9&9 His

8.0

วันที่ 28 เมษายน พ.ศ. 2561 เวลา 17.13 น.

  11 ตอน
  0 วิจารณ์
  10.70K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 3 พฤษภาคม พ.ศ. 2561 10.40 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

8) ตอนที่ 8 : วันที่แสนสับสน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
วันนี้ผมตื่นแต่เช้า ผมมีเรื่องที่จะต้องทำก่อนไปทำงาน นั่นคือไปหาลุงโตเพื่อถามประวัติของหอพักนี้ หลังจากอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ ผมก็วิ่งปรี่มาที่ป้อมทันที ลุงโตกำลังเดินเอื่อยๆ มาที่ป้อม ผมจึงวิ่งไปหา
 
“ลุงโต!!” ผมตะโกนเรียกเขา เขาจึงมองมาและทำหน้าสงสัย
 
“ลุง ลุงรู้มั้ยว่าหอนี้เคยมีคนตายหรือเปล่า?” ผมถามพลางสูดลมหายใจลึกๆ
 
“มันก็ต้องมีซิวะ” ผมรู้สึกเหมือนคลำทางถูก ลุงโตพึ่งพาได้จริงๆ เขากำลังเดินเข้าไปในป้อม พร้อมๆ กับที่พูดไปด้วย “หอไหนๆ มันก็มีคนตายทั้งนั้นแหละ กรรมกรที่สร้างก็โดนเสาทับตาย เมียหลวงมายิงเมียน้อย เมียน้อยมาดักแทงมีหลวง ตำรวจมาดักจับยา ข้าอยู่มาสิบปี เจอทุกแบบแหละ” รู้สึกจะไม่มีเรื่องของเก้าแฮะ
 
“มีแค่นี้เหรอฮะลุง มีแบบว่า นักศึกษาตรอมใจอะไรแบบนี้ป่ะ?” ผมชี้ประเด็น
 
“ไม่อะ พวกนักศึกษาเขาไม่มาอยู่หรอก เอ็งเคยเห็นเรอะ?” ลุงโตตอบกลับมาอย่างสบายๆ แทบไม่ต้องคิด จะว่าไปมันก็ใช่นะ ผมไม่เคยเห็นนักศึกษามาพักที่นี่เลย ผมจึงขอบคุณลุงโตและเดินออกมาทำงาน แล้วเก้าเป็นใครละ?
 
 
“พี่โจฮะ พี่รู้ปล่าวว่าที่หออ่อนระทวยเคยมีคนตายหรือปล่าว?” ผมถามพี่อี๊ดตอนที่ผมกำลังจัดของอยู่หลังร้านและเขาเดินข้ามา แต่รู้สึกว่าผมจะถามผิดคน
 
“ใครตายวะ? ไหนเล่ามา! เร็ว!” นอกจากจะไม่รู้แล้ว พี่โจยังมาสอบผมกลับอีก ผมเลยแกล้งบอกปัด ทำเป็นไม่รู้เรื่องและบอกว่าตัวเองกลัวผีก็เลยถามเผื่อไว้
 
“อยู่มาเป็นปีแล้วเพิ่งมาถามน่ะนะ ไรวะ?” พี่โจถามขึ้นมาขณะที่กำลังปีนบันไดนับสินค้าอยู่
 
“แหม พี่! ก็เผื่อไว้ไง ถ้าเจอจะได้รู้ว่าเป็นผีน่ะ” ผมตอบแบบพยายามเลี่ยงประเด็นว่ากำลังสนใจเรื่องนี้
 
“พี่เก้าเจอผีเหรอ? ที่ไหนพี่? อ่อนระทวยเหรอ? ไม่จริงอะ” แบมถามหน้าตาตื่น คำถามมาเป็นชุด เธอคงเดินเข้ามาได้ยินพอดี
 
“ได้ยินอะไรมา? ไหนเล่า! เร็ว! เดี๋ยวลูกค้ามา” ผมรู้ว่าพี่โจชอบเรื่องนี้ แต่ก็ยังไม่วายห่วงร้าน เขาปีนลงมายืนกอดอกอยู่ข้างๆ ผม
 
“หนูไม่เคยได้ยินเรื่องผีนะพี่ หนูถึงไม่เชื่อไง ยายแค่เล่าให้ฟังว่าคุณนายเจ้าของตึกอยู่ๆ ก็ปล่อยขายตึกซะเฉยๆ ทั้งที่เมื่อก่อนก็ไปๆ มาๆ ออกจะบ่อย แกขายไปแล้วไม่กลับมาอีกเลย ยายก็เลยบอกว่าอาจมีเรื่องไม่ดีบางอย่างเกิดขึ้น” แบมเล่าอย่างหวาดๆ
 
“แจ๊คพ็อตแล้วไอ้เก้า ย้ายออกซะ ไม่งั้นแกจะซวย” พี่โจคงสงสารผมเลยให้คำแนะนำ พร้อมๆ กับเอามือตบบ่าให้กำลังใจ
 
“พี่โจหมายถึงผีเหรอคะ” แบมถามกลับ แต่พอดีหน้าร้านส่งเสียงวุ่นวายเข้ามาพี่โจและแบมจึงออกไปช่วย
 
 
ผมกำลังงงว่า ทำไมถึงไม่มีเรื่องเล่าของผู้หญิงน่ารักๆ อย่างเก้าหลุดลอดมาบ้างเลย ลุงโต พี่โจก็อยู่ที่นี่มานาน แต่กลับไม่ได้พูดถึง ‘หรือว่าเก้าจะตายมาร้อยปีแล้วจริงๆ’
 
 
---------------------------------------------------------

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา