รักสุดท้ายของนายซุปตาร์

[10:30]
"I love you baby..baby..baby....."
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นทำให้ร่างสูงยาวที่นอนคลุมโปรงอยู่นั้นต้องตื่นขึ้นมา เขาค่อยๆเอาผ้าห่มที่ปกคลุมศรีษะออกมาอย่างช้าๆก่อนที่เขาจะเอามือไปคว้าโทรศัพท์ที่วางอยู่ข้างเขา เขาค่อยๆจับโทรศัพท์แล้วนำมาแนบหูอย่างช้าๆก่อนที่จะได้ยินเสียง
 
[นัมซุน ทำไมถึงยังไม่มาว่ะ แกรู้มั้ยห๊ะ!!ว่าตอนนี้มันกี่โมงเเล้ว แกอย่าลืมนะว่าตอน11:00น แกต้องมาถ่ายโฆษณาอีก]
 
"นัมซุน...นัมซุน...โก นัมซุน"
 
เสียงที่น่ากลัวตะโกนขึ้นทำให้ร่างที่สูงยาวต้องสะดุ้งขึ้นทันที"เฮือก"...
[ผู้จัดการซูคุณรู้มั้ย!!! ว่าเวลานี้มันเป็นเวลาพักผ่อนของผม]
เขาพูดด้วยนํ้าเสียงที่ไม่พอใจอย่างมากก่อนที่จะตัดสายทิ้งไป
 
I love you baby...baby...baby....
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นอีกครั้ง
[มีอะไรอีกผู้จัดซู ผมบอกแล้วไงว่าผมจะพักผ่อน]
 
(นัมซุน แกจะต้องมาถ่ายโฆษณานะเว้ย)
เสียงของผู้จัดการตอบกลับ
 
[คุณก้อเลื่อนงานออกไปสิคับ]
 
...[เลื่อนออกไปบ้านแกสิ ฉันเลื่อนงานนี้ออกมาเป็นอาทิตย์แล้วนะ
แกรีบลุกขึ้น แล้วแต่งตัวฉันจะให้คนขับรถไปรอแกหน้าโรงแรม]...
 
(ผู้จัดการคับผมขอนอนต่ออีกซัก1ช.ม.นะคับ)
เขาตอบกลับไปด้วยนํ้าเสียงที่อ่อนโยน
 
[ไม่ได้]
เสียงของผู้จัดการตอบและตัดสายในทันที..ติ้ด....
 
"คับบ..บ..บ ผู้จัดการ"เขาพูดเบาๆกับตัวเองก่อนที่เปลือกตาบางๆจะค่อยๆเปิดกว้างขึ้นอย่างช้าๆแล้วค่อยๆลุกออกจากเตียง
ตึก....ตึก.....ตึก...เขาค่อยๆเดินตรงที่ห้องนํ้า
 
⌚10:50 น.⌚
หลังจากที่เขาอาบนํ้า แต่งตัวจนดูดีแล้วเขาก้อรีบเดินไปที่ประตูและเปิดออกอย่างรวดเร็ว
.....ปัง.....เสียงเขาปิดประตู......
 
ตึก.....ตึก.....ตึก....เขารีบเดินไปที่ลิฟต์อย่างเร่งรีบ
ติ้ง....เสียงลิฟต์ดังและค่อยๆเปิดออกมา
เขาค่อยๆก้าวขาเขาไปในลิฟต์อย่างรีบร้อน...
 
....ผ่านไป5นาที...
 
....ติ้ง....เสียงลิฟต์ดังและเปิดออกอีกครั้ง....
 
"กรี๊ด...กรี๊ด...กรี๊ด"เสียงของแฟนคลับจำนวนมากที่มารอเขา
เสียงนี้ทำให้เขาต้องรีบเดินอย่างรวดเร็ว....ตึก...ตึก...ตึก...
เขารีบเดินแล้วขึ้นรถไปอย่างรวดเร็ว
 
บรึ้น...บรึ้น...เสียงรถที่ออกตัวอย่างรวดเร็ว
 
ผ่านไป5นาที...10นาที...15นาที
เขาเริ่มรู้สึกหงุดหงิดที่ยังไม่ถึงสักที
I love you baby..baby...baby
เสียงโทรศัพท์ของเขาดังขึ้นอีกครั้งหนึ่งหลังจากผ่านมา55นาที
เขาค่อยๆหยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วกดรับทันที
 
[ครับผู้จัดซู]
 
"แกอยู่ไหนแล้วว่ะ"
...เสียงของผู้จัดการดังขึ้นอย่างน่ากลัวอีกครั้ง...
ผมใกล้จะถึงแล้วล่ะถ้ารอไม่ไหวก้อไม่ต้องถ่าย
...แล้วเขาก้อกดวางสายอีกครั้ง...
 
⌚ผ่านไป10นาที⌚
[11:30]
...เอี๊ยด...เสียงเบรครถ...
 
"แกมาถึงแล้วเหรอว่ะฉันนึกว่าแกจะมาถึงชาติหน้าซะอีก"
เสียงของผู้จัดการบ่นหลังจากที่เขามาช้า30นาที
...ตึก...ตึก...ตึก...เขาเดินเข้าไปถ่ายโฆษณาอย่างช้าๆชิลๆ....
 
[ ผ่านไป1ชั่วโมง]
⌚12:35⌚
:เฮ้อ เสร็จสักที เขาพูดกับตัวเองเบาๆก่อนที่จะเดินไปยังที่จอดรถ:
..แอ๊ด...ปัง..เสียงเปิดประตูรถและปิดอย่างรวดเร็ว
 
...หลังจากขับรถมานานกว่า30นาที...
...เฮ้อถึงสักดีเขาพูดกับตัวเองเบาๆก่อนที่จะลงจากรถด้วยการแต่งกายที่มิดชิด....
เขาลงจากรถเเล้วตรงเข้าไปที่ร้านอาหารประจำของเขา..
 
 
"นัมซุนค้ะ..นัมซุน...เสียงที่นุ่มนวลอ่อนหวานเรียกเขา....
 
เขารีบเดินตรงไปหาเทอทันทีหลังจากที่เดินไปถึงแล้วใบหน้าที่สวยคมน่ารักของผุ้หญิงคนนั้นถามเขาว่า
 
❄..จะทานอะไรค้ะ..❄.
 
❄...อะไรก้อได้...❄
เขาตอบไปอยากเย็นชาก่อนที่จะนั่งมองผู้หญิงคนนั้นแล้วพูดว่า
 
[เราเลิกกันเถอะ]
 
ติดตามตอนต่อไป