MysteryCode.Com

     ข้อที่2 : สิ่งมีชีวิตที่ผลิตออกซิเจนได้มากที่สุดในโลกคืออะไร?

     เมื่ออ่านโจทย์แบบออกเสียงจบ สุริยันก็หันไปคุยกับตะวันเชิงบ่นว่า "นี่คนทำเป็นพวกองค์กรเนชันเนลจีโออะไรงี้ป้ะ คำถามวิทยาศาสตร์สุดๆ"  ตะวันอมยิ้มแล้วถามกลับแบบกระหยิ่มยิ้มย่องใส่เพื่อนทันที "แล้วตอบได้ป้ะล่ะ ไม่ได้เดี๋ยวบอกให้ แต่ต้องพูดว่ายอมแพ้แล้วครับ3ครั้งก่อน"   สุริยันตอบอย่างมั่นใจ "แพลงก์ตอนพืชไง ทำไมจะไม่รู้" ตะวันมีสีหน้าเซ็งทันที "อะไรว้า เราตอบพืชอยู่ตั้งนาน บ้าบอที่สุด" สุริยันเลยถามลองภูมิตะวันกลับไป "อ่ะ งั้นเราถามนายมั่ง ยีราฟนั่งได้มั้ย?" ตะวันถึงกับหยุดเขียนการบ้านแล้วทำสีหน้าเหมือนนึกอะไรอยู่สักแปปนึง ก่อนจะพูดว่า "อย่าชวนคุยเด้ เดี๋ยวลอกไม่ทัน" สิ้นเสียงคำตอบของตะวัน ทั้งคู่ก็หัวเราะขึ้นมาพร้อมกันเพราะความบ๊องของแต่ละคน

7.      7.50 นาฬิกา เสี่ยงกริ่งดังเรียกทุกคนให้ไปเข้าแถว สุริยันและตะวันจึงเร่งรีบเก็บสมุดและอุปกรณ์เครื่องเขียน เพื่อไปเข้าแถวเตรียมเข้าเรียน อย่างทุกๆวัน
8.      15.30 นาฬิกา ถึงเวลาเลิกเรียน ตัวโรงเรียนนั้นอยู่ห่างจากสถานีรถไฟฟ้าไม่มากนัก สุริยันมักจะแวะร้านหนังสือในห้างก่อนที่จะขึ้นรถไฟฟ้ากลับบ้าน และป็นเช่นนี้ประจำคือสุริยันก็จะกลับบ้านคนเดียว ตะวันจะแยกกับสุริยันที่ประตูโรงเรียนเสมอเนื่องจาก ตะวันนั้นมีแฟนแล้วจึงมักจะกลับบ้านหรือไปเรียนพิเศษพร้อมกันกับเธอ เธอชื่อ อังศุมาลี เรียนอยู่ชั้นเดียวกันแต่คนละห้อง อาจจะมีบ้างที่ว่างตรงกัน ก็จะได้ไปเที่ยวพร้อมกันทั้งสามคน สุริยันจึงพลอยสนิทกับอังศุมาลีไปด้วย วันนี้นิตยสารScience Illustrated ฉบับใหม่วางแผง สุริยันจึงไม่รีรอที่จะรีบไปร้านหนังสือแล้วตรงไปยังแผงนิตยสาร เขาใช้เวลาอยู่แถวแผงหนังสือนิตยสารนานกว่าทุกครั้ง ในขณะที่กำลังดูหัวข้อของคอลัมน์ต่างๆ สุริยันก็รู้สึกสะดุดหูกับรายการข่าวรายการหนึ่งในโทรทัศน์ ที่กำลังรายงานข่าวประจำวันตามปกติ โทรทัศน์ของร้านเป็นโทรทัศน์แบบแขวนผนัง ติดตั้งอยู่ภายในร้าน ที่เจ้าของร้านซื้อมาติดตั้งไว้เพื่อที่จะได้เปิดรายการที่น่าสนใจให้คนในร้านและตนเองได้ดู รายการข่าวก็นำเสนอข่าวตามปกติทั่วไป แต่กลับมีข่าวหนึ่งที่กลับสะดุดหูของสุริยันเป็นพิเศษ "เกิดเหตุลักพาตัวเด็กหนุ่ม ชาวอินเดียในประเทศไทยเมื่อค่ำวานนี้ ชื่อสูร อายุ16ปี กำลังศึกษาชั้นปริญญาตรีปีที่4 คณะวิศวกรรมศาสตร์ประกันภัย เป็นอัจฉริยะด้านคณิตศาสตร์ ในขณะนี้เจ้าหน้าที่สนธิกำลังออกตามหาตั้งแต่เช้าของวันนี้"

     "คดีลักพาตัวงั้นหรอ น่าสนใจแฮะ" สุริยันคิด

     เขาหยิบโทรศัพท์มือถือ เข้าเว็บ MysteryCode ขณะเดินทางกลับบ้าน เขารีบตรงเข้าไปยังกระทู้ที่เคยผ่านตา

     {เหล่าเด็กอัจฉริยะถูกลักพาตัวไป ภายในเดือนเดียวหายไปถึง3คน ไม่เยอะไปหน่อยหรือ?} [LionQueen]

     เนื้อหาภายในกระทู้บอกเล่าว่า มีเด็กอัจฉริยะถูกลักพาตัวไปทั้งสิ้น 3คน ภายใน 1เดือน โดยคนแรกเป็นเด็กหนุ่มจากฝรั่งเศส อายุ17ปี IQ280 ถูกลักพาตัวเมื่อต้นเดือนที่แล้ว คนที่สองเป็นเด็กหนุ่มชาวรัซเซีย อายุ16ปี เป็นอัจฉริยะด้านการเจรจาทางการฑูต ถูกลักพาตัวเมื่อกลางเดือนที่แล้ว คนที่สามเป็นเด็กหนุ่มชาวญี่ปุ่น อายุ11ปี อัจฉริยะนักประดิษฐ์ หายไปเมื่อปลายเดือนที่แล้ว สามคนนี้ไม่มีจุดเชื่อมโยงถึงกันเลย มีเพียงแค่เป็นอัจฉริยะ อายุน้อย เพศชาย เพื่อนๆมีความเห็นว่าอย่างไรบ้าง หรือจริงๆแล้วเป็นเพียงแค่คดีเด็กหายทั่วไป แต่บังเอิญมีจุดเชื่อมโยงแปลกๆให้เราคิดไปเองเท่านั้น

User [AK201]          : น้องในรัซเซียข่าวเงียบมาก แต่น้องในญี่ปุ่นนี่เป็นข่าวใหญ่โตมากเลย เพราะน้องเค้าคิดอุปกรณ์กำจัดสารกันมันตรังสีตกค้างจากนิวเคลียร์ในทะเลได้

User [SaS7th]         : ถ้าไม่ได้คิดไปเองนะ จุดเชื่อมโยงแค่อย่างเดียวคือด็กอัจฉริยะถูกลักพาตัวแบบนี้ คงเป็นฝีมือของลัทธิประหลาดนั่นแน่เลย ใครอยากได้ข้อมูลเพิ่มติดต่อมาหลังไมค์นะ ไม่อยากให้ใครไหวตัวทัน

User [Arc]               : อ๋อลัทธินั้นใช่มะ เคยได้ยินล่าสุดนี่คือปี คศ.1850 เลยนะ คิดว่าล่มสลายไปแล้วซะอีก

User [WhiteCrown]  : ขออณุญาติหลังไมค์กับทุกคนนะ เพราะกำลังตามหาตัวน้องคนนึงอยู่

User [etc.]              : หายเพิ่มอีกหนึ่งคนแล้ว ในเมืองไทย แต่เป็นเด็กหนุ่มชาวอินเดียนะ อายุ16ปี เป็นอัจฉริยะด้านคณิตศาสตร์

     สุริยันอยากจะพิมพ์ข้อสรุปและการคาดคะเนต่างๆของเขาลงไป เพื่อให้ให้ทุกคนได้เบาะแสเพิ่มเติม แต่เขาเองก็กลัวว่าจะทำให้อีกฝ่ายไหวตัวทัน เขาจึงเลือกที่จะไม่พิมพ์ลงไปและขอดูท่าทีไปก่อน

      ขณะทำการบ้าน ในใจเขาก็ครุ่นคิดแต่เรื่องคดีเด็กหาย เพราะเหมือนยังขาดเบาะแสอะไรสักอย่างไป ในตอนที่กำลังเหม่อลอยอยู่นั่นเอง โทรศัพท์เด้งแจ้งเตือนแอพ Mine ขึ้นมา เสียง ตือดือดึ๊ง ของแอพสามารถกระชากสติของสุริยันให้ออกจากโลกแห่งความคิดของเขาได้ [ตะวัน]

ตะวัน    : นายเล่นเกมถึงข้อไหนแล้ว เราติดที่ข้อ12อ่ะช่วยหน่อยดิ

สุริยัน     : ถามว่าอะไรอ่ะ

ตะวัน    : ถามว่า เครื่องบินลำหนึ่งได้รับแจ้งว่ามีการวางระเบิดขณะกำลังบินอยู่ ถ้าหากเครื่องบินลำนี้บิน ต่ำกว่า 2000 ฟุตจากระดับน้ำทะเล ระเบิดจะทำงาน ถามว่ากัปตันควรทำเช่นไร

สุริยัน     : ในกรุ้ปนายยังไม่มีใครผ่านข้อนี้เลยหรอ

ตะวัน    : ช่ายยย และถ้าผ่านได้นะ กะว่าจะไปโพสบอกคำตอบให้กับคนในกรุ๊ปด้วยล่ะ จะได้ดูเท่ไง ได้ป้ะ

สุริยัน     : เล่นกันมานานเท่าไหร่ละเนี่ยทั้งกรุ๊ปไม่ผ่านข้อ12

ตะวัน    : อืมมมม ก็ตั้งแต่เกมเริ่มปล่อยอ่ะ เดือนนึงได้ละ เราอ่ะโหลดมาสักพักแล้ว แต่เพิ่งจะเล่นจริงจังแค่อาทิตย์นี้เอง เพราะในกรุ้ปประกาศว่าเรามาทำให้ประเทศไทยเป็นที่1กันเถอะก็เลยมีไฟอยากเล่นน่ะ

สุริยัน     : อ่ออออ

ตะวัน    : แล้วตอบว่าอะไรพอรู้มั้ย

สุริยัน     : ก็ตอบว่า ให้เครื่องบินไปลงจอดสนามบินที่สูงกว่า 2000ฟุตจากระดับน้ำทะเลดิ แค่นี้ก็จอดได้ตามปกติละ

ตะวัน    : เย้ ขอบใจเพื่อนนนนนนนนนน

     หลังจากพูดคุยกับตะวันเสร็จ สุริยันรู้สึกเหมือนตนกำลังจับประเด็นอะไรได้บางอย่าง เขาเริ่มหาข้อมูลเกี่ยวกับเกม The100Question ว่าพอจะมีประเด็นอะไรที่เกี่ยวข้องกับคดีเด็กหายในช่วงเดือนนี้หรือไม่ เขาหาชื่อบริษัทผู้สร้างเกม ตัวเกมปล่อยให้ดาวน์โหลดให้เล่นเมื่อไหร่ ประเทศใดเป็นประเทศแรกที่ปล่อยให้ดาวน์โหลด และสถิติต่างๆของเกม

     และสิ่งที่เขาสังเกตุได้คือวันและเวลาที่ตัวเกมส์ปล่อยออกมาให้ดาวน์โหลดนั้น ใกล้เคียงกับวันที่เริ่มมีคดีเด็กหายเกิดขึ้น

     “ความบังเอิญไม่มีในโลก” ขอยกตัวอย่างคดีฆาตรกรรมต่อเนื่องหรือที่เรียกกันว่า Serial Killer สมมติว่ามีฆาตรกรคนหนึ่ง ทุกครั้งที่เขาก่อคดีฆาตรกรรมขึ้น เขาจะเอาด้ายแดงใส่ไว้ในกระเป๋ากางเกงซ้ายของเหยื่อเสมอ เพื่อสะท้อนถึงเรื่องของพรหมลิขิตที่ตัวฆาตรกรมีต่อเหยื่อตามความเชื่อในแบบของเขา ผู้อ่านคิดว่าถ้าท่านเป็นตำรวจที่สืบสวนคดีนี้ ท่านจะต้องเจอด้ายแดงในกระเป๋าเหยื่อกี่คนถึงจะคิดว่ามันไม่ใช่เพียงเรื่องบังเอิญ แต่เป็นสัญลักษณ์ที่ฆาตรกรได้สร้างเอาไว้ ?

     สำหรับ Nomad นั้น คำตอบคือ “1” เพราะความบังเอิญไม่มีในโลก แค่หนึ่งครั้งก็เกินพอ สองครั้งเป็นแค่การยืนยันให้ความมั่นใจนั้นหนักแน่นขึ้นกว่าเดิม

      “เกมส์ The100Question ต้องมีความเกี่ยวข้องกับคดีเด็กหายแน่ๆ แต่จะเกี่ยวข้องกันมากน้อยขนาดไหนนั้นก็อีกเรื่องหนึ่ง” สุริยันคิด

     สักครู่หนึ่งในกล่องข้อความของเว็บไซต์ MysteryCode ก็เด้งแจ้งเตือนว่ามีคนส่งจดหมายหา Nomad ปกติก็มีคนส่งจดหมายมาหาเช่นนี้อยู่บ่อย มีตั้งแต่เรื่องเล็กๆน้อยๆอย่างแมวหายไปจนถึงขอช่วยให้ไขปริศนาคดีลอบสังหารผู้นำประเทศ ที่รัฐบาลประเทศนั้นเป็นคนเชื้อเชิญเขาเองโดยตรง แต่เขาจะรับไม่รับนั้นก็อยู่ที่ดุลยพินิจของเขาล้วนๆ ไม่ได้ว่าจะรับทั้งหมด แต่เขาก็อ่านทุกฉบับ

[จาก WhiteCrown ถึง Nomad  ] ;

     เธอได้ตามประเด็นเด็กหายของกระทู้ที่ 314125 บ้างไหม ขอความช่วยเหลือหน่อยสิ ในกลุ่มเด็กหายหนึ่งในนั้นคือหลานชายของฉันเอง นายคิดว่าฉันควรเริ่มจากไหน อย่างไรดี?

     สุริยันเคยคุยกับ WhiteCrown อยู่บ้างประมาณสี่ห้าครั้ง WhiteCrown ดูเป็นสมาชิกที่ไม่มีพิษภัยและเป็นสมาชิกของเว็บ MysteryCode มานาน จุดเด่นของ WhiteCrown คือ คอยให้คำปรึกษาและหาข้อมูลให้แก่ผู้ที่เดือดร้อนอยู่เสมอ ถึงแม้จะดูไม่ใช่คนที่ฉลาดมากนัก แต่มีความรู้กว้างขวางหลากแขนงและลึกซึ้ง ยิ่งในสมัยนี้ที่ข้อมูลเปรียบเสมือนเงินทอง จะบอกว่าข้อมูลที่ WhiteCrown น่าจะมี นั้นสามารถตั้งประเทศมหาอำนาจประเทศใหม่ได้เลย ก็คงดูไม่ไกลเกินจริง

[จาก Nomad ถึง WhiteCrown] ;

     งั้นเธอพอจะรู้จักลัทธิบูชาความรู้มั้ยล่ะ เป็นลัทธิที่ก่อตั้งในปี ค.ศ.1770 ช่วงเดียวกับยุคสมัยที่มีการล่าแม่มดเกิดขึ้น เป็นกลุ่มลัทธิที่ก่อตตั้งขึ้นมาโดยมีความเชื่อว่า โลกของเรานั้นถูกขับเคลื่อนโดยเทพแห่งความรู้ ความเจริญและวิทยาการต่างถูกประทานโดยเทพแห่งความรู้ ทางลัทธิจึงมีพิธีการที่จะนำตัวผู้ภูมิทรงปัญญามาบูชายัญแก่เทพแห่งความรู้ นี่เป็นข้อมูลเบื้องต้นของลัทธินี้ ที่พอจะมีข่าวให้ได้อ่าน  แต่ก็เห็นว่าน่าจะถูกกวาดล้างไปจนหมดสิ้นแล้วนะ จึงไม่รู้ว่าจะเกี่ยวข้องกับคดีนี้มากน้อยแค่ไหน เพราะการลักพาตัวคนมีชื่อเสียงแต่ไม่เรียกค่าไถ่เช่นนี้มันผิดปกติเกินไป เหมือนต้องการลักพาตัวไปและไม่หวังส่งคืน อาจจะให้ไปทำงานด้วยหรือฆ่าปิดปากก็ไม่ทราบได้ แต่ไม่ว่าจะลักษณะไหนองค์กรต้องใหญ่พอตัวเลยล่ะ เลยทำให้คิดว่าลัทธิบูชาความรู้จึงน่าจะมีส่วนเกี่ยวข้องอยู่ไม่น้อยเลยทีเดียว แต่ถ้าลัทธินี้ยังคงมีอยู่จริง หัวหน้าลัทธิคงเป็นรุ่นที่5จากลำดับของผู้ก่อตั้งแล้วล่ะ และคิดว่าน่าจะพึ่งกลับมาก่อตั้งลัทธิได้ใหม่ เพราะดูจากข่าวเหมือนพยายามสร้างผลงานให้โดดเด่น โดดเด่นซะเป็นข่าวดังได้ขนาดนี้ และถ้าให้เราเดาจากเหตุการณ์นะ คิดว่าตอนนี้สมาชิกลัทธิน่าจะมีอยู่ทั่วโลก แต่ระบุปริมาณไม่ได้ว่ามากน้อยขนาดไหน ลองหาข้อมูลเกี่ยวกับแอพเกมที่ชื่อ The100Question ดูก็ดีนะ เพราะคิดว่าน่าจะมีส่วนเกี่ยวข้องไม่มากก็น้อย ปล.อย่าเพิ่งเอาข้อสรุปเหล่านี้ไปเล่าที่ไหนล่ะ เพราะเราไม่รู้ว่ามีสมาชิกของลัทธิแฝงตัวอยู่ที่ไหนบ้าง แม้แต่สมาชิกของเว็บ MysteryCode เองก็ต้องระวังเช่นกัน อย่าเพิ่งหุนหันพลันแล่นเกินไป เพราะไม่อยากให้ใครไหวตัวทัน

[จาก WhiteCrown ถึง Nomad  ] ;

     เดี๋ยวนะ ทำไมแอพเกมที่ชื่อ The100Question ถึงเข้ามาเกี่ยวข้องด้วยล่ะ?

[จาก Nomad ถึง WhiteCrown] ;

     ถ้าหากว่าเราอยากจะรู้ว่าใครเก่งหรือไม่เก่ง เธอว่าเราจะดูจากไหน? คะแนนสอบหรือบททดสอบวัดระดับอะไรสักอย่างถูกมั้ย ลัทธิบูชาความรู้ต้องการคนฉลาดมากพอเพื่อพาไปทำอะไรสักอย่าง ดังนั้นเราเลยสันนิษฐานว่า ลัทธิบูชาความรู้อะไรเนี่ยน่าทำเกมนี้ขึ้นมาเพื่อเป็นบททดสอบว่าใครพอจะผ่านเกณฑ์และเหมาะสมกับอะไรสักอย่างรึปล่าว โดยใช้เกมเป็นตัวบังหน้าเพื่อให้คนไม่สงสัยอะไรและดาวน์โหลดไปเล่นกัน ถ้าหากมองจากความสัมพันธ์อีกอย่าง คนที่หายตัวไปล้วนแต่เป็นเด็ก คิดว่าสาเหตุน่าจะเป็นเพราะ ลัทธิใช้เกมเป็นเกณฑ์ตัดสิน จึงทำให้ผู้เล่นมีแต่เด็ก

[จาก WhiteCrown ถึง Nomad  ] ;

     ว้าววว ขอบใจมากเลยนะ นายอ่ะสุดยอดเลย ไว้เดี๋ยวจะมาคุยใหม่นะ

     เช้าวันถัดมา ตะวันนั่งรอสุริยันอยู่ที่โต๊ะหินอ่อนตัวเดิม วันนี้ไม่มีการบ้านอะไรให้ลอก ตะวันเลยไม่ได้ทำท่าลุกลี้ลุกลนเหมือนเมื่อวาน เมื่อตะวันเห็นสุริยันเดินก้าวเข้าประตูโรงเรียนมา ตะวันก็ทักทายสุริยันตามปกติ และตะวันจับสังเกตุสุริยันได้บางอย่างด้วยว่าสุริยันมีบางอย่างแปลกไป จึงถามไปว่า "เป็นอะไร? หน้าตาดูง่วงนอนกว่าสีหน้าง่วงนอนปกติของนายอีก" สุริยันทำท่านึกคำแปลของภาษาเพี้ยนๆที่ตะวันพูดออกมาอยู่แปปนึง ก่อนจะตอบไปว่า "เล่นเกม The100Question น่ะ เลยนอนดึกไปหน่อย" ตะวันได้ยินดังนั้นก็รู้สึกตื่นเต้นตามสไตล์คนที่กระตือรือร้นตลอดเวลา แถมยังทำท่าทางสนอกสนใจเป็นพิเศษ ก่อนจะถามว่า "ในที่สุดนายก็จริงจังกับเกมนี้ซะที ถึงข้อไหนแล้ว" สุริยันตอบ "32" ตะวันตกใจจนเผลอตะโกนเฮ้ยออกมาเสียงดัง "คือก็รู้นะว่านายเก่ง แต่นี่เก่งไป๊ ในกรุ้ปนี่ 200 กว่าคนช่วยกัน ยังถึงแค่ข้อ13เองนะ บอกเฉลยมั่งดิ" สุริยันกลัวว่าถ้าบอกคำตอบแล้วจะเกิดอันตรายขึ้นกับเพื่อนของเขา แต่ก็ไม่อยากปฎิเสธให้ดูจริงจังเกินไป เลยแกล้งๆตอบไปว่า "ได้สิ แต่ลืมคำถามไปละไว้อยากจะรู้ข้อไหนค่อยถามมาละกัน" ตะวันยิ้มอีกครั้งแล้วถามต่อ "ข้อ32นี่ต้องยากแน่ๆ สามารถทำให้นายติดได้" สุริยันจึงตอบแบบง่วงๆไปว่า "ไม่น่าจะยากหรอกมั้ง เมื่อคืนเล่นถึงตี2 มันง่วงก่อนน่ะ เลยหยุดเล่น"

      ข้อที่32 : เกิดคดีฆาตรกรรมขึ้นในคฤหาสน์แห่งหนึ่ง พ่อแม่ตายหมดเหลือเพียงแค่ลูกสาวสองคน งานศพถูกจัดขึ้นอย่างใหญ่โตอลังการมีแขกเหรื่อเครือญาติมาร่วมงานอย่างมากมาย ภายในงานลูกสาวคนพี่ก็ได้เจอกับชายหนุ่มรูปหล่อคนหนึ่ง และดูเหมือนเธอจะชอบผู้ชายคนนั้นเข้าให้ หนึ่งสัปดาห์ถัดมาพี่สาวฆาตรกรรมน้องสาวของตนอง ถามว่าทำไมพี่สาวจึงทำเช่นนั้น?