เส้นทางของเทพตกสวรรค์
7.7
เขียนโดย Coconutto
วันที่ 11 มิถุนายน พ.ศ. 2561 เวลา 11.53 น.
9 chapter
0 วิจารณ์
10.27K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 12 มิถุนายน พ.ศ. 2561 12.19 น. โดย เจ้าของนิยาย
8) คำสั่งเสียสุดท้าย เวทต้องห้ามของมหาเทพสูงสุดโครโน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ หลังจากที่เหล่าเทพสูงสุดรู้สึกได้ถึงพลังที่หายไปของโนวอาร์ต่างก็รับรู้ได้ทันทีว่า พรรคพวกของเธอได้เสียท่าให้กับศัตรูเสียแล้ว อีกทั้งเกาะแห่งห้องสมุดที่เป็นดินแดนของเทพแห่งปัญญาขณะนี้ก็ได้สูญหายไปอย่างไร้ร่องรอยอีกด้วย เทพสูงสุดทั้ง 7 ที่ฟื้นพลังของตนเองกลับมาส่วนหนึ่งรวมถึงมหาเทพสูงสุดโครโนเองต่างก็มุ่งหน้าไปที่ตำแหน่งเก่าของเกาะแห่งห้องสมุดทันทีก่อนที่สมดุลจะเสียอีกครั้ง เหล่าเทพต่างรู้กันดีว่าถึงจะชนะสงครามในครั้งนี้แต่ความรู้สึกมันไม่ใช่แบบนั้นเลย การที่ต้องสูญเสียพรรคพวกไปแม้แต่คนเดียวทำให้เทพที่เหลือต่างรู้สึกหมดหวังและเศร้าโศก
เมื่อเทพทั้ง 7 มาถึงกันครบ ขณะนั้นเองก็เกิดแรงสั่นสะเทือนอย่างหนัก ตำแหน่งล่าสุดของเกาะแห่งห้องสมุดถูกมิติบางอย่างบิดเบือน จากนั้นเกาะที่มีสีดำทมิฬก็ปรากฏออกมา ณ ตำแหน่งนั้น รูปร่างของเกาะที่มีความน่าสะพรึงกลัวและดูชั่วร้าย ใจกลางเกาะมีบัลลังก์สีนิลตั้งอยู่ แล้วบุคคลที่นั่งอยู่บนบัลลังก์นั้นก็คือ อาซาเซล (Azazel) ราชาปีศาจของขุมนรกที่เมื่อไม่นานมานี้ได้ประมือกับมหาเทพสูงสุดโครโนนั่นเอง และบุคคลทั้ง 2 ที่ยืนอยู่ข้างกายของเขาคือ แมมมอน บาปแห่งความละโมบและอาซีเดีย บาปแห่งความเกียจคร้าน
"สวัสดีอีกครั้ง มหาเทพสูงสุด โครโน และเทพสูงสุดผู้ปกครองเกาะทั้ง 7 ไม่สิ 6"
"แก!" เป็นไมเอนัสที่ตะโกนเสียงดังออกไป เขารู้สึกโกรธเป็นฟืนเป็นไฟที่ราชาปีศาจกล้าเย้ยหยันพวกเขาด้วยคำพูดนั่น
"จุ๊ๆๆ เบา ๆ หน่อยสิศิษย์ข้า อย่าเสียงดังไป เดี๋ยวท่านราชาปีศาจจะทรงพิโรธเอา" แมมมอนตอบกลับไมเอนัสด้วยคำพูดและสายตาที่เต็มไปด้วยความสะใจ
"ไม่เป็นไรหรอกแมมมอน เพราะวันนี้เป็นวันดี ที่ข้ามาไม่ใช่มาเพื่อต่อรองอันใด แต่ข้ามาเพื่อยึดครองเกาะที่สมควรเป็นของข้าสักที แต่ก่อนอื่น จงคืนชีพขึ้นมาเหล่าบาปทั้งหลายเอ๋ย มหาเวทราชันย์ปีศาจ อัญเชิญอสูรนรกหวนคืน"
บาปทั้ง 5 คืนชีพขึ้นมายืนขนาบกายราชาอย่างพร้อมเพรียง เหล่าเทพส่วนใหญ่ที่ขณะนี้พลังยังไม่ฟื้นกลับคืนมาดีนักต่างก็คิดหนัก เพราะไม่คิดว่าเจ้าพวกนี้จะคืนชีพได้เร็วถึงเพียงนี้
"เอาล่ะ ต่อไปก็ มหาเวทราชันย์ปีศาจ ความมืดกลืนสิ้น" ราชาปีศาจอาซาเซลใช้พลังเปลี่ยนเกาะทั้ง 6 ที่เหลือให้กลายเป็นดินแดนแห่งความชั่วร้าย สิ่งมีชีวิตต่าง ๆ ต่างถูกสาปให้กลายเป็นหินไม่เหลือแม้แต่เพียงตนเดียว
"แกทำอะไรกับเกาะของพวกเรา ไอ้ปีศาจ / ทำอะไรๆ" ไนท์&ไลท์ที่มีพลังเหลือมากที่สุดพุ่งเข้าหาราชาปีศาจอย่างไม่ลังเล หวังจะจะปลิดชีวิต
"มหาเวททิวาราตรีประสานขั้นสูงสุด เวลาแห่งสุริยคราส/ เวลาแห่งจันทรคราส"
"เวทพืชปีศาจ ศรกุหลาบดำ" อินวิเดียโจมตีสวนกลับสลายการโจมตีของไนท์&ไลท์ได้จนหมดสิ้น จากนั้นเพียงพริบตาเดียวศรที่สองก็พุ่งตามมาติดๆ เสียบทะลุอกของไลท์ ทำเอาเหล่าเทพถึงกับตกใจอย่างมากเพราะไม่มีใครจับเวทมนต์ของศรที่สองได้แม้แต่เพียงคนเดียว แต่คนที่ตกใจมากที่สุดคงจะเป็นไนท์ที่พุ่งเข้าไปรับตัวของน้องของตนทันทีที่โนโจมตี
"ไลท์! ไม่นะ ไลท์! อย่าเพิ่งหลับนะไลท์ ลืมตาก่อนนนน" ไนท์พูดพร้อมกับน้ำตาอาบแก้มทั้งสอง
"ไนท์ รับนี่เอาไว้" ไลท์ยื่นผลึกแห่งอาทิตย์ที่เป็นเหมือนจิตวิญญาณของเขาก่อนที่จะสลายหายไปอย่างช้าๆ
"ม่ายยยยย" ไนท์ปล่อยโฮออกมาอย่างไม่มีทีท่าว่าจะหยุดจนตัวเองหมดสติไป
ไมเอนัสเห็นดังนั้นจึงพุ่งเข้าไปรับเอาไว้และมองพวกปีศาจด้วยความโกรธแค้น
"สายตาดูดีนี่ เอาแบบนี้แล้วกัน ข้าจะส่งพวกเจ้าตามไอ้ตัวเล็กเมื่อกี้ไปเดี๋ยวนี้แหละ มหาเวทราชันย์ปีศาจ ขุมทมิฬดับสูญ" ความมืดค่อยๆกลืนกินเข้ามาเรื่อยๆ ทุกอย่างที่มันสัมผัสจะถูกฉาบเป็นสีดำสนิทเหมือนไร้ชีวิต มหาเทพสูงสุด โครโนรู้ดีว่าไม่อาจเอาชนะได้ จึงได้ตัดสินใจฝากทุกอย่างไว้กับเทพสูงสุด
"ข้าขอฝากที่เหลือไว้กับพวกเจ้าด้วย นี่คงเป็นสิ่งสุดท้ายที่ตัวข้าจะทำได้" หลังพูดจบมหาเทพสูงสุดก็ส่งเทพสูงสุดทั้ง 6 ลงสู่พื้นโลกมนุษย์คนละทิศคนละทางพร้อมกับพลังของเขาที่แบ่งออกเป็น 7 ส่วนซึ่ง ส่วนสุดท้าย เขาได้ภาวนาด้วยจิตใจอันบริสุทธิ์ส่งไปให้ถึงโนวอาร์ที่เขาจับพลังเพียงเล็กน้อยได้ก่อนที่เธอจะหายไป
"ท่านมหาเทพสูงสุด!" เหล่าเทพสูงสุดตะโกนสุดเสียงพวกเขาไม่สามารถหยุดการส่งตัวได้เนื่องจากพลังแห่งความจริงของมหาเทพสูงสุด
"เอาล่ะ มาจบเรื่องของพวกเราดีกว่าอาซาเซล มหาเวทสูงสุดแห่งกาลเวลาต้องห้าม กาลเวลาคั่นทุกสรรพสิ่ง" เวลารอบๆตัวของมหาเทพโครโนค่อย ๆ หยุดลง พลังเวทค่อย ๆ ลามไปหาราชาปีศาจ เขารู้ดีว่าไม่อาจหยุดเหล่าปีศาจไว้ทั้งหมดได้ แต่ขอเพียงแค่ถ่วงเวลาไว้เท่านั้น ให้เหล่าเทพฟื้นตัวกลับมาอีกครั้งและใช้พลังใหม่ที่ได้รับจากเขาได้อย่างสมบูรณ์
"เล่นไม้นี้เลยเหรอโครโน! เจ้าคิดว่าข้าจะปล่อยให้เจ้าทำเช่นนั้นหรือ เหล่าบาปทั้ง 7 ของข้า ตามพวกมันไป" ทันทีที่ได้รับคำสั่งบาปทั้ง 7 ก็พุ่งตัวออกไปทันทีจนหลุดออกจากเวทต้องห้ามของมหาเทพสูงสุด แต่...
"ช้าไป! มหาเวทแห่งกาลเวลาและความจริง คลื่นชีวิตแห่งธรรม" กาลเวลาของบาปทั้ง 7 ถูกเวทพันธนาการให้ช้าลงมากๆ กว่าจะไปถึงตัวของเหล่าเทพคงใช้เวลาราว 10 ปี แต่ก่อนที่พวกเขาจะโดนเวทพันธนาการเพียงชั่วครู่ พวกเขาได้ส่งจิตชั่วร้ายของตนลงไปยังโลกมนุษย์กระจายกันไปตามเมืองต่างๆ 7 เมือง
สิ่งสุดท้ายที่เหล่าเทพสูงสุดทั้งหมดได้ยินจากมหาเทพสูงสุดโครโนคือ โนวอาร์ ยังมีชีวิตอยู่...
จากนั้นทุกสิ่งก็ถูกทำให้หยุดนิ่งเอาไว้ด้วยมหาเวทต้องห้าม ทั้งเกาะแห่งสรวงสวรรค์ และราชาปีศาจ ต่างถูกห้วงแห่งเวลาจองจำเอาไว้ ผลร้ายของเวทต้องห้ามนี้คือตัวของโครโนเองก็จะถูกหยุดเวลาเอาไว้ชั่วกัลป์ และนี่เองก็เป็นจุดเริ่มต้นการผจญภัยของเทพสูงสุดองค์หนึ่งที่ต้องตามหาพวกพ้องของตนเพื่อกำจัดความชั่วร้ายบนโลกมนุษย์และสะสางเรื่องราวที่ค้างไว้กับบาปทั้ง 7 และราชาปีศาจ ก่อนที่เวลาทั้งหมดจะกลับมาเดินอีกครั้ง
เมื่อเทพทั้ง 7 มาถึงกันครบ ขณะนั้นเองก็เกิดแรงสั่นสะเทือนอย่างหนัก ตำแหน่งล่าสุดของเกาะแห่งห้องสมุดถูกมิติบางอย่างบิดเบือน จากนั้นเกาะที่มีสีดำทมิฬก็ปรากฏออกมา ณ ตำแหน่งนั้น รูปร่างของเกาะที่มีความน่าสะพรึงกลัวและดูชั่วร้าย ใจกลางเกาะมีบัลลังก์สีนิลตั้งอยู่ แล้วบุคคลที่นั่งอยู่บนบัลลังก์นั้นก็คือ อาซาเซล (Azazel) ราชาปีศาจของขุมนรกที่เมื่อไม่นานมานี้ได้ประมือกับมหาเทพสูงสุดโครโนนั่นเอง และบุคคลทั้ง 2 ที่ยืนอยู่ข้างกายของเขาคือ แมมมอน บาปแห่งความละโมบและอาซีเดีย บาปแห่งความเกียจคร้าน
"สวัสดีอีกครั้ง มหาเทพสูงสุด โครโน และเทพสูงสุดผู้ปกครองเกาะทั้ง 7 ไม่สิ 6"
"แก!" เป็นไมเอนัสที่ตะโกนเสียงดังออกไป เขารู้สึกโกรธเป็นฟืนเป็นไฟที่ราชาปีศาจกล้าเย้ยหยันพวกเขาด้วยคำพูดนั่น
"จุ๊ๆๆ เบา ๆ หน่อยสิศิษย์ข้า อย่าเสียงดังไป เดี๋ยวท่านราชาปีศาจจะทรงพิโรธเอา" แมมมอนตอบกลับไมเอนัสด้วยคำพูดและสายตาที่เต็มไปด้วยความสะใจ
"ไม่เป็นไรหรอกแมมมอน เพราะวันนี้เป็นวันดี ที่ข้ามาไม่ใช่มาเพื่อต่อรองอันใด แต่ข้ามาเพื่อยึดครองเกาะที่สมควรเป็นของข้าสักที แต่ก่อนอื่น จงคืนชีพขึ้นมาเหล่าบาปทั้งหลายเอ๋ย มหาเวทราชันย์ปีศาจ อัญเชิญอสูรนรกหวนคืน"
บาปทั้ง 5 คืนชีพขึ้นมายืนขนาบกายราชาอย่างพร้อมเพรียง เหล่าเทพส่วนใหญ่ที่ขณะนี้พลังยังไม่ฟื้นกลับคืนมาดีนักต่างก็คิดหนัก เพราะไม่คิดว่าเจ้าพวกนี้จะคืนชีพได้เร็วถึงเพียงนี้
"เอาล่ะ ต่อไปก็ มหาเวทราชันย์ปีศาจ ความมืดกลืนสิ้น" ราชาปีศาจอาซาเซลใช้พลังเปลี่ยนเกาะทั้ง 6 ที่เหลือให้กลายเป็นดินแดนแห่งความชั่วร้าย สิ่งมีชีวิตต่าง ๆ ต่างถูกสาปให้กลายเป็นหินไม่เหลือแม้แต่เพียงตนเดียว
"แกทำอะไรกับเกาะของพวกเรา ไอ้ปีศาจ / ทำอะไรๆ" ไนท์&ไลท์ที่มีพลังเหลือมากที่สุดพุ่งเข้าหาราชาปีศาจอย่างไม่ลังเล หวังจะจะปลิดชีวิต
"มหาเวททิวาราตรีประสานขั้นสูงสุด เวลาแห่งสุริยคราส/ เวลาแห่งจันทรคราส"
"เวทพืชปีศาจ ศรกุหลาบดำ" อินวิเดียโจมตีสวนกลับสลายการโจมตีของไนท์&ไลท์ได้จนหมดสิ้น จากนั้นเพียงพริบตาเดียวศรที่สองก็พุ่งตามมาติดๆ เสียบทะลุอกของไลท์ ทำเอาเหล่าเทพถึงกับตกใจอย่างมากเพราะไม่มีใครจับเวทมนต์ของศรที่สองได้แม้แต่เพียงคนเดียว แต่คนที่ตกใจมากที่สุดคงจะเป็นไนท์ที่พุ่งเข้าไปรับตัวของน้องของตนทันทีที่โนโจมตี
"ไลท์! ไม่นะ ไลท์! อย่าเพิ่งหลับนะไลท์ ลืมตาก่อนนนน" ไนท์พูดพร้อมกับน้ำตาอาบแก้มทั้งสอง
"ไนท์ รับนี่เอาไว้" ไลท์ยื่นผลึกแห่งอาทิตย์ที่เป็นเหมือนจิตวิญญาณของเขาก่อนที่จะสลายหายไปอย่างช้าๆ
"ม่ายยยยย" ไนท์ปล่อยโฮออกมาอย่างไม่มีทีท่าว่าจะหยุดจนตัวเองหมดสติไป
ไมเอนัสเห็นดังนั้นจึงพุ่งเข้าไปรับเอาไว้และมองพวกปีศาจด้วยความโกรธแค้น
"สายตาดูดีนี่ เอาแบบนี้แล้วกัน ข้าจะส่งพวกเจ้าตามไอ้ตัวเล็กเมื่อกี้ไปเดี๋ยวนี้แหละ มหาเวทราชันย์ปีศาจ ขุมทมิฬดับสูญ" ความมืดค่อยๆกลืนกินเข้ามาเรื่อยๆ ทุกอย่างที่มันสัมผัสจะถูกฉาบเป็นสีดำสนิทเหมือนไร้ชีวิต มหาเทพสูงสุด โครโนรู้ดีว่าไม่อาจเอาชนะได้ จึงได้ตัดสินใจฝากทุกอย่างไว้กับเทพสูงสุด
"ข้าขอฝากที่เหลือไว้กับพวกเจ้าด้วย นี่คงเป็นสิ่งสุดท้ายที่ตัวข้าจะทำได้" หลังพูดจบมหาเทพสูงสุดก็ส่งเทพสูงสุดทั้ง 6 ลงสู่พื้นโลกมนุษย์คนละทิศคนละทางพร้อมกับพลังของเขาที่แบ่งออกเป็น 7 ส่วนซึ่ง ส่วนสุดท้าย เขาได้ภาวนาด้วยจิตใจอันบริสุทธิ์ส่งไปให้ถึงโนวอาร์ที่เขาจับพลังเพียงเล็กน้อยได้ก่อนที่เธอจะหายไป
"ท่านมหาเทพสูงสุด!" เหล่าเทพสูงสุดตะโกนสุดเสียงพวกเขาไม่สามารถหยุดการส่งตัวได้เนื่องจากพลังแห่งความจริงของมหาเทพสูงสุด
"เอาล่ะ มาจบเรื่องของพวกเราดีกว่าอาซาเซล มหาเวทสูงสุดแห่งกาลเวลาต้องห้าม กาลเวลาคั่นทุกสรรพสิ่ง" เวลารอบๆตัวของมหาเทพโครโนค่อย ๆ หยุดลง พลังเวทค่อย ๆ ลามไปหาราชาปีศาจ เขารู้ดีว่าไม่อาจหยุดเหล่าปีศาจไว้ทั้งหมดได้ แต่ขอเพียงแค่ถ่วงเวลาไว้เท่านั้น ให้เหล่าเทพฟื้นตัวกลับมาอีกครั้งและใช้พลังใหม่ที่ได้รับจากเขาได้อย่างสมบูรณ์
"เล่นไม้นี้เลยเหรอโครโน! เจ้าคิดว่าข้าจะปล่อยให้เจ้าทำเช่นนั้นหรือ เหล่าบาปทั้ง 7 ของข้า ตามพวกมันไป" ทันทีที่ได้รับคำสั่งบาปทั้ง 7 ก็พุ่งตัวออกไปทันทีจนหลุดออกจากเวทต้องห้ามของมหาเทพสูงสุด แต่...
"ช้าไป! มหาเวทแห่งกาลเวลาและความจริง คลื่นชีวิตแห่งธรรม" กาลเวลาของบาปทั้ง 7 ถูกเวทพันธนาการให้ช้าลงมากๆ กว่าจะไปถึงตัวของเหล่าเทพคงใช้เวลาราว 10 ปี แต่ก่อนที่พวกเขาจะโดนเวทพันธนาการเพียงชั่วครู่ พวกเขาได้ส่งจิตชั่วร้ายของตนลงไปยังโลกมนุษย์กระจายกันไปตามเมืองต่างๆ 7 เมือง
สิ่งสุดท้ายที่เหล่าเทพสูงสุดทั้งหมดได้ยินจากมหาเทพสูงสุดโครโนคือ โนวอาร์ ยังมีชีวิตอยู่...
จากนั้นทุกสิ่งก็ถูกทำให้หยุดนิ่งเอาไว้ด้วยมหาเวทต้องห้าม ทั้งเกาะแห่งสรวงสวรรค์ และราชาปีศาจ ต่างถูกห้วงแห่งเวลาจองจำเอาไว้ ผลร้ายของเวทต้องห้ามนี้คือตัวของโครโนเองก็จะถูกหยุดเวลาเอาไว้ชั่วกัลป์ และนี่เองก็เป็นจุดเริ่มต้นการผจญภัยของเทพสูงสุดองค์หนึ่งที่ต้องตามหาพวกพ้องของตนเพื่อกำจัดความชั่วร้ายบนโลกมนุษย์และสะสางเรื่องราวที่ค้างไว้กับบาปทั้ง 7 และราชาปีศาจ ก่อนที่เวลาทั้งหมดจะกลับมาเดินอีกครั้ง
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ