e-sport love : คู่แค้นแข่งรัก

"ซี๊ด..!!" ฉันร้องอดโอ๊ยออกมา จนไมค์ต้องเอายาประคบออกจากแผลฉันทันที เราสามคนพยายามให้ฉันเล่ากับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น แต่ฉันก็ไม่อยากให้พวกเขารับรู้แม้กระทั่งพร เพราะไม่อยากให้พวกเขามาลำบากใจ 

"ลาเต้ แกบแกฉันมันเถอะ ก่อนที่มันจะไม่ดีซะก่อน" พรพยายามให้ฉันพูดออกมา ฉันได้แต่นิ่งๆ "เห้อออ ไมค์ฉันฝากด้วยนะ" พรเริ่มเดินออกจากห้องหลังฝากฉันไว้กับเขา ฉันมองหน้าเขานิ่งๆ ทั่งๆที่เขายังมองพรอยู่ ไมค์หันมาสบตาฉันพอดิบพอดี ทำให้ฉันต้องหลบตา 

"เธอโดนเม็กเล่นงานเอาใช่ไหม?" เขาถามคำถามที่แทงใจฉันเต็มๆ ฉันได้แต่นั่งกังวล จนไมค์ต้องจับคางให้มองหน้าเขาตรงๆ "เม็กตบหน้าเธอใช่ไหมเต้" 

"แล้วมันเกี่ยวอะไรกับนาย?" ฉันปัดมือเขาออก แล้วหยิบที่ประคบมานั่งประคบเอง "คบกับเม็กเป็นไงบ้างละ?"

"เต้~" ไมค์ลืมทำหน้าอ้อนใส่ฉัน เหมือนกับเราสองคนเป็นเพื่อนกัน แต่ฉันก็ไม่ใจอ่อนหรอกนะ ที่เขาจะอ้อน เพราะเราสองคนนั้นไม่ได้เป็นอะไรกัน แถมเขาก็ใส่แหวนให้กับเม็กแล้ว "เต้ ไมค์กับเม็กไม่ได้เป็นอะไรกันจริงๆ" ระหว่างที่เขาพูด ฉันก็ได้ไปเห็นแหวนนิวนางของเขาพอดิบพอดี

"จริงหรอ? จะแต่งกันแล้วนิ แหวนก็สวยดีนะ" ฉันมองแหวนในมือเขาอย่างหน้าสงสัย "ฉันคงไม่ต้องพูดมากใช่ไหมว่าพวกเธอสองคนเป็นแฟนกัน" 

"เธออย่าคิดแบบนั้น" ไมค์เริ่มท้อใจกับฉัน ที่ฉันเอาแต่เถียงไม่ฟังเขา "ช่างเรื่องนี้ก็ได้ ฉันมาหาเธอนี่สำคัญกว่า" เขามองหน้าฉันอย่างจริงจัง "เธอมาที่เพื่ออะไร?"

"นี่คำถามสุดสำคัญของเธอหรอไมค์?"

"ตอบฉัน!" ไมค์ทำเข็มใส่ฉันจนดูได้ออก เวลาที่ฉันเฉียง เขาจะชอบทำแบบนี้เสมอ จนฉันต้องเงียบกริบ "ตกลงเธอจะมางานที่ทำไม?"

"ฉันไม่ได้ตกใจมากหรอก แต่ฉันมาช่วยงานพรเท่านั้นเอง"

"หรอ? เลิกกันวันเดียวก่อนมางานแข่ง เธอก็มางานได้สบายๆเลยหรอ?"

"ไมค์! ถ้าเธอจะมาหาเรื่องฉัน ฉันบอกเลยว่าฉันไม่คุยกับเธอแน่!"

"ฉันไม่ได้มาหาเรื่อง ฉันแค่อยากรู้ว่าเธอมาทำอะไร มาให้กำลังใจฉันหรอ? ทั้งๆที่ฉันบอกเลิกกับเธอ"

"มันไม่จำเป็นหรอก! ว่าฉันจะมาทำไม ฉันมาที่นี้อาจจะมาหาแฟนใหม่ ที่สามารถดูแลฉันดีกว่าเธอก็ได้นะ" ฉันมองค้อนใส่เขาทันที จนฉันอมยิ้มแล้วเข้ามาใกล้ๆฉัน ทำให้ฉันสัมผัสถึงความอบอุ่นของเขา 

"ถ้าเขาคนนั้น ว่าที่แฟนใหม่ของเธอมันดีกว่าฉันจริงๆ ฉันก็ขอให้พวกเธอรักกันอย่างมีความสุข"

"แน่นอน! ยังไงมันก็ดีกว่าเธอ ที่เห็นเกมส์พวกนี้ดีกว่าฉัน"

"เอาเป็นว่า คำตอบของเธอคือต้องการมาหาแฟนใหม่ที่มันดีกว่าฉัน" เขาลุกขึ้นพร้อมเดินไปหน้าประตู ทำให้ฉันต้องหันไปมองเขา "แต่วันนี้เธอสวยมาก ทำให้ฉันนั้นกลับมารักและหวงเธออีกครั้ง ลาเต้^^" 

ปึ๊งง!! เสียงปิดประตูดังขึ้น ทำให้คนที่หลบอยู่หลังประตูต้องกระโดดเข้า

"หึ๊ยยยยยยยย~ แบบนี้ได้ด้วยหรอ?" พรพูดอย่างออกหน้าออกตาจนฉันต้องหันไปหาเธอ

"พร!! ฉันตกใจหมด"

"แปลว่า ตาไมค์มันยังรักเธออยู่..แต่ทำไมแหวนนั้น...."

"ฉันไม่รู้หรอก มันอาจจะเป็นของไมค์กับเม็กจริงๆก็ เราไม่สามารถกำหนดอะไรได้นะ" ฉันบอกกับพรอย่างไรจุดหมาย "พร ฉันมาที่นี่เพื่อศึกษาว่าไมค์ต้องการอะไรบ้าง นอกจากกำลังใจที่เขาต้องได้ แนวทางการเล่น แล้วฉันก็จะศึกษาเขาด้วยว่า ทำไมเขาถึงชอบสิ่งบันเทิงพวกนี้ ฉันยอมรับว่าทำไมฉันถึงไม่ค่อยจะสนับสนุนเรื่องพวกนี้ แต่ตอนนี้ฉันใกล้เข้าใจสิ่งที่ไมค์รัก และชอบมาโดยตลอด ฉันไม่น่าโง่เลยเนอะ"

"เธอไม่ได้โง่รักลาเต้ เธอยังไม่เข้าใจเขาเลย แต่ไม่เป็นไรหรอกนะ ตอนนี้ฉันรู้สึกว่าไมค์ยังมีใจให้กับเธออยู่"

"ถ้ามีใจ ลึกๆเขาคงโกธรฉัน ที่ฉันไปยุยงให้เขาบอกเลิก" ฉันเอามือมาปาดน้ำตา 

"โอ๋ๆ" พรเขามาหาฉันใกล้ๆ แล้วเอาร่างของฉันไปอยู่ในอ้อมกอด "ในเมื่อช้า เธอก็จะรู้ว่าไมค์เขาต้องการอะไร"

 ณ เวทีแข่งขัน 

   ฉันตื่นมาในเวลา 8 โมงเศษๆ เพราะพี่เพชรชี่เรียกตัวฉันมาอีกรอบ พรยังไม่ตื่นเพราะเมื่อคืนพรนอนตอนตี 3 หลังจากที่ฉันนั่งคุยกับไมค์เสร็จ ฉันก็แทบไม่ได้นอนแต่ความง่วงมันสั่งฉันให้นอนทันที แต่ความโชคดี ที่ฉันได้นอนเร็ว ไม่งั้นคงต้องเหนื่อยในวันนี้ พี่เพชรบอกกับฉันว่า ฉันคงต้องทำงานถึงงานจบ จนวินาทีสุดท้าย ฉันก็ตกลงเพราะเห็นใจพี่เพชร เพราะผลงานของฉันที่ทำไว้ล่าลุด ทำให้เกิดปรากฏการณ์คนเริ่มมาเข้าชมงานกันมากขึ้นถึง 30% จนหัวหน้าผู้จัดงานถึงกับยกความดีความชอบให้ฉันเลยที่เดียว พี่เพชรเลยต้องเรียกฉันมาเช้าๆเพื่อมาแต่งหน้าทำผม 

   ระหว่างที่ฉันเดินเข้าห้องนั้น ฉันต้องเดินผ่านห้องอาหารสุดหรูของนักแข่ง 8 โมง ขนาดนี้อย่าคิดว่าจะไม่มีคนไม่ตื่น ตื่นกันหมดแล้วจ้าา ตอนนี้ฉันอย่างกับศพเดินได้ แต่ออร่าความสวยนั้นมันยังเหลืออยู่ทำให้มีแต่คนรอบข้างทัก

"เอ้า ผู้หญิงคนนั้นนิ! โคตรสวยเลย" เสียงผู้ชายเริ่มไล่หลังฉันมาเลื่อยๆ จนฉันต้องหยุดเพราะต้องเกือบมาชนกับเขา 

"ขอโทษคะ ฉันผิดเองที่ไม่ดูทาง" ฉันหงอยหน้าขึ้นมองหน้าของเขา "แจ็ค..."

"เอ้า! ลาเต้ เธอกำลังจะไปไหนเนื้ย?" แจ็คมองรอบๆตัวของฉัน "เอิ่ม ดูโทรมใช่ย่อยนะเนื้ย"

"เงียบไปเลยนะแจ็ค!" ฉันดุเขาด้วยสีหน้าที่ดูหน้ากลัวสำหรับฉัน แต่ส่วนใหญ่ฉันจะใช่มันไม่ได้ผล แจ็คเริ่มยิ้ม มือของเขาก็มาสัมผัสกับหัวของฉัน แล้วเขาก็ขยี้เบาๆ 

"เจ้ากระต่ายน้อย นี้ดุฉันหรอเนื้ย^^" ฉันปัดมือของเขาออก แล้วพยายามจะเดินหนี้ "โอ๋ๆ เดียวกลางวันผมเลี้ยงข้างนะครับคุณกระต่าย" ฉันหันไปหาเขาแล้วพูดแบบไม่ออกเสียง 

'ฝากไว้ก่อนเถอะ'

   ฉันเดินเข้ามาในห้องแต่งตัว ทำให้ฉันต้องอึ้งกับสิ่งที่อยู่ข้างหน้าฉัน พี่เพรชแกเปลี๋ยนไป๋ แกมาในแนวแฟนตาซีเอ็กคลูซิฟมาก ชุดกระต่ายสีชมพูพร้อมร้องเท้าส้นสูงสูง 8 นิ้ว ทำให้ฉันกลายเป็นคนเตี้ยลงทันที ฉันมองไปหาพี่เพชรทำให้พี่เพชรต้องหันหน้ามามองฉัน 

"มาช้าจังเลยลาเต้ลูกแม่!!" พี่เพชรลากฉันเข้าห้องเปลื่ยนชุดทันที แล้วยื่นชุดเดรสยาวรัดรูป เห็นสัดส่วนสีดำให้ฉัน ทำให้ฉันเปลื่ยนแทบไม่ทัน "วันนี้ใส่ชุดเดรสนะลูก เมื่อวานสีแดงนี้แรงมากกก จนแม่ต้องก้มกราบจริงๆ แซงหน้าชั้นผู้ใหญ่จนพวกเขาบอกให้แม่ปั้นลูกทันที"

"พี่เพชรคะ หนูยังไม่พร้อมที่จะเป็นนางแบบจริงๆ"

"แต่แม่มีทางออกให้ลูกเสมอ" ฉันออกมาพร้อมชุดที่แน่น รัดแม้กระทั่งทรวงอกจนบิบเข้าหากันได้อย่างลงตัว พี่เพชรยื่นเอกสารมาให้ฉันแล้วมองมาที่ตัวฉันและปรับชุดให้เหมาะสม "เดียวแม่จะให้ลาเต้เข้าไปเป็นนางแบบให้กับงานนี้ก่อน หลังจากที่ประกาศเสร็จระหว่างที่พวกผู้ชายแข่งขัน ลูกก็ไปที่งานแจกของนะ"

"งานแจกของ?"

"ใช่ พี่แคทจะรอลูกอยู่"

"พี่ผู้ชายใช่ไหมค่ะ?" ฉันถามด้วยความแน่ใจ 

"ใช่จะ ผู้ชายเหมือนแม่เป๊ะ!" พี่เพชรเรียกฉันให้มานั่งตรงที่แต่งหน้า ทำให้ฉันต้องนั่งแบบนั้นไปอีก 30 นาที จนงานใกล้จะเริ่ม พี่เพชรก็ค่อยดูผลงานของเขาเสมอ เวลาลูกน้องทำผิด บ้างที่แกทนไม่ได้จึงต้องมานั่งทำเองเลยด้วยซ้ำ ทำให้งานของแกออกมาสวยและดูดีตลอด "เอิ่มสวยแล้วละ" พี่พีชเอาหูฟังที่ต้องใส่ในขณะที่พูด มาใส่ให้ฉันแล้วจัดระเบียบทันที 

"ขอบคุณค่ะพี่พีช"

"จ้า พี่ยินดีให้งานออกมาดูดีเสมอ" พี่พีชแกก็หันไปหาที่ห้องแต่งตัวอีกฝั่งหนึ่ง แล้วเดินทะลุผ้าที่กั้นไว้อีกห้องหนึ่ง ฉันกลับได้เห็นคนๆหนึ่งที่อยู่ภายใต้ผ้าผื่นนั้น รูปร่างเหมือนเขา มันต้องใช่เขาแน่ๆ 

"พี่เพชรชี่คะ ห้องแต่งหน้ามีสองห้องหรอคะ?" ฉันหันไปถามพี่เขา

"ก็ใช่นะลูก แม่ต้องทำแยกเอาไว้สองห้อง ไว้สำหรับผู้หญิงโดยตรง ผ้ชายโดยตรง"

"แล้วมีใครอยู่ในห้องนั้นบ้างละคะ?"

"ก็มี....." ชายปริศนาเดินทะลุออกมาจากใต้ผ้า ทำให้ฉันต้องหันไปหาเขาทันที เขาเห็นในสภาพแบบนี้จริงๆหรอ? เขามองฉันอย่างหน้าประหลาดใจ เหมือนไม่เคยเห็นฉันในการแต่งตัวแบบนี้ "นาย!!!!.." ฉันอุทานขึ้นมาทันที หลังจากที่เห็นเขา

"ลาเต้?"