ไร้เดียงสา

          คืนนี้เราเช็คของว่าเตรียมของไปครบมั้ย ตื่นเต้นเหมือนกันได้ไปเที่ยวกับเพื่อนๆ เอ้ยเข้าค่าย 555 จะว่าไปก็คือเที่ยวแหละ แม่ให้เงินเราไป 1000 บอกว่าไม่ต้องซื้อของฝาก เอาไว้กิน

 

     เข้าห้องเตรียมตัวจะนอน 21:00

เสียงไลน์ดังขึ้น 

ไอ่ม่อน : นอนยัง

เราอ่านแต่ไม่ตอบ 

ไอ่ม่อน : อยากได้ยินเสียงเลิกบล๊อคเบอร์กูยัง

เราไม่อ่าน และกดโทรหาบอสทันที

บอส : วันนี้นึกไง โทรมาก่อน

ขิง : ไม่ดีหรอ?

บอส : คถ. อ่ะดิ 

ขิง : หึ. เพิ่งเจอเองจะคถ. ทำไม (หัวเราะ)

บอส : โคตรใจร้าย

ขิง : ร้ายก็รักนะ

บอส : เพลงหรือเรื่องจริง 

เรานิ่งพอบอสถามแบบนี้ 555 ไม่รู้จะตอบยังไง มันคงยังไม่ถึงขั้นรักหรอก เราคิดแบบนี้

ขิง : คืดเอาเอง 

บอส : ไม่ง่วงอีกหรอพน. ตื่นกี่โมง

ขิง : ตี5 ไปรร. 6 โมงอ่ะ

บอส : หว้า จะไปส่งสะหน่อย ตื่นไม่ทัน555

ขิง : บ้านใกล้แค่นี้ม่ะ

บอส : อยากหอมก่อนไป

ขิง : เลอะเทอะว่ะ (ยิ้ม)

ขิง : ฝันดีนะ จะนอนแล้ว

บอส : โอเคร พน. ว่างทักมาเดี๋ยวโทรไป

ขิง : ค่ะ ไอ่หล่อ

บอส : รักนะ (น้ำเสียงอบอุ่น)

ตุบๆๆๆ ตึกๆๆๆ เสียงหังใจของขิงเอง หัวใจจะหลุดออกมา 

อะไรจะละมุนขนาดนี้ว่ะ รักนะ !!! เสียงนี้แม่งโคตรรู้สึกดี

 

ขิง : อื้ม จุฟๆ / เรากดวางสายโดยไม่ได้พูดคำว่ารักตอบ

 

เข้ามาเราก็หิ้วกระเป๋าไปบ้านพี่ (ลูกของป้า)

พี่น๊อตๆ ไปส่งหน่อย พี่น๊อตๆ 

Ok. รอแปบเสียงพี่น๊อตตอบกลับ

พี่ไปรับเพื่อนหนูด้วยนะ แล้วก็รับมะปรางไปส่งที่รร. 

ขอบคุณค่ะ พี่น๊อตโบกมือบ๊ายบาบ

เราแบกกระเป๋าเข้ารร. กับมะปราง

รถบัส 5 คน จอดเรียงอยู่ เราเดินไปเข้าแถว เพื่อนๆนั่งรอกันเยอะและ

อาจารย์มาๆ นั่งที่ประจำห้องของตัวเองเลย

เรานั่งต่อจากหัวหน้าห้อง

สักพักอาจารย์ก็เช็คชื่อแชะให้ขึ้นรถ

เก็บกระเป๋าเสร็จก็รีบขึ้นรถกัน

เราขึ้นไปนั่งริมหน้าต่าง รอมะปราง มานั่ง 

ปัดกับน้ำฝน นั่งตรงข้ามกับเรา

เรานั่งรอมะปรางก็ไม่ยอมขึ้นมาสะที จนเรากำลังจะลงไปดูข้างล่าง แต่ก็สวนกับไอ่ม่อน

ขิง : มึงขึ้นผิดคันแล้ว ต้องคันโน้น เราชิ้ไปอีกคัน

ม่อน : .......... และเดินไปนั่ง ใช่มันเดินไปนั่งที่เราว่ะ

เรารีบเดินตามไปและบอกมัน

ขิง : มึงนั่งผิดที่แล้ว ผิดห้องด้วย

ม่อน : อาจารย์เช็คชื่อแล้ว กูขออาจารย์แล้วด้วยว่าจะนั่งรถคนนี้

เรา โมโหแล้วก็ตะโกนเรียกมะปราง / มะปรางนางไปนั่งแถวหน้าๆเลยจ้า ไปนั่งกับเต้เฉยเลย

เรามานั่งที่ พร้อมกับไอ่ม่อนนั่งข้างๆ 

น้ำฝน : ม่อน เอาจริงง่ะมึง

ม่อน : ก็คนมันมีโอกาสแล้ว (ยิ้มกว้าง)

ปัด : แล้วเอ็มล่ะ

ม่อน : เอ็มนั่งกับไอ่เกล้าอ่ะ

 

แล้วม่อนก็หันมาทางเรา เราทำเป็นมองรถคันข้างๆไป

และรถก็ออกเดินทาง 06:40  มุ่งหน้าสู่ทะเลสีคราม

 

รถออกไปเรื่อยๆไม่แรง เราเปิดหน้าต่างขึ้นนิสนึง ลมก็ยุ่งยังไม่ได้รัด รีบหายางมารัดผม แต่ก็ไม่ได้ส่องกระจก ม่อนจับมือเรา และดึงยางไป เราก็งงๆ

ขิง : มึงทำไร

ม่อน : เดี๋ยวทำให้

ขิง : เป็น ?

ม่อน : คอยดู

เราก็ไม่ขัดมันไม๋รู้ทำไม นั่งให้มันรัดรัดเสร็จเราก็หากระจกมาดู ก็ไม่ดีแต่ไม่แย่ เราเลยปล่อยไว้ทรวนี้จนถึงปั๊ม อาจารย์ให้ลงไปเข้าห้องน้ำ เราเลยไปรัดใหม่ที่ห้องน้ำ และไปเข้า 7-11

มะปราง : ขอโทษนะมึง ไอ่ม่อนมันให้กูหาที่นั่ง

ขิง : อ้าว แล้วมึงกลัวมันทำไม

มะปราง : ไม่ได้กลัว แค่อยากรุ้ว่าจะยังไงต่อ 555

ขิง : เลว แล้วเราก็ซื้อขนมแล้วขึ้นไปรอที่รถ

ม่อน : ขึ้นมานั่งข้างๆแล้วเอาหัวมันมาพิงที่ไหล่เรา

ขิง เราขยับหนีแต่มันก็ขยับตาม จนเราเอามือดึงผมมันขึ้นมา มันก็แกล้งทำเป็นหลับเลยจ้าทา

เราหงุดหงิดมาก เพื่อนๆก็เริ่มขึ้นรถมาแล้ว บางคนก็ยิ้มบางคนก็แซว แต่บางคน

เพื่อน : เฮ้ย บอสมาโว๊ย !!!!!

ม่อน : ทีนี่ไม่มีคนขื่อบอส มีแต่ม่อน (ยิ้ม)

ขิง : มึงพอสะที 

เรารีบหยิบโทรศัพท์กดโทรหาบอส 

บอส : ว่างหรอ ไม่ทักมาล่ะ กินข้าวยัง

ขิง : ซื้อของกินที่ 7-11 มาแล้ว กำลังกิน

บอส / ถึงไหนแล้ว 

ขิง : ยังไม่ถึงไหนเลย น่าจะอีก 3-4 ชม. 

บอส : ถ่ายรูปมาหน่อย

ขิง : เดะวางแล้วจะส่งไปนะ

บอส : ครับ ดูแลตัวเองด้วยนะ

 

ขิง. ความรู้สึกผิดรู้สึกแย่กับบอส ประดังเข้ามา ไอ่ม่อนกูเบื่อมึง

ม่อน : บอสงั้น บอสงี้ 

ขิง : เรื่องของกู 

ม่อน : เสียงอ่อนเสียงหวาน 

 

เราไม่เถียงมัน และแกล้งหลับรถออกแล้ว หลับจริงๆเลยแล้วกัน ถึงแล้วค่อยโทรหาบอสอีก

เสียงเพื่อนๆเริ่มดังขึ้น จับใจความได้ว่าถึงแล้ว

เรารีบลืมตา ! ตกใจสุด !!!!!!

เรานอนซบไหล่มันค่ะ ใข่ค่ะเรานอนหลับไปนานมากซบไหล่ไอ่ม่อน

ลืมตามาตกใจมาก ไอ่ม่อนนั่งเฉยๆ จับมือเรานิ่ง

 

ขิง : ไอ่เหี้ย มึงอะไรเนี่ย

ม่อน : มึงมานอนซบกูเองเลย

ขิง : มึงไม่ดันกูหล่ะ

ม่อน : กูชอบ

เรารีบลงจากรถตามเพื่อนๆไปเอากระเป๋า

 

อาจารย์ให้รวมตัวใต้ต้นไม้

อาจารย์ให้นอนห้องละ 6 คน เพราะมี 3เตียงใหญ๋

หญิงชายแยกกันคนละตึก

แยกย้ายไปเก็บกระเป๋า 

 

แต่พอดีห้องเราเป็นเศษเรานอนห้องเดียวกัน แค่4 คน โคตรสบายเลย

เก็บกระเป๋าเรียบร้อย อาจารย์ก็เรียกให้ไปกินข้าวกลางวัน ถึงแม้มันจะบ่ายแล้ว5555