ไร้เดียงสา

      ระหว่างที่เม้าท์กับเพื่อนๆ ในไลน์ก็มีอีกไลน์เด้งมาม่อน : มึงนอนยังว่ะ เราเปิดอ่านและตอบทันที 5555 ขิง : เออ กำลังจะนอนแล้วม่อน : พน. ไปรร. ยังไงขิง : ก็เดินกับมะปรางไง กูก็เดินทุกวันป่ะม่อน : มึงไม่อยากเดินแล้วใช่มั้ยขิง : อะไรของมึงม่อน : กูไปรับนะ
ใจเต้นอีกแล้ว ตุบๆตุบๆ ยังไงดียังไงดีว่ะเรา 
ขิง : ไม่ต้องหรอก เกรงใจมึงม่อน : ไม่ต้องเกรงใจ พน. กูไปรับเดี๋ยวทักหาขิง : กูไปก่อนมึงแน่ม่อน : อย่ากวนตีนนะมึงขิง : นอนค่ะ บายม่อน : ครับ ฝันดีนะขิง (ใส่อีโมจิส่งจุฟ)
 
อร๊ายยยย !! บ้าบอ มาคงมาครับอะไรเนี่ย กูทำตัวไม่ถูกแล้วนะ 555
เขินหนักมาก ยิ่งเห็นอีโมจินี่แบบ ทำไมใจเต้นรัวขนาดนี้ว่ะ ....
เอาๆ ได้เวลานอนค่ะ เช้าต้องตื่นไวไปรร. เร็วขึ้น จะได้ไม่ต้องเจอมัน 
 
7:20 แต่งตัวเรียบร้อย พร้อมไปรร. ทักหามะปรางด่วนจี๋
ขิง : มึงเสร็จยังกูกำลังจะออกไปแล้วนะ
มะปราง : มึงกูลืมบอก ขอหยุดวันนึงนะ
ขิง : อ้าว ทำไมว่ะ
ขิง : มึงทิ้งกูหรอ ??
มะปราง : กูจะไปทะเล พ่อพาไปอ่ะ นานๆจะว่างทั้งครอบครัว
ขิง : แม๊ อิจฉาไปอีก
มะปราง : มึงไปป่ะล่ะ เดี๋ยวกูขอแม่มึงให้
ขิง : ไม่ต้องๆ ไปเถอะ ของฝากด้วย
มะปราง : ได้ค่ะ 
คุยกับเสร็จเราก็เดินออกมาจะถึงปากทางและว่าจะรอรถประจำทาง แต่ก็มีรถมอไซต์
เลี้ยวขวับเข้ามาหา เราตกใจมาก ยืนนิ่ง นึกว่าจะโดนชนแล้ว พอเงยหน้าไปก็ทำหน้าไม่ถูกเลยจ้า
ม่อน มันมารับเราจริงๆ มันทำหน้านิ่งๆ 
ม่อน : ทำไมไม่รอที่บ้านหรือว่าจะหนีกูจริงๆ
ขิง : ป่าว หนีอะไร กูจะออกไปรอมะปรางหรอก
ม่อน : งั้นขึ้นรถไปรอมะปรางที่บ้าน
ขิง : อ่อ ไม่เป็นไร เดี๋ยวมันจะออกจากบ้านมันก็ทักมาเองอ่ะ
ม่อน : เคร งั้นกูก็รอกับมึงเนี่ยล่ะ
ขิง : ไปเถอะ วันนี้มะปรางน่าจะสาย
ม่อน : มึงยังไง ไม่อยากให้กูไปส่ง บอกกูเลยตรงๆ (ทำหน้าแบบนิ่งๆไม่ยิ้มเลย)
ขิง : ป่าว งั้นก็ไปเลย (ขึ้นรถ)
ม่อนทำหน้านิ่งๆ หรือไม่พอใจว่ะ แต่เราก็ไม่ถามอะไร
ม่อน : ไปรับมะปรางป่าว
ขิง : ไม่ต้องๆ 
ม่อน : ทำไมว่ะ จะปล่อยเพื่อนเดิน ??
ขิง : มันหยุด 
 
ม่อนหันมามองหน้าเราและเริ่มบิดแรงขึ้น เรารีบจับเสื้อมันแน่น สงสัยจะโมโหที่เราไม่บอกเรื่องมะปราง 
 
ขิง: เบาหน่อยมั้ย ฉิบหายกระโปรงจะเปิด 
ม่อน : ก็ดี เผื่อมึงอยากโชว์
ไอ่เวร กวนตีน กูไม่ได้อยากโชว์สะหน่อย ไม่น่าหลงมานั่งรถมึงเลยจริงๆ ไอ่โรคจิต !!!