หวานใจของนายซุปตาร์

          วันนี้เป็นวันแรกของการมาถ่ายทำ แล้วฉันเองเพิ่งรู้ว่าฉันกับพี่ซันยังไม่ได้ถ่ายด้วยกัน  ฉันต้องไปหาคู่ของฉันก็คือ หลานชายของเจ้าของรายการ รถมาส่งที่ทางเข้าโรงเรียนทั้งๆที่วันนี้พี่ซันไม่มีคิวถ่ายแท้ๆแต่ก็ต้องมากับฉัน ฉันได้แต่เดินตามหลังพี่ซันต้อยๆ  ฉันเองก็ไม่รู้ว่าทำไมพักหลังๆฉันชอบมองพี่ซันบ่อยๆ อาจเป็นเพราะแอบถ่ายรูปบ่อยมั้ง ฉันเดินคิดอะไรเรื่อยเปื่อย   

          " โอ๊ย " จนเดินชนพี่ซัน

          "เหม่ออะไร  เวลาถ่ายจะเหม่อแบบนี้ไม่ได้น่ะ" ถ้าเรื่องงานพี่ซันหน้าเครียดเป็นคนจริงจังกับงาน

          " รับทราบ"ฉันทำท่าตะแบะเหมือนกับทหาร

          "นี่ ริกะ ถ้าเธอทำได้ดี คนเป็นร้อยจะรู้จักเธอ  บางทีถ้าแสดงดีๆอาจเป็นนักแสดงเต็มตัวเลยน่ะ"โหดร้ายพูดว่าคนเป็นร้อยต้องบอกว่าคนเป็นล้านสิ

          " จริงๆแล้วพี่ซันไม่ต้องมากับริกะก็ได้น่ะ " ฉันยัง งง อยู่ว่าพี่ซันจะตามมาเพื่อ

          " ก็คุณน้าขอให้พี่มานิ" ถ้าพ่อไม่ขอคงไม่มาสิน่ะ

          " ถ้าลำบากใจก็ไม่ต้องมา "ฉันเดินสบัดตูดไปที่กองถ่ายเพื่อโปรโมทโรงเรียน 

          " ริกะ พยายามเข้านะ  ถึงริกะจะทำได้ดี แต่พี่ก็กังวลเหมือนจะมีอะไรเกิดขึ้น" "

           พี่ซันชมริกะเหรอ"

          " ใครบอกล่ะ ไม่ใช่การชมแต่มันเป็นข้อให้ระวัง        ไปเหอะ " ทำไมต้องอายขนาดนั้น ชมก็ว่าชมสิ แล้วพี่ซันรีบเดิน ฉันก็ต้องรีบวิ่งไปให้ทันพี่ซันตุ๊บ

            " ขอโทษค่ะ " เมื่อฉันรู้ว่าวิ่งชนใครสักคน

          " อ้าวริกะ " ฉันเงยหน้าดูผู้ชายที่คุ้นตาดีแล้วฉันจำไม่มีวันลืมเลย

          " ห๊ะ บอส" โจทย์เก่าฉันเลยละที่มาตีสนิทฉันเพราะฉันแสดงเก่งบอสค่อยๆเอามือมาจับไหล่ทั้งสองข้างฉัน

           " ริกะ  เป็นไรไหม"ฉันได้แต่ก้มหน้า ไม่กล้าพูดอะไร แต่จู่ๆมือใครอีกคนก็มาเอามือบอสออกจากไหล่ฉัน

          " ขอโทษน่ะครับ  พอดีเรารีบ" พี่ซันไม่ได้พูดพร่ำทำเพลงมาก รีบพาฉันเดินไปจนถึงกองถ่าย

          " สวัสดีค่ะ ฉันชื่อริกะค่ะ " อยู่ๆก็มีชายคนนึงเดินมาหาฉัน

          " หนูริกะน่ารักแบบนี้นี่เอง ผอ.ถึงไว้วางใจ แต่รอแป๊บนึงน่ะหลานลุงกำลังมา " ห๊ะเจ้าของรายการมาคุมเองเลย

          " ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยน่ะค่ะ"

          " เอาล่ะ หนูริกะ  รีบไปเปลี่ยนชุดนักเรียนก่อนจะได้ถ่ายทำกัน"

          "ค่ะ"ฉันไปเปลี่ยนเสื้อผ้าตามที่ผู้กำกับบอก  แต่ในหัวฉันคิดแต่เรื่องบอส ที่คอยวนเวียนในหัวฉัน ถึงฉันจะใส่ชุดนักเรียนก็จริงแต่ก็มีการแต่งหน้า 

          " ขอโทษนะคะ ที่ทำให้รอ"

          "น่ารักมาก  ดูเหมาะกับเธอมาก" พี่ซันมองตาค้างเลย

          "รอบนี้ชมใช่ป๊ะ "

          " อือ"

          " เรียบร้อยแล้วครับ" อย่าบอกน่ะว่าคนที่ฉันต้องแสดงด้วยคือบอส

          " ฝากตัวด้วยน่ะริกะ"

          " มะ มาทำอะไรที่นี่เหรอ บอส"

          " อ๋อ...เขามาแสดงคู่กับหนูไง" ลุงเจ้าของรายการชี้แจงและพร้อมแนะนำหลานชายให้รู้จักกับทุกคน

          " ทำไมพี่ไม่บอกละพี่ซัน" ฉันดึงแขนเสื้อพี่ซันและพูดเบาๆ

          " ริกะพี่ก็ไม่รู้  แต่พยายามเข้านะ" มันไม่ง่ายขนาดนั้นนิ  ฉันจะกล้าแสดงกับเขาต่อไหม

          " เข้าใจแล้วต้องแยกเรื่องงานกับเรื่องส่วนตัวออกให้ได้  สู้ๆ" หลังจากที่ถ่ายทำมาได้สักพักนึงแต่กว่าจะถ่ายได้เราก็มือใหม่ทั้งคู่ เลยถ่ายซ่อมไปหลายรอบฉากต่อไปคือฉากที่บอสต้องปั่นจักรยานให้ฉันพาบอสเที่ยวรอบโรงเรียน ฉันจะทำได้ไหมน้อ

          "รีบขึ้นมาปั่นเถอะน๊า  ฉันบอกทางเอง"ฉันนั่งอยู่บนจักรายานแล้ว เพื่อจะทำหน้าที่ไกด์ที่ดีสรุปแล้วบอสก็ปั่นให้ฉันนั่งแต่ฉันก็สาธยายเรื่องเกี่ยวกับโรงเรียน และมันจะต้องมีฉากที่บอสกับฉันหันหน้าหากันและยิ้มและหัวเราะอย่างสดใส

          " คัท  ริกะ  หัวเราะแบบเต็มใจหน่อย" ใครจะเต็มใจๆได้ล่ะ  ฉันแสดงมาได้ขนาดนี้ก็ดีแล้ว

          " ผู้กำกับครับขอตัวริกะแป๊บนึงครับ " และแล้วเขาก็ให้ฉันพักเพื่อซ้อมเผื่อดีขึ้น

          " ริกะ  พี่ไม่รู้หรอกน่ะว่าทำไมริกะถึงยิ้มไม่ได้เป็นธรรมชาติ"

          "ก็ริกะไม่ชอบหน้าเขานิ"

          "นี่ริกะ  เราต้องแยกงานกับเรื่องส่วนตัวออกจากกัน ริกะจำวันที่ริกะแสดงกับทุ่งดอกไม้ได้ไหม ริกะหัวเราะและยิ้มแบบนั้นแหละ"

          " ค่ะ ขอบคุณค่ะ " พี่ซันเอามือลูบหัวฉันและแล้วในที่สุดการแสดงก็จบด้วยดีแต่ ฉันยังมีแสดงอีกก็ค่อยว่ากันอีกที แต่ที่เจ็บใจสุดคือไอ้บอสมันเอามือฉันไปกอดเอวมัน  ฉันขัดขืนไม่ได้เพราะถ้าขัดขืนปุ๊บนั้นคือต้องแสดงใหม่

           "ริกะ ขอบใจน่ะ  ฉันสนุกมาก"

          " อืมหวังว่าจะไม่ได้เจอกันอีกน่ะ"

          " โหดร้าย " ฉันไม่พูดพร่ำทำเพลงกับบอสฉันได้แต่ขอตัวกลับก่อนแล้วค่อยเจอกันพรุ่งนี้  แต่พรุ่งนี้เป็นวันที่เข้าฉากกับพี่ซัน  ตื่นเต้นช้วร์เลย

          "พี่ซันวันนี้พ่อกับแม่ไม่อยู่บ้านริกะทำกับข้าวให้กินไหม" ที่ฉันทำเพราะจะขอบคุณพี่ซัน

          "ริกะเหนื่อยแล้ว  พี่ทำให้เอง ”

           “ ไม่เป็นไร  ริกะทำเอง  อยากทำให้พี่ซันกิน พี่ไปอาบน้ำก่อนไป"ฉันปล่อยให้พี่ซันไปอาบน้ำส่วนตัวฉันวุ่นอยู่กับการทำกับข้าว  ก็ไม่ได้ทำอะไรเยอะหรอกเมื่อฉันทำกับข้าวเสร็จแล้วฉันก็ไปเรียกพี่ซัน

          "พี่ซัน  ริกะทำเป็นแค่ไข่เจียว  ทานได้ไหม"ฉันทำอะไรไม่เป็นนิ  ทำได้แค่นี้จริงๆ

          " ได้สิ  พี่ชอบมากคือไข่เจียว" ฉันรู้อยู่แล้วอาหารจานโปรดเขาลยแหละไข่เจียว

          " พี่    ริกะ  ขอถ่ายรูปตอนกินก่อนน่ะ " มันเป็นแผนของฉันเองแหละพี่ซันอนุญาติให้ฉันถ่ายรูปเขาตอนกินได้ ถ้าแก้วกับพริ้งรู้คงอึ้ง

          " อร่อยจังริกะ  ใส่อะไบ้าง "

          " ใส่แค่รสดีค่ะพี่   ไม่ได้ใส่อะไรเยอะ"

          " ใส่แต่ รสดี มันไม่น่าอร่อยแบบนี้นิ"

          " เทคนิคริกะ จะดูจากสีของไข่  ริกะไม่มีสัดส่วนหรอก"

          " ริกะชอบทำไข่เจียวเหรอ "

          " อืม...ก็ทำเป็นอย่างเดียวนิ"

          " พี่ถามว่าชอบไหม "

          " ชอบค่ะ"

          " พี่อ๊ะอยากเป็นไข่มากเลย" ฉันเกิดอาการสงสัยขึ้นมาทีเดียว            " ทำไมค่ะ"

          "  อยากถูกริกะเจียว   เพราะ   คนใดที่ถูกเจียว  จะเป็นคนเดียวที่ถูกใจ" เน่าได้อีก

          "แหว๊ะ  ไม่คุยด้วยละ  กินไป "ฉันก็ทำหน้าที่ถ่ายรูปพี่ซัน  พี่ซันเองก็รู้แต่ก็ยอมให้ฉันถ่ายรูป  อีกไม่กี่วันก็จะวันเกิดแก้วแล้ว  ฉันต้องเตรียมของขวัญชุดพิเศษให้แก้ว