คิไมระ

     ภายในใจของผมมืดสนิท มองไปทางไหนก็เป็นสีดำ ทั้งซ้ายขวาบนล่าง
 
     หนาวจังเลย และก็มืดด้วย
 
     โซระกอดเข่าตัวเองอยู่คนเดียวและเริ่มร้องไห้
 
     ทำไมผมถึงอยู่คนเดียว ผมกลัว อาจารย์สเนล.....ท่านอยู่ไหน อย่าทิ้งผมไว้คนเดียว
 
     " ฮึก! ฮือๆๆ "
 
     ขณะที่ผมกำลังจะจมดิ่งสู่ความโดดเดี่ยว พลันนั้นก็ได้เห็นแสงสว่างดวงหนึ่งที่ลอยวนอยู่รอบตัว
 
     แสงนั้นพอผมสัมผัสไป กลับทำให้ใจของผมรู้สึกอบอุ่น
 
     เสียงหนึ่งได้ออกมาจากแสงนั้น ราวกับว่ากำลังร้องเรียกหาเขา
 
     " ท่านโซระ.....ไปเถอะ ข้าจะพาท่านออกไป "
 
     " นั่นเสียงใคร คิเรีย! คิเรียใช่ไหม? "
 
     " ไม่ใช่! ข้าไม่ใช่.... "
 
     " เดี๋ยวก่อน อย่าไป อย่าทิ้งข้าไปนะ "
 
     เปลวเพลิงที่ลุกโชนรอบตัวเขาอยู่ๆ ก็ได้แข็งตัวกลายเป็นน้ำแข็งและแตกเป็นหิมะในตอนท้าย
 
     ภายใต้ของเกล็ดหิมะ ได้ปรากฏรูปร่างที่เปลี่ยนไป ผิวของเขาขาวผุดผ่องราวกับหิมะสีขาว
 
     เสื้อผ้าจากชุดขาดๆ ก็เปลี่ยนเป็นกิโมโนสีขาวที่มีหมวกคลุมเป็นฮู้ดที่ได้จากของต่างหน้ารักแรกของเขา คิเรีย
 
     โซระเดินเหม่อลอยเข้าไปในป่า จนพวกโกร่าเป็นห่วงจึงเดินตามไปอย่างเงียบๆ จนเขาเดินมาถึงที่หน้าผาสูงชัน
 
     (( เจ้านายเดินมาที่นี่ทำไม? รึว่า! ))
 
     (( ไม่ได้นะขอรับ ))
 
     พวกมันกรูดักทางข้างหน้าไว้
 
     " พวกเจ้ากำลังจะทำอะไร? "
 
     (( ก็เจ้านาย.. ))
 
     " ข้าไม่ได้จะกระโดดไปสักหน่อย แค่มายืนคิดอะไรนิดหน่อยก็เท่านั้นเอง "
 
     (( บุ๋งบุ๋ง ))
 
     เขานั่งลงตรงหน้าผาด้วยความสงสัยปนตกใจ
 
     ทำไมผมถึง....
 
     " เกิดอะไรขึ้นกับข้า ทำไมข้าถึงฟังพวกเจ้ารู้เรื่องล่ะ "
 
     (( ไม่ทราบขอรับ ))
 
     พอไม่ได้คำตอบผมก็เริ่มซึมไปอีกรอบ จนตาแก่ทนไม่ไหวจนต้องกระชากตนเองจนหลุดออกมาจากร่างของโกร่าได้ง่ายในที่สุด
 
     โกร่าเชื่อมต่อชีวิตกับโซระ มีความรู้สึกเหมือนกัน ถ้าจิตใจของเจ้านายห่อเหี่ยว พวกมันก็จะอ่อนแอตามไปด้วย
 
     (( โซระ หยุดร้องไห้ได้แล้ว สิ่งที่มันผ่านไปแล้วมันเอากลับมาไม่ได้หรอกนะ ปลงซะเถอะ ))
 
     " อาจารย์ ข้ากลัวพลังของตนเองเลยเกิน "
 
     สเนลรีบเปลี่ยนสีหน้าอย่างรวดเร็ว
 
     (( พอแล้ว ไม่ต้องพูดเรื่องนี้อีก ดูข้างหน้าเจ้าซะสิ ออโรร่าของที่นี่สวยนะ ))
 
     ออโรร่าเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นเฉพาะในแถบของขั้วโลกเท่านั้น แต่ที่นี่พิเศษแตกต่างออกไป เพราะมันสามารถเปลี่ยนรูปร่างตามที่คนมองคิด
 
     " หือ? อาจารย์ เห็นอย่างที่ข้าเห็นไหม? "
 
     (( อะไรของเจ้าอีก ))
 
     " ข้าว่าข้าเห็นเหมือนเป็นนางฟ้าเลย "
 
     (( งั้นรึ แต่ข้ามองเห็นเป็นโอเอซิสมากกว่า ))