ไร้เดียงสา

          เช้าวันรุ่งขึ้น เรากำลังเดินไปรร. กับมะปราง ช่วงนี้มะปรางเริ่มทะเลาะกันแฟนมันบ่อยขึ้น อย่างว่าแหละ ใหม่ๆอะไรก็ดี พอนานๆไปก็เป็นแบบนี้
ถึงรร. ไม่ทันไรก็เข้าแถว
วันนี้ดวงซวยเข้าแถวใกล้กับไอ่ม่อน เราพยามไม่หันไปมอง
ม่อน : ว่าไงอีแอ๊ค !! หน้าตรงสวยมาก
ขิง : อย่ากวนตีน (เราทำหน้าตาจริงจัง)
ม่อน : พอจะมีแฟนนี่หยิ่งจัง 
เราไม่หันมองไม่อยากเถียง รำคาญ !!!!
ม่อน : มึงจะทิ้งกูจริงๆง่ะเนี่ย (เสียงดัง)
เพื่อนๆในแถวหันมองกันใหญ่ คือมันก็จะพูดให้คนอื่นได้ยินด้วยแหละ เหมือนมันอยากจะแกล้งเรา
ขิง : เพ้อเจ้อ มึงเงียบสักทีเถอะ
ม่อน : นั่นไง ทำเป็นเสียงแข็งกับกู
อาจารย์ : คุยอะไรกัน ธิชา / อรรถพงษ์
ม่อน : ป่าวครับๆ ผมชวนเขาคุยเอง
ขิง : .......
อาจารย์ : เงียบแล้วฟัง
 
หลังเลิกแถวเราเดินไปผลักไอ่ม่อน เรารู้สึกอึดอัดกับการกระทำของมันมาก
เราจะไม่ทนเราบอกตัวเองว่า เราจะไล่มันออกจากสายตาสักที
 
ม่อน : อะไรของมึงว่ะ
มะปรางรีบมาคว้าเราไว้ เราเกือบจะต่อยหน้ามันอยู่แล้ว
ขิง : เมื่อไหร่มึงจะเลิกยุ่งกับกูสะที (ทำหน้าเข้ม)
ม่อน : มันขนาดนั้นเลยหรอ เกลียดกูมากง่ะ / สีหน้างง
ขิง : เออ ไม่อยากจะคุยไม่อยากเห็นหน้า
ม่อน: โอเค จบก็จบ
น้ำฝน : เฮ้ย ใจเย็นนะพวกมึง / น้ำเสียงเบาๆ
ม่อน : กูทำตามที่มึงต้องการก็ได้ ขิง !!
เราก็รู้สึกนะว่า เราทำเกินไปมั้ย แต่อีกใจเราก็อยากจะตัดรำคาญ อยากจะเริ่มจริงจังกับบอส เราคืดแต่กลัวบอสจะเข้าใจผิด
 
เราเดินแยกไปเข้าห้องเรียนเพื่อนๆก็วิ่งตามมา
ปัด : สงสารม่อนอยู่นะ
น้ำฝน : เออก็สงสาร แต่มันก็ซอแซไม่เลิกเอง
ขิง : เออ
ปัด : มึงว่ามันจะเสียใจมั้ย ถ้ามันยังชอบมึงอยู่ล่ะ
มะปราง : มันชอบอยู่แน่ แต่มันเองที่ทำให้ทุกอย่างเป็นแบบนี้ / มะปรางใส่อารมณ์
ขิง : เออ พอเถอะ เลิกพูดเรื่องนี้สักที
พวกเราต่างไม่คุยเรื่องไอ่ม่อนอีก พอเปลี่ยนห้องเรียนเดินสวนกันมันก็จะคอยหลบหน้าเรา
 
โรงอาหาร
 
บอสเดินมาหาเราที่โต๊ะ กินเสร็จแล้วใช่มั้ย บอสถาม ?
ขิง : อื้ม เราพยักหน้า
บอส : ไปเดินเล่นกันมั้ย (ยิ้มหวาน)
น้ำฝน : เดี๋ยวค่ะ รร. เรามีอะไรให้เดินเล่นค่ะ (หัวเราะ)
บอส : อย่าแซวสิพี่ ขอยืมตัวแปบนึงนะ
ปัด : ยิ้ม พร้อมพยักหน้า
มะปราง : แล้วอย่าไปนานนะ คาบต่อไปเคมี
ขิง : รู้ค่ะรู้
 
เราเดินตามบอสไป บอสสูงมากเราก็เตี้ย สูงแค่155 เอง
บอส : ตอนเด็กกินนมบ้างมั้ยเนี่ย (ยิ้ม)
ขิง : อย่ามาแซว เลือกได้ก็อยากสูงม่ะ /เบะปาก
ระหว่างนั้นบอสก็ขอไลน์ ขอเบอร์เรา เราก็เขินๆเนอะ แต่ก็ให้ไปจ้า
บอส : แล้วตกลงว่ามีแฟนหรือยัง
ขิง : ไม่มี ไม่เคยมีด้วย
บอส : โกหกตกนรก 
ขิง : โกหกแล้วได้ตังค์ป่ะ
บอส : ไม่ได้ตังค์แต่ได้ใจ (ส่งยิ้ม)
ใจละลายกระเจิกกระเจิง ไปไหนแล้ว หัวใจกลับมาฟองโตอีกครั้งแล้วขิงเอ้ย
 
หมดเวลาพัก บอสเดินมาส่งเราที่ตึก
สาวๆ หนุ่มๆ ที่เราผ่านต่างก็ซุบซิบกัน เพราะไม่รู้ว่าเรา2 คนกำลังกิ๊กกัน 
เหมือนบอสกำลังเปิดตัวเรา เดินกับบอสเราจะเกร็งๆหน่อย เพราะบอสดูดีแตกต่างตากเรา