ไร้เดียงสา

     
      โอโห้ๆ ไปนานมาก คุยกับผู้และหายไปเลยค่ะ ยังไงค่ะ กลับมาคบหรืออะไร
อีพวกนี้มันล้อเรา อีเด็กบ้า แก่แดด 555
ขิง : มึงนิไร้สาระมาก กล้าคิด
น้ำฝน : เล่ามากูพร้อมฟัง
มะปราง : พร้อมฟังหรือพร้อมเสือก 555
น้ำฝน : ก็ไม่ติด
ปัด : ยิ้ม แต่มองแบบตั้งใจฟังมาก
ขิง : คือมันก็ขอโทษและก็อยากให้เป็นเพื่อนที่ปกติที่ดีต่อกัน ซึ่งกูก็บอกแล้วว่าอย่าเลย
ก็แค่นั้นไม่มีอะไรมาก
ปัด : แล้วทำไมยังโกรษมัน หรือยังชอบมันอยู่
ขิง : หึ ไม่มี แต่แค่เคยคิดว่ามันคือเพื่อนที่ดีเชื่อใจมัน เลยผิดหวังแค่นั้นนะมึง
มะปราง : ก็มันเจ้าชู้จะตาย ตอนเป็นเพื่อนมึงก็รู้ดีนิ
ขิง : เออ กูผิดแหละที่ไม่คิดว่ามันจะหลอกกู
 
เล่าขนาดนี้แล้ว จะย้อนไปเมื่อตอนเราอยู่มอ4 ให้แล้วกัน เรากับมันเป็นเพื่อนกันตั้งแต่มอ 1
แต่ช่วยมอต้นเราจะไม่ได้สนิทกันมาก พอมอ4. ไม่รู้ยังไงไม่ได้อยู่ห้องเดียวกันนะ แต่มาสนิทกัน
บางทีมันก็ชอบมานั่งกินข้าวกับพวกเรา พักก็มาคุยกัน เวลามีกิจกรรมมันก็จะมาคอยช่วย 
จนวันนึงมันก็มาคุยกับเราว่า
ม่อน : ขิง ทำไมมึงไม่มีแฟน
ขิง : กูคงไม่สวยอ่ะ ชอบใครเขาก็ไปชอบมะปราง กับปัด 555
ม่อน : มึงก็สวยนะในสายตากู
โอ๊ยๆๆๆๆๆ .... คืออะไรมาชมเฉย หน้าร้อนฝ่าว กลบรอยยิ้มไว้อย่าแสดงออก 5555
ขิง : กูก็ว่ากูสวยนะ มึงมีเพื่อนผช. ที่นิสัยดีๆบ้างมั้ยล่ะ
ม่อน : กูไม่ชอบเป็นพ่อสื่ออ่ะ 
ขิง : ง่ะ งั้นกูก็อยู่คานไปเรื่อยแหละ รอดูมึงเปลี่ยนแฟนไปเรื่อยๆ
ม่อน : แม๊ กูไม่ได้เลวขนาดนั้น
ขิง : จ้า กูก็ว่ามึงอ่ะแสนดี 555 ขำๆ (ประชดมัน)
ม่อน : ก็ติดตลกตลอดอ่ะเรา กูถึงชอบมึงไง
เดี๋ยวนะม่ะกี้มันบอกว่า มันชอบเรา ได้ยินชัด แต่มึน งง ไม่คิดว่าจะได้ยินอะไรแบบนี้
ม่อน : เงียบทำไมว่ะ 
ก็กูเขิลไง และก็งงด้วย (คิดในใจ)
ขิง : ป่าว กูว่าไปเรียนดีกว่า ไปรออาจารย์ดีกว่าให้อาจารย์รอ
ม่อน : เย็นนี้กูโทหานะ 
ขิง : โทรทำไมว่ะ พน. ก็เจอกัน
#เขิน นี่คือการโดนจีบถูกมั้ย ใจเต้นตุบๆๆๆ !!