ไร้เดียงสา

-

เขียนโดย Ampro

วันที่ 7 พฤษภาคม พ.ศ. 2561 เวลา 16.09 น.

  29 ตอน
  0 วิจารณ์
  25.75K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 7 พฤษภาคม พ.ศ. 2561 16.43 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

13) ทำแบบนี้ทำไมว่ะ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

     ตัดมาวันจันทร์ วันนี้มะปรางไม่ได้เดินกับเราเพราะนางมีแฟนพี่มอ 6 มารับนางไปรร. เราก็ไม่อยากจะเป็นก้างให้นางไปคนเดียว ส่วนเราเดิน เดิน เดิน

ปรี๊ด ปรี๊ดด !!! ใครว่ะเราคิดในใจ หันไปเจอม่อน มันจอดตรงเราเราเฉยๆเดินไปต่อ

ม่อน : เฮ้ย ! ขึ้นรถ

ขิง : เดิน..... ไม่คุยเดินต่อไป

ม่อน ขับตามมาเรื่อยๆ จนจะถึง รร. 

ม่อน : ขิง รอก่อน 

ขิง : ว่า!!!  เราหันไปถามมันห้วนๆ

ม่อน : จริงๆน้ำชามันมาจีบกูเอง

ขิง : เรื่องของมึงไม่เกี่ยวกับกู

ม่อน : น้ำชาโทรหากูทุกวัน 

ขิง ..............

ม่อน : มึงคืดว่าไง ถ้ามันไม่ชอบกูมันจะโทรมาทำไม

เราเดินหนีไปไม่ตอบอะไร อารมณ์แบบทำไมต้องมาฟังอะไรแบบนี้ จนถึงรร. 

เข้าแถว เสียงที่มันเล่ายังก้องอยู่ในหูเรา กูแม่งโง่เองที่เชื่อใจมึง

กูแม่งให้โอกาสมึง เพื่อให้มึงมาทำร้ายกู ไอ่เพื่อนเลว !!!!!

ขิง : มะปราง ๆ น้องบอสไม่มาว่ะ

มะปราง : แม๊ แรดเลยเชียว

ขิง : เอ้า ก็ถามดู 

มะปราง : เออ ไม่เจอของดีเลยวันนี้ 555

นั่งฟังอาจารย์ในแถวเราก็ก้มหน้า เหมือนเดิม ก้อนหินปามาที่กระเป๋า เราไม่หันไม่อยากหัน ไม่อยากเห็น

จนแยกแถว ม่อนมันมาจับที่กระเป๋าเราไม่ให้เราเดิน เราหันไปทำสีหน้านิ่งใส่มัน มันก็ยอมปล่อย

 

เข้าห้องปุ๊บ เรารีบลอกการบ้านจากปัดอย่างไว มะปรางกับเราปั่นงานสุดๆ ส่วนน้ำฝนนั่งถ่ายรูปกับปัด เพราะนางลอกปัดตั้งแต่เช้าแล้ว 555

12:00 เที่ยงแล้วจ้า

 

พวกเราเดินเร่งฝีเท้า เพราะกินข้าวเสร็จต้องไปปั่นวิชาอังกฤษ

แยกย้ายนะ 

ขิง : กูไปกินราดหน้า

น้ำฝน: ไปด้วยๆ 

ส่วนปัดกับมะปรางกินอะไรเราไม่ได้รอฟัง

น้ำฝน : มึงน้องบอสอ่ะ กูว่าไม่ได้อยู่นี่แน่

ขิง : อะไรๆว่ะ เล่ามา

น้ำฝน : ได้ยินน้องในรถเล่าว่า ครอบครัวน้องบอสย้ายไป กทม. 

เราใจแป้วนิดๆ เพราะไม่ทันตั้งตัว คืดว่าจะไม่เจอแล้ว ใจหายหล่อด้วย 555

 

เราซื้อเสร็จก็เดินมานั่งโต๊ะ เห็นน้ำชาเดินมากับม่อน ม่อนมองมาทางโต๊ะเรา เรารีบหันหนี

กินเสร็จเราก็รีบไปนั่งโต๊ะม้าหิน ลอกการบ้านจากเต้ 555 

 

เต้ : ไม่ต้องรีบหรอก มีไม่เยอะ

น้ำฝน : เต้วันหลังเขียนให้อ่านง่ายๆหน่อยดิ (หัวเราะ)

เต้. : ยิ้ม

ปัด : ลอกเขายังจะว่าเขาอีก 

ขิง : จริง น่าด่ามาก 555

ม่อน : ก็บอกให้ขยันไม่ขยัน ดันขยันลอก (หัวเราะเบาๆ)

ทุกคนหันไปมองม่อน แต่ไม่มีใครพูดอะไร

ม่อนมานั่งข้างเรา เราไม่ได้ขยับหนีเพราะรีบเขียนการบ้าน 

มันมองหน้าเรา แล้วพูดขึ้นว่า

ม่อน : ทำไมเมื่อคืนโทรไปไม่รับ

ขิง ...............

ม่อน : ก็ไม่ได้ทำการบ้านนะกูว่า

ขิง ...........

มะปราง : แล้วมึงโทรหามันทำไมว่ะ ไม่โทรหาน้ำชาล่ะ

ปัด เงยหน้ามองมะปราง

มะปรางพูดต่อ : มึงคืดว่ามึงหล่อมากหรอ เอาทาวนี้ที ทางโน้นที

ขิง : พอๆ กูรำคาญ จะทำงาน

ม่อน : ขอคุยได้ป่ะ 

ขิง .........

กูคุยกับมึงอยู่นะ ขิง ตอบกูบ้างเถอะ อย่าแอ๊ค ม่อนกล่าว

เราโมโหมากในใจเรากรี๊ดไปหลายรอบแล้วนะ เราไม่แอ๊ค แต่มันชัดเจนกับน้ำชาแล้ว

เราเหมือนส่วนเกิน เหมือนคนไม่ถูกเลือก เราไม่ใช่อะไรกับมันทั้งนั้น แม้แต่เพื่อน !!!!

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา