อุบัติการณ์พลิกล็อคหัวใจแค้นร้ายซ่อนรัก

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

วันนี้ฉันรีบตื่น (หรือยังไม่ได้นอน =_=) มาปลุกอีตาฮอตเกร์ลตั้งแต่ตีสอง จะขยันอะไรขนาดนั้น ไปทำงานตั้งแต่ตีสอง เหอะ ต้องมาเป็นภาระให้ฉันปลุกอีกเนี้ย =0=

“คุณฮอคเกร์ลคะ ตื่นได้แล้วววววววว!” พูดจาไพเราะกว่าเดิมนิดนึง เพราะว่าวันนี้ฉันจะขออนุญาติเขาไปข้างนอก ก็ไม่ได้จะไปไหนไกลนักหรอก ว่าจะแวะไปตลาด แถวนี้มันมีตลาดกลางคืนด้วย ฉันจะไปซื้อเสื้อผ้าสักหน่อย (ทั้งๆ ที่มีตังค์อยู่หนึ่งร้อยบาทยี่สิบห้าสตางค์ =_=) ก็ทำไงได้ล่ะ ตอนที่หนีออกจากบ้านไม่ได้ขนเสื้อผ้ามาด้วยอ่ะ -3-

เมื่อเห็นว่าเขาไม่ยอมเปิดออกมาสักทีฉันจึงจะเคาะประตูอีกครั้งซึ่งตัวฉันหารู้ไม่ว่าผู้ที่อาศัยอยู่ในห้องนั้นกำลังจะมาเปิดประตูทำให้ฉัน

ป๊อก

“โอ๊ย” ฮะ...ฮอตเกร์ล! มาตอนไหนฟ่ะ

“ขะ...ขอโทษนะ ฉันมองไม่เห็นอ่ะ” ฉันเอ่ยขอโทษ ก็เมื่อกี้กำลังจะเคาะประตูแต่อีตานี่ดันเปิดประตูออกมาก่อนทำให้ฉันเคาะไปที่หน้าผากของเขาเต็มๆ =_=

“เออ!” ทำไมพูดไม่สุภาพกับผู้หญิงเลยนะเนี้ย -__-^

“อ๋อ ค่ะ งั้น...วันนี้ฉันขอไปข้างนอกนะ”

“ไปไหน”

“ตลาด จะไปซื้อเสื้อ...”

“งั้นก็ไปกัน”

“หะ...หา” ฉันไม่ค่อยเข้าใจไอ้ประโยคที่ว่า ʻงั้นไปกันʼ ของเขาเอามากๆ พึ่งจะมาเข้าใจก็ตอนที่เขาพาฉันขึ้นรถของตัวเองแล้วขับมาที่ตลาดเนี้ยล่ะ...เขาพาฉันมาทำไม ไม่ไปทำงานเรอะ =0=

“ไปซื้อสิ” เอ่อ...ถึงจะไม่ค่อยเข้าใจเขาเท่าไหร่ แต่ก็ดีนะ ที่เขาพามาเพราะว่า ฉันไม่มีค่ารถอ่ะ ต้องขอบคุณจริงๆ เขาก็ใจดีเหมือนกันนะเนี้ย...

“อมยิ้มอะไรคนเดียว เป็นบ้าเรอะ” ถึงจะปากร้ายไปหน่อยก็เหอะ =_=

ฉันเดินเลือกเสื้อไปหลายร้านเลย ที่ต้องหาหลานรานนี่ไม่ใช่เพราะมันไม่ถูกใจหรอกนะแต่เพราะ เงินฉันไม่พอต่างหาก T^T ต้องหาร้านที่มันถูกๆ หน่อยอ่ะ

“ฮอต...อ้าว” เขาหายไปไหนแล้วนะ ฉันซื้อเสื้อได้ละ เป็นเสื้อยืดธรรมดากับกางเกงยืดสีขาว ได้มาสองตัวเสื้อสองกางเกงสอง ร้อยบาทซื้อได้ตั้งเยอะ เจ้าของร้านเขาลดให้เพราะว่าฉันน่ารัก >////< (เกี่ยวไหม?)

“แหม หุ่นดีจังเลยนะฮ้า สนใจมาเป็นพ่อของลูกเจ๊อ่ะป่าวล่ะจ๊ะ พ่อหนุ่ม~“ ฉันหันไปตามเสียงก็ต้องผงะกับภาพเบื้องหน้าที่ฮอตเกร์ลกำลังโดนผู้ชายหุ่นบึกบึนสมชายชาตรีแต่จิตใจเธอนั้นส๊าวสาวลวนลามทางสายตาอย่างเปิดเผย

“เอ่อ...ฮอตเกร์ล” ฉันเรียกชื่อของเขาพร้อมก้าวเดินเข้าไปใกล้ๆ

“อะ...เอ่อ ไง นั่นไง แฟนผมมาละเห็นมั้ย ^^;;” จู่ๆ เขาก็ขี้ตู่ไปเองว่าฉันเป็นแฟนของเขา เพราะสถานการณ์มันบังคับ กะ...ก็ได้ ยอมเป็นแฟนให้วันนึงก็ได้ -////-

“ง่ะ...ไง ที่รัก ^^;;” พูดเองก็เลี่ยนเอง แหวะ

“เอ้า มีแฟนแล้วเหรอเนี้ย เสียดายจังนะฮ้า~” พี่ตุ๊ดคนนั้นพูดพร้อมทำหน้าเศร้าสร้อยเหงาหงอยเหมือนลูกหมีควายกำลังจะโดนแม่ทิ้ง =_=

“ถ้างั้นสนใจซื้อเสื้อคู่ไหมล่ะฮ้า ช่วยเค้าหน่อยน้า เสื้อน่ารักๆ ทั้งน้านเลยนะฮ้า~” พี่ตุ๊ดพูดพร้อมส่งจุ๊บให้ฮอตเกร์ลอย่าง...สยดสยอง ฉันคิดว่าอย่างนั้นนะ และก็คิดว่าฮอตเกร์ลก็คงจะไม่โอเคเหมือนกันที่โดนอย่างนั้น เขาหน้าซีดไปเลย ฮ่าๆๆ

“อะ...เอ่อ...เอางั้นก็ได้” ฮอตเกร์ลพูดอย่างหวาดๆ ดูท่าเขาจะกลัวพี่ตุ๊ดคนนี้เอามากๆ เลยล่ะ ฮ่าๆๆ ตลกชะมัด ตัวเองเป็นถึงมาเฟียนะ แต่กลัวกระเทยอ่ะ โอ๊ย ไม่ไหวละ

“ฮ่าๆๆ” ฉันระเบิดหัวเราะออกมาอย่างกลั้นไม่อยู่ ส่งผลให้ฮอตเกร์ลหันมาจ้องหน้าฉันอย่างโมโหที่โดนหัวเราะเยาะ อะไร ฉันหัวเราะนี่ ฉันผิดเรอะ โอ๊ย ฮ่าๆๆ

“หัวเราะอะไร -_-”

“หัวเราะนายไง เอ๊ย ฉันหมายถึง หัวเราะนายคนนั้นอ่ะ คนอะไรก็ไม่รู้ใส่หมวกบนหัว ฮะๆๆ ^^;;”

“ยัยบ้า” เขาด่าฉันลอยๆ แล้วหันกลับไปเลือกเสื้อคู่ต่อ มันก็จริงของเขานะ คนปกติก็ใส่หมวกบนหัวอยู่แล้ว มันน่าหัวเราะตรงไหน ยัยบ้าเอ๊ย =_=;;

“นี่สนใจตัวนี้ไหมฮ้า สีชมพูด้วยน้า หวานแหว๋วสุดๆ เลยนะฮ้า~” พี่ตุ๊ดพูดพร้อมโชว์เสื้อคู่พิมพ์ลายสีชมพูหวานแหว๋วสีแสบลูกตามาก อีกตัวนึงเขียนว่า เค้า และอีกตัวนึงเขียนว่า ตะเอง เอิ่ม...ใครมันจะไปกล้าใส่ฟ่ะนั่น =_=^^

“ไม่/ไม่” ฉันและฮอตเกร์ลพูดพร้อมกันอย่างไม่มีใครนัดหมายกันมาก่อน ก็แน่ล่ะ ฉันไม่เอาสีชมพูแน่ๆ ฉันเกลียดสีชมพู มันหวานเกินไป ฉันว่านะ

“แล้วตัวนี้ล่ะฮ้า~”

“ไม่/ไม่”

“ตัวนี้~”

“ไม่/ไม่”

“ตัวนู้น~”

“ไม่/ไม่”

“ตัวนู้นนนนนนนนน~”

“ไม่/ไม่”

ไม่ว่าจะเป็นตัวไหน ฉันกับฮอตเกร์ลก็ไม่เลือกสักตัว ก็แน่ล่ะ เราไม่ได้เป็นแฟนกันสักหน่อย แล้วก็ไม่ได้อยากจะซื้อด้วย แค่ฮอตเกร์ลไม่อยากโดนพี่ตุ๊ดคนนี้ตื้อเท่านั้นเอง เฮ้อ~

“งั้นเลือกเองเลยเถอะฮ้า ตุ๊ดเพลีย ห้ามหนีนะ ต้องซื้อ ไหนๆ ก็เข้ามาในร้านแล้วต้องซื้อนะฮ้า~” มีงี้ด้วย นี่มันบังคับขู่เข็ญจิตใจลูกค้าชัดๆ ฉันจะฟ้องร้อง!

...

ฉันเดินรอบๆ ร้านนี้ที่ตกแต่งประดับร้านไปด้วยสีชมพู เฮ้อ ฉันไม่ชอบสีชมพู =_= เราเดินกันอยู่พักนึงก็ดูเหมือนว่าจะไม่มีตัวไหนถูกใจสักตัวเพราะส่วนใหญ่เสื้อคู่มักจะเขียนข้อความเลี่ยนๆ ลงไป อย่าง เค้ารักเตงน้า อีกตัวก็ เค้าก็รักเตงเหมือนกานนน แหวะ เลี่ยนจริงๆ -_-

“ตัวนี้/ตัวนี้” ฉันและฮอตเกร์ลมาหยุดที่เสื้อยืดสีขาว คอกลม ธรรมดาๆ ตัวหนึ่ง ที่สรีนตัวอักษรเป็นภาษาอังกฤษ อีกตัวก็ตัวอักษรสีดำว่า I LOVE YOU แต่ตรงเลิฟนี่จะเป็นตัวอักษรสีแดง และอีกตัวก็สกีนคล้ายๆ กันว่า I LOVE YOUTOO มันก็ฟังดูเลี่ยนดี แต่เชื่อเหอะ นี่ละ ดีสุดในร้านละ ฉันว่านะ =_=

“ได้แล้วเหรอ เอาตัวนี้นะฮ้า ทั้งหมดหนึ่งร้อยยี่สิบบาทฮ้า แล้วมาอุดหนุนใหม่นะฮ้า~” ฮอตเกร์ลจ่ายตังค์แล้วรีบจูงมือฉันให้ออกมาจากร้านนั้นให้เร็วที่สุด ฉันว่าฉันรู้จุดอ่อนของเขาล่ะ...

เขากลัวกระเทย! ฮ่าๆๆ