รักเราข้ามขอบฟ้า Yuri 18+
10.0
เขียนโดย Kawfang
วันที่ 31 มีนาคม พ.ศ. 2561 เวลา 17.11 น.
4 ตอน
0 วิจารณ์
5,999 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 31 มีนาคม พ.ศ. 2561 22.21 น. โดย เจ้าของนิยาย
3) เธอเป็นใคร...ทำไมถึงคุ้นขนาดนี้นะ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"ลอนเหรอ..."
ชั้นพยายามนึกก็นึกไม่ออกว่าเคยได้ยินที่ไหน แต่มันคุ้นมาก...คุ้นจนอาจทำให้ชั้นถอนหายใจหลายๆรอบได้เลย(เว่อร์แล้ว)
"มีอะไรงั้นเหรอ.."
เธอเอ่ยถามเมื่อเห็นสีหน้าของชั้นกรุ่นคิดและนิ่งเงียบไปนาน
"ป..เปล่าน่ะ เธอถอยออกไปได้มั้ย ชั้นต้อง..จัดการผม"
เธอยิ้มอ่อนๆให้ชั้นแล้วก้าวกลับไปที่เตียงของเธอ ชั้นเดินตามไปห่างและหยุดเป่าผมแต่งหน้าสารพัด
"ลอนดอน..คืนนี้ชั้นกลับดึกนะ เธออาจจะต้องอยู่คนเดียว โอเคใช่มั้ย?"
เธอพยักหน้ารับก่อนจะหันกลับไปทำอะไรสักอย่างกับกองหนังสือตรงหน้า
[ร้านหนังสือ] ชั้นมองไปรอบๆร้านก่อนจะเดินเข้าไปในห้องที่เขียนป้ายติดไว้ว่า"เฉพาะพนักงงาน"ทุกก้าวของชั้นที่เดินเข้าไปจะมีเเต่เสียงพนักงานคุยกันเรื่องนั้นเรื่องนี้จนมาสะดุดกับกลุ่มพยักงานกลุ่มหนึ่งที่พูดเกี่ยวกับเรื่องของรูมเมทของชั้น..
"นักศึกษาจากต่างประเทศหรอ..."
ชั้นเดินไปคิดไปจนถึงห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าภายในห้องเป็นห้องโลงๆที่ภายในมีล็อกเกอร์ชุดของพนักงานและของเครื่องใช้ต่างๆ ชั้นทำงานที่นี้มา3ปีกว่าแล้ว ทุกที่ในร้านชั้นรู้จักเกือบหมด หนังสือใหม่หรือเก่าชั้นก็อ่านมาเกือบหมดแต่ยังมีอยู่หมวดหนึ่งที่ชั้นยังไม่เคยอ่าน..มันเป็นหมวดเกี่ยวกับคณะวิศวะจะรวมทุกอย่างไว้ที่ชั้นนั้น แปลกดีที่ชั้นแค่เดินผ่านบ้าง จัดหนังสือบ้างแต่ไม่เคยคิดจะอ่านสักเล่ม
"ยัยจี..มานั่งอู้อะไรอยู่ตรงนี้ ไปเร็ววว มาช่วยกันทำงาน"
เสียงแพนเพื่อนสนิทคนเดียวของชั้น ถึงชั้นจะเฟลนลี่แต่ชั้นเลือกคบคนนิดหนึ่ง..และเพื่อนของชั้นจะน้อยมาก แพนเป็นเพื่อนตั้งแต่ม.ปลาย เเพนมีแฟนคนหนึ่งเป็นรุ่นพี่ในคณะบริหารธุรกิจ ชื่อเซน นิสัยค่อนข้างห้าวโหด ขี้หึง เจ้าชู้อีกต่างหาก ไม่รู้ยัยนี่คบไปได้ยังไงตั้ง3ปี ทั้งที่รู้ว่าพี่เซนแอบมีคนอื่น..แต่ความรักมันก็ห้ามกันไม่ได้อยู่แล้ว
"แพน...แกรู้จักลอนดอนมั้ย เขามาจากไหนเป็นคนยังไง""ก็ได้ยินว่าเขามาจากต่างประเทศนะ..เรียนวิศวะคอม แถมยังหล่อมากอีกด้วย"
ชั้นถอนหายใจเบาๆแล้วเดินออกไปยืนที่เคาน์เตอร์รอรับลูกค้า
ชั้นพยายามนึกก็นึกไม่ออกว่าเคยได้ยินที่ไหน แต่มันคุ้นมาก...คุ้นจนอาจทำให้ชั้นถอนหายใจหลายๆรอบได้เลย(เว่อร์แล้ว)
"มีอะไรงั้นเหรอ.."
เธอเอ่ยถามเมื่อเห็นสีหน้าของชั้นกรุ่นคิดและนิ่งเงียบไปนาน
"ป..เปล่าน่ะ เธอถอยออกไปได้มั้ย ชั้นต้อง..จัดการผม"
เธอยิ้มอ่อนๆให้ชั้นแล้วก้าวกลับไปที่เตียงของเธอ ชั้นเดินตามไปห่างและหยุดเป่าผมแต่งหน้าสารพัด
"ลอนดอน..คืนนี้ชั้นกลับดึกนะ เธออาจจะต้องอยู่คนเดียว โอเคใช่มั้ย?"
เธอพยักหน้ารับก่อนจะหันกลับไปทำอะไรสักอย่างกับกองหนังสือตรงหน้า
[ร้านหนังสือ] ชั้นมองไปรอบๆร้านก่อนจะเดินเข้าไปในห้องที่เขียนป้ายติดไว้ว่า"เฉพาะพนักงงาน"ทุกก้าวของชั้นที่เดินเข้าไปจะมีเเต่เสียงพนักงานคุยกันเรื่องนั้นเรื่องนี้จนมาสะดุดกับกลุ่มพยักงานกลุ่มหนึ่งที่พูดเกี่ยวกับเรื่องของรูมเมทของชั้น..
"นักศึกษาจากต่างประเทศหรอ..."
ชั้นเดินไปคิดไปจนถึงห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าภายในห้องเป็นห้องโลงๆที่ภายในมีล็อกเกอร์ชุดของพนักงานและของเครื่องใช้ต่างๆ ชั้นทำงานที่นี้มา3ปีกว่าแล้ว ทุกที่ในร้านชั้นรู้จักเกือบหมด หนังสือใหม่หรือเก่าชั้นก็อ่านมาเกือบหมดแต่ยังมีอยู่หมวดหนึ่งที่ชั้นยังไม่เคยอ่าน..มันเป็นหมวดเกี่ยวกับคณะวิศวะจะรวมทุกอย่างไว้ที่ชั้นนั้น แปลกดีที่ชั้นแค่เดินผ่านบ้าง จัดหนังสือบ้างแต่ไม่เคยคิดจะอ่านสักเล่ม
"ยัยจี..มานั่งอู้อะไรอยู่ตรงนี้ ไปเร็ววว มาช่วยกันทำงาน"
เสียงแพนเพื่อนสนิทคนเดียวของชั้น ถึงชั้นจะเฟลนลี่แต่ชั้นเลือกคบคนนิดหนึ่ง..และเพื่อนของชั้นจะน้อยมาก แพนเป็นเพื่อนตั้งแต่ม.ปลาย เเพนมีแฟนคนหนึ่งเป็นรุ่นพี่ในคณะบริหารธุรกิจ ชื่อเซน นิสัยค่อนข้างห้าวโหด ขี้หึง เจ้าชู้อีกต่างหาก ไม่รู้ยัยนี่คบไปได้ยังไงตั้ง3ปี ทั้งที่รู้ว่าพี่เซนแอบมีคนอื่น..แต่ความรักมันก็ห้ามกันไม่ได้อยู่แล้ว
"แพน...แกรู้จักลอนดอนมั้ย เขามาจากไหนเป็นคนยังไง""ก็ได้ยินว่าเขามาจากต่างประเทศนะ..เรียนวิศวะคอม แถมยังหล่อมากอีกด้วย"
ชั้นถอนหายใจเบาๆแล้วเดินออกไปยืนที่เคาน์เตอร์รอรับลูกค้า
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ