ไร้เดียงสา

     ตัดมาวันจันทร์ วันนี้มะปรางไม่ได้เดินกับเราเพราะนางมีแฟนพี่มอ 6 มารับนางไปรร. เราก็ไม่อยากจะเป็นก้างให้นางไปคนเดียว ส่วนเราเดิน เดิน เดิน
ปรี๊ด ปรี๊ดด !!! ใครว่ะเราคิดในใจ หันไปเจอม่อน มันจอดตรงเราเราเฉยๆเดินไปต่อ
ม่อน : เฮ้ย ! ขึ้นรถ
ขิง : เดิน..... ไม่คุยเดินต่อไป
ม่อน ขับตามมาเรื่อยๆ จนจะถึง รร. 
ม่อน : ขิง รอก่อน 
ขิง : ว่า!!!  เราหันไปถามมันห้วนๆ
ม่อน : จริงๆน้ำชามันมาจีบกูเอง
ขิง : เรื่องของมึงไม่เกี่ยวกับกู
ม่อน : น้ำชาโทรหากูทุกวัน 
ขิง ..............
ม่อน : มึงคืดว่าไง ถ้ามันไม่ชอบกูมันจะโทรมาทำไม
เราเดินหนีไปไม่ตอบอะไร อารมณ์แบบทำไมต้องมาฟังอะไรแบบนี้ จนถึงรร. 
เข้าแถว เสียงที่มันเล่ายังก้องอยู่ในหูเรา กูแม่งโง่เองที่เชื่อใจมึง
กูแม่งให้โอกาสมึง เพื่อให้มึงมาทำร้ายกู ไอ่เพื่อนเลว !!!!!
ขิง : มะปราง ๆ น้องบอสไม่มาว่ะ
มะปราง : แม๊ แรดเลยเชียว
ขิง : เอ้า ก็ถามดู 
มะปราง : เออ ไม่เจอของดีเลยวันนี้ 555
นั่งฟังอาจารย์ในแถวเราก็ก้มหน้า เหมือนเดิม ก้อนหินปามาที่กระเป๋า เราไม่หันไม่อยากหัน ไม่อยากเห็น
จนแยกแถว ม่อนมันมาจับที่กระเป๋าเราไม่ให้เราเดิน เราหันไปทำสีหน้านิ่งใส่มัน มันก็ยอมปล่อย
 
เข้าห้องปุ๊บ เรารีบลอกการบ้านจากปัดอย่างไว มะปรางกับเราปั่นงานสุดๆ ส่วนน้ำฝนนั่งถ่ายรูปกับปัด เพราะนางลอกปัดตั้งแต่เช้าแล้ว 555
12:00 เที่ยงแล้วจ้า
 
พวกเราเดินเร่งฝีเท้า เพราะกินข้าวเสร็จต้องไปปั่นวิชาอังกฤษ
แยกย้ายนะ 
ขิง : กูไปกินราดหน้า
น้ำฝน: ไปด้วยๆ 
ส่วนปัดกับมะปรางกินอะไรเราไม่ได้รอฟัง
น้ำฝน : มึงน้องบอสอ่ะ กูว่าไม่ได้อยู่นี่แน่
ขิง : อะไรๆว่ะ เล่ามา
น้ำฝน : ได้ยินน้องในรถเล่าว่า ครอบครัวน้องบอสย้ายไป กทม. 
เราใจแป้วนิดๆ เพราะไม่ทันตั้งตัว คืดว่าจะไม่เจอแล้ว ใจหายหล่อด้วย 555
 
เราซื้อเสร็จก็เดินมานั่งโต๊ะ เห็นน้ำชาเดินมากับม่อน ม่อนมองมาทางโต๊ะเรา เรารีบหันหนี
กินเสร็จเราก็รีบไปนั่งโต๊ะม้าหิน ลอกการบ้านจากเต้ 555 
 
เต้ : ไม่ต้องรีบหรอก มีไม่เยอะ
น้ำฝน : เต้วันหลังเขียนให้อ่านง่ายๆหน่อยดิ (หัวเราะ)
เต้. : ยิ้ม
ปัด : ลอกเขายังจะว่าเขาอีก 
ขิง : จริง น่าด่ามาก 555
ม่อน : ก็บอกให้ขยันไม่ขยัน ดันขยันลอก (หัวเราะเบาๆ)
ทุกคนหันไปมองม่อน แต่ไม่มีใครพูดอะไร
ม่อนมานั่งข้างเรา เราไม่ได้ขยับหนีเพราะรีบเขียนการบ้าน 
มันมองหน้าเรา แล้วพูดขึ้นว่า
ม่อน : ทำไมเมื่อคืนโทรไปไม่รับ
ขิง ...............
ม่อน : ก็ไม่ได้ทำการบ้านนะกูว่า
ขิง ...........
มะปราง : แล้วมึงโทรหามันทำไมว่ะ ไม่โทรหาน้ำชาล่ะ
ปัด เงยหน้ามองมะปราง
มะปรางพูดต่อ : มึงคืดว่ามึงหล่อมากหรอ เอาทาวนี้ที ทางโน้นที
ขิง : พอๆ กูรำคาญ จะทำงาน
ม่อน : ขอคุยได้ป่ะ 
ขิง .........
กูคุยกับมึงอยู่นะ ขิง ตอบกูบ้างเถอะ อย่าแอ๊ค ม่อนกล่าว
เราโมโหมากในใจเรากรี๊ดไปหลายรอบแล้วนะ เราไม่แอ๊ค แต่มันชัดเจนกับน้ำชาแล้ว
เราเหมือนส่วนเกิน เหมือนคนไม่ถูกเลือก เราไม่ใช่อะไรกับมันทั้งนั้น แม้แต่เพื่อน !!!!