มนต์รักในคำสัญญา

รถทัวร์คันหนึ่งได้จอดเทียบทางเข้าบ้านสวน ที่ปกคลุมไปด้วยต้นไม้น้อยใหญ่ โดยมีป้ายเขียนไว้ว่า “สวนคุณย่าปิ่นมณี” ไม่ว่าใครก็ต้องรู้จัก เพราะเจ้าของมีที่ดินหลายร้อยไร่

ชายหนุ่มรูปร่างสูงโปร่ง รูปหน้าได้สัดส่วนค่อนข้างไปทางด้านผู้หญิง แต่ยังมีเค้าโครงของผู้ชายอยู่บ้าง ผิวขาวอมชมพูอย่างคนสุขภาพดีและไม่ค่อยออกแดด ได้สะพายเป้ข้างหนึ่งลงมาจากรถทัวร์ ที่จอดเทียบปากทางเข้าบ้านสวนของคุณย่าของเขา

เขาได้เดินเข้าบ้านที่ไม่เคยกลับมาตลอด 13 ปี ตั้งแต่พ่อและแม่ได้จากโลกนี้ไปโดยไม่หวนกลับมา ส่วนเขาได้ถูกย้ายไปอยู่กับคุณยายที่กรุงเทพ และได้ศึกษาต่อที่นั่นจนกระทั่งจบปริญญาตรี เขาไม่เคยคิดจะกลับมาเหยียบที่นี่เลยด้วยซ้ำ แต่ต้องมาเพราะคุณย่าท่านได้เสียกะทันหันเมื่อเดือนก่อน และร่างของท่านได้ถูกเผาอย่างรวดเร็วเช่นกัน ทำให้เขาไม่สามารถกลับมาได้ทัน เนื่องจากติดสอบครั้งสุดท้าย จึงไม่ได้ดูร่างของท่านก่อนที่จะจากโลกนี้ไปตลอดกาล

“ที เฮ้ ๆ” เสียงของชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ ผิวคล้ำหน้าตาหล่อเหลาและคมเข้ม ได้ตะโกนเรียกเขาจากหน้าประตูบ้าน นทีหรือที ได้เห็นเพื่อนสนิทสมัยเด็ก จึงรีบเดินเข้าไปหาด้วยความตื่นเต้น

“ไงวี นายสบายดีไหม” นทีได้ทักทายเพื่อนเก่าที่ไม่ได้เจอหน้ากันนาน ตั้งแต่มาเยี่ยมเขาครั้งสุดท้ายเมื่อปีก่อน ปัถวีหรือวี เขาเป็นเพื่อนรักของนทีโตมาด้วยกันตั้งแต่เด็ก เพราะบ้านของพวกเราอยู่ติดกัน เปรียบเสมือนครอบครัวของนทีอีกคน

“สบายดี นายล่ะ” ปถวีดีใจเป็นอย่างมากที่เพื่อนรักอย่างนทีได้กลับมาที่นี่ ถึงเขาจะไปเยี่ยมที่กรุงเทพบ้างเป็นบางครั้งแต่ก็ไม่บ่อยนัก เมื่อเจอกันอีกครั้งจึงดีใจเป็นเรื่องธรรมดา

“สบายดี แต่เหนื่อยมากเลย เราออกจากบ้านคุณยายตั้งแต่ตีห้า นี่กี่โมงแล้วนะ” นทีเหนื่อยจากการเดินทางตามที่เขาพูด เขามองนาฬิกาข้อมือเพื่อดูเวลาว่าตอนนี้กี่โมงและรู้สึกเหมือนโดนสูบพลังไปมาก ตั้งแต่นั่งรถมาที่นี่

“ห้าโมงเย็นแล้วล่ะ” ปัถวีได้ตอบให้เพราะระหว่างรอนั้น เขานั่งดูนาฬิกาแทบจะนั่งนับเวลาได้เลยทีเดียว

ปถวีชวนนทีเข้าบ้านและได้บริการอย่างดีไม่ให้ขาดตกบกพร่อง ตามแบบฉบับเพื่อนรักและรู้ใจกันมานาน

“มาถึงแล้วทำไมไม่บอก” รัตนาเดินมาดูว่าใครเข้ามาในบ้านของเธอ จึงรู้ว่านทีหลานสุดที่รักได้กลับมาถึงบ้านแล้ว รัตนาหรือรัต เธอเป็นน้องสาวเพียงคนเดียวของบิดาของนที ที่เสียไปก่อนที่เขาจะย้ายไปอยู่กับยายที่กรุงเทพ

“พิมไปเตรียมน้ำให้คุณทีหน่อยนะ” พิมสาวใช้แสนสวยขานรับคำสั่งของเจ้านาย เธอพึ่งเคยเห็นนทีเป็นครั้งแรกจึงสงสัยว่านทีคือใคร แต่ต้องเก็บความสงสัยเอาไว้ เพราะเธอโดนสายตากดดันจากผู้เป็นนาย ที่ต้องการให้เธอทำตามคำสั่งอย่างรวดเร็ว

“อาคิดถึงเรามากนะ มาให้กอดหน่อย โตเป็นหนุ่มแล้วจริง ๆ” รัตนากอดหลานชายที่โตเป็นหนุ่ม แถมหน้าตาดีเสียด้วย เธอเสียดายที่มารดาของเธอหรือคุณย่าของนทีไม่ทันได้อยู่ดูจนนทีเรียนจบ และอดกอดหลานชายสุดที่รักเป็นครั้งสุดท้ายก่อนสิ้นลมหายใจ

พิมยกน้ำมาให้นทีตามคำสั่งของเจ้านายตน โดยวางบนโต๊ะเพื่อให้นทีหยิบดื่มได้สะดวก จากนั้นเธอออกจากห้องไปอย่างเงียบ ๆ ส่วนนทีและรัตนาได้นั่งคุยกันตามประสาอาหลาน โดยมีปัถวีนั่งร่วมวงกับคนทั้งสองไม่ไปไหน