GHOST

7

                “...ซึ่งจากแหล่งข้อมูลจากในโลกออนไลน์ มีการระบุว่า Crime Suppression Division หรือว่า CSD ได้ทำการทดลองอย่างลับๆเกี่ยวกับชีวะพลังงานหรือที่เรารู้จักกันกันดีในชื่อของ จิน และทำให้เกิดปัญหาต่างๆมาตามเรื่องจึงแดงจนถึงทุกวันนี้ ล่าสุดท่านนายกรัฐมนตรีได้ออกมาพูดกับสื่อมวลชนแล้วนะคะ ว่า CSD ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆกับ จิน ทั้งนี้ยังย้ำอีกด้วยว่าให้เสพข่าวกันอย่างมีสติ อยากรู้อะไรถามท่านแต่เพียงผู้เดียว เพราะสิ่งที่รัฐบาลออกมาประกาศล้วนแต่เป็นความจริงทั้งหมด และนี่ก็คือความคิดเห็นจากท่านนายกรัฐมนตรีค่ะ”

“มากันที่อีกข่าวนะครับ น้อง อาซามิยะ อาซาเมีย สามีแห่งชาติ ขวัญสาวๆ ทำความดีอีกแล้ว...” เสียงโทรทัศน์ในห้องนั่งเล่นของบ้านหลังหนึ่ง หนุ่มหล่อราวเทพบุตร ทั้งรูปหน้าและรูปร่างสมกับเป็นชายชาตรี กำลังแต่งตัวชุดนักศึกษาโดยทีไม่ได้ใส่ใจเสียงผู้ประกาศข่าวจากในโทรทัศน์เท่าไหร่ เขามัวแต่วุ่นวายกับการจัดทรงผมและจัดเสื้อนักศึกษาให้เรียบร้อย เมื่อแต่งองค์ทรงเครื่องจนเสร็จเด็กหนุ่มปิดโทรทัศน์ในห้องนั่งเล่นและกำลังจะก้าวเดินออกจากประตูบ้าน เขาหยุดคิดสักครู่ก่อนที่จะหยิบบางสิ่งออกมาจากกระเป๋าเป้ของเขา เหรียญสีดำโบราณขนาดเท่าฝ่ามือ มันอยู่กับเขาตั้งแต่วันนั้น วันที่เกิดเรื่องและเขายังจำมันได้ดี เด็กหนุ่มจ้องมองมันสักพักก่อนที่เขาจะเก็บเข้ากระเป๋าเป้แล้วเดินออกจากบ้านไป

                “ฉันชื่อคาอิ... ฉันชื่อคาอิ... ฉันชื่อคาอิ... ฉันชื่อคาอิ... ฉันชื่อคาอิ...” เสียงของชายหนุ่มผมยาวสีดำรุงรัง หนวดเคราดกหนา หน้าตาหล่อเหลา แววตาเหม่อลอย รูปร่างสูงโปร่ง สวมใส่ชุดนักโทษ เขาเดินเซไปเซมาไม่เป็นทิศทางท่ามกลางถนนเจริญกรุงอันแสนวุ่นวายและมีผู้คนพลุกพล่าน เขาพูดเพียงแค่ชื่อของตัวเองซ้ำๆอยู่อย่างนั้น สายตาของเขาลอกแลกดูเหมือนคนไร้สติ

“ฉันชื่อคาอิ... ฉันชื่อคาอิ... ฉันชื่อคาอิ... ฉันชื่อคาอิ... ฉันชื่อคาอิ... ปุก!”

“เฮ้ย!! เดินดูทางหน่อยดิคุณ เมายาเหรอ?” ผู้ชายในชุดสูทเนี๊ยบชนจนชายหนุ่มล้มลงไป ฝูงคนรอบๆตัวของเขาดูตกใจและสงสัยว่าเขาอาจจะเป็นบ้าหรืออาจจะเสียสติไปแล้ว ชายหนุ่มยังคงบ่นพึมพำถึงชื่อตัวเองไปเรื่อยๆ “ฉันชื่อคาอิ ฉันชื่อคาอิ ฉันชื่อคาอิ ฉันชื่อคาอิ ฉันชื่อคาอิ” สายตาลอกแลกของเขากลอกตาเร็วขึ้น เขาก้มลงมานั่งคุกเข่าท่ามกลางทางเดินเท้าโดยที่ไม่แคร์สิ่งใดเลย ชายหนุ่มกุมหัวตัวเองและเริ่มจิกผมตัวเอง

“Alianin!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!” สิ้นเสียงตระโกนดังสนั่นลั่นไปทั่ว ทุกสิ่งทุกอย่างรอบตัวหยุดชะงักและหันไปมองที่เขา เพียงชั่วอึดใจกระแสไฟฟ้ามากมายพุ่งไปอย่างไร้ทิศทางเข้าทำลายล้างทุกสิ่งทุกอย่างจนวอดวาย

                “อาซาเมีย อาซาเมีย ขอถ่ายรูปหน่อยค่ะ ยิ้มหน่อยนะอาซาเมีย เซลฟี่กันค่ะอาซาเมีย” เสียงของสาวๆมากมายที่กรูกันเข้ามารุมล้อมหนุ่มหน้าลูกครึ่งไทย-ญี่ปุ่น-อังกฤษ แววตาทรงเสน่ห์ส่งผลต่อเพศตรงข้ามอย่างรุนแรง ปากกระจับบางได้รูป หน้าขาวใส ผิวละเอียดจนผู้หญิงบางคนต้องอาย รูปร่างกับส่วนสูงกำลังดี

“ครับๆๆ” หนุ่มลูกครึ่งไม่ปฏิเสธหรือทำหน้าอิดออดอะไร เขาคุ้นชินกับสถานการณ์แบบนี้และยินดีทำเสมอ

“ตู้มมมมม!!!” เสียงระเบิดสนั่นลั่นไปทั่วทั้งถนนเจริญกรุง หนุ่มลูกครึ่งมองเห็นประกายแสงคล้ายสายฟ้าฟาดจากถนนข้างหน้าของเขาซึ่งไกลลิบตาพอสมควร

“ว๊ายยยย” เสียงกรี๊ดจากฝูงชนไล่มาตั้งแต่เส้นถนนจนถึงเอเชียทีคซึ่งก็ไกลสุดสายตาของอาซาเมีย ผู้คนมากมายวิ่งหนีอะไรบางอย่างท่าทางตื่นกลัว และนั่นยิ่งทำให้หนุ่มลูกครึ่งสนใจไม่ใช่น้อยเลย

“มีเรื่องสนุกๆแล้วสิ Rosavitute” อาซาเมียเหมือนพูดกับใครบางคน ฟังเผินๆเหมือนพูดกับตัวเอง

“ผมขอตัวก่อนนะครับทุกคน เทคแคร์นะครับ” เขาหันไปพูดกับสาวๆที่รายล้อมรอบตัวเขาก่อนที่จะวิ่งออกมาด้วยความเร็วสุดแรงเกิดก็ว่าได้ อาซาเมียวิ่งไปที่จุดเกิดเหตุและเมื่อเขาไปถึงหนุ่มลูกครึ่งถึงกับต้องอ้าปากค้าง ซึ่งที่เขาเห็นคือ ร่างพลังงานสูงสง่ายืนอยู่ตรงกลางถนนท่ามกลางซากปรักหักพัง มันใส่ชุดเกาะสีทองกับผ้าคลุมสีแดงราวกับว่าเป็นอัศวินในหนังแฟนตาซีฟอร์มยักษ์ มันยืนอยู่ข้างกายชายหนุ่มในชุดนักโทษที่กำลังนั่งคุกเข่าอยู่ที่พื้นถนน

“เฮ้!!! เฮ้พวก นายได้ยินฉันไหม?” อาซาเมียตะโกนไปที่ชายหนุ่ม เขาเงยหน้าขึ้นมาและมองไปที่ต้นเสียง สีหน้าของเขาดูทุกข์ทรมานมาก มันออกมาจากแววตาและริมฝีปาก

“ฆ่า ฆ่า ฆ่าให้หมด ต้องฆ่าให้หมด” ชายหนุ่มพูดขณะที่เขากำหมัดแน่นแล้วเริ่มทุบตีตัวเอง

“นายจะฆ่าใคร นายฆ่าใครไม่ได้นะ!!” อาซาเมียยืนอยู่ริมถนนตะโกนออกไปอีกครั้ง

“ฉันชื่อคาอิ.....” ชายหนุ่มเริ่มลุกขึ้นยืน แววตาของเขาเปลี่ยนไป มันเหมือนกับสัตว์ร้ายพร้อมที่จะขย้ำเหยื่อได้ทุกเมื่อ

“Alianin!!!!!!!!!!” สิ้นเสียงของเขาร่างพลังงานสูงสง่าดีดตัวสูงพุ่งปลายดาบยักษ์ไปที่หนุ่มลูกครึ่งทันที อาซาเมียไม่รู้สึกตกใจเลยสักนิด เขากลับส่ายหัวเบื่อหน่ายด้วยซ้ำไป

“Rosavitute” หนุ่มลูกครึ่งพูดชื่อบางอย่างบ้าง ทันใดนั้น Alianin ยืนเด่นสง่าอยู่ที่เดิมข้างกายของร่างทรง ไม่มีการขยับใดๆทั้งสิ้น ราวกับสถานการณ์ก่อนหน้านี้ไม่เคยเกิดขึ้น ชายหนุ่มเริ่มตั้งสติและจ้องมองไปที่อาซาเมียทันที สิ่งที่เขาเห็นคือร่างพลังงานแสนสง่าในชุดเกาะองอาจสีทอง ผมยาวตรงถึงกลางหลังสีขาวประกายทอง สวมรัดเกล้าที่ทำจากเขากวาง ใบหน้าละม้ายคล้ายสตรีแต่เป็นบุรุษ หูยาวชี้ตรงคล้ายกับเอลฟ์ มันยืนประคบข้างกายร่างทรงของมัน

“ชื่อคาอิใช่ไหม นายอะ? ฉันชื่ออาซาเมียนะ ฉันเป็นนักแสดง นายเคยดูละครที่ฉันเล่นไหม?” อาซาเมียตะโกนถามอีกครั้ง สิ่งที่ได้กลับมาคือสายตาอาฆาตแค้นจากอีกฝ่าย ดูเหมือนเขาจะส่งสายตานี้ให้กับทุกสิ่งทุกอย่างรอบตัว

“มนุษย์เลว ต้องฆ่า ฆ่าให้หมด Alianin!” คาอิตะโกนอีกครั้ง ร่างพลังงานของเขาขยับตัวอย่างรวดเร็วดาบยักษ์ถูกจี้ขึ้นหมายหัวมาที่อาซาเมีย

“ไม่ฟังกันเลยสินะ Rosavitute!” อาซาเมียทำหน้าเบื่อหน่าย เขาเรียกชื่อบางอย่างก่อนที่ร่างพลังงานจะขยับตัวบ้าง เพียงแค่ตวัดมือไปมาทุกสิ่งทุกอย่างรอบๆตัวของ Rosavitute ขยับได้เองและพุ่งตรงมาที่ Alianin ราวกับว่าถูกชักใยอยู่ตลอดเวลา Alianin ใช้ดาบยักษ์ปัดป้องพวกมันทั้งหมด การต่อสู้เริ่มสร้างความเสียหายเป็นวงกว้างขึ้นเรื่อยๆ Alianin ใช้ความชำนาญในเชิงรุกเข้าใกล้ประชิดตัวอีกฝ่ายอย่างรวดเร็วจนดาบผ่าเข้าไปที่กลางลำตัวของ Rosavitute แต่มันกลับไม่เป็นอย่างนั้นดาบยักษ์ขยับไม่ได้ราวกับว่าถูกขึงด้วยลวดเป็นหมื่นๆเส้น Rosavitute สะบัดแขนทั้งสองข้างออก Alianin กระเด็นถอยห่างไปทันที ดูเหมือนว่าคาอิจะไม่สงบลงเลย เขาตัวสั่นแยกเขี้ยวราวกับเสือโคร่งขี้ยั้วและกำหมัดแน่น

“Alianin ฆ่าให้หมดดดดดด” คาอิตะโกนอีกครั้งร่างพลังงานทำตามที่เขาสั่ง มันเคลื่อนไหวเร็วขึ้นจนอีกฝ่ายจับทางไม่ได้ถึงแม้ว่า Alianin จะตัวใหญ่และใส่ชุดเกาะหนากว่าก็ตาม Rosavitute ไม่สามารถทนเสียเปรียบได้นานไปมากกว่านี้ เพียงชั่วพริบตาร่างของมันอันตรธานไปอยู่ข้างกายอาซาเมีย ความสามารถของมันถือว่าเป็นสิ่งที่คาดเดาไม่ได้

“Rosavitute!” สิ้นเสียงของหนุ่มลูกครึ่ง ร่างพลังของเขายกมือซ้ายขึ้นเหนือศีรษะตน พลังงานบางอย่างที่กล้าแข็งเหนี่ยวรั้งสิ่งของต่างๆที่กระจัดกระจายอยู่รอบตัวพุ่งตรงเรียงหน้ากระดานอย่างเป็นระเบียบมากมายมหาศาลราวกับลูกกระสุนจากกองทัพอากาศยาน มีทั้งซากอิฐปูนจากตึก พื้นถนนที่แตกร้าว เก้าอี้ เหล็กเสาไฟฟ้า และสิ่งของข้างถนนอีกมากมาย Rosavitute สะบัดแขนซ้ายลงเหล่ากระสุนสิ่งแวดล้อมพวกนี้พุ่งตรงไปที่อีกฝ่ายหนึ่งอย่างรวดเร็ว การต่อสู้ครั้งนี้อาจจะปิดฉากเร็วกว่าที่คิดถ้าไม่..

“Alianin!” สิ้นเสียงของคาอิ ร่างพลังงานของเขาชูดาบยักษ์สีทองเงินขึ้นเหนือศีรษะ ปลายแยกดาบออกเป็นสองแฉกคล้ายกรรไกรขนาดยักษ์ แกนกลางดาบเป็นแท่งหินสีขาวมันเปล่งแสงสว่างจ้าไปทั่วทั้งถนน สายฟ้ามหาศาลจุติขึ้นจากแท่งแกนดาบ Alianin ยื่นดาบยักษ์สองแฉกที่เต็มไปด้วยกระแสไฟฟ้ามหาศาลออกไปข้างหน้า เพียงชั่วอึดใจกระแสไฟฟ้ามากมายผ่าทำลายล้างทุกสิ่งทุกอย่างที่ขวางหน้ามันทันที กระสุนสิ่งของที่ Rosavitute ส่งไปถูกทำลายย่อยยับ รวมทั้งตัวมันกับร่างทรงก็กระเด็นไปจนถึงริมถนนอีกฝั่งเพราะถูกสายฟ้าฟาดเข้าเต็มๆเช่นกัน Alianin เก็บปลายดาบเข้าชิดกันเป็นแฉกเดียวเหมือนเดิมก่อนที่จะดีดตัวพุ่งทะยานง้างดาบยักษ์อันทรงพลังไปที่หนุ่มลูกครึ่ง อาซาเมียกว่าจะรู้ตัวว่าตกเป็นเป้าก็ไม่ทันการเสียแล้ว เขาได้แต่ทำหน้าเหวอนั่งรอความตายที่กำลังจะมาถึง

                “ผั้วะ!” หน้าแข้งเรียวยาวเต็มไปด้วยมัดกล้ามเตะตัดลำตัวของ Alianin จนมันกระเด็นกลับไป ร่างพลังงานสุดหล่อ หุ่นล่ำ ในชุดนักมวยเข้ามาขวางมันเอาไว้ แววตาดูมุ่งมั่นและเท่สุดๆ

“ไม่เป็นไรใช่ไหม?” มือใหญ่ๆและเรียวยาวของเด็กหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาในชุดนักศึกษายืนมาที่อาซาเมีย เขาหันมองหนุ่มนักศึกษาก่อนที่จะคว้ามือที่ยืนมาช่วงพยุงตัวขึ้นอีกครั้งอย่างเต็มใจ

“เอ๋!! นายเป็นดารานี่!” เด็กหนุ่มตกใจเมื่อสังเกตดีๆคนที่เขาช่วยชีวิตไว้คือผู้ชายที่มีชื่อเสียง

“จินของนายเท่ไม่เบานี่ ขอบใจนะ นายชื่ออะไร?” อาซาเมียไม่มีท่าทางตกใจอะไรกับปฏิกิริยาของอีกฝ่าย เขาเพียงแค่ปัดเสื้อผ้าของตัวเองที่เลอะเทอะจากสงครามยกแรก

“ฉันชื่อเดน” หนุ่มนักศึกษาหันไปตอบ

“ยินดีที่ได้รู้จักนะเดน ตอนนี้เราสองคนลงเรือลำเดียวกันแล้ว คงต้องช่วยกันแล้วหละ” อาซาเมียพูดกับเดนขณะที่เขาหันไปมองผู้ชายสติแตกพร้อมกับร่างพลังงานที่แสนทรงพลังจากอีกฝังของถนน คาอิสีหน้ายังคงเกรี้ยวกราดพร้อมทำลายล้างทุกสิ่ง

“Alianin!”

“จะมาแล้ว” อาซาเมียบอกถึงสัญญาณเตือนกับหนุ่มหล่อข้างกายเขา ร่างพลังงานในชุดเกาะสีทองพร้อมดาบยักษ์คู่กายดีดตัวพุ่งเข้าหาทั้งสองคน

“Rosavitute!” สิ้นเสียงของอาซาเมียร่างพลังงานเอลฟ์แสนทรงสง่าปรากฏตัวขึ้นอีกครั้ง มันหยุดการเคลื่อนไหวของ Alianin ไว้กลางอากาศด้วยมือเปล่าราวกับว่า Alianin ถูกตรึงด้วยพลังงานที่มองไม่เห็น

“Madalyegiza!” เดนตะโกนบ้างร่างพลังงานนักมวยใช้โอกาสที่อีกฝ่ายขยับไม่ได้เตะเสยหน้าทันที Alianin กระเด็นไปอีกครั้ง

“พลังจิตเหรอ สุดยอด!” เดนหันไปชื่นชมจินของหนุ่มลูกครึ่ง เขาดูตื่นเต้น เรื่องแบบนี้คงไม่ได้เกิดขึ้นในชีวิตของเขาเท่าไหร่นัก

“ยังหรอก นี่แค่น้ำจิ้ม ลุยกันต่อเถอะ เรากำลังได้เปรียบ” อาซาเมียพูดกับเดน สายตาของเขาจับจ้องไปที่อีกฝ่ายหนึ่งตลอด

“เออ” เดนตอบกลับ Alianin ดีดตัวพร้อมตวัดดาบยักษ์อีกครั้ง Rosavitute ใช้เพียงชั่วพริบตาไปปรากฏตัวตรงหน้าของอีกฝ่ายแล้วหยุดการโจมตีของดาบยักษ์เอาไว้ Madalyegiza พุ่งไปด้านข้างหมายเตะตัดกลางหลังของ Alianin แต่อีกฝ่ายกลับรู้ทัน Alianin ดึงดาบยักษ์มารับหน้าแข้งของ Madalyegiza ทำให้เกิดบาดแผลที่ขาของอีกฝ่าย Alianin ใช้จังหวะนี้หวังจะกะซวกกลางลำตัวของ Madalyegiza แต่มันกลับถูกพลังงานบางอย่างผลักออกอย่างรุนแรงจนกระเด็นไปไกลแทน คาอิกำหมัดแน่น หน้าตาโกรธจนเส้นเลือดขึ้นอย่างเห็นได้ชัด ตัวสั่น ตัวแดง ก่อนที่ “Alianin!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!” สิ้นประโยคนี้ร่างพลังงานแยกดาบเป็นสองแฉกอีกครั้ง สายฟ้ามหาศาลถูกจุติขึ้นและคราวนี้มันรุนแรงกว่าเดิมหลายเท่า เสียงของสายฟ้าที่กระทบกับทุกสิ่งทุกอย่างรอบตัวไม่ต่างอะไรกับเสียงของกลองศึกสงครามอันแสนดุเดือด

“ฉันว่าจินของหมอนั่นมันแปลกๆนะ” เดนสังเกตถึงสิ่งที่ผิดปกติเกี่ยวกับร่างพลังงานของอีกฝ่าย

“ระวังไว้ด้วยสายฟ้าของมันรุนแรงมาก Rosavitute! คราวนี้ต้องเอาคืน” อาซาเมียคิดแผนบางอย่างออกแล้ว Rosavitute ยื่นมือทั้งสองข้างออกไปแล้วเพ่งไปที่แกนกลางดาบยักษ์ของอีกฝ่าย สายฟ้ามหาศาลเริ่มเคลื่อนที่ไม่เป็นทิศทางและกระจุกรวมเป็นกลุ่มก้อนรอบตัวร่างพลังงาน ในที่สุดมันก็ระเบิดใส่ผู้ปลดปล่อยมัน Alianin ถูกสายฟ้าของตัวเองเล่นงานจนชุดเกาะพังยับเยิน เสียงระเบิดสายฟ้าดังสนั่นไปทั่วทั้งเจริญกรุง ท่ามกลางกองไฟกลุ่มใหญ่ Alianin นั่งคุกเข่าด้วยท่าทางอ่อนล้า Madalyegiza ใช้จังหวะนี้พุ่งตัวเข้าไปในกองไฟหมายเข้าประชิดตัวอีกฝ่าย Alianin ไหวตัวทันมันหลีกเลี่ยงการโจมตีของ Madalyegiza ทุกทางแต่ไม่อาจต้านไว้ได้นานเมื่ออีกฝ่ายใช้เท้าสกัดการเคลื่อนไหวและดาบยักษ์ของมันหลุดมือสลายหายไป หมัดอันทรงพลังของ Madalyegiza ชกเข้าไปที่แก้มซ้ายของ Alianin เต็มๆจนมันกระเด็นล้มลงไปกองที่พื้น

“อ๊ากกกกกกกกกกก” เสียงร้องสุดแสนจะทรมานของคาอิ เขากุมหัวตัวเองแน่น ขยับตัวไปมาราวกับคนเสียสติ ท่อน้ำตาทั้งสองข้างของเขามีเลือดไหลออกมาดูน่าสยดสยองมากๆ แต่สายตาของเขายังคงเครียดแค้นและโกรธเกลียดทุกสิ่งทุกอย่าง

“นั่นไม่ใช่จิน มันคือ ลิธ” เดนเผลออุทานออกมา เขามองตาค้างกับเหตุการณ์ตรงหน้า

“นายพูดว่าอะไรนะ?” อาซาเมียก็ตกใจเช่นกันจึงไม่ทันฟังที่อีกฝ่ายพูด

                “Alianin!!Mode 2!” สิ้นเสียงของผู้ชายเสียสติ ร่างพลังของเขาชักดาบสั้นปลายแหลมออกมาจากข้างเอว ปลายดาบเป็นแท่งหินคล้ายกับดาบยักษ์ตอนแรกแต่เป็นสีแดงเลือดนก มันเปล่งแสงสีแดงไปทั่วทั้งดาบ

“เอาแล้ว” เดนเริ่มสั่นๆใจคอไม่ดี เขารู้สึกได้ว่าการเผชิญหน้าครั้งนี้มันเกินขอบเขตไปมากพอสมควร Alianin เริ่มเคลื่อนไหวอีกครั้ง คราวนี้มันไม่พุ่งตัวจู่โจมเข้ามาแบบครั้งก่อน มันทำเพียงแค่ตวัดดาบสั้น ลำแสงเลเซอร์สีแดงอ่อนพลิ้วหลายสิบเส้นปรากฏออกมาจากปลายดาบของมันพุ่งตรงมาที่ทั้งสองคนอย่างรวดเร็ว Rosavitute ไหวตัวทันจึงขยับมือทั้งสองข้างควบคุมทิศทางของอสรพิษสีแดงเหล่านี้ไม่ให้เข้าใกล้ตัวมันกับคนอื่นๆได้ แต่ลำแสงมีมากเกินไปและพลิกแพลงได้อย่างอิสระจึงทำให้เลเซอร์หนึ่งเส้นตวัดไปที่ต้นแขนขวาของอาซาเมียจนได้รับบาดเจ็บ

“โอ๊ยย!” อาซาเมียสะดุ้งก่อนที่ความรู้สึกเจ็บปวดจะแพร่กระจายไปทั้งแขน บาดแผลไม่ลึกแต่แสบและมีกลิ่นไหม้ เขาเอามือปิดแผลที่แขนของตัวเองไว้ สีหน้าดูเจ็บปวดไม่ใช่น้อยเลย Madalyegiza เริ่มโต้ตอบกลับบ้าง มันพุ่งตัวหลบอสรพิษสีแดงของอีกฝ่ายด้วยความปราดเปรียวแต่ถูก Alianin จับทางได้ มันดึงลำแสงเลเซอร์ทั้งหมดกลับมารวมไว้ที่ปลายดาบก่อนที่จะดีดลำแสงทั้งหมดพุ่งไปที่ Madalyegiza และด้วยสัญชาตญาณมันร่างพลังงานนักมวยจึงเอาหน้าแขนป้องไว้แต่ก็ถูกเลเซอร์นับสิบเส้นตวัดจนเป็นแผลเหวอะเช่นกัน Rosavitute เปิดศึกอีกครั้ง มันเหนี่ยวรั้งเศษไม้และพื้นปูนข้างทางให้ลอยขึ้นกลางอากาศและพุ่งเป็นกระสุนเข้าใส่อีกฝ่ายทันที Alianin โต้กลับด้วยการตวัดดาบไปมาซ้ายขวา ลำแสงเลเซอร์สีแดงพุ่งออกมาเหมือนแส้เป็นสิบๆเส้น ตัดผ่าทุกสิ่งทุกอย่างที่ถล่มเข้ามาใส่มันจนกลายเป็นแค่ชิ้นส่วนเล็กๆที่ไม่อาจทำอะไรมันได้เลย อสรพิษสีแดงพวกนี้ยังไม่หยุด พวกมันจู่โจมไปที่ Madalyegiza อย่างต่อเนื่อง ร่างพลังงานนักมวยบาดเจ็บที่แขนอยู่จึงทำได้แค่หลบการโจมตีเท่านั้น ในที่สุดเหล่าอสรพิษเลเซอร์สีแดงก็พุ่งแท่งทะลุตัวของ Madalyegiza เข้าจนได้ เกิดเป็นแผลมากมายตามลำตัว Madalyegiza ล้มลงที่พื้นเช่นเดียวกับเดนที่กำลังร้องด้วยความเจ็บปวดทุกข์ทรมานตามลำตัวของเขา สถานการณ์เริ่มย้ำแย่เข้าไปทุกที Alianin รวมลำแสงไว้เป็นเส้นเดียวกลายเป็นเลเซอร์ขนาดใหญ่ก่อนที่จะบังคับให้มันพุ่งตรงไปที่อาซาเมีย โชคดีที่ Rosavitute ปรากฏตัวขึ้นข้างกายเขาและพากันอันตรธานหายตัวไปอีกฝั่งได้ทันการแบบฉิวเฉียด ไม่อย่างนั้นดาราหนุ่มคงต้องถูกตัดขาดกลางลำตัวแน่ๆ เวลานี้สีหน้าที่ดูเบื่อหน่ายของอาซาเมียเปลี่ยนไป เขาดูจริงจังและเครียดขึ้น

                “Rosavitute ปิดเกมนี้กันเถอะ” สิ้นเสียงของเขา ร่างพลังงานจากที่ท่าทางเฉื่อยชาก็มีอารมณ์เกรี้ยวกราดเล็กน้อย มันกุมหมัดแน่นแล้วเพ่งสายตาไปที่ชายหนุ่มสติแตกร่างทรงของ Alianin

“อ๊ากกกกกกกกก” เสียงร้องสุดแสนจะทรมานของคาอิ เขาล้มลงไปกองกับพื้น ชักดิ้นชักงอ มือกุมหัวไว้แน่น เขากลิ้งไปมาด้วยความทรมาน น้ำตา น้ำลายไหลออกมาหมด เบ้าตาแทบจะทะลักออกมา ท่าทางเหมือนคนปวดหัวอย่างรุนแรงที่สุดราวกับว่ามีมือปริศนาเข้าไปบีบสมองของเขา แสงสีแดงที่ปลายดาบของ Alianin ค่อยๆหายไป

“นายไหวนะ!” อาซาเมียตะโกนถามชายหนุ่มที่ฟุบตัวอยู่ที่พื้นถนน เขาเพียงหันมาพยักหน้าให้ก่อนที่จะ

“Madalyegiza!!!” สิ้นเสียงสุดแรงเกิดของเขา ร่างพลังงานยืนขึ้นราวปาฏิหาริย์ทั้งที่ก่อนหน้านี้แทบจะลุกไม่ขึ้นด้วยซ้ำ มันพุ่งเข้าใส่ Alianin อย่างดุเดือดและบ้าคลั่ง ทั้งศอก หมัด เข่า เท้า ปะทะเข้ากับอีกฝ่ายอย่างต่อเนื่องโดยที่ Alianin ไม่สามารถโต้กลับได้เลย Madalyegiza จบการต่อสู้ครั้งนี้ด้วยการยกเข่าทั้งสองข้างแล้วดีดตัวขึ้นไปอยู่บนบ่าของ Alianin จากนั้นกระแทกศอกทั้งสองข้างเข้าไปที่ศีรษะของมันอย่างรุนแรง คือท่ามวยบั่นเศียรทศกัณฐ์ในตำนาน Alianin ค่อยๆสลายหายไปกลางอากาศ Rosavitute ผ่อนคลายลงแล้วก็หายไปพร้อมกับ Madalyegiza คาอิสลบกลางถนนท่าทางสะบักสะบอม

“มันจบแล้วหละ” เดนพูด เขาลุกขึ้นยืนได้ปกติไม่รู้สึกเจ็บปวดแต่อย่างใดเหมือนก่อนหน้านี้ ผู้คนมากมายทั้ง เจ้าหน้าที่ท้องถิ่นและประชาชนกรูกันเข้ามาในบริเวณพื้นที่ อาซาเมียวิ่งเข้าไปพยุงตัวคาอิมาไว้ที่ตัก

“ขอบใจมากนะเพื่อน นายชื่อ... ชื่ออะไรนะ?” อาซาเมียท่าทางยิ้มดีใจหันไปถามหนุ่มนักศึกษาเสื้อผ้าเลอะเทอะ

“เดน” ชายหนุ่มตอบแบบงงๆ

“เออนั่นหละ เอางี้นะ อีกไม่นานนักข่าวก็จะมา เราสองคนจะให้สัมภาษณ์มาช่วยกันจัดการกับหมอนี้ นายต้องบอกนักข่าวนะว่านายเป็นเด็กฝึกงาน เป็นผู้ช่วยของฉัน” อาซาเมียพูดต่อ

“เดี๋ยว เดี๋ยวนะ” เดนเริ่มตะหงิดๆ

“เข้าใจไหม เราสองคนจะได้เป็นฮีโร่ ออกข่าว ให้สัมภาษณ์ โด่งดัง ถ้านายทำตามที่ฉันบอกรับรองเลยว่าฉันไม่ทิ้งนายแน่ ฉันจะช่วยให้นักข่าวอวยนายว่านายช่วยชีวิตฉันไว้ด้วย โอเคนะ” อาซาเมียไม่ฟังการเบรกของเดน เขาพูดต่อเรื่อยๆด้วยความดีใจ

“ทางนี้ครับ!!” อาซาเมียกวักมือเรียกกู้ภัยให้วิ่งเข้ามาหาเขา

“เฮ้ยฟังดิวะ! ฉันแค่ผ่านมาช่วย ถ้านายเห็นว่าสิ่งนี้เป็นเครื่องมือหากินของนายก็เชิญตามสบายเลย ฉันขอตัว” เดนกระแทกเสียงใส่ก่อนที่หันหลังแล้วเดินจากไปอย่างเงียบๆ

“เฮ้ย! เดี๋ยวดิ จะไปไหน ไม่อยากดังหรือไงวะ เฮ้ย!” อาซาเมียงุนงงกับอีกฝ่ายมาก

“เฮ้ย! เป็นอะไรอะ” อาซาเมียตกใจมาก ผู้ชายที่เขาหนุนตักไว้กลับชักดิ้นชักงออย่างไร้สาเหตุ ดวงตาของเขาเปิดออกและเหลือกขึ้นสูงจนเห็นแค่ตาขาว ลิ้นของเขาจุกปากและมีเลือดสำลักออกมา คาอิชักแรงขึ้นเรื่อยๆๆๆแล้วก็

“ปึก!” เสียงสุดท้ายก่อนที่ร่างของเขาจะแน่นิ่งไปคาตักของอาซาเมีย

“เฮ้ย! เฮ้ย! นายจะตายไม่ได้นะ ฟื้นขึ้นมาก่อน!” อาซาเมียตกใจสุดขีดจนทำอะไรไม่ถูก กว่าจะตั้งสติได้ผู้ชายตรงหน้าเขาก็แน่นิ่งสิ้นสติไปแล้ว ตรงกับจังหวะที่กู้ภัยเข้ามาควบคุมสถานการณ์พอดี