e-sport love : คู่แค้นแข่งรัก

10.0

เขียนโดย ปลาบู่

วันที่ 2 พฤษภาคม พ.ศ. 2561 เวลา 13.17 น.

  7 ตอน
  1 วิจารณ์
  8,311 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 2 พฤษภาคม พ.ศ. 2561 13.21 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

6)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"นั้นแกใช่ไหม!?....อเล็ก!" ฉันชี้ไปหาเขา ใช้เขาจริงๆ เขาคืออเล็กผู้ชายเพื่อนสมัยวัยเด็กของฉัน เขามาแข่งเกมส์ด้วยหรอ? อีตาอเล็กเนื้ยนะ?

"ลาเต้เหรอ? สวยขึ้นเยอะเลยนะเนื้ย" เขาทักฉันด้วยสีหน้ามีความสุขเหมือนได้เจอเพื่อนเก่าสุดวิเศษ 

"อลง อเล็กอะไรกันคะ? นี่มัน ซิมเบิลร์!(s1mple) หนึ่งในทีมของ Na'Vi นะ"

"ไม่เป็นไรหรอกครับเจ๊ นี่มันเพื่อนสนิทผมสมัยเด็กๆเลย งั้นว่างๆ เต้ก็มากินกาแฟกันนะ"

"ตอนนี้ฉันว่าง!" ฉันพูดขึ้นมาทันที โดยไม่แคร์เจ๊เลยซักนิด สายตาร้อนแรงมาถึงฉัน ทำให้ฉันต้องกลับคำพูด "แต่ตอนนี้อะ อีกไม่กี่นาทีฉันคงต้องขึ้นเวที"

"งั้นตอนกลางวันละ?" เขาถาม "เธอคงว่างใช่ไหม?"

"ว่าง!" ฉันตอบไม่ทันคิดเช่นเดิม ทำให้ต้องเปลื่ยนคำพูดอีกที "ว่างไม่ว่างไม่รู้สิ ฉันต้องไปงานข้างหน้างาน งั้นเธอไปเป็นเพื่อนฉันไมละ"

"ก็ได้หมดนะ เท่านี้จะมีเวลาคุณกับเธอเยอะเลย" อเล็กพูดจนฉันต้องเบี้ยงหน้าออก พี่เพชรดันไอขึ้นมาทำให้พวกเราตั้งสติกันได้ 

"ลูกค่ะ ขึ้นเวทีได้แล้วค่ะลูก" ฉันยิ้มให้กับพี่เพชรทันที แล้วก็หยิบโพยเล็กๆบนโต๊ะมาไว้กับตัว แล้วมองหน้าอเล็กอีกครั้ง 

"เดียวฉันทำงานก่อนนะ" ฉันยิ้มให้เขา เขาทำมือส่งสัญญาณให้สู้ๆ ฉันมีกำลังใจขึ้นมาพอดี

 

   ฉันขึ้นบนเวที ฉันมองไปรอบๆ แล้วฉันก็อยู่กับตากล้องคนเดิม พี่เขาบอกมาเบาๆว่าฉันสวยมากจนสามารถฆ่าคนในงานได้เลยที่เดียว ตอนที่ฉันออกมาผู้ชมที่อยู่ในงานเริ่มส่งเสียงให้ฉันแล้วเริ่มพูดเป็นเสียงเดียวกันประมาณว่า 'นางฟ้ามาแล้ว' แต่ฉันก็ต้องนิ่งๆ ห้ามยิ้มเลยด้วยซ้ำ แต่ฉันก็ทำไม่ได้อยู่ดี เผลอยิ้มออกมาจนคนในงานฮู๊ยย แล้วพูดว่า 'น่ารัก' ดังๆ ส่วนใหญ่จะถ่ายรูปฉัน ทำให้ฉันหุบยิ้มแทบไม่ได้ โทรศัพท์ขอฉันเริ่มแจ้งเตือนขึ้นรั่วๆ ทำให้ฉันต้องเปิดไมค์พูด แล้วมองไปที่คนในงานทั้งหมด "ใจเย็นๆนะคะ โทรศัพท์ของดิฉันจะพังแล้ว^^" ฉันก็ยิ้มหวานๆไป 1 EA (1 ครั้ง) ทำให้พวกเขายิ้มกันทั้งหมด แม้กระทั่งผู้หญิง พี่ตากล้องส่งสัญญาณ 3 2 1

"สวัสดีผู้ชมทางเน็ต และ ทางฮอลถ่ายทอดสดด้วยนะคะ วันนี้อยู่กับฉัน ลาเต้ เป็นผู้สัมภาษณ์นักแข่งเช่นเดิมคะ"  ฉันทำงานอย่างปกติ อย่างตั้งใจ ทำให้ทุกคนในงานตั้งใจการสัมภาษณ์ของฉันอยู่เสมอ ฉันดีใจมากที่ฉันทำให้ทุกคนสนใจงานที่ฉันทำ "วันนี้จะเป็นแมทระหว่าง Faze Clan และ Na'vi งั้นเรามาสัมภาษณ์ฝั่งของ Na'vi กันก่อนคะ" ฉันเดินไปหา อเล็ก เพราะอเล็กมีแต่คนชอบในตัวของเขาสูงมาก จากโพยที่ฉันถือมันบอก "ไง S1mple"

"ครับ ลาเต้" เขาพูดใส่ไมค์แล้วโบกมือให้ผู้ชม "วันนี้คุณสวยมากเลยนะครับ^^" ทุกคนในฮอลเริ่มโห้ใส่อเล็กทันที "ผมพูดแทนคนในฮอลครับ" ทุกคนหัวเราะทำให้ฉันต้องยิ้มไปหาอเล็กทันที 

"โอเครค่ะ งั้นเริ่มที่คำถามของฉันก่อน คุณมีความรู้สึกอย่างไรบ้างที่ได้มาแข่งที่นี้"

"ผมรู้สึกตื่นเต้นมากกว่าตอน 1 vs 5 นะครับ แต่ผมว่าผมคงมีกำลังใจจากคุณแล้วละ" เสียงคนในฮอลดังขึ้นทำให้ฉันรู้ว่า คนในฮอลเริ่มเชียร์ให้พวกเราสองคนได้อยู่ด้วยกันมากขึ้น 

"ใจเย็นๆนะคะ งั้นคุณซิมเบิลคำถามสุดท้ายนะคะ คุณมาที่นี้เพื่อชนะอย่างเดียวหรือป่าวคะ?"

"ชนะด้วยครับ แล้วก็ หาแฟนกลับไปด้วย" พลีกของพลีกอยู่ในตัวของอเล็กจริงๆ ทุกคนในฮอลเริ่มกริ๊ดแล้ว ปรบมือให้เขาทันที ทำให้ฉันต้องหันหน้าไปมองทางอื่น 

"ขอบคุณคะคุณซิมเบิล ขอให้ความฝันคุณเป็นจริงนะคะ" ฉันเดินออกมาพร้อมสัมภาษณ์ทีมอีกฝั่งหนึ่ง 

 

    ฉันสัมภาษณ์เสร็จทุกอย่างเรียบร้อย ฉันก็มานั่งดูพวกเขาเล่นสักพักจนพรมาพร้อมกับขนมปัง 

"เสร็จแล้วเหรอ?" พรถามฉันแล้วมานั่งเก้าอี้ข้างๆ ฉันหันไปหาเธอแล้วเห็นขนมปังในมือ

"ขอกินหน่อยหิวอะ" ฉันยืนมือเพื่อจะไปหยิบขนมปังในมือ อย่างที่เคยทำตลอด แค่คราวนี้พรจะไม่ให้ง่ายๆ

"โนๆ เธอบอกมาซะ!" พรมองอย่างจริงจัง ฉันทำหน้าตาสงสัย

"บอกอะไรอะ ฉันไม่มีอะไรจะบอก"

"นาย ซิมเบิลอ่ะ รู้จักเธอหรอ? ฉันเห็นนะ อย่าคิดว่าไม่เห็น" พรมองอย่าจะพยายามเอาคำตอบฉัน ฉันเลยนั่งอธิบาย

"อเล็กอะหรอ เขาเป็นเพื่อนสมัยที่ฉันยังอยู่รัชเซีย สมัยเด็กๆไง อเล็กเคยชอบฉัน เขาบอกกับฉันตอนที่ฉันจะต้องย้ายมาอยู่ไทย ฉันเลยไม่ให้คำตอบฉัน"

"เราเธอคิดอย่างไรกับเขาละ หรือว่าเธอชอบเขา"

"โธ่ ฉันตอนนั้นพึ่งอยู่ประถมไหมละ ความรักยังไม่รู้ว่าเป็นยังไง" ฉันตอบคำถามของพรเสร็จก็หยิบขนมปังแบ่งครึ่งทันที "กินบ้างฉันหิว"

"ก็ได้ๆ หน้าตาแบบนั้นคงอายุ 27 นะ" พรบ่นกับฉันแล้วบ่นเบาๆ แต่ฉันดันได้ยิน

"23 ต่างหาก"

"เห้ย!!! เป็นพี่เธอตั้ง 2 ปีเลยหรอ?" ฉันพยักหน้าทันที แล้วมองอย่าไร้จุดหมาย "งั้นเธอกินเสร็จจะไปไหนต่อ"

"ฉันต้องรออเล็กอะสิ"

"รอทำไมละ เห็นพี่เพชรบอกว่าเธอต้องไปคุยกับพี่..พี่อะไรนะ?"

"พี่แคท แต่ฉันยังไม่พร้อมจะเดินทางสายนี้นะ"

"ลองเลย ฉันว่าเธอหุ่นนางแบบเลยละ ติดง่ายๆ" พวกเราสองคนพูดขึ้นเสร็จ พี่เพชรก็เรียบวิ่งมาอย่างรู้เป้าหมาย

"ลาเต้ เธอไม่ต้องไปหาพี่แคทและ งานเข้าแล้วละลูก"

"มีอะไรหรือป่าวคะ? พี่เพชร"

"มี ใหญ่ด้วย แม่งานต้องการตัวหนูเพื่อจะไปถ่ายแบบให้หน่อย"

"ตอนนี้เลยหรอค่ะ?" 

"ถูกต้อง!"

 

 

 ณ ห้องเปลื่ยนชุด 

 ฉันเปลื่ยนชุดทันทีที่ได้เข้าห้อง พรได้แต่นั่งงงอยู่ในดงฝูงคน เหมือนตอนนี้พรกลายเป็นบก. ฉันได้แค่เปลื่ยนชุดที่ทางผู้จัดให้ ทำให้แทบไม่ได้คุยอะไรเลย ฉันเดินออกมาจากห้องพร้อมหมุดตัวเช็คความเรียบร้อย พี่เพชรเดินมาแล้วเช็คให้อีกที่

"ลูกรู้จักยัยเม็กใช่ไหม?" พี่เพชรถามฉันทันที ทำให้ฉันเกิดความสงสัย เพราะฉํนกลัวว่าจะโดนตบกลางงานตอนถ่าย 

"ค่ะ ทำไมหรือพี่?"

"ตอนที่ลูกเปลื่ยนชุดอยู่ ผู้จัดงานเขาเอานางมาด้วยละซิ แม่ละเกลียดจริงๆ" พี่เพชรพูดอย่างไร้อารมณ์ที่จะชอบเลยด้วยซ้ำ เธอคงทำคดีอะไรไว้แน่ๆ "เอาเป็นว่า คิดไว้ว่าถ่ายงานเพื่อแม่ก็แล้วกัน เต้คือเด็กปั่นของแม่แล้วนะรู้ตัวไหม?"

"ถ้าหนูถ่ายเสร็จก็จะกลายเป็นนางแบบเต็มตัวเลยหรอคะ?"  ฉันถามพี่เพชรทันทีหลังจากพี่เขาพูดเสร็จ พี่เพชรได้แต่พยักหน้า

"เสร็จแล้ว เดียวเดินไปหาพรนะ พรรออยู่อยู่ตรงนั้นก่อนแม่ขอจัดการประเด็นซะก่อน" ฉันพยักหน้าเพื่อรับทราบ ฉันเดินออกมาจากประตูแล้วเดินชนกับผู้หญิงปริศนาทันที ฉันหันมองเธอแน่นอนเธอคือใครไปไม่ได้ 

"เม็ก.."

"เอาไงจ้ะ ยัยกาแฟเน่า^^" เม็กเดินออกเพื่อเข้าห้องเปลื่ยนชุด ทำให้ฉันได้แต่นางคนนี้จะต้องมาถ่ายแบบกับฉันจริงๆเหรอ? 

 

  ฉันเดินเข้าไปหาพรที่กำลังนั่งดูเขาถ่ายแบบอยู่ ความสงสัยฉันเลยต้องไปนั่งข้างๆเธอ แล้วคนที่จะต้องแต่งหน้าฉันเลยเข้ามากันยกใหญ่ทำให้พรได้สติ

"มาแล้วหรอ นายแบบที่นี่โคตรหล่อ" พรนั่งปิดปากเหมือนอย่างที่เธอเคยทำ 

"เดียวๆ เธอชอบหรอ?"

"มันแบบหน้าหลงไหลมากเลยอะ หุ่นล่ำด้วย ผิวเข้มจับใจมาก ฉันรักเขา พี่คะ ผู้ชายคนนั้นคือใครหรอกคะน่ารักจัง" พรหันไปถามพี่ทำผม ที่กำลังจัดทรงของฉันอยู่ 

"ชื่อ ช็อท (ShoX) อยู่ทีม G2 E-sport หล่อใช่ไหมหละ แถมโสดด้วยนะ ถ้าสนใจบอกพี่ได้"

"แค่หนูได้ชื่อเขาก็แทบจะละลายแล้วค่ะ" พรปิดหน้าตัวเองทำให้ผู้ชายที่ชื่อช็อทต้องหันมามองเธอ

"เอิ่ม น้องเขาเป็นอะไรไหมครับ?" ฉันว่าช็อทนี่พรตายแน่ๆ พรเปิดหน้าออกมาทำให้เจอหน้าเขาเต็มๆ เขามองหน้าพรแล้วยิ้มให้แบบหล่อ พรไม่ได้ตอบแล้วปิดหน้าหนี้เหมือนเดิม เหมือนเขาจะรู้ตัวนะว่าพรกำลังเขิน เลยได้แค่ส่ายหัวแล้วถ่ายแบบต่อ พี่ทำผมก็นั่งขำเล็กๆ ทำให้ฉันต้องเขาไปกอดเธอนิดหน่อย 

"น้องลาเต้ครับ มาถ่ายก่อนไหมหรือจะรอเม็กก่อน"

"ถ่ายเลยค่ะ!" ฉันพูดแล้วหันไปหาพร "พรฉันต้องไปทำงานแล้วนะ" พรชูนิ้วโป้งให้ฉันเพื่อเป็นกาเข้าใจ ฉันเดินไปหาพี่ตากล้อง "พี่คะให้หนูถ่ายกับใครเอย?" ส่ายตาของฉันถามอย่างสงสัย จนต้องอึ้งกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้า "ไมค์..." คนตรงหน้าฉันคือไมค์ที่อยู่ข้างๆ ช็อท ฉันต้องมาถ่ายรวมกันสามคนจริงๆหรอ? 

"ไง" ไมค์ทักอย่างชิวๆ ที่ตากล้องเลยดึงตัวฉันให้อยู่ระหว่างช็อทกับไมค์ แล้วให้โพสต์ท่า 

"1 2 3" เสียงกดชาติเตอร์ดังขึ้นทำให้ฉันไม่ได้ทันตั้งตัว 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา