SOMEONE ฉันรักเธอ

 
ตอนที่ 15
 
“เป็นไงบ้างอะพี่” อิมถามขณะที่ยืนมองพี่แกที่นั่งอยู่บนเตียงข้างๆฉัน
“ยังไม่ตายคับ 555” พี่มันยังหัวเราะได้อยู่อะนะแสดงว่าไม่เป็นไรมาก
“ใครบอกให้เข้ามาสุ่มสี่สุ่มห้าละ ไม่ถีบยอดหน้าก็บุญละ” ฉันด่ากลับไปแบบหัวเสียเพราะถ้าฉันไม่สตั้นคงจะทำแบบที่พูดจิงๆนั่นแหละ
“ถึงด้วยอ๋อ” ไอ่พี่เม่นตอกกลับฉันแบบชนิดที่ว่า ต้องหันไปมองเลยทีเดียว พี่แกเห็นฉันเหมือนจะยกหมัดต่อยก็ยกมือเชิงยอมแพ้แล้วถอยไปนั่งที่โซฟาแทน
แกร็ก!!
“แหมม กูหุ่นดีแบบนี้ยังไงกูก็ต้องได้555” เสียงเอะอะโวยวายดังมาจากห้องนั่งเล่นและเสียงยังดังใกล้เข้ามาเรื่อยๆจนถึงหน้าห้อง
“ให้มันจิงเถอะมึงอะ” เสียงนี้เป็นเสียงพี่ทอยแน่ฉันมั่นใจแต่อีกเสียงนี่เสียงใครกัน
“แกคงไม่กระโดดถีบใครอีกนะ” อิมบอกเตือนฉัน คือถ้าไม่ได้ยินเสียงพี่ทอยซะก่อนก็ไม่แน่หรอก ดีนะที่ได้ยินเสียงพี่ทอยซะก่อน 55555
“เอ้าา น้องสองคนก็มาเหรอเนี้ยย ดีใจจังที่ได้เจอ” เฮ้ยย พี่มังกรนี่หว่า ฉันหันหน้าไปมองอิมอย่างสงสัยแต่ดูนางจะเฉยเอามากๆ นางมองหน้าฉันแล้วขยิบตาให้ทีนึง แต่ฉันแปลกใจอย่างนึงที่นางดูไม่เขินอายเหมือนครั้งที่เจอพี่มังกรครั้งแรก หรือมันเก็บอาการวะแต่อี่พี่มังกรนี่แบบพูดไปก็ส่งสายตาหวานชื่นให้อิมไปด้วย อิมนี่ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เชียวเมื่อกี้นี้เก็บอาการจิงๆสินะ
“พี่มาทำใม” ฉันถามไปด้วยความสงสัย เพราะว่าเรามาทำงานกันไม่ใช่มาเที่ยวเล่น
“เอ้า ก็เพื่อนพี่ชวนมาพี่ก็เลยมา” พี่แกตอบฉันแบบงงๆเช่นกัน อะไรกันวะพี่ทอยจะชวนมาให้มันยุ่งยากทำใมเนี้ย
“นี่มันอะไรกัน พาคนอื่นมาด้วยทำใมพี่ทอย” ฉันถามพี่ทอยออกไปด้วยอารม จนลืมไปว่าพี่มังกรยังอยู่ในห้องด้วย แต่พี่แกดูจะไม่ได้สนใจคำพูดฉันเลยเพราะมัวแต่ไปยืนจู๋จี๋กับยัยอิมนู้นน เห็นละหมั่นใส้ชะมัด
“อ้อ พี่แค่จะให้มันช่วยงานของเรานิดหน่อย ไม่เป็นไรหรอกเชื่อพี่สิ แผนไม่แตกแน่นอน” พี่ทอยแกนั่งลงที่โซฟาข้างพี่เม่น พอพี่แกหันไปมองหน้ากันพี่ทอยดูตกใจมากเมื่อเห็นหน้าพี่เม่น
“เอ่ออ หน้ามึงไปโดนไรมาวะเม่น” ไอ่พี่เม่นหันมามองหน้าฉันแล้วตอบพี่ทอยปตามความจริงที่เจอ
“โดนดรีมกระทืบมาเมื่อกี้” พี่ทอยเลยหันหน้ามามองฉันแล้วหันไปมองพี่เม่นต่อ แต่ก็ไม่ได้ถามอะไรมาก พวกเราเลยพากันออกมาจากห้องแล้วแยกกันที่สระเพราะไม่อยากให้พี่แพทเห็น
“มึงว่ายัยพี่แพทนั่นจะสงสัยมั้ยที่จู่ๆไอ่พี่เม่นก็รุดจีบตัวเองขึ้นมาทั้งๆที่เมื่อก่อนไม่สนใจเลยด้วยซ้ำ” อิมถามฉันพร้อมกับแช่ตัวลงในน้ำ
“ไม่รู้หรอก เรื่องผู้ชายพี่แกคงไม่ระวังอะไรขนาดนั้น” ฉันที่นั่งอยู่ข้างสระเอาเท้าเตะน้ำใส่อิมนางเลยดึงขาฉันจนฉันไหลลงน้ำอย่างช่วยไม่ได้ ดีนะที่เราเล่นกันเนี้ยน้ำไม่ลึกไม่งั้นฉันจมน้ำตายแน่ๆ
“แกนี่ทำใมไม่หัดว่ายน้ำซะหละ” อิมบ่นฉันที่เกาะขอบสระไม่ยอมไปไหน
“ก็ฉันไม่อยากเรียนหนิ ช่างเถอะไปสนใจยัยนั่นดีกว่า” ฉันพยักเพยิดไปทางยัยพี่แพทที่กำลังชนแก้วกับพี่ทอยแล้วก็พี่มังกรซึ่งพี่เม่นนั้นนั่งอยู่กับคุณพี่โจ ซึ่งพี่โจมันหันหลังให้พี่แพทเลยไม่รู้ว่านางกำลังคั่วกับผู้ชายอยู่
“พี่โจนี่โง่เนาะ พี่แพทก็มั่วอะไรขนาดนั้น” อิมบ่นอุ๊บอิ๊บข้างฉันแล้วขึ้นสระไปทางที่พี่แพทอยู่ตามแผน
“อ้าวว มาทำอะไรที่นี่คะพี่แพท” อิมทักพี่แพทเสียงดังจนคนรอบข้างหันมามอง รวมถึงพี่โจด้วย พี่แพทที่กำลังนัวเนียผู้ชายสองคนพร้อมกันถึงกับต้องพละออกอย่างรวดเร็ว เสียดายที่พี่โจไม่หันมาเห็น
“แหมม บังเอิญจังนะจ้ะ มาคนเดียวเหรอ” พี่แพททำเป็นถามอิมกลบเกลื่อนไป ฉันเลยเดินเข้าไปสมทบอิมอีก
“มาสองคน” พี่แพทยิ้มเหี้ยมให้ฉันแล้วเดินกลับไปหาพี่โจที่โต๊ะ เหอะ เสียสายตาชะมัดแต่อยู่ๆพี่โจก็เดินออกไปเฉยเหลือแต่พี่แพทกับไอ่พี่เม่นนั่งอยู่ด้วยกัน พี่แพทค่อยๆลุกเดินไปหาพี่เม่นแล้วก็นั่งลงข้างๆกันฉันมองสองคนนั้นไม่วางตาจนมีมือของใครซักคนโบกไปมาตรงหน้าฉันอย่างน่ารำคาน
“โอ้ยย อะไรเนี้ยอิม” ยัยอิมนี่เองที่โบกมือไปมาหน้าฉัน เล่นอะไรไม่เข้าเรื่องจิงๆยัยคนนี้
“แหมม ไม่ต้องหึงไปหรอกนะแก พี่เม่นเค้าไม่คิดไรหรอกเชื่อฉันเถอะ” อิมพูดแล้วหันไปเล่นกับพี่มังกรพูด ส่วนพี่ทอยนางก็ยืนหล่อของนางไปเรื่อยๆฉันเลยถามนางเรื่องพี่แพทไปพลางๆ
“พี่ทอยว่าพี่แพทเป็นไงบ้าง พอจะสู้การอ่อยของนางไหวมั้ย” พี่แกก็หันมาแล้วตอบฉันตาใส
“พี่เฉยๆนะ” แหมม พี่นี่ก็ตายด้านชะมัด
“พี่นี่เคยรู้สึกอะไรกับเค้าบ้างเนี้ย” ฉันบ่นพี่มันเสร็จแล้วเดินออกมาจากตรงนั้นด้วยอารมที่ขุ่นมัวสุดๆ แต่ฉันเดินออกมาได้ไม่นานก็รับรู้ได้ถึงมือของใครซักคนมาจับที่ก้นฉัน ตอนตกใจยืนตัวแข็งถื่อแล้วค่อยๆเปลี่ยนมากำหมัดแน่นด้วยความโกรธ
“จะไปไหนเหรอคนสวย” ไอ่โรคจิตนั่นพูดข้างหูฉันจนฉันรู้สึกขนลุกและขยะแขยงเป็นอย่างมากเลยทีเดียว
“แกรู้มั้ยว่าคนที่ทำแบบนี้กับฉันคนที่แล้วสภาพมันเป็นยังไง” ฉันพูดออกมาเบาๆ มันยอมปล่อยมือออกจากก้นของฉันแล้วเปลี่ยนมาจับแขนแทน
“เป็นยังไงเหรอจ้ะ” มันลูบแขนฉันไปมาจนฉันทนไหวจะหันไปต่อยหย้ามันแต่ช้าไป
“เป็นแบบนี้ไงสัส!” อยู่ๆไอ่โรคจิตก็กระเด็นตกน้ำไปโดยบาทาของไอ่พี่เม่นที่มาจากไหนก็ไม่รู้
“มึงเป็นใครว่ะ!! เสือกอะไรเรื่องผัวเมียเค้าห้ะ!!” ผัวเมียบ้านป้าแกเซ่!!
“ฉันไปนอนเอากับแกเมื่อไหร่ไม่ทราบห้ะไอ่โรคจิตอยากตายรึไงย่ะ!!” ฉันทำท่าจะกระโดดใส่ไอ่หมอนั่นแต่โดนคว้าแขนไว้ซ่ะก่อน
“เอามันออกไป แล้วอย่าให้มันเข้ามาอีกนับตั้งแต่วันนี้” อิมบอกกับรปพ.เสียงเย็นแล้วรปพ.พาไอ่หมอนั่นออกไป
“เป็นไรมั้ย” พี่เม่นถามฉันอย่างเป็นห่วง
“ไม่เป็นไรอะ” ฉันเดินกลับไปที่บ้านพักแล้วนั่งอยู่ในนั้นซักพักโดยไม่รู้ว่าข้างนอกมันมีอะไรเกิดขึ้นบ้าง
ข้างสระน้ำ
“มึง!!เป็นใครมายุ้งไรกับแฟนกูห้ะ!!”
“เฮ้ยต่ายใจเย็นนน”
“อิม เนี้ยนะแผนที่น้องคิดไว้อะ”
“พี่เม่นอย่าเสียงดังดิ แล้วก็ไม่ต้องไปห้ามด้วย”
“จะบ้าเหรอเดียวแพทก็ตายจิงหรอก ทอยไปแยกเลยๆ”
“แก้! จำไว้นะว่าอย่ามายุ้งกับแฟนฉันอีก!!”
“แฟนแกมาหาฉันเองย่ะ คงเป็นเพราะว่าเธอมันไร้น้ำยาละสิ!!!”
“อ้อออ ด้าย!!”
เพี้ยะ!!! เพี้ยะ!!
“อร้ายยย ปล่อยฉันนะนางบ้า!!”