คิไมระ

จิตสำนึกของผมบอกว่าควรจะรีบๆ สังหารมันซะ ก่อนที่จะสายเกินแก้
 
     ผมได้เรียกสไลม์ระดับ 2 ที่เคยได้รับจากการสังหารคิเรีย
 
     " จงออกมา คิเรีย "
 
     อย่ามาถามว่าทำไมชื่อเหมือนกับเธอคนนั้น บอกเลยขี้เกียจตั้งชื่ออื่น แบบนี้แหละดีแล้ว
 
     ผมสั่งมันให้แปรเปลี่ยนเป็นหอก จะบอกก่อนว่าเจ้าพวกนี้มันพิเศษกว่าสไลม์ทั่วไปตรงที่มันดรอปได้จากบอสประจำถิ่นโดยตรง พลังจึงมหาศาลกว่า
 
     และระดับ 2 ก็ยังแตกต่างกว่าระดับ 1 อย่างโกร่าอยู่ที่
 
     คิเรียสามารถดึงพลังธาตุประจำตัวมาเพิ่มพลังกับร่างจำแลงได้อีกด้วย
 
     ผมเริ่งพลังธาตุเหมันต์ระดับสูงที่สุดเท่าที่จะทำได้ แล้วมองไปที่ร่างเงาเดร่าอีกครั่งด้วยดวงตาแห่งการหยั่งรู้ระดับ 2
 
     เมื่อเล็งเป้าหมายแล้ว ผมก็ปาหอกใส่มันทันที และด้วยความแม่นยำจากประสบการณ์ของผมก็ทำให้โดนร่างเงานั้นเต็มๆ
 
     ฉึก!
 
     ร่างเงานั้นร้องสะดุ้งเหมือนโดนเหยียบเท้า จากนั้นก็ร่างสลายเหลือไว้เพียงอัณมณีสีแดง
 
     อัญมณีนั้นได้เรียกหนังสือเล่มหนาที่ผมเก็บเอาไว้กับตัว เมื่อหนังสือลอยเข้าไปใกล้ๆ อัญมณี มันก็ได้ดูดอัญมณีเข้าไปในกระดาษแผ่นหนึ่งที่เขียนที่มุมว่าหมายเลขหนึ่ง
 
     เมื่อถูกดูดเข้าไปในแผ่นกระดาษมันก็แปรเปลี่ยนเป็นเศษกระจกและกลายรูปร่างเหมือนเปลวไฟที่ลุกโชนพร้อมชื่อกำกับข้างล่างว่า " อิลูชั่น เฟลม "
 
     หลังจากบันทึกไว้เรียบร้อยแล้ว เจ้าหนังสือนั่นก็บินกลับมาหาผมเอง ผมรับมันด้วยมือ และนั่นก็คือการสำเร็จเควสแรก
 
     ทันใดนั้นก็ได้มีแสงสว่างเจิดจ้าจนแสบตา ผมต้องเอามือมาปิดตา
 
     จนพอผมลืมตาขึ้นมาผมก็มาอยู่ในร้านขายประตูแล้ว
 
     ผมเลยหาตาลุงคนนั้นเพื่อจะถามสาเหตุ แต่แกก็ไม่อยู่ที่เดิมซะแล้ว จะมีก็แต่พนักงานหญิงสาวที่ดูอายุอานามแล้วคงยังไม่ถึงสามสิบ
 
     เธอตะโกนเบาๆ ว่าให้มารับค่าจ้าง 100 จี ที่อยู่ภายในถุงผ้า
 
     ผมรับไว้ด้วยความยินดีและโค้งขอบคุณให้เธอครั้งหนึ่ง
 
     พอเดินออกมาจากร้านก็เพิ่งจะนึกอะไรออกจึงถามเธอไปว่าที่นี่มีที่พักไหม และเธอก็ตอบสั้นๆ เหมือนประหยัดคำพูดว่า " ให้ไปถามกิลด์ "
 
     จะพูดแค่นี้มันหนักปากนักรึไง! ถ้าอย่างนั้นก็ใบ้ไปเลยเถอะ ผมพึมพำเงียบๆ ไม่ได้พูดต่อหน้าเธอหรอก ไม่สิ! ต้องเรียกว่ายัยนั่น
 
                              ....................................................
 
     วันนี้รู้สึกเหนื่อยขึ้นมายังไงไม่รู้เลยไม่ได้ไปเที่ยวที่ไหน จึงมาพักห้องพักที่กิลด์จัดไว้ให้ด้วยการใช้เงิน 100 จีไปจนหมด
 
     ถ้าจะบอกว่ามันอยู่ที่ไหนล่ะก็ จะบอกอะไรให้ถ้าไม่สังเกตุดีๆ ก็จะมองไม่เห็นว่าหลังปราสาทสีขาวหลังนี้ ด้านหลังมีบ้านหลังเล็กคล้ายห้องเช่าในโลกของมนุษย์เรียงต่อกันเป็นทางยาว
 
     ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นหรือฟลุ๊ค พอผมไปพักก็เต็มพอดี
 
     ถึงจะไม่มีเงินแล้ว แต่ก็ใช่ว่าผมจะอดตาย ผมยังมีทีเด็ดอยู่ นั่นก็คือ ผลไม้ของก่อนหน้านี้ยังเก็บภายในของฝูงโกร่า
 
     แหม...ดีใจจังยังกับมีตู้เก็บของหยุดเวลาได้ เพราะมันจะไม่มีวันบูดเน่าไงล่ะ
 
     แต่ถ้ามันหมดแบบหมดจริงๆ ล่ะก็ ผมค่อยคิดอีกที