว แต่สิ่งที่เห็นกลับไม่ใช่สิ่งที่ผมคิดไว้ มันเหมือนในความฝันก็ไม่ใช่ซะทีเดียวและก็ไม่ใช่ความจริงซะทีเดียวเช่นกัน
บริเวณที่ผมยืนอยู่กว้างสุดลูกหูลูกตาไม่มีจุดสุดสิ้นสุดของจุดหมายปลายทาง
และที่ผมยืนอยู่ก็ยังมีไอเย็นเหมือนเวลาที่กินน้ำเย็นแล้วมะไอระเหยอยู่ข้างๆ แก้วนั้นแหละ จนผมคิดว่าใครมาจัดคอนเสิร์ตแถวนี้
พอไม่รู้ว่าจะทำอะไรดี ตัวผมก็เดินไปเรื่อยๆ จนกระทั่งได้ยินเสียงอะไรแตก ผมสะดุ้งตกใจจึงใช้ทักษะมังกรบินขึ้นไปบนฟ้า
ทันใดนั้นสิ่งที่ผมเห็นเบี้องล่างก็คือ ตุ๊กตาหิมะวางเรียงรายเต็มไปหมด
มาจากไหนและมาตั้งแต่เมื่อไรกัน!
ผมไม่อยากคิดอะไรมากจริงลองโจมตีดูโดยสร้างบอลกรดระดับกลางพร้อมผสานด้วยทักษะภูติ ทำให้มันกลายเป็นน้ำแข็ง
จากนั้นก็จู่โจมด้วยความแม่นยำจนโดนเป้าหมายเต็มๆ
ผมคิดว่ามันคงจะละลายหายไป แต่เปล่าเลย? แม้จะโดนโจมตี แต่ตัวใหม่ก็จะโผล่ออกมาทันทีเพื่อทดแทนตัวใหม่
ชิ! เจอเรื่องยุ่งยากซะแล้วสิ
ผมเลยเปลี่ยนรูปร่างจากกลมมนกลายเป็นแหลมคมเหมือนเข็ม
ถ้าแบบนี้ล่ะเป็นยังไง ถล่มให้ราบเลย
" ย้า! "
เข็มกรดน้ำแข็งจำนวนมากสาดเข้าไปยังตุ๊กตาหิมาเต็ม จนทำให้พื้นผิวทุกพื้นที่แตกร้าว
ถะ ถึงกับพื้นแตกเลยรึ เฮ้ย! อย่านะเฮ้ย
ยังไม่ทันจะได้ออมแรงไว้ พื้นทั้งหมดก็แตกละเอียดหายไปจนหมดไม่เหลือ เหมือนกับมันไม่เคยมีพื้นมาก่อน
หมดกัน....
ขณะที่ผมกำลังบินไหว้อาลัยพื้นอยู่นั้น! ทันใดนั้นพื้นล่างก็ได้มีแสงสว่างจ้า
อะไรกัน! ยังมีอีกชั้นงั้นรึ
ตัวผมบินลงจอดบนพื้นชั้นสองและมองไปยังแสงนั้น แต่ยังไม่ทันจะได้เข้าไปใกล้ๆ อยู่ๆ ดวงตาแห่งความตายก็ทำงานด้วยตนเอง
มือของผมได้เรียกดาบแห่งโกร่าและพร้อมด้วยการอาบเพลิงทมิฬที่ผมเองก็ยังไม่เคยเห็น
แขนของผมตวัดดาบไปมาและใช้ดาบนั้นแทงเข้าไปยังรูหนอนแห่งแสงรูนั้น
พอมันโดนเพลิงทมิฬ แสงนั้นก็มลายหายไปจนเห็นความจริงที่อยู่ตรงหน้า
สิ่งที่เห็นคือ ทะเลสาบแห่งยามค่ำคืน และตรงกลางของทะเลสาบนั้นมัอัญมณีสีฟ้าลอยอยู่ และนั่นก็เป็นหน้าที่ของหนังสือเวทย์มนต์ที่จะต้องผนึกมัน
เมื่อผนึกได้แล้วรูปร่างของมันก็เปลี่ยนไปเป็นเศษกระจกรูปร่างผีเสื้อและมีชื่อกำกับข้างล่างว่า " ดรีม วอเตอร์ "
และอยู่ๆ ผมก็ต้องหลับตาเพราะแสงจันทร์มันจ้าจนแสบตา
พอผมลืมตาขึ้นมาตัวผมก็มานอนอยู่บนเตียงของห้องพักของตัวเอง
" เมื่อกี้นี้ฝันไปงั้นรึ? "
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
