ไร้เดียงสา

-

เขียนโดย Ampro

วันที่ 7 พฤษภาคม พ.ศ. 2561 เวลา 16.09 น.

  29 ตอน
  0 วิจารณ์
  26.11K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 7 พฤษภาคม พ.ศ. 2561 16.43 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

19) ออกไปสะไอ่ม่อน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

          เช้าวันรุ่งขึ้น เรากำลังเดินไปรร. กับมะปราง ช่วงนี้มะปรางเริ่มทะเลาะกันแฟนมันบ่อยขึ้น อย่างว่าแหละ ใหม่ๆอะไรก็ดี พอนานๆไปก็เป็นแบบนี้

ถึงรร. ไม่ทันไรก็เข้าแถว

วันนี้ดวงซวยเข้าแถวใกล้กับไอ่ม่อน เราพยามไม่หันไปมอง

ม่อน : ว่าไงอีแอ๊ค !! หน้าตรงสวยมาก

ขิง : อย่ากวนตีน (เราทำหน้าตาจริงจัง)

ม่อน : พอจะมีแฟนนี่หยิ่งจัง 

เราไม่หันมองไม่อยากเถียง รำคาญ !!!!

ม่อน : มึงจะทิ้งกูจริงๆง่ะเนี่ย (เสียงดัง)

เพื่อนๆในแถวหันมองกันใหญ่ คือมันก็จะพูดให้คนอื่นได้ยินด้วยแหละ เหมือนมันอยากจะแกล้งเรา

ขิง : เพ้อเจ้อ มึงเงียบสักทีเถอะ

ม่อน : นั่นไง ทำเป็นเสียงแข็งกับกู

อาจารย์ : คุยอะไรกัน ธิชา / อรรถพงษ์

ม่อน : ป่าวครับๆ ผมชวนเขาคุยเอง

ขิง : .......

อาจารย์ : เงียบแล้วฟัง

 

หลังเลิกแถวเราเดินไปผลักไอ่ม่อน เรารู้สึกอึดอัดกับการกระทำของมันมาก

เราจะไม่ทนเราบอกตัวเองว่า เราจะไล่มันออกจากสายตาสักที

 

ม่อน : อะไรของมึงว่ะ

มะปรางรีบมาคว้าเราไว้ เราเกือบจะต่อยหน้ามันอยู่แล้ว

ขิง : เมื่อไหร่มึงจะเลิกยุ่งกับกูสะที (ทำหน้าเข้ม)

ม่อน : มันขนาดนั้นเลยหรอ เกลียดกูมากง่ะ / สีหน้างง

ขิง : เออ ไม่อยากจะคุยไม่อยากเห็นหน้า

ม่อน: โอเค จบก็จบ

น้ำฝน : เฮ้ย ใจเย็นนะพวกมึง / น้ำเสียงเบาๆ

ม่อน : กูทำตามที่มึงต้องการก็ได้ ขิง !!

เราก็รู้สึกนะว่า เราทำเกินไปมั้ย แต่อีกใจเราก็อยากจะตัดรำคาญ อยากจะเริ่มจริงจังกับบอส เราคืดแต่กลัวบอสจะเข้าใจผิด

 

เราเดินแยกไปเข้าห้องเรียนเพื่อนๆก็วิ่งตามมา

ปัด : สงสารม่อนอยู่นะ

น้ำฝน : เออก็สงสาร แต่มันก็ซอแซไม่เลิกเอง

ขิง : เออ

ปัด : มึงว่ามันจะเสียใจมั้ย ถ้ามันยังชอบมึงอยู่ล่ะ

มะปราง : มันชอบอยู่แน่ แต่มันเองที่ทำให้ทุกอย่างเป็นแบบนี้ / มะปรางใส่อารมณ์

ขิง : เออ พอเถอะ เลิกพูดเรื่องนี้สักที

พวกเราต่างไม่คุยเรื่องไอ่ม่อนอีก พอเปลี่ยนห้องเรียนเดินสวนกันมันก็จะคอยหลบหน้าเรา

 

โรงอาหาร

 

บอสเดินมาหาเราที่โต๊ะ กินเสร็จแล้วใช่มั้ย บอสถาม ?

ขิง : อื้ม เราพยักหน้า

บอส : ไปเดินเล่นกันมั้ย (ยิ้มหวาน)

น้ำฝน : เดี๋ยวค่ะ รร. เรามีอะไรให้เดินเล่นค่ะ (หัวเราะ)

บอส : อย่าแซวสิพี่ ขอยืมตัวแปบนึงนะ

ปัด : ยิ้ม พร้อมพยักหน้า

มะปราง : แล้วอย่าไปนานนะ คาบต่อไปเคมี

ขิง : รู้ค่ะรู้

 

เราเดินตามบอสไป บอสสูงมากเราก็เตี้ย สูงแค่155 เอง

บอส : ตอนเด็กกินนมบ้างมั้ยเนี่ย (ยิ้ม)

ขิง : อย่ามาแซว เลือกได้ก็อยากสูงม่ะ /เบะปาก

ระหว่างนั้นบอสก็ขอไลน์ ขอเบอร์เรา เราก็เขินๆเนอะ แต่ก็ให้ไปจ้า

บอส : แล้วตกลงว่ามีแฟนหรือยัง

ขิง : ไม่มี ไม่เคยมีด้วย

บอส : โกหกตกนรก 

ขิง : โกหกแล้วได้ตังค์ป่ะ

บอส : ไม่ได้ตังค์แต่ได้ใจ (ส่งยิ้ม)

ใจละลายกระเจิกกระเจิง ไปไหนแล้ว หัวใจกลับมาฟองโตอีกครั้งแล้วขิงเอ้ย

 

หมดเวลาพัก บอสเดินมาส่งเราที่ตึก

สาวๆ หนุ่มๆ ที่เราผ่านต่างก็ซุบซิบกัน เพราะไม่รู้ว่าเรา2 คนกำลังกิ๊กกัน 

เหมือนบอสกำลังเปิดตัวเรา เดินกับบอสเราจะเกร็งๆหน่อย เพราะบอสดูดีแตกต่างตากเรา 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา