Talesrunner ผู้พิทักษ์คนที่2
9.0
เขียนโดย จูเนียร์เคะ
วันที่ 28 เมษายน พ.ศ. 2561 เวลา 14.35 น.
3 บท
7 วิจารณ์
5,543 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 29 เมษายน พ.ศ. 2561 00.04 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) ชีวิตอันสงบสุข
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเช้าวันหนึ่ง ณ ปราสาทราชวังศ์อันสง่างาม อาเบล ทาญาติตระกลูหมาป่า เขากำลังรดน้ำต้นไม้
กระถางเล็กๆที่วางอยู่บนโต๊ะเหล็กสีขาวลายตาราง ขณะเดียวกัน เบลล่า ทาญาติแวมไพร์
เธอเป็นลูกคุณหนูในปราสาทแห่งนี้ เธอกำลังอ่านหนังสือในห้องนั่งเล่น พร้อมกับกินขนมไปด้วย
"เฮ้อ...น่าเบื่อจัง" สีเธอหน้าดูเหงา เศร้าสร้อย เธอปิดหนังสือและวางไว้ที่โต๊ะ
เธอก็เดินออกไปข้างนอกตัวปราสาท ไปที่สวนดอกไม้ "อาเบล..." พูดจบ อาเบลรีบพูดต่อ
"ดูนี่สิ...คุณเบลล่า" เขารีบพูดบอกเธอทันที
"หืม..." เธอเดินเข้ามาดู "อะไรหรอ" เธอถามด้วยความสงสัย เขาหยิบกระถางที่ปลูกดอกกุหลาบ
สีแดงสดขึ้นมาให้ดู "ดูสิ มันโตเร็วมากเลย"
เธอมองดูดอกกุหลาบนั่นอย่างหลงใหล สีมันดูสวย และฉูดฉาด "ว้าว สวยจัง"
อาเบลได้ยินแบบนั้น ก็รีบพูดเอาใจเธอใหญ่ "สวยใช่มั้ยละ ผมปลูกเองกับมือเลยนะ"
เธอหัวเราะ คิกๆ เสียงดัง "จ้า...ขอบคุณนะ" เธอยิ้มเล็กน้อยกับเขา อาเบลหันไปทำงานต่อ
เบลล่าก็ยืนมองดูเขาทำงานปลูกต้นไม้ ขุดดินบ้าง รดน้ำบ้าง
"แล้วท่านหญิงทานอะไรหรือยังครับ ผมเห็นออกมาหาแต่เช้า" เขาถามไถ่
เธอยิ้มกริ่ม "กินของว่าวแล้วจ้า แล้ว...อาเบลละ" เธอถามกลับไป อาเบลก็ตอบปฏิเสธต่อเธอ
เพื่อเพราะเกรงใจ "ไม่เป็นไรครับ ผมมีเวลาอีกเยอะ ผมมีหน้าที่คอยอรักษ์ขาท่านเท่านั้นเอง"
เบลล่าก็ยิ้มขึ้นอีก "โถ่...เราไม่ได้อยู่กันแบบทาสนะ" เธอเอื้อมมือซ้ายแตะบ่าของเขา
อาเบลถึกกับหันมองเธอ "เอ่อ...ไม่เป็นไรครับ ท่านไปพักต่อเถอะ" พูดเสร็จ เบลล่าก็วางมือลง
และหันกลับเดินเข้าไปในปราสาท "น่าเบื่อจริงๆเลย" เธอเดินไปบ่นไป "เราจะทำอะไรดีนะ
กินขนม หรือเล่นเกมส์" เะอส่ายหัวไปมา "ไม่...เราไม่ชอบเกมส์" เธอพูดเบาๆ
เธอเดินไปหยิบหนังสือบนโต๊ะที่ห้องนั่งเล่นออกมาถือดู "ไม่...ไม่อยากอ่านตอนนี้"
เธอโยนหนังสือลงที่เก้าอี้ "เฮ้อ....." เดินถอยหายใจเสียงดัง สีหน้าดูเหงาหงอย งานอดิเรก
ของเธอไม่เป็นผลดีต่อเธอสักเท่าไหร่ เดินไปเดินมาในห้อง "คิดถึงพวกเค้าจัง"
เธอเดินขึ้นไปบนหอคอยบนสุดของปราสาท เธอเดินไปเกาะของช่องหน้าต่าง "ไปอยู่ใหนกันนะ"
มองดูท้องฟ้ายามเช้า ลมพัดโชยผ่านไปเบาบาง เสียงลมพัดผ่านหู วิ้วๆ
อาเบลก็กำลังยกกระบวยรดน้ำไปเก็บ เขาก็หันไปเห็กเบลล่าบนยอดหอคอยนั้น
"เฮ้อ..." เขาก้มหน้าลง "คุณหญิงนะคุณหญิง..." เขายิ้มน้อยๆด้วยความหน้าเอนดูของเธอ
"ไม่นาน พวกเราคงจะได้เจอกับพวกนั้นอีก" เขาพูดจบก็เดินไปเก็บของในปราสาทเช่นเดิม
ปราสาทอยู่กลางป่าต้นไม้สูง เบลล่ามองดูธรรมชาติรอบๆตัว "หิวเลือดจังเลย"
Follow in next time
กระถางเล็กๆที่วางอยู่บนโต๊ะเหล็กสีขาวลายตาราง ขณะเดียวกัน เบลล่า ทาญาติแวมไพร์
เธอเป็นลูกคุณหนูในปราสาทแห่งนี้ เธอกำลังอ่านหนังสือในห้องนั่งเล่น พร้อมกับกินขนมไปด้วย
"เฮ้อ...น่าเบื่อจัง" สีเธอหน้าดูเหงา เศร้าสร้อย เธอปิดหนังสือและวางไว้ที่โต๊ะ
เธอก็เดินออกไปข้างนอกตัวปราสาท ไปที่สวนดอกไม้ "อาเบล..." พูดจบ อาเบลรีบพูดต่อ
"ดูนี่สิ...คุณเบลล่า" เขารีบพูดบอกเธอทันที
"หืม..." เธอเดินเข้ามาดู "อะไรหรอ" เธอถามด้วยความสงสัย เขาหยิบกระถางที่ปลูกดอกกุหลาบ
สีแดงสดขึ้นมาให้ดู "ดูสิ มันโตเร็วมากเลย"
เธอมองดูดอกกุหลาบนั่นอย่างหลงใหล สีมันดูสวย และฉูดฉาด "ว้าว สวยจัง"
อาเบลได้ยินแบบนั้น ก็รีบพูดเอาใจเธอใหญ่ "สวยใช่มั้ยละ ผมปลูกเองกับมือเลยนะ"
เธอหัวเราะ คิกๆ เสียงดัง "จ้า...ขอบคุณนะ" เธอยิ้มเล็กน้อยกับเขา อาเบลหันไปทำงานต่อ
เบลล่าก็ยืนมองดูเขาทำงานปลูกต้นไม้ ขุดดินบ้าง รดน้ำบ้าง
"แล้วท่านหญิงทานอะไรหรือยังครับ ผมเห็นออกมาหาแต่เช้า" เขาถามไถ่
เธอยิ้มกริ่ม "กินของว่าวแล้วจ้า แล้ว...อาเบลละ" เธอถามกลับไป อาเบลก็ตอบปฏิเสธต่อเธอ
เพื่อเพราะเกรงใจ "ไม่เป็นไรครับ ผมมีเวลาอีกเยอะ ผมมีหน้าที่คอยอรักษ์ขาท่านเท่านั้นเอง"
เบลล่าก็ยิ้มขึ้นอีก "โถ่...เราไม่ได้อยู่กันแบบทาสนะ" เธอเอื้อมมือซ้ายแตะบ่าของเขา
อาเบลถึกกับหันมองเธอ "เอ่อ...ไม่เป็นไรครับ ท่านไปพักต่อเถอะ" พูดเสร็จ เบลล่าก็วางมือลง
และหันกลับเดินเข้าไปในปราสาท "น่าเบื่อจริงๆเลย" เธอเดินไปบ่นไป "เราจะทำอะไรดีนะ
กินขนม หรือเล่นเกมส์" เะอส่ายหัวไปมา "ไม่...เราไม่ชอบเกมส์" เธอพูดเบาๆ
เธอเดินไปหยิบหนังสือบนโต๊ะที่ห้องนั่งเล่นออกมาถือดู "ไม่...ไม่อยากอ่านตอนนี้"
เธอโยนหนังสือลงที่เก้าอี้ "เฮ้อ....." เดินถอยหายใจเสียงดัง สีหน้าดูเหงาหงอย งานอดิเรก
ของเธอไม่เป็นผลดีต่อเธอสักเท่าไหร่ เดินไปเดินมาในห้อง "คิดถึงพวกเค้าจัง"
เธอเดินขึ้นไปบนหอคอยบนสุดของปราสาท เธอเดินไปเกาะของช่องหน้าต่าง "ไปอยู่ใหนกันนะ"
มองดูท้องฟ้ายามเช้า ลมพัดโชยผ่านไปเบาบาง เสียงลมพัดผ่านหู วิ้วๆ
อาเบลก็กำลังยกกระบวยรดน้ำไปเก็บ เขาก็หันไปเห็กเบลล่าบนยอดหอคอยนั้น
"เฮ้อ..." เขาก้มหน้าลง "คุณหญิงนะคุณหญิง..." เขายิ้มน้อยๆด้วยความหน้าเอนดูของเธอ
"ไม่นาน พวกเราคงจะได้เจอกับพวกนั้นอีก" เขาพูดจบก็เดินไปเก็บของในปราสาทเช่นเดิม
ปราสาทอยู่กลางป่าต้นไม้สูง เบลล่ามองดูธรรมชาติรอบๆตัว "หิวเลือดจังเลย"
Follow in next time
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ