ไร้เดียงสา

-

เขียนโดย Ampro

วันที่ 7 พฤษภาคม พ.ศ. 2561 เวลา 16.09 น.

  29 ตอน
  0 วิจารณ์
  26.10K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 7 พฤษภาคม พ.ศ. 2561 16.43 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

23) โลกที่ไม่มีเธอ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

          เราเดินไปที่ห้องอาหาร หาโต๊ะว่างๆ แล้วรีบไปเอาข้าวที่อาจารย์คนละกล่อง มีน้ำแบบบุฟเฟ่ น้ำป่าว น้ำส้ม น้ำโค๊ก 

 

หลังจากกินเสร็จ อาจารย์ก็ให้แยกย้ายไปถ่ายรูปนั่งคุย จน 17:00 

อาจารย์เรียกให้ประชุม ที่ห้องประชุม ของที่พัก

จริงๆคืออาจารย์ให้มาฟังพวกเขาร้องเพลงกัน 555 

 

พวกเราขำกันมาก อาจารย์บางคนก็เสียงดีบางคนก็แสบแก้วหู

จน 18:30 อาหารก็ออกมาอีกรอบ ทีนี้พนักงานออกมาเสริฟ

เรากำลังจะกินเลย ไอ่ม่อนก็มาแย่งคำนั้นไป

ม่อน : ขอบคุณครับ

ขิง : ที่สุดอ่ะ

ม่อน : ขออีกคำได้ป่ะ ?

ขิง : ตีนมั้ย ได้อิ่มๆ 

มะปรางน้ำฝน / หัวเราะกันร่วน 

ปัดไปนั่งกินข้าวกับเอ็มที่โต๊ะพวกไอ่เอ็ม

ม่อน : ขอนั่งด้วยนะ พร้อมยื่นจานให้มะปรางตักข้าวให้

ม่อน : ขิง ใจเย็นเดี๋ยวกินคอ (ยิ้มปากกว้าง)

ขิง : รีบกิน รำคาญมึงแหละ 

ม่อน : เพลงเพราะเนอะ อยากฟังสักเพลงมั้ย

น้ำฝน : ขอเพลงที่ทำให้อีขิงใจอ่อนหน่อยค่ะ

ม่อน เดี๋ยวพี่จัดให้ รอแดกเสร็จก่อนนะ 55

 

กินเสร็จมันก็ไปขออาจารย์จริงๆค่ะ ทุกคนมันหน้าด้านมากอ่ะ

ดนตรีมา คนร้องพร้อม ไอ่ม่อนกล่าวก่อนร้อง

ขอมอบเพลงนี้ให้ ธิชา ห้อง 3 ครับ 

ทีนี้เพื่อนๆ ก็กรี๊ดกร๊าดแล้วก็แซวเรากันสุด เราอายมาก (เขินด้วย)

 

โลกที่ไม่มีเธอ ~~~~....

 

เป็นโลกที่ฉันไม่เหลือใคร มีเพียงร่ายกายที่หายใจแต่ทั้งหัวใจแตกสลาย

ชีวิตที่ไม่มีเธอทุกอย่างที่เหลือจากนี้ ไม่มีความหมาย

จะทำเช่นไร เมื่อรักได้ตายไปแล้ว .....

 

ขิง 

เราฟังแล้วรู้สึกยังไงน่ะหรอ !!! โคตรอยากร้องให้ !! 

เราไม่รู้ว่าจะอธิบายยังไง แต่เราเศร้ามาก ไม่ดีใจเลยที่มันร้องเพลงนี้ให้ฟัง 

เพลงนี้มันทำเรานึกถึงตอนที่มันทิ้งเราไปเลย เจ็บมาก ความเจ็บมันกลับมาทำร้ายเราอีกแล้ว

 

เพลงจบทุกคนปรบมือ และมองมาที่เรา เราเกือบกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ หลังจากนั้นพวกอาจารย์ลูกศิษย์ก็ร้องเพลงกัน เราเดินออกมานั่งข้างนอก และก็เดินไปหามะปราง บอกว่าขอไปเอายาที่ห้อง เดี๋ยวมา เรารู้สึกปวดหัวมาก เดินกลับมาถึงห้องเข้ามาเปิดไฟ หายาพาราในกระเป๋า เราเตรียมมา

แอ๊ดดด / เสียงประตูเปิด เราลืมล๊อคคิดว่ามะปรางมา แต่ไม่ใช่

ไอ่ม่อนเราเลือกมันเบาๆ / มันยิ้ม พร้อมกับปิดประตู

ม่อน : มาทำไร เขากำลังสนุกกันเลย

ขิง : กำลังจะมาเอายา

ม่อน : เป็นไร ม่ะกี้ยังดีๆอยู่เลย

ขิง : ปวดหัวนิดหน่อย 

 

เรากำลังจะเดินออกจากห้อง ไอ้ม่อนคว้าแขนเราดึงเราไปกอด

เราใจเต้นแรงมาก ยืนงงกอดแรกจากคนที่ไม่ใช่แฟน 

เราหันไปผลักมัน แต่มันไม่สนใจ ผลักเราลงไปที่เตียง เตียงนุ่มเด้งมาก

 

ขิง : ไอ่ม่อนมึงบ้าไปแล้วง่ะ ปล่อยกูเลยนะ

ม่อน / จูบที่ปากเราแบบช้าๆ มือก็ล๊อคมือเราอยู่ มันค่อยๆจูบปากเราเลื่อนไปที่แก้มและเลื่อนไปที่หูช้าๆ และมันก็กระซิบที่หู

ม่อน : กลับมาคบกันนะอีจอบ 

ขิง .............

ม่อน : ไม่ตอบ งั้นจูบอีกนะ / มันพูดปุ๊บ จูบเราทันทีทีนี้มันเอาลิ้นเข้าไปในปากเราด้วย จูบจนเราจะหายใจไม่ออก ต้องดิ้นสุดแรง

ม่อน : วันนี้มึงไม่รอด 

ชิง : เลวเกินไปแล้ว (เราด่าทั้งที่ในใจโคตรหวั่นไหว)

ม่อน ดึงเราไปกอดบนเตียงอีกครั้ง ทีนี้มันจ้องหน้าเราแบบไม่กะพริบตา

ขิง : ปล่อยเถอะ เดี๋ยวคนอื่นสงสัย

ม่อน : ดี ให้เขาคิดว่ามึงกับกูหายไป คนจะได้ไปฟ้องไอ่บอส

 

พอม่อนพูดคำนี้ เรายิ่งรีบดิ้นสุดแรง ปล่อยกูเถอะ กูขอล่ะ

ม่อนปล่อยเรา แล้วพูดว่า

ม่อน : พน. ยังมีอีกวันนะขิง 

ขิง : มึงเลิกบ้าสะที กูเจ็บแค่นี้ยังไม่พอใจมึงหรอ

กูต้องเจ็บไปอีกแค่ไหน มึงจะเอาอะไรจากกูอีก 

 

เราร้องให้ปล่อยโฮออกมา จนม่อนมาเช็ดน้ำตา และปลอบเรา

ม่อน : กอดเรา / กูอยากให้มึงรู้ กูรอมึงกูขอแค่มึงให้โอกาส

ขิง: เราร้องให้ไม่ตอบอะไร

ม่อน จูบเราอีกครั้ง ครั้งนี้เราไม่ขัดขืน แถมกอดคอมันด้วย

ม่อนค่อยๆเอามือลูบไปที่หน้าอกเรา ค่อยๆเลื่อนไปข้างในเสื้อ ขมับ!!!

ม่อนจับนมเราอย่างจัง เราตกใจเล็กน้อยแต่ยังคงจูบอยู่ไม่ลดละ .....

ม่อน : ขอนะขิง 

ขิง : ไม่เอา ม่อน ไม่ๆๆ อ๊ะ !!

ม่อน เอามือคลึงนมเรา เราเริ่มจะเคลิ้มแล้ว แต่โทรศัพท์ก็ดังขึ้นมา

 

บอสโทรมา บอสโทรมา เราแหกตาตื่น

รีบลุกและเดินออกจากห้อง และรับโทรศัพท์ ม่อนเดินตามออกมา

 

บอส : ทำไรอยู่คุณพี่

ขิง : ป่าวๆ ! ออกมาเข้าห้องน้ำอ่ะ เพิ่งกินข้าวเสร็จ

บอส : กินกับอะไร

ขิง : เยอะแยะ แล้วกินยัง?

บอส : กินเสร็จก็รีบโทรมาเลย รูปก็ไม่ส่งมานะลืมง่ะ

ขิง : พอดีถ่ายแล้วมันไม่สวยอ่ะ (จริงๆเราลืม)

บอส : เล่นน้ำทะเลยัง?

ขิง : ยังเลย พน. ว่าจะเล่น

บอส : เสียงไม่ค่อยดีเลย เป็นอะไรป่าว

ขิง: อ่อ ๆ พอดีนั่งรถแล้วเวียนหัวอ่ะ เพลียๆ

ระหว่างนั้นเราก็เดินมาจนถึงหน้าห้องที่เขาร้องคาราโอเกะกัน

 

ม่อนเดินเข้าไปไม่รอเรา เราก็คุยกับบอสจนมะปรางเดินออกมา

มะปราง : กูก็นึกว่ามึงไปนอนแล้ว คุยกับบอสหรอ ?

ขิง : เออ เดี๋ยวกูเข้าไป แปบนึง

มะปราง พนักหน้าและเดินเข้าไป

บอส : งั้นแค่นี้แหละขิง พน. ค่อยคุยใหม่

ขิง : คถ. นะ (พูดด้วยความรู้สึกผิด)

บอส : เหมือนกัน กลับมาจะหอมให้ชื่นใจเลย

ขิง : .....

บอส : ขิงๆ 

ขิง : สัญญาณไม่ค่อยดี คลื่นก็มีเยอะแยะ (เราแกล้งหัวเราะ)

บอส : ขำแล้วก็บอกฝันดีเรา

 

วางเสร็จเราก็ต้องแบกหน้าเดินเข้าไปนั่งที่โต๊ะ

ม่อนมันไปนั่งโต๊ะมันแล้ว เรานั่งเฉยๆ ไม่มีอารมณ์อะไรแล้วตอนนั้น

 

มะปราง : ทำหน้า เป็นอะไรว่ะ ?

น้ำฝน : คถ. บอสหรอ 

ขิง : ปวดหัวอ่ะมึง 

มะปราง : ไปนอนก่อนป่าว เดี๋ยวไปส่ง

น้ำฝน : เออไปมั้ย เดี๋ยวให้ไอ่ม่อนไปเป็นเพื่อนก็ได้

ขิง : พอเลยพวกมึง (เราทำสีหน้าจริงจัง)

 

ปัดเดินมาทางเราบอกว่าจะออกไปนั่งริมทะเลกับเอ็ม พวกเราพนักหน้า รู้กัน ปัดมันร้าย555

 

ม่อนนั่งมองเรามันสีหน้าดุๆ ตลอดเวลาจนเรารำคาญ เดินไปหามันที่โต๊ะ

ขิง : อะไรของมึง

ม่อน : กูยังไม่ได้ทำอะไรเลย

ขิง : มึงจ้องหน้ากูทำไมหนักหนา

ม่อนมองปากเรา มองแบบเหมือนมันอยากจะกัดปากเรา

เราสะดุ้ง ! นึกถึงที่มันจูบเราแล้วรีบเดินกลับมานั่งโต๊ะ ..—�—�

 

ตอนนี้อยู่ช่วงเพลงมัน อาจารย์ก็เข้าไปนอนกันหมดแล้ว เหลือแค่พวกนักเรียน

มะปรางน้ำฝน และเพื่อนๆ ออกไปเต้นกันใหญ่ ร้องเพลงดังลั่น เราว่ามันไม่เพราะนะแต่มันคงสนุกกัน เราเริ่มมึนด้วยลีโอไม่ถึง4 แก้ว

 

เราตะโกนไปทางน้ำฝน กูขอกลับไปนอนห้องนะ

พวกมันไม่มองไม่ได้ยิน ช่าบแม่ง ง่วงด้วยมึนด้วย เดินกลับห้องระหว่างทางเราแวะไปดูปัด

 

ปัดกับเอ็มนั่งกอดเอวกัน น่าอิจฉาที่สุดดดดดด

 

แล้วเราก็ถึงห้อง เข้ามาล๊อคห้องเรียบร้อย นอนไม่ถึงครึ่งชม. ก็ได้ยินเสียงเคาะประตู

เราคืดว่าพวกมะปรางเลิกร้องเพลงกันแล้วมั้ง นี่ก็เกือบจะ สี่ทุ่มแล้ว

 

เปิดมา ไอ่ม่อนอีกแล้ว เรารีบผลักมันดันเข้ามาจนได้  หญิงสาวตัวน้อยๆจะสู้แรงชายได้อย่างไรเล่า

 

ม่อน : ขอนอนด้วยนะคะ

ขิง : อะไรของมึงเนี่ย

ม่อน : ไม่รู้อ่ะ กูขอมะปรางแล้วด้วย

ขิง : นี่มึงห้องหญิง ถ้าอาจารย์รู้กูซวย

ม่อน : มึงก็เงียบๆหน่อยสิ

ขิง : ออกไปเถอะ กูขอล่ะ

ม่อน ไม่ฟังเข้ามาใกล้จนจะหายใจรดหน้าเราอยู่แล้ว

มันกอดเราแน่น เราดิ้นจนจะล้ม เพราะมึนด้วย

ม่อน : เมา กินไปเยอะหรอ

ขิง : 4 แก้ว

ม่อน : 5555 โคตรอ่อนเลย

ขิง : ไม่ได้แดกบ่อยป่ะ

ม่อน : ก็รู้แล้วจะแดกทำไม อวดเก่ง หรือยั่วกู

ขิง : ปญอ. 

เราเดินไปนั่งหน้าตู้กระจก หวีผม ทาครีมก่อนนอน

ม่อน : ผมยาวแล้วสวยกว่าผมสั้นอีกนะ

เราไม่พูดอะไร / ม่อนเดินมาหวีผมให้เรา อ่อนโยนมาก 

ม่อน : ผมยาวแบบนี้สระยังไงเนี่ย 

ขิง : ผมนาวผมสั้นก็สระท่าเดียวกันนี่ล่ะ

ม่อน : ท่าไหนว่ะ ? (ทำหน้าหื่น)

ขิง : มึงพอเลย (เรานิ่งๆ)

ม่อน ยังหวีผมให้เราจนเราบอกให้พอ !!

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา