NEO MEMORiAL

ตอนนี้ฉันเดินมาหยุดอยู่ใต้อาคารแอล ข้างหน้าห่างออกไปประมาณสิบเมตรคือตึกไอหนึ่ง กึ่งกลางระหว่างฉันกับตึกไอหนึ่ง จะมีทางแยกออกไปทางซ้ายมือที่เชื่อมไปยังประตูทางออก ซึ่งจะมีเจ้าหน้าที่ รปภ. ทำหน้าที่ตรวจสอบการเข้า-ออก ตลอดเวลา เวลานี้น่าจะเป็นคุณปัส จนท.รปภ. อาวุโส เจ้าระเบียบยืนยามอยู่ ขณะที่ฉันกำลังมองไปรอบๆ ก็สังเกตเห็นจักรยานแปลกตาคันหนึ่งวางพิงอยู่ข้างๆ ตึกไอหนึ่ง มันไม่ใช่ของของโรงเรียนแน่นอน เพราะรูปร่างเหมาะกับการเอาไปปั่นแข่งมากกว่าจะปั่นเล่นในโรงเรียน และที่สำคัญมันไม่มีตะกร้าด้านหน้า ฉันจึงสรุปว่า มันเป็นของคนนอก และคนนอกเท่าที่เจอเช้านี้ก็มีแค่คุณมีร่าและเจ้าฮู้ดนั่น

ฉันรู้ว่าระยะห่างระหว่างอาคารแอลกับตึกไอหนึ่งประมาณสิบเมตร แต่ระยะจริงๆ เป็นเท่าไรล่ะ? ฉันจะลองวัดดูซักหน่อย ฉันล้วงลงไปในกระเป๋าเสื้อวอร์มและสุ่มหยิบโพสต์-อิทออกมาหนึ่งอัน อันที่หยิบได้ไม่ใช่เจ้าเบอร์ห้าที่ชอบกระโดดออกมาบ่อยๆ เพราะอันนั้นสีฟ้า แต่อันนี้สีเขียว มันมีขนาดเท่ากัน ฉันเขียนระยะลงไปที่แผ่นแรกว่า '1m.' แผ่นที่สองก็ '2m.'ไ ปจนถึงเลขสิบ แล้วก็ดึงออกมาทีละแผ่นแปะลงที่แขนเสื้อจนครบทั้งสิบแผ่น

จริงๆ ฉันอยากจะเริ่มจากฝั่งตึกไอหนึ่ง เพราะฉันจะใช้บันไดเป็นหลักในการอ้างอิง แต่ก็มีความเสี่ยงที่จะเจอเจ้าฮู้ดนั่น ฉันจึงจำเป็นต้องเริ่มที่อาคารแอลแทน ฉันดึงแผ่นที่มีเลขหนึ่งออกมาถือไว้ และวางมันลงบนอิฐแดงก้อนที่ห้านับจากขอบอาคารแอล ฉันกะเอาคร่าวๆ เพราะอิฐแดงยาวประมาณยี่สิบเซ็นติเมตร ห้าก้อนก็ประมาณหนึ่งเมตรพอดี แล้วฉันก็ได้เห็นโพสต์-อิทอีกสี่แผ่นหายไปจากแขนเสื้อฉันไปตกอยู่บนพื้นทางเดิน ห่างกันแผ่นละหนึ่งเมตร นี่คือระยะที่โพสต์-อิทไปถึง

"ห้าเมตรเหรอ?" ฉันพึมพำกับตัวเอง ฉันเดินหน้าต่อไปเรื่อยๆ ทุกๆ หนึ่งเมตร โพสต์-อิทจะหายไปจากแขนเสื้้อฉันหนึ่งอัน ฉันมัวแต่สนุกกับการจับระยะจนลืมสังเกตว่าฉันออกห่างจากอาคารแอลมาพอสมควร มารู้ตัวอีกทีก็ตอนที่มีแท่งน้ำแข็งขนาดเล็กสองอันพุ่งออกมาจากตึกไอหนึ่ง เฉียดขาฉันไปเพียงนิดเดียว ฉันกระโดดออกนอกทางเดินแนบตัวกับแนวไม้พุ่มที่อยู่ด้านซ้ายมือ

ตอนนี้ฉันอยู่ที่ระยะสี่เมตรกว่าๆ จากอาคารแอล เจ้าน้ำแข็งสองแท่งนั้นพุ่งไปปักอยู่บนพื้นหญ้า ฉันลองลากเส้นคร่าวๆ ด้วยสายตามันน่าจะอยู่ที่โพสต์-อิท หมายเลขสามกับสอง หมายความว่าระยะยิงของเจ้าฮู้ดอยู่ที่เจ็ดถึงแปดเมตร ไกลกว่าฉันเกือบหกสิบเปอร์เซ็นต์เลยเหรอ น้ำแข็งนั่นใช้โจมตีก็ได้ แถมระยะก็มากกว่า ขี้โกงชะมัด

ฉันนั่งกอดเข้าอยู่ข้างพุ่มไม้ คิดไม่ออกว่าจะทำอย่างไรจึงจะเข้าใกล้เจ้าฮู้ดนั่นได้ ที่แขนเสื้อมีโพสต์-อิทเหลืออีกสองอันคืออันที่บอกระยะ '10m.' กับอันที่เป็นสีฟ้า ซึ่งมันจะหายไปถ้าฉันเดินไปถึงจุดที่บอกระยะห้าเมตร ในเมื่อคิดแผนไม่ออก ฉันก็ไม่เสียเวลาคิดละ ว่าแล้วฉันก็ค่อยๆ หมอบและคลานไปตามแนวพุ่มไม้ ต้องขอบคุณครูใหญ่ที่เอาไม้พุ่มชนิดนี้มาปลูก เพราะมันค่อนข้างสูง และทึบพอสมควร ฉันคิดว่ามันชื่อต้นเข็ม รูปร่างมันก็ค่อนข้างชัดอยู่ ลักษณะดอกแหลมเล็ก สีสันสดใสทั้งสีแดง ชมพู หรือสีส้ม เสียอย่างเดียวตรงที่มันไม่มีกลิ่นหอมเท่านั้นเอง

ในที่สุดฉันมาคลานมาถึงโพสต์-อิทอันที่ห้า ทันทีที่มาถึงโพสต์-อิทสองอันสุดท้ายก็หายไปจากแขนเสื้อฉัน ฉันยังอยู่ในแนวพุ่มต้นเข็ม ทางแยกไปประตูทางออกก็อยู่ห่างออกไปอีกเกือบครึ่งเมตร แสดงว่าทางแยกไม่ได้อยู่ที่ระยะห้าเมตรจากอาคารแอลอย่างที่ฉันเข้าใจแต่แรก แต่อยู่ที่ระยะห้าเมตรครึ่งโดยประมาณ ฉันเริ่มกังวล ตึกไอหนึ่งกับอาคารแอลอยู่ห่างกันสิบเมตรก็จริง แต่มันเป็นตัวเลขโดยประมาณ ถ้าอย่างนั้น โพสต์-อิทอันสุดท้ายจะไปตกตรงไหนล่ะ? ที่บันไดขั้นล่างสุด? หรือตกอยู่บนระเบียง? ฉันเริ่มกังวลหนักขึ้น เจ้าฮู้ดนั้นจะสังเกตเห็นโพสต์-อิทไหม? ถ้าเห็นจะสงสัยไหมว่าเป็นโพสต์-อิทจริงๆ หรือถูกสร้างจากพลังงานบางอย่าง? ฉันจะให้เจ้าฮู้ดเห็นโพสต์-อิทไม่ได้เด็ดขาด ไม่อย่างนั้นมันจะรู้ความลับของฉัน ฉันต้องรีบแล้ว ฉันจึงจัดท่าให้อยู่ในท่าเตรียมเหมือนนักวิ่ง แล้วก็พุ่งตัวออกไปทันที