อุบัติการณ์พลิกล็อคหัวใจแค้นร้ายซ่อนรัก

-

เขียนโดย สมองฝ่อ

วันที่ 24 พฤษภาคม พ.ศ. 2561 เวลา 19.14 น.

  9 ตอน
  0 วิจารณ์
  9,267 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 24 พฤษภาคม พ.ศ. 2561 19.36 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

4) ไม่สบาย

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

โอ๊ย!เจ็บแสบ ระบม ทุกข์ทม ทั้งใจกาย~T.T โฮไอ้คนใจร้าย! ไอ้บ้าฮอตเกร์ล! คุณผู้อ่านคงจะไม่รู้สินะคะว่าวันนี้ฉันจะต้องประสบพบเจอกับอะไรบ้างน่ะ T0T ไหนจะต้องไปทำความสะอาดที่ห้องของไอ้บ้าฮอตเกร์ลที่สกปรกสุดๆ เจอแต่หนังสือโป๊ที่หล่นตามพื้นเต็มไปหมด

ไหนจะ กกน. ที่ไม่ว่าจะเป็น ม่วง คราม น้ำเงิน เขียว เหลือง แสด แดง (มาเป็นสายรุ้งเลย T.T) และอีกหลากหลายสีสันนับไม่ถ้วน ไหนจะมีหนู (ตัวเท่าควาย) วิ่งเล่น กระโดด ยึ๋งๆ ผ่านหน้าของฉันเป็นว่าเล่นอีก โอ๊ย! และต้องไปอาบน้ำให้ร้อคไวเลอร์สิบกว่าตัวที่วิ่งเล่นพร้อมกับแยกเขี้ยวเป็นเชิงบอกนัยน์ๆ ว่า

ʻโอ้~มาเล่นกันเถอะ มาเล่นกันเถอะʼและไอ้ที่ว่าเล่นกับมันนี่คือการไล่กัดฉัน โฮๆๆ T0T

                “ว้าย! ตายแล้ว!” หนูยังไม่ตายนะคะป้า T0T (แค่สภาพเหมือนคนตายแค่นั้นเอง T.T)

                “นี่หนูไปฟัดกับหมาที่ไหนมาล่ะเนี้ย =_=” ก็ไม่ที่ไหนหรอกค่ะ ไปฟัดกับอีร็อคไวเลอร์สิบกว่าตัวที่หลังบ้านนี่เอง =_=

                “พอดีว่า (ไอ้) คุณฮอตเกร์ลให้หนูไปอาบน้ำให้หมาของเขาน่ะค่ะ”

                “เอ๊ะ แต่ก็เพิ่งอาบไปเมื่อเช้านี่นา...”

                อ้าว! ไหงเป็นงั้น...นี่จงใจแกล้งกันจริงๆ ใช่ไหม T^T ไอ้บ้าฮอตเกร์ล นี่ทำอย่างนี้กับสุภาพสตรีแสนสวยที่จะบอบบางน่าถะนุถนอมอย่างฉัน (ความมั่นเต็ม =_=) แบบนี้ได้ยังไง T.T ดูซิสภาพฉันตอนนี้มันก็ไม่ได้ต่างอะไรกับซากศพเดินได้สงสัยฉันจะต้องเขียนป้ายมาติดว่าʿเป็นคน ยังไม่ตายค่ะʾ แล้วล่ะ ดูซิขนาดคุณแม่บ้านยังนึกว่าฉันตายแล้ว!

ฉันขอถอนคำพูดเมื่อตอนที่แล้วที่ฉันบอกว่า ไอ้ (คุณ) ฮอตเกร์ลไม่ได้โหดอะไรมากมายแต่ความเป็นจริงแล้ว...โคตรโหดเลยต่างหากล่ะ! อ๊ากกกก ฉันเกลียดนาย เกลียดๆๆ อยากจะกระโดดงับหัวนายจริ๊งจริง TwT (โรคพิษสุนัขบ้าจากร็อคไวเลอร์ค่อยๆ ออกฤทธิ์ =_=)

                “หนูเกลียดไอ้หมอนั่น ไอ้คนใจร้าย เกลียดๆๆ” ชะอุ้ย! คิดเสียงดังไปหน่อย -0-

                “...ป้าเข้าใจนะคะว่าทำไมหนูถึงเกลียดคุณหนูของป้า...แต่จริงๆ แล้วคุณหนูไม่ได้ใจร้ายหรอกค่ะ...ตรงกันข้าม...คุณหนูน่ะ เขาน่าสงสารมากเลยต่างหาก...” น่าสงสารเหรอ...ใครเชื่อก็ไม่ใช่คนละ =_=

                “อย่าง (ไอ้) คุณฮอตเกร์ลเนี้ยนะคะ น่าสงสาร...”

“เมื่อตอนที่คุณหนูยังเด็กๆ...คุณพ่อของคุณหนู...ท่านถูกฆ่า...คุณแม่ทำใจไม่ได้จึงหนีไปบวช...คุณแม่นมที่เป็นเหมือนแม่คนที่สองของคุณหนูก็ตายเพราะเป็นโรคร้ายโดยที่คุณหนูไม่สามารถช่วยอะไรไว้ได้...ไม่เว้นแม้กระทั่งแฟนของเขา...ก็ทิ้งเขาไป...”

                “นี่มัน...เรื่องจริง...เหรอคะ... ”

                “จริงสิจ๊ะ...เพราะฉะนั้น...อย่าเกลียดคุณหนูเลยนะ...”

ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไรที่ทำให้ความคิดเมื่อก่อนหน้านี้หายไปหมด ทั้งๆ ที่ความจริงแล้วสิ่งที่คุณแม่บ้านพูดมาทั้งหมดมันดูไม่น่าเชื่อเลยสักนิด...แต่เพราะอะไรกันนะที่ทำให้ตอนนี้ฉันกลับเชื่อ...

ซะที่ไหน ใครมันจะไปเชื่อลงกัน =_=

อะ...อีกนิดเดียว...นิดเดียวเท่านั้น!...ฉันก็จะทำความสะอาดเสร็จทั้งหมดในคฤหาสน์หลังนี้! เหลือแค่ห้องรับแขกเท่านั้น!ซึ่งเป็นห้องที่ใหญ่ที่สุดรองลงมาจากห้องของฮอตเกร์ลเลยล่ะ แต่ไม่มีอะไรจะหยุดฉันได้ แค่คิดถึงหน้าไอ้โหดนั้นตอนที่รู้ว่าฉันทำสำเร็จก็อดสะใจไม่ได้ หึๆๆ ให้มันรู้ไปเลยว่าตอนนี้นายนั่นกำลังเล่นอยู่กับใคร ฮ่าๆๆ

หูว~ สวย ดูดี มีสไตล์มากๆ *0* ว่าแต่...การตกแต่งแบบนี้...เฟอร์นิเจอร์แบบนี้...มันดูคุ้นๆ แฮะ =_= ช่างเถอะ! แค่ ปัด กวาด เช็ด ถูห้องนี้เพียงห้องเดียวเท่านั้น! ฉะ...ฉันก็จะ...

พรึบ!

และภาพทุกอย่างก็กลายเป็นสีดำในพริบตา

..

..

...(_ _) zZZ

...(- -)zZZ

...(-0-)

พรึ่บ! ฉันสะดุ้งตื่น ลืมตาขึ้นมาอย่างอัตโนมัติ

นุ่มๆ~ นี่! ฉันลองมองไปรอบๆ ก็พบว่าตอนนี้ฉันกำลังนอนอยู่บนเตียงห้อง...ของตัวเอง! เอ๋แล้วฉันมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงกันหล่ะเนี้ยเหมือนจะจำได้ลางๆ ว่าฉันกำลังทำความสะอาดอยู่และ... หรือว่า!...ฉันเป็นลมไปเรอะ! แล้วใครเป็นคนพาฉันขึ้นมาอยู่ตรงนี้ล่ะเนี้ย! ตอนนี้เครื่องหมายสงสัยผุดขึ้นมาเต็มหัวสมองจนล้นออกมาและระเบิดกระจัดกระจายจนฉันทนไม่ได้แล้ว! สงสัยจังวุ้ย! -3- ฉันจึงลุกจากเตียง แต่ทว่า!

ฟุ่บ!

มันกลับไม่มีแรง!...นี่ฉันเป็นอะไรไปเนี้ย รู้สึกหมดเรี่ยวแรงจนต้องกลับไปนอนที่เดิม ไม่รู้ว่าตอนนี้ฉันเป็นอะไรแต่รู้สึกง่วงชะมัดขอนอนก่อนละกัน...

..

...(_ _) zZZ

...(- -) zZZ

โครก~คราก~โฮก~ฮาก~

...(0.<)?

ชะอุ้ย! เสียงอะไรน่ะ แผ่นดินไหวงั้นรึ!...จะบ้าตาย...เสียงท้องฉันร้องเองหรอกหรอ =___=^ หิวจังแฮะ ฉันจึงลองลุกจากเตียงนอน

พรึบ!

อ้า~ รู้สึกเหมือนว่าดีขึ้นแล้วล่ะ รู้สึกมันแรงขึ้นมาหน่อยนะ ถ้าได้พักอีกสักนิดก็คงดี ฉันจึงเดินไปที่ประตูเพื่อจะไปหาอะไรทานที่ห้องครัวข้างล่าง แต่!...

อะไรน่ะ?!...ข้าวมันไก่เหรอ =_=?

ใครเอาข้าวมันไก่มาวางไว้ที่หน้าห้องฉันกันล่ะเนี้ย? ...ใครก็ไม่รู้นะ...แต่ยังไงก็ต้องขอบคุณไว้ก่อนล่ะนะกำลังหิวอยู่พอดี อืมอร่อยจังแฮะ (ของฟรีมันก็อร่อยอย่างนี้นี่เอง ^0^)

เอิ๊กกกกกกกกกกกกก~

อุ้ย! สงสัยเรอดังไปหน่อย แหะๆ ^^;; เมื่อหนังท้องตึงหนังตามันก็เริ่มหย่อน ฮ้าว ง่วงนอนจังแฮะและแล้วก็..

(_ _)zZZ หลับ...โดยทียังไม่ได้อาบน้ำ =_=^^

zZZ

zZ

...(>.0) ฮ้าว~ บิดซ้าย บิดขวา นี่มันกี่โมงแล้วเนี้ย...

(_ _) (- -) (-[]-)!!!

ตะ...ตีสอง!

ผ่าง ผ่างง ผ่างงงงง!0[]0

ฉันต้องไปแล้ว ว่าแล้วฉันจึงรีบลุกออกจากเตียงแล้วรับอาบน้ำ (หรือเดินผ่านน้ำ?) และแต่งตัวอย่างเร่งด่วนตรงดิ่งไปที่ห้องของฮอตเกร์ล...

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

เงียบบบบบบ =_=               

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

“คุณ ตื่นได้แล้วววววววววววววว!”

“ตื่นแล้วโว้ยยยยยยยยยยยยยยย!”

สุภาพมากค้าาาา =_=^ เมื่อได้ยินเสียงเขาแล้วทำให้รู้ว่า ตื่นแล้วสินะ

ปัง!

เสียงฮอตเกร์ลถีบประตูออกมา ขอย้ำนะคะว่า ถีบ! มือก็มีทำไมไม่เปิดออกมาดีๆ ห๊ะ! โรคจิตชะมัด -0- เขาเดินไปที่โต๊ะอาหารซึ่งได้จัดเตรียมไว้เรียบร้อยแล้ว                 “นี่!เธอมาทานข้าวด้วยกัน” ค่ะ มาทานข้าวด้วย กะ...กัน 0.0 นี่ฉันฝันอยู่เรอะ หรือเขากินยาไม่เขย่าขวด เขาอาจจะเป็นโรคร้ายที่พรุ่งนี้อาจจะตาย! บ้าบอกันไปกันใหญ่ละ =_=

“เรียกฉันเหรอ?” ฉันพูดพร้อมกับชี้นิ้วมาทางตัวเองเพื่อความแน่ใจ“อืม...มานั่งเร็วๆ!”

เมื่อเขาพูดจบฉันจึงรีบเดินนั่งที่โต๊ะอาหารขนาดยาว (อย่างงงๆ?) เขานั่งตรงหัวโต๊ะส่วนฉันนั่งที่แรกด้านซ้ายซึ่ง ข้างๆ เขานั่นเอง แต่วันนี้เขาดูแปลกๆ นะปกติฉันจะต้องไปนั่งกินข้าวที่หลังครัวกับคุณแม่บ้าน แต่นี่...

“ป้าครับ...เอาจานมาอีกชุดนึงด้วย” นะ...นี่! ฉันไม่ได้หูฝาดไปใช่ใหม? 0.0 เขาพูด ʻครับʼ ด้วยล่ะ จากนั้นคุณแม่บ้านก็เดินออกมาพร้อมจานชุดนึงและเอามาวางไว้ให้ฉัน ฮอตเกร์ลจึงเริ่มตักอาหารทานอย่างปกติโดยที่มีฉันนั่งที่นั่งเอ๋อรับประทานข้างๆ เขา

“...คิดอีกที...เธอไปกินข้าวที่อื่นเถอะ...เห็นหน้าเธอแล้วกินข้าวไม่ลง...หน้าอย่างกับศพ =_=”ศพ?

ก็ที่สภาพฉันเป็นอย่างนี้ก็เพราะใครที่แกล้งฉันกันเล่า เขาจะเอายังไงกันแน่นะ =[]=

“...”

“...”

“=_=” ชิ้งงง (เสียงไฟฟ้าสถิต -_-#)

“=_=+” ชิ้งงงง

“=_=++” เปรี้ยงงง!!

“=_=+++!!!” ปร้างงง!!! (ฟ้าผ่าาาาา 0[]0!)

โอเค! ยอมแพ้ก็ได้ คนบ้าอะไรแค่มองตาก็มีสายฟ้าผ่าลงมาด้วย =_=! ฉันจึงเดินถือจานไปกินข้าวที่หลังครัวนี่ถ้าฉันไม่ได้ไม่สบายอยู่นะ =_=+++

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา