รักเราข้ามขอบฟ้า Yuri 18+

     ประตูสีขาวลายดอกไม้ถูกเปิดเข้ามาด้วยมือหนาเรียวขาวน่าสัมผัสร่างของเธอก้าวย่างเข้ามาในห้องพร้อมกับกระเป๋าที่ลากตามมาอีก สายตาเรียวคมกวาดมองไปรอบๆห้องก่อนจะเดินไปหยุดอยู่ที่เตียงของตนเองและจัดแจงสิ่งของให้เข้าที่ สายตาคมกวาดสายตาไปที่เตียงของชั้นก่อนจะหยิบรูปของชั้นขึ้นมาพิจารณาอยู่ครู่หนึ่ง ในระหว่างที่ชั้นเปิดประตูห้องน้ำออกมาด้วยชุดเดรสสีดำและผมยาวสลวยที่เปียกชุ่มไปด้วยน้ำ แววตาของชั้นและเธอประสานกันด้วยความผูกพันหรือความคุ้นเคยบางอย่างที่ทำให้เราถึงสบตากันอย่างนั้น

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

"จี้ครับ...วันนี้ไปเที่ยวกับคิงนะ"

เสียงเคาะประตูดังขึ้นพร้อมกับเสียงชายหนุ่มที่เรียกชื่อชั้นอยู่ภายนอกห้อง ทำให้ชั้นและเธอหลุดออกจากภวังค์ที่สร้างขึ้นมาด้วยกัน

"จี้ครับ..ได้ยินคิงหรือเปล่า"

ชั้นถอนหายใจออกอย่างไม่สบอารมณ์เท่าไหร่ และเดินไปเปิดประตูออกช้าๆ แต่ทว่าชายข้างนอกผลักประตูเข้ามาให้กว้างขึ้น

"มาทำไม บอกแล้วใช่มั้ยว่าไม่คือไม่"

ชั้นขมวดคิ้วใส่เขาอย่างอารมณ์เสีย

"จี้ให้โอกาสคิงได้มั้ย คิงสาบาน สัญญาว่าจะรักและดูแลจี้อย่างดี จะไม่ทำให้จี้เสียใจ"

สิ่งที่เขาพูด..มันน่าจะทำให้ชั้นใจอ่อนนะ แต่ทั้งที่เขาพูดและแสดงออกถึงขนาดนี้ชั้นถึงยังไม่รับเขาเข้ามาสักทีนะ

"คิง เราว่าเราชัดเจนที่สุดแล้วนะ เราไม่ได้รู้สึกกับคิงมากไปกว่าเพื่อนเลย หยุดทำแบบนี้สักทีเถอะ มันยิ่งทำให้เราอึดอัดมากไปกว่านี้ กลับไปเถอะนะ"

ชั้นปิดประตูโดยไม่ฟังเสียงเรียกของเขาซ้ำๆพร้อมกับเสียงสบถของเขาพร้อมกับการกระทำแย่ๆ

"ท่าทางเขาจะจริงจังกับเธอนะ"

เสียงเข้มๆของเธอที่พึมพำออกมานั้นทำให้ชั้นหันไปหาเธอ...ในนาทีที่เธอกำลังจัดของอยู่นั้นชั้นก็ถึงกับพูดไม่ออกกับชุดที่เธอใส่มาและใบหน้าที่...หล่ออย่างกับผู้ชายนั่นมันคืออะไร..ผมสีบอนปนดำ...คิ้วเข้ม แววตาคมมันคืออะไรที่..เพอร์เฟ็คที่สุด...ชั้นเผลอยิ้มออกมาเล็กน้อยในขณะที่มองเธออยู่อย่างนั้น..

"เธอ..ชื่ออะไร"

ชั้นเอ่ยถามเธอด้วยสีหน้าที่สดใสเหมือนพบสิ่งที่สนใจ?

"ลอนดอน แล้วเธอละ"

เธอยังก้มหน้าก้มตาจัดแจงทุกอย่างอยู่เหมือนเดิม แต่เธอกลับยิ้มขึ้นมานิดๆ ก่อนจะเปลี่ยนมาเป็นสีหน้าปกติ

"ชั้นจี เพื่อนชอบเรียกว่าจีจี้..เพราะมันดูน่ารักดี"

ชั้นยิ้มขำเบาๆกับชื่อของชั้นเล็กน้อย

"ชื่อเธอมาจากเมืองหลวงของอังกฤษใช่มั้ยอะ"

เธอหันมาที่ชั้นพร้อมกับเดินมาหาชั้นที่ประตู เราใกล้กันมากจนชั้นต้องก้มหน้าลงเพราะความเขิล?

"จริงๆชั้นชื่อลอน..แต่มันดูธรรมดาไปก็เลยเปลี่ยนเป็นลอนดอน"

เขาเลื่อนใบหน้าลงมากระซิบที่หูของชั้นเบาๆพร้อมกับกระตุกยิ้มเบาๆ