Talesrunner ผู้พิทักษ์คนที่2
เขียนโดย 
จูเนียร์เคะ
วันที่ 28 เมษายน พ.ศ. 2561 เวลา 14.35 น.
แก้ไขเมื่อ 29 เมษายน พ.ศ. 2561 00.04 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) ข้อความปริศนา
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความณ ปราสาทราชวังศ์ ยามเย็น
นาฬิกาดบราณ ทรงสี่เหลี่ยมผืนผ่า หน้าปัดเลขโรมัน แกว่งไปมาตามจังหวะการเต้นของหัวใจ
อาเบลหนังดูโทรทัศน์ ในห้องนั่งเล่น เวลาเดียวกัน เบลล่า หนังอ่านหนังสือที่โซฟาอีกครั้ง
เขาหันมองดูเธอ ดูเหมือนว่าเธอจะเอาแต่โลกส่วนตัว "เบลล่าคุณพักบ้างก็ดีนะ"
เบลล่าเงิยหน้ามองที่เขา และหันก้มไปปปิดหนังสือ "จ่ะ..." เะอหยิบเดินไปเก็บที่ห้องสมุด
ที่อยู่อีกฝั่งของตัวปราสาท (รู้สึกไม่ดีเลย) สัมผัสของแวมไพร์ของเบลล่า สามารถรู้ถึงสิ่งที่กำลัง
จะเกิดขึ้นในอนาคตได้ (พรุ่งนี้เช้าจะเป็นไงบ้างนะ) เธอพูดมาลอยๆ
เธอเดินกอดหนังสือ หน้าก้มมองพื้น เธอถอดหายใจเบาๆ
ขระเดียวกัน พ่อของเธอก็เดินสวนทางมา และเดินชนกับเธอ
"อุ้ย...!!!" เบล่าตกใจ เธอรีบเงิยหน้ามอง "พ่อหรอ..." เธอเรียก
"ลูกเป็นอะไรหรือเปล่า พักนี้ดูซึมๆนะ" พ่อเขาถามด้วยความเป็นห่วงลูกสุดที่รักของเขา
เขายื่นมือทั้งสองมาจับแก้มของเธอ "เป็นอะไรหรือเปล่าลุก"
เบลล่ายกมือซ้ายขึ้นมาจักมืองของพ่อที่กำลังจับแก้ม "ไม่เป็นไรคะ" เธอยิ้ม กระพริบตาปิบๆ
พ่อของเธอก็วางมือลง เธอเองก็เดินไปต่อ "หนูไปเก็บหนังสือก่อนะคะ" พูดเสร็จก็หันหน้าเดินไป
พ่อของเขาหันกลับมามอง ความเป็นห่วงของเขาดูเหมือนว่าจะสาหัด "เฮ้อ...ลูกยังต้องเจออะไร
อีกมากมาย" เขายิ้ม "หึ"
ณ ห้องนั่งเล่น อาเบลคนรับใช้เธอ ก็ยังนั่งดูทีวีโทรทัศน์อยู่คนเดียว
"นี่ข่าวจากTales neverland คะ มีรายงานเช้ามาว่า พบบางสิ่งจากสนามไตรกีฬาคะ
ลักษณะเหมือนกันหุ่นยนต์ลูกบอลเหล็กกลมๆอะไรแบบนั้นเลย มันหนักมากคะ
และที่มากไปกว่านั้น เราพบของเหลวสีเขียวๆ ดูเหมือนมันจะเป็นน้ำมันอะไรสักอย่าง"
อาเบลได้ยินแบบนั้น เขาก็รีบหยิบรีโมทมาเร่งเสียงโทรทัศน์โดยเร็ว
"ตรงส่วนนี้คือไตรกีฬาระดับ3 ดูสิคะ จระเข้หุ้นยนต์ถูกทำลายเสียหายหมด จนทำให้
น้ำในสระเต็มไปด้วยน้ำมัน ณ ตอนนี่ เจ้าหน้าที่กำลังเก็บกวาด และกำลังหาต้นสายปลายเหตุ
ไม่ใช่แค่นี้คะ ในไตรกีฬาระดับ2 ลูกระเบิดลูกตุ้มขนาดใหญ่ก็ถูกมาวางกองปิดทางวิ่ง
อย่างเป็นปริศนา เจ้าหน้าที่ก็กำลังขนย้ายออกเช่นเดียวคะ
ชั้น...อามอลล่า รายงานคะ" หลังข่าวจบไป อาเบลก็อ้าปากค้าง "เกิดอะไรขึ้น..."
ขณะเดียวกัน เบลล่าก็ได้ยินเสียงระหว่างทางเดิน เธอหยุดยืนนิ่ง "ใครนะ" เธอพูดเบาๆ
สัมผัสการรับรู้เสียงของเธอค่อยๆชัดเจนขึ้น "อย่าคิดจะหนีแวมไพร์อย่างชั้น..."
ดวงตาของเธอเรืองแสงสีแดง เขี้ยวแวมไพร์ของเธอก็งอกยาว "มาหาชั้นสิ..."
เธอยิ้มพูดลอยๆท้าทายสิ่งนั้น
Follow on tnxt time
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
