จ้าวยุทธภพเหนือฟ้าออนไลน์

"กูว่าแล้วทำให้ไม่มีใครเข้ามาได้" หยิงฉางพูดขึ้น ก่อนจะมองต้นไม้กินคนขนาด 1.5 เมตรอย่างเข้าใจ มันไม่รอช้ากัดเข้าที่หยิงฉางทันที ตูมม! แต่หยิงฉางเตรียมตัวมาดี เขาเลยสามารถหลบการโจมตีเมื่อกี้ได้อย่างฉิวเฉียด
"หลินปิงวิ่ง! " เมื่อหลินปิงได้รับคำสั่ง ก็วิ่งไปยังทิศใต้กลับไปเมืองฝึกหัดทันที โดยมีหยิงฉางและสัตว์อสูรต้นไม้กินคน 4 ต้นมุ่งตามมาติดๆ
'วิ่งเร็วมาก! ' หยิงฉางพูดในใจอย่างตื่นตระหนก เขาไม่รอช้าขว้างระเบิดแสงไปด้านหลังตัวเองพร้อมกับระเบิดควัน ตูม! ตูม!
"อย่าหันมา! วิ่งต่อไปอย่าหยุดเด็ดขาด...ฉันจะถ่วงมันเอง" ว่าแล้วหยิงฉางก็ขว้างระเบิดเพลิงไปสุดแรง โดยเป้าหมายของเขาคือ การขว้างไปยังหลังม่านควัน
"วิ่งอย่างเดียว จำทางข้างหน้าไว้...แรงระเบิดจะตีควันกลับมาแล้ว" ตูมม! ก๊าซซซ! เสียงระเบิดดังลั่นพร้อมกับเสียงอสูรดังโหยหวน ด้วยแรงระเบิดที่อยู่หลังม่านควัน ทำให้ควันสีเทาดำขนาดใหญ่ตีกลับมาทางหยิงฉางอย่างรวดเร็ว
'อีก 320 เมตรก็จะหลุดจากป่า' หยิงฉางพูดในใจพร้อมกับถอนหายใจยาวๆ ซึ่งตอนนี้เขาอยู่ในกลุ่มม่านควันขนาดใหญ่ ขอแค่เขาวิ่งไปตามทางที่จำไว้ ก็จะสามารถหลุดออกจากป่าได้
ฟุมมม! หยิงฉางใช้เวลา 1 นาทีก็ผ่านกลุ่มควันขนาดใหญ่สำเร็จ ซึ่งระหว่างทางเขาไม่พบว่าสัตว์อสูรต้นไม้กินคนตามมา แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้เขาสงสัยอะไร เพราะกลุ่มควันขนาดใหญ่ทำให้มันมองไม่เห็นทาง รวมไปถึงแรงระเบิดเพลิงก่อนหน้านี้ทำให้พวกมันบาดเจ็บไปไม่มากก็น้อย แต่ก็ทำให้มันเคลื่อนไหวช้าลง
ด้านหน้าของเขาห่างออกไป 50 เมตรมีกลุ่มผู้เล่น 10 กว่าคนกำลังถืออาวุธอยู่ หยิงฉางดูจากสภาพและแววตาก็รู้ทันทีว่ามันคือโจรแน่นอน หยิงฉางหันไปมองหลินปิงที่อยู่ห่างออกไป 6 เมตรทันที
"หลินปิง! เราจะใช้พวกมันเป็นไม้กันหมา" หลินปิงได้ยินก็ยกยิ้มสนุกขึ้นทันที หยิงฉางมองดูกลุ่มผู้เล่นก็รู้ว่าอีกฝ่ายน่าจะอยู่ระดับ 8-10 เด็กหนุ่มไม่รอช้าคำนวณทิศทางลมและน้ำหนักลูกธนูและแรงของตัวเองทันที
'โอกาสสำเร็จน้อยมาก ทีหลังต้องไปฝึกมาใหม่แล้ว' ว่าจบหยิงฉางหยิบคันธนูสีดำออกมา พร้อมๆ กับยิงลูกธนูเหล็กขึ้นไปบนอากาศ 3 ดอก พร้อมตะโกนขึ้น
"เตรียมเข้าปะทะ! " หลินปิงเมื่ออยู่ห่างจากผู้เล่นทั้ง 10 คนในระยะ 4 เมตร เขาก็ไม่รอช้าระเบิดทักษะออกมาทันที
"วงแหวนแห่งไฟ! " ตูมมม! ผู้เล่นในระยะ 10 เมตรไม่รวมหยิงฉางถูกไฟเผาอย่างรวดเร็ว ภายใน 1 วินาทีทุกคนก็เดินส่ายไปมาอยู่ไม่สุข
"ไม่หมดแค่นี้หรอกเว้ย...ลมปราณสายฟ้า" เปรี๊ยง! ตูม! อ๊ากกก! ร่างของผู้เล่น 5 คนที่อยู่ในระยะ 5 เมตรรวมถึงหัวหน้ากลุ่มโจร ต่างก็โดนทักษะสกิลเข้าเล่นงานอย่างแรง จนไม่สามารถขยับตัวได้ ฟ้าวๆ ๆ! เสียงตัดอากาศจากบนฟ้าพุ่งเข้าหาผู้เล่นในระยะเป้าหมายทันที ฉึก! ฉึก! อ๊ากก!
"ชิร์! โดน 2 คนเองงั้นเหรอ" หยิงฉางพูดขึ้นหลังจากที่เขาฝ่ากลุ่มโจรมาได้สำเร็จ หยิงฉางไม่รอช้าขว้างระเบิดเพลิงไปด้านหลังทันที ตูมมม! อ๊ากก!
"มันมาแล้วหยิงฉาง" หลินปิงชี้ไปด้านหลัง พบกับสัตว์อสูรต้นไม้กินคนจำนวน 10 ต้นที่โผล่ออกมาจากกลุ่มควัน ทำให้เขาเหวออย่างรุนแรง
'เวรละ! อย่าบอกนะว่าเสียงระเบิดทำให้พวกมันตื่นขึ้นมา' หยิงฉางต้องการเวลา เขาไม่รอช้ายิงลูกธนูเหล็กออกไปสองดอกอย่างรวดเร็ว ฟ้าวๆ! ฉึกๆ! อ๊ากก! ผู้เล่นทั้งสองคนที่กำลังลุกขึ้นยืน ก็ถูกลูกธนูเหล็กฝังเข้าที่ขาหลังอย่างรุนแรง จนล้มลงไปนอนกับพื้นอย่างรวดเร็ว
"เหลืออีก 80 เมตร! " หลินปิงพูดขึ้น หยิงฉางไม่รอช้าวิ่งเต็มสปีดทันที...ที่เขาไม่ใช้ต้นไม้ในการหนีเพราะรู้ว่ามันช้ากว่าการวิ่งบนพื้น แล้วไหนจะมีสิ่งกีดขวางมากมายอีก และต้นไม้พวกนั้นก็ไม่ได้หนา ถึงขนาดจะทำให้สัตว์อสูรโค้นล้มไม่ได้ ซึ่งต้นไม้พวกนั้นสูงและบางมาก แต่มันก็สามารถรับน้ำหนักของคนได้ในประมาณหนึ่ง เพราะฉะนั้นเขาเลยหนีไปทางพื้นดินแทน
"ม่ายย! ช่วยพวกเราด้วยยย อ๊ากก! " เสียงยร้องดังโหยหวนของสมุนโจรดังขึ้น ทำให้หยิงฉางหันไปมองอย่างสนใจ ภาพที่เขาเห็นคือสัตว์อสูรต้นไม้กินคน 8 ต้นกำลังแทะร่างของผู้เคราะห์ร้ายทั้ง 10 คนอย่างเอร็ดอร่อย ส่วนอีก 2 ต้นก็มุ่งมาหาหยิงฉาง
"เหลืออีก 30 เมตรเพื่อนรัก" หลินปิงพูดขึ้น ก่อนจะโยนระเบิดแสงไปด้านหลังทันที
"อ่า! เข้าใจแล้ว" ตูมม! ร่างของสัตว์อสูรต้นไม้กินคน 2 ต้น โดนระเบิดแสงไปอย่างรุนแรง พริบตาต่อมามันกลิ้งตัวลงไปนอนกับพื้น ก่อนจะตีมั่วไปมาราวกับเป็นผีบ้าผีบอ หยิงฉางที่เห็นก็พอจะรู้แล้วว่า สัตว์อสูรต้นไม้กินคนพวกนี้ไม่ถูกกับระเบิดแสงเท่าไหร่
"เฮ้! พวกนายหนีกันอะไรมา? " หยิงฉางหันไปมองด้านหน้าพบกับผู้เล่นมือใหม่กว่า 60 คนกำลังยืนคุมเชิงกันอยู่ หยิงฉางส่งซิกทางสายตาให้กับหลินปิงทันที
"ไอ้พวกนู้นมันลากสัตว์อสูรต้นไม้กินคน มาฆ่าพวกฉันน่ะ" ว่าแล้วหลินปิงก็ชี้ไปทางกลุ่มคนที่กำลังถูกแทะอยู่ แต่พวกเขายังไม่ตายเพราะฟันของสัตว์อสูรต้นไม้กินคนนั้นไม่คม
 
"นั้นมันกิลเมฆานี่"
หยิงฉางที่วิ่งมาถึงก็หันไปมองผู้นำกลุ่มอย่างสงสัย ก่อนจะเอ่ยขึ้น
"กิลเมฆา? "
ผู้นำกลุ่มหันมามองหยิงฉางและพูดขึ้น
"นายเล่นเกมนี้ไม่รู้ได้ไง กิลเมฆาเป็นกิลอันดับ 5 ของทวีปยุทธภพเลยนะ...ถ้าใครทำให้มันไม่พอใจ คนคนนั้นก็เตรียมลงโรงลดระดับได้เลย"
การตายในเกมนี้จะลดระดับไป 5 ขั้น และรอระยะเวลาอีก 3 ชั่วโมงในเกม ซึ่งถือว่าเป็นการลดที่มหาศาลมากเลยทีเดียว
"แล้วพวกนายกำลังทำอะไรอยู่? "
หยิงฉางถามผู้นำกลุ่ม
"พวกเรากำลังจับกลุ่มพายกระดับกันอยู่ ซึ่งพวกเรา 7 ใน 66 คนอยู่ในระดับพื้นฐานที่ 30 และที่เหลือก็ระดับ 10 ขึ้นไป"
หยิงฉางพยักหน้าเข้าใจ ก่อนจะถามกลับ
"นายระดับ 30 แล้วทำไมไม่ไปเมืองอื่นอะ ปกติระดับ 20 เขาก็ไปกันแล้วนะ"
ผู้นำส่ายมือ
"ฉันกำลังจะไป แต่! ก่อนไปฉันจะไป ฉันอยากจะพายกระดับพวกเขาสักหน่อย พวกนายสนใจไหม"
หยิงฉางส่ายหน้าไปมาเชิงปฏิเสธ เพราะเหตุผลของอีกฝ่าย มันไม่สมเหตุสมผลสักนิด
"งั้นขอให้โชคดีนะสหาย"
ผู้นำกล่าวจบ ก็พาผู้เล่นกว่า 60 คนมุ่งหน้าไปยังทิศทางที่หยิงฉางจากมา หลินปิงหันไปมองหน้าหยิงฉางก็ยิ้มแห้งๆ ใส่ และจะพูดขึ้น
"นายจะไม่ไปแย้งระดับพวกเขาใช่ไหม"
หยิงฉางตีหน้าซื่อ พร้อมพูดขึ้น
"ฉันไม่ได้ไปแย้งระดับสักหน่อย ฉันแค่ไปช่วยลดภาระพวกเขาเฉยๆ "