หวานใจของนายซุปตาร์
เขียนโดย 1day2time
วันที่ 9 เมษายน พ.ศ. 2561 เวลา 16.58 น.
แก้ไขเมื่อ 8 มิถุนายน พ.ศ. 2561 22.07 น. โดย เจ้าของนิยาย
4) หวานใจของนายซุปตาร์
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเมื่อคืนใจหายใจคว่ำหมด ฉันตกใจแทบแย่แต่ไม่รู้ว่าทำไมใจเต้นเร็วอะไรเบอร์นั้น ฉันคิดว่าพี่ซันจะจูบฉันแต่ที่ไหนได้เอาขนแมวออกจากหน้าฉัน
"อรุณสวัสดิ์ทุกคน"
" ดีใจด้วยน่ะที่ได้แสดงละเวทีคู่กับพี่ซัน " มันน่าดีใจตรงไหน ผู้ชายปากเสียขนาดนั้นแต่ยังไงก็ตามฉันก็ต้องฝืนยิ้มเข้าไว้
" จ๊ะ "
" ว่าแต่ริกะ วันไหนที่มีซ้อมละครกับพี่ซันฝากขอลายเซ็นต์ได้ป๊ะ " เพื่อนทุกคนต่างเอาสมุดมาให้ฉันเพื่อให้ฉันไปขอลายเซ็นต์
" เออ..ฉันว่าสมุดมันเยอะไปนะ " ฉันรู้สึกว่าสมุดมันหนักมากเพราะเพือนๆฉันเอามาให้ฉันถือ
" ใช่ๆ ฉันว่าน่ะ ใครมีรูปหรือโปสเตอร์ ก็เอามาให้พี่ซันเซ็นต์ " นางฟ้าของฉัน แก้วผู้น่ารักเมื่อแก้วพูดแบบนั้นไปแล้วกว่าจะตกลงกับเพื่อนๆได้มันยากมาก ในที่สุดตอนนี้ก็มีเพียงไม่กี่เล่มที่ต้องการลายเซ็นต์พี่ซัน แต่ไม่ใช่ว่าจะไม่มีใครขอน่ะ เพราะที่เหลือพวกนางจะเอาโปสเตอร์มาให้เมื่อฉันเรียนจบคราบแล้วเรียนก็ถึงเวลาที่ต้องไปซ้อมแล้ว
ห้องซ้อมละคร
ฉากวันนี้เหรอเป็นฉากที่คือฉากที่แม่ของซินเดอเรลล่าสั่งเสียลูกสาวและเตรียมย้ายเข้าไปอยู่ใบบ้านแม่เลี้ยง
" ยินดีด้วยน่ะ รินลดา "สาวหน้าตาคุ้นๆเดินมาแสดงความยินดีกับฉัน อ๋อฉันนึกขึ้นได้ล่ะ นั่นมันพี่สาวคนที่อยู่เบอร์สาม สาวที่พี่ซันว่าน่ารัก
" ค่ะ ขอบคุณค่ะ เรียกริกะ ก็ได้น่ะ"
" จ๊ะ พี่แพรน่ะ" ชื่อก็น่ารักดีนี้น๊า มิน่าล่ะ พี่ซันถึงชอบฉันได้ซ้อมบทละครซึ่งพี่แพรเป็นพี่เลี้ยงใจร้าย ไม่สอดคล้องกับหน้าตาเลย
" เห้อ...เสร็จซักที " ฉันค่อยๆก้มลงหยิบกระเป๋าเพื่อจะกลับบ้าน
" ว๊าย...พี่ซันมา " ฉันได้ยินเสียงสาวๆที่อยู่ในห้องนี้กรี๊ดกร๊าดกันใหญ่ เพียงเพราะพี่ซันมา
" พี่ค่ะไม่มีซ้อมแล้วมีธุระอะไรที่นี่เหรอคะ" ฉันได้ยินฝีเท้าเดินมาทางฉัน เพราะแน่นอนอยู่แล้วที่ฉันไม่สนใจผู้ชายคนนี้เหมือนคนอื่นๆ
" พอดีพี่มาหาซินเดอเรลล่า เพื่อถามบทนิดนึง"ตอนนั้นพี่ซันมายื่นตรงหน้าฉันแล้ว ใส่ชุดนักศึกษาสงสัยวันนี้ไม่มีงานฉันค่อยๆเงยหน้าขึ้นมาตามเสียงของชายที่อยู่ตรงหน้า
" มีอะไรเหรอค่ะ "
" พี่มารับ พอดีมาธุระแถวนี้"พี่ซันพูดเบาๆเพราะแฟนคลับเขาจ้องอยู่ฉัน งง มาก ทำไมต้องมารับทั้งที่เราไม่อยากให้ใครรู้
" คนอื่นก็รู้หมดสิว่าเรารู้จักกัน "
" แต่คุณน้าให้มารับน่ะ " แน่นอนว่าต้องใช่พ่อฉันแน่นอนเพราะเขาจะชอบให้พี่ซันคุมฉัน ถ้าพี่ซันเล่นด้วยคงอยากให้มาเป็นลูกเขย พ่อจะรู้ไหมว่าลูกสาวพ่อไม่ใช่สเปคเขา
" พ่อให้มา พี่ก็ไม่ต้องมาก็ได้ เดี๋ยวริกะช่วยโกหกว่าเรากลับด้วยกัน" ฉันกลัวคนอื่นจะเข้าใจผิด เรื่องของพวกเราฉันเลยไม่เคยบอกใครเลยว่าฉันกับพี่ซันอยู่บ้านเดียวกัน
" ไม่ได้ ต้องกลับด้วยกัน "
" งั้นเอางี้ เดี๋ยวพี่ไปรอที่หน้าโรงเรียนก็ได้แล้วใส่หมวกใส่อะไรปิดด้วย "ฉันก็ตกลงกลับกับพี่ซัน เพราะถ้าไม่กลับเขาก็จะตื้ออยู่อย่างงั้นแหละฉันเดินมาถึงหน้าโรงเรียนเตรียมตัวจะขึ้นรถอยู่แล้วแต่ต้องไปนั่งข้างหลังเพราะคนที่ขับรถคือพี่เฟริ์ส และไอ้พ่อดารานั่งเป็นตุ๊กตาหน้ารถฉันเปิดประตูเข้าไปนั่งในรถเรียบร้อยแล้วพร้อมกับกล่าวทักทายผู้ที่ขับรถมารับ
" สวัสดีค่ะพี่เฟริ์ส"พี่เฟริ์สค่อยๆขับรถออกไปเพื่อไปส่งฉัน บรรยายกาศในรถเงียบฉี่เหมือนตีแตนเลย
" เออ..พี่ซัน ริกะ รู้แล้วสาวที่พี่ชอบชื่ออะไร"ฉันเป็นคนเริ่มเปิดบทสนทนาก่อนแล้วกัน
" ใคร คนไหนที่พี่ชอบ" พี่ซันจากที่นอนพิงเบาะอยู่ก็หันมาถามฉัน
" ก็สาวเบอร์สามไง " ฉันกลัวเขาลืมฉันเลยย้ำเตือนความจำหน่อย" ใครว๊ะ ซัน
"พี่เฟริ์สคงไม่รู้มั้ง แต่ทำไมพี่ซันปิดพี่เฟริ์สละ เพราะซันรู้เฟริ์สรู้" พี่แพร เป็นสาวเบอร์สามที่พี่ซันว่าสวย และเหมาะจะเป็นซินเดอเรลล่า"
" ไม่ได้พูด พี่ก็ว่าริกะเหมาะนะ วันนี้พี่เห็นเราแสดงอยู่ " ฉันว่าพี่ซันตอแหลว่าฉันแสดงดี วันนี้ฉากพี่เลี้ยงข่มน้องเลี้ยงเอาใหม่ตั้งหลายรอบ
" ตอแหล เห็นเหรอ "
" เห็นสิ ก็ในเรื่องนางเอกผู้แสนไม่สู้คน อ่อนโยน อ่อนหวาน ไม่ห้าว แต่นี้ตรงกันข้ามเลย"ใช่อันนี้ฉันขอยอมรับเพราะฉันเป็นคนสู้คนและฉันเหรออ่อนหวานยากเลยต้องเล่นใหม่จนผ่าน
" แล้วไง"ฉันไม่ใช่คนยอมคนง่ายๆ โดยเฉพาะพี่ซัน
" เนี้ย ริกะ ทะเลาะกันบ่อยๆแบบเนี้ย ระวังเข้าตำราที่ว่า เกลียดอะไร มักได้อยากนั้น "พี่เฟริ์สฟังเราทะเลาะกันจนรำคาญมั้ง
" ไม่มีทางหรอก"ฉันพูดพร้อมสะบัดออกนอกรถและไม่คุยกับใครเลยจนมาถึงบ้านฉันขอบคุณพี่เฟริ์สที่มาส่ง แล้วเดินเข้าบ้านเลย จนลืมชวนพี่เขามากินน้ำ แต่ไม่เป็นไรหรอกพี่ซันคงชวนเองแล้วแหละ
" ว่าไงจ๊ะจิโร่ " แมวตัวโปรดฉันวิ่งมาต้อนรับฉันทุกวัน
" เหมียว" ฉันอุ้มมันจึงทำให้มันร้องเพื่อทักทาย
" น่ารักจัง ๆ "
" อิจฉา จิโร่จัง " ไม่ใช่ใครที่ไหนพี่ซันผู้ที่เดินตามฉันมานั่นเอง
" อิจฉาทำ" ฉันไม่สนใจอะไรทั้งนั้น ฉันเดินเข้าห้องเพื่อไปซ้อมบทละครเพราะพรุ่งนี้ฉากสำคัญเลย ฉากเต้นรำด้วย
ตึ่ง ตึ้ง ตึ๊ง (เสียงแก้ววีดีโอคอล)
" ว่าไงแก้ว "
" อย่าลืมน่ะพรุ่งนี้ต้องเข้าฉากกับพี่ซัน อย่าลืมลายเซ็นต์น่ะ" เออลืมไปแล้วน่ะเนี้ย
" ไม่ลืมหรอกน๊า "
" โอเคร ... งั้นก็แค่นี้น่ะ"
"อืม " โทรมานึกว่าคิดถึงที่แท้ก็มาเตือนเรื่องลายเซ็นต์ ว่าแล้วก็ไปให้พี่ซันเซ็นต์ดีกว่า ฉันหยิบสมุดปึ้งใหญ่เพื่อล่าลายเซ็นต์ให้เพื่อนร่วมห้อง คนอะไรจะฮอตขนาดนั้น
" จิโร่ เดี๋ยวริกะมาน่ะ" ฉันเดินหอบสมุดไปที่ห้องพี่ซัน
ก๊อก ๆ ๆ
" พี่ซันเปิดประตูหน่อย มีเรื่องรบกวน"ฉันตะโกนผ่านประตู ไม่นานนักพี่ซันก็มาเปิดประตูให้
" มีอะไรเหรอริกะ"ฉันยื่นสมุดให้พี่ซัน เพื่อจะให้เขาเซ็น
" อะไรอ๊ะ" พี่ซันทำหน้า งงๆ เพราะฉันยังไม่บอกนิว่าจะให้ทำอะไร
"เซ็นสมุดให้หน่อยเพื่อนที่โรงเรียนฝากมา "
" มันต้องมีข้อแลกเปลี่ยนน่ะ"
" อะไรล่ะ ว่ามาสิ "
" ตอนนี้คิดไม่ออก คิดออกแล้วบอกอีกทีนะ" ยังมาลีลาอีก
" ตลอดแหละ" ฉันไม่รู้จะพูดอะไรต่อ เลยพูดแบบนั้นไปแค่นั้นเอง
" นี่ริกะ แปลกเน๊าะ ชอบกินขนแมวเหรอ " เมื่อได้ยินเช่นนั้นแล้ว ฉันเลยเอามือปัดๆบนใบหน้าฉันแต่ก็ไม่วายที่พี่ซันจะเอามือมาหยิบออกให้
" ยิ่งปัดยิ่งเลอะ"นั้นคือคำพูดของพี่ซัน แต่ฉันไม่รู้ว่าทำไมพี่ซันถึงชอบจ้องหน้าฉัน
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ