จ้าวยุทธภพเหนือฟ้าออนไลน์
เขียนโดย ACInterfes
วันที่ 15 มิถุนายน พ.ศ. 2561 เวลา 21.31 น.
แก้ไขเมื่อ 15 มิถุนายน พ.ศ. 2561 21.37 น. โดย เจ้าของนิยาย
8) บทที่ 8
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"งั้นขอให้โชคดีนะสหาย"
ผู้นำกล่าวจบ ก็พาผู้เล่นกว่า 60 คนมุ่งหน้าไปยังทิศทางที่หยิงฉางจากมา หลินปิงหันไปมองหน้าหยิงฉางก็ยิ้มแห้งๆ ใส่ และจะพูดขึ้น
"นายจะไม่ไปแย้งระดับพวกเขาใช่ไหม"
หยิงฉางตีหน้าซื่อ พร้อมพูดขึ้น
"ฉันไม่ได้ไปแย้งระดับสักหน่อย ฉันแค่ไปช่วยลดภาระพวกเขาเฉยๆ "
หยิงฉางพูดขึ้นอย่างหน้าไม่อาย
"แผนว่าไง"
หลินปิงถามขึ้นอย่างกระตือรือร้น
"ไม่มีแผน! "
หลินปิงที่ได้ยินคำตอบก็อึ้งทันที ก่อนจะถามขึ้น
"ไม่มีแผนไม่ได้นะเว้ย ฉันอยากจะเลื่อนระดับเร็วๆ ...นายก็รู้ว่าฉันใช้เวลาไปกว่า 7 วันของโลกจริง กว่าจะระดับ 10 ได้..." หยิงฉางไม่ได้ตอบ เพราะเขากำลังถูกเพื่อนรักเขย่าคอไปมาอยู่ เขาไม่รอช้าสั่งเครื่องหมายมือให้หยุดทันที เพราะถ้ามันไม่หยุดละก็ เขาคงจะต้องหายใจไม่ออกตายแน่ๆ
"ไอ้ห่า! ระดับมึงก็เยอะ...แม่ง! มาเขย่าคอกูอยู่ได้ เดี๋ยวหัวกูหลุดขึ้นมาจะทำไงเนี่ย" หลินปิงได้ยินก็ยกยิ้มกวนตีนพูดขึ้น
"ถ้าหลุดก็ต่อใหม่ไง ไม่เห็นจะยากเลย" หยิงฉางได้ยินก็กลอกตาไปมา
"คน! ไม่ใช่ของเล่น" หลินปิงไม่หมดความพยายาม เขาถามต่อทันที
"แล้วเอาไงต่ออะ..." หยิงฉางลูบคางตัวเองไปมาอย่างครุ่นคิด
'ของตอนนี้ก็ไม่ค่อยมีอะไรที่ใช้การได้ดีเลย นอกจากพวกระเบิดและการ์ดอัญเชิญแล้วก็ไม่มีอย่างอื่นเลย ที่ทำประโยชน์กับเราได้ ตอนนี้ระเบิดก็เหลือน้อยแล้วด้วย ส่วนการ์ดอัญเชิญ เราคงต้องเก็บไว้ยามฉุกเฉินจริงสินะ' หยิงฉางคิดเสร็จ ก็เปิดรายการช่องเก็บของทันที โดยที่เขาเลือกดูเฉพาะของที่มีประโชยน์กับเขาตอนนี้เท่านั้น
'ระเบิดเพลิง 6 ลูก ระเบิดแสง 4 ลูก ระเบิดควัน 1 ลูก ลูกธนูน้ำมัน 20 ดอก และลูกธนูเหล็ก 27 ดอก' หยิงฉางปิดรายการช่องเก็บของลงทันที ก่อนจะหันไปมองหลินปิงแล้วเอ่ยขึ้น
"คนของมันเยอะเกินไป เอาเป็นว่าตอนนี้จับตาดูพวกมันไปก่อน ถ้าสภาพแวดล้อมและพื้นที่เอื้ออำนวยฉันเมื่อไหร่ละก็ ฉันอาจจะคิดแผนที่ดีกว่าวิ่งนำไฟก็ได้" หลินปิงพยักหน้ารับ ก่อนจะเอ่ยถาม
"ตอนนี้เอาไงต่อ ติดตามมันไปเลยไหม" หยิงฉางส่ายหน้าทันควัน
"ตอนนี้เราจะเข้าเมืองฝึกหัดกันก่อน ฉันต้องการทรัพยากรในการวางแผน" ในขณะที่หยิงฉางจะเดินเข้าไปในเมือง เขาก็ต้องหยุดชะงักลงอย่างฉับพลัน ก่อนจะหันไปมองหลินปิง
"ฉันอยากรู้มานานละว่า...ถ้าเราฆ่าผู้เล่นคนอื่นเราจะได้อะไรไหม อย่างเช่น เงิน อาวุธ อะไรอย่างเนี่ย..." หลินปิงพยักหน้า ก่อนจะอธิบายตอบ
"เมื่อเราฆ่าผู้เล่นเราจะได้ค่าประสบการณ์ 2 ใน 10 ของอีกฝ่าย ซึ่งในขณะเดียวกันเราก็จะได้เงินหยวน 10% ของคนคนนั้นด้วย ส่วนอาวุธก็จะดรอปมาเหมือนกัน แต่การดรอปของมันจะตกลงจากมือผู้เล่นคนคนนั้นเท่านั้น ซึ่งถ้าเป็นอาวุธไร้ระดับเราจะไม่สามารถขโมยมาได้" หยิงฉางพยักหน้าเข้าใจก่อนจะตัดบท
"เอาละไปกันเถอะ" หยิงฉางกล่าวจบก็เดินเข้าไปในเมืองฝึกหัดทันที ผ่านไปไม่นานเขาก็มาถึงร้านขายระเบิด ซึ่งร้านนี้มีทั้งขายยารักษา สมุนไพร ยาพิษ และอาวุธต่างๆ อีกมากมาย
"สนใจชิ้นไหนสอบถามได้นะครับคุณลูกค้า" ตาแก่ผมล้านพูดขึ้นอย่างมีมารยาท หยิงฉางได้ยินก็พูดตอบ
"ครับ! พอดีอยากทราบราคาระเบิดพวกนี้หน่อยน่ะครับ" หยิงฉางพูดจบก็ชี้ไปทางลูกระเบิดทันที
"ราคาระเบิดทุกลูก ไม่ว่าจะเป็นระเบิดเพลิง แสง ควัน ราคาตกอยู่ที่ลูกละ 2,000 หยวนครับ" หยิงฉางพยักหน้าเข้าใจ
"งั้นมียาพิษแนะนำไหมครับ ราคาไม่เกิน 1 หมื่นหยวน" ตาแก่ผมล้านส่ายหน้าไปมาอย่างรวดเร็ว
"ไม่มีครับคุณลูกค้า...ปกติราคาร้านขายยาพิษขั้นต่ำตกอยู่ที่ 100,000 หยวนขึ้นไปครับ" หยิงฉางถอนหายใจอย่างเสียดาย ซึ่งในขณะเดียวกันเขากับหลินปิงก็ไม่ได้อยู่ด้วย เพราะอีกฝ่ายนั้นต้องไปซื้อยาเพิ่มเลือดและอื่นๆ อีก
"งั้นผมซื้อระเบิดเพลิง 10 ลูก ระเบิดแสง 5 ลูกครับ" ตาแก่เตรียมของเสร็จก็หันมาบอกราคาทันที
"รวมทั้งหมด 30,000 หยวนครับ" หยิงฉางจ่ายเงินเสร็จ เขาไม่รอช้าเดินไปที่หน้าประตูเมืองฝึกหัดทิศเหนือทันที
"โย้วว! มาแล้วเหรอเพื่อน" หยิงฉางหันไปมองตามเสียง ก็พบกับหลินปิงที่กำลังรอเขาอยู่ หยิงฉางไม่ได้พูด แค่พยักหน้ารับ
"ตามไปเลยใช่ไหม" หลินปิงถามขึ้นอย่างสงสัย
"อือ..." เมื่อหลินปิงเห็นหยิงฉางพยักหน้า เขาก็ไม่รอช้าพุ่งตัวขึ้นไปบนต้นไม้ และดีดตัวไปตามทางทันที โดยมีหยิงฉางตามมาติดๆ
'เราเสียเวลาไป 30 กว่านาที อีกฝ่ายคงไปได้ไม่ไกลสักเท่าไหร่ เพราะ....คนยิ่งเยอะ ยิ่งเคลื่อนไหวช้า'
ผ่านไป 10 นาที หยิงฉางก็พบกลุ่มคนทั้ง 60 คน เขาไม่รอช้าสั่งให้หลินปิงตามไปอย่างเงียบๆ ทันที
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ