คิไมระ

     " หิวจังเลย.. "
 
     ตัวผมที่อยู่ในสภาพอิดโรยได้พึมพำกับตัวเอง
 
     ผมอาศัยอยู่ชั้นที่สองของตัวบ้านสองชั้น ภายในห้องของผมแบ่งไว้ครึ่งหนึ่งสำหรับผมและอีกครึ่งหนึ่งสำหรับคุณแม่ของผม
 
     ที่กั้นระหว่างพื้นที่ของผมและของคุณแม่นั้นเป็นราวเหล็กดัดที่ทำเป็นกรง
 
     วันนี้คุณแม่ไม่ได้อยู่ที่บ้านผมจึงไม่ส่งเสียงร้องให้ใครได้ยินเพราะสัญญากับคุณแม่ไว้แล้ว
 
     ผมจะต้องเป็นเด็กดีเพื่อให้คุณแม่สบายใจและรอการกลับมาของท่าน
 
     ..........................................................................................................
 
     " วันนี้สนุกจังเลยนะ "
 
     ซากิคุยกับเพื่อนทางโทรศัพท์อย่างสนุกสนาน
 
     " ใช่ๆ หนังที่ดูไปสนุกสุดยอดไปเลยไว้วันหลังพวกเราไปดูอีกนะ "
 
     " ตกลง "
 
     " โอเค แค่นี้น้า บายจ้า "
 
     เมื่อซากิคุยเสร็จ เธอก็เปลี่ยนสีหน้าจากสนุกสนานกลายเป็นเย็นชา
 
     เงินที่ใช้ไปหมดแล้วสิ ต้องหาใหม่แล้ว
 
     ซากิคิดได้ดังนั้นจึงขึ้นไปชั้นสองเพื่อไปหาโซระ
 
     เอี๊ยด!
 
     โซระเงยหน้ามองด้วยความดีใจ
 
     " คุณแม่ยินดีต้อนรับกลับมาครับ "
 
     " หึ! แกทำตัวสร้างปัญหารึเปล่าวันนี้ "
 
     " ปะ เปล่าครับวันนี้ผมเป็นเด็กดี "
 
     " ดีมาก! "
 
     ซากิมองหน้าโซระอย่างน่าสมเพชพร้อมโยนลูกอมโกโก้เม็ดหนึ่งผ่านลูกกรง
 
     แกร๊ง!
 
     โซระรับเอาไว้ด้วยความดีใจและแกะห่อกระดาษเพื่อนำลูกอมเข้าไปในปาก
 
     ฮ้า หวานจังอร่อยด้วย ขอบคุณครับคุณแม่
 
     " เงินฉันหมดแล้ว ได้เวลาให้แกทำงานแล้ว เร็วๆ "
 
     ซากิเปิดถุงกระดาษช้อปปิ้งของตัวเองและนำของบางอย่างออกมา นั่นก็คือเสื้อผ้าเก่าขาดๆที่เธอแย่งมาจากขอทาน
 
     " ใส่มันซะเดี๋ยวฉันจะตั้งกล้องมือถือทิ้งไว้ และแกก็ต้องทำให้ตัวเองดูหน้าสงสารเข้าไว้ล่ะจะได้มีคนมาบริจาคให้แกเยอะๆ ถ้าแกทำสำเร็จจนฉันพอใจล่ะก็....แกอยากได้อะไรฉันจะซื้อให้หมด "
 
     " จริงนะครับคุณแม่! ขอบคุณมากครับ "
 
     ซากิออกไปด้านนอกเพื่อรอเวลา
 
     ตัวเหม็นสกปรกที่สุด น่าขยะแขยงเป็นบ้า คิดไว้เพื่อดีกว่าว่าจะช้อปปิ้งอะไรต่อ ชวนนามิไปกินปิ้งย่างดีไหมน้า
 
     ร้านนั้นระดับหรูหราซะด้วย ได้เงินเมื่อไรจะกวาดกินให้ครบเมนูเลย จะกระเป๋าฉีกก็ให้มันรู้ไป
 
     ..........................................................................................................
 
     ณ โลกมอนสเตอร์
 
     สเนล งูยักษ์จอมลึกลับได้เลื้อยหนีอะไรบางอย่าง
 
     แฮ่กๆ ข้าจะไม่ไหวแล้ว ข้าจะต้องข้าจะต้อง
 
     ด้วยที่เขาเสียเลือดเพราะโดนการโจมตีระหว่างคอจึงทำให้แผลยิ่งฉีกเมื่อเคลื่อนไหวแบบไม่คิดชีวิต
 
     ข้าจะต้องอัญเชิญผู้ที่จะมาทำหน้าที่แทนข้า
 
     สเนลคายลูกแก้วบ่มเพาะพลัง จากนั้นก็กัดมันจนแตกละเอียด
 
     " จงมาผู้ที่ถูกเลือกจากข้า! "
    
     ........................................................................................................
 
     กลับมาที่โซระที่กำลังจะโกหกออกสื่อ
 
     ผมจะต้องทำให้ได้และต้องดีกว่านี้เพื่อที่จะทำให้คุณแม่สบายขึ้นและไม่ต้องไปลำบากเหมือนเมื่อก่อนอีก
 
     เมื่อโซระกดปุ่มกล้อง......ทันใดนั้น! แสงวงเวทย์รูปงูกินหางก็ปรากฏอยู่ใต้ก้นตัวเอง
 
     แสงอะไรกันน่ะ
 
     วงเวทย์นี้ได้เปิดหลุมดำขนาดใหญ่และดึงโซระลงไปด้วยแรงโน้มถ่วง
 
     ครืน!
 
     นี่มันอะไรกันเนี่ยยยยย