สาป สืบ สยอง

 4 วันหลังจากนั้น

  "และแล้วนางวันทองก็ได้ถูกประหารในที่สุด.... จบแล้วจ้ะ ใครมีคำถามอะไรไหมจ้ะ อ่อแล้วก็ที่ครูบอกมาจดให้หมดด้วยนะ เพราะ ข้อสอบออก แล้วก็การบ้าน สรุปขุนช้างขุนแผนทั้งหมดลงกระดาษเอสี่  ส่งคาบหน้านะ"ครูภาษาไทยเขียนการบ้านลงไปบนกระดาน

"เมื่อไรมันจะหมดคาบสักทีฟะ(ง่วงจะตายอยู่แล้ว...)"ฉันแอบบ่นอุบอิบอยู่ในใจ พรางหันไปมองหน้าต่าง มีอะไรบางอย่างอยู่บนต้นไม้มันเป็นสีฟ้าปนแดงๆ เหมือนอะไรสักอย่างแต่มันไม่ชัดเจนเท่าไรเลยแฮะ....

"ที่เธอ!!"เสียงครูวิชาภาษาไทยดังขึ้นพร้อมกับกระแทกหนังสือลงบนโต๊ะอย่างแรง

"ค่ะ!?"

"ที่มังเหม่อมองอะไรมิทราบ นี่ไม่ได้สนใจที่สอนเลยใช้ไหมฮะ ถ้าสอบไม่ได้จะทำยังไง ทำไมไม่สนใจการเรียน ทำไม!.."

กึก! (เสียงกิ่งไม้หักลงมา) ฉันรีบหันกลับไปดูที่หน้าต่างทันที วัตถุประหลาดที่ฉันเห็นคือกระเป๋าสีฟ้า ที่พื้นกระเป๋าเหมือนเปื้อนอะไรสักอย่างสีแดงๆ

"มีอะไรเหรอคะ"อายุมุเดินเข้ามาแทรกระหว่างฉันกับอาจาร

"นั้นมันอะไรน่ะ"นักเรียนในห้องคนหนึ่งกล่าวขึ้น

"อาจจะเป็นของอันตรายหรือเปล่า เราโทรแจ้งตำรวจก่อนดีไหม"อายุมุหยิบโทรศัพของตัวเองขึ้นมา

"วัตถุอันตรายบ้าบออะไร คงมีคนเล่นพิเรนเอาไปไว้บนต้นไม้แล้วมันตกลงมาละมั้ง"อาจารพูดด้วยท่าทางฉุนเฉียว

"แต่หนูว่ามันดูแปลกๆนะคะ"ฉันพูดขึ้นมา

"โธ่ ยัยพวกนี่มันจะมีอะไรมากละ ตามครูลงมาเลยมา!"และแล้วท่านอาจารภาษาไทยของพวกเราก็เดินนำหน้าพวกเราลงไปยังสถานที่เกิดเหตุ แล้วอาจารก็หยิบกระเป๋าใบนั้นขึ้นมา ใต้กระเป๋ามีน้ำสีแดงๆหยดอยู่ตลอดเวลา (เดี่ยวนะ นั้นมันเลือดรึเปล่า)

"ครูคะ หนูว่ามันแปลกๆอะ หนูว่าใจเย็นแล้วให้ตำ-"ฉันพูดไม่ทันจบอาจารก็แทรกขึ้นมา

"หยุด!เสียเวลา เธอคิดว่ามันจะเป็นอะไรได้ล่ะ"

"แล้วอีแดงๆที่หยดอยู่ใต้กระเป๋าละคะ ถ้ามันวัตถุอัตรายหรืออะไรทำนองนั้นขึ้นมาพวกเราจะไม่ชิบหายกันหมดเหรอคะ!"ฉันพยายามพูดเตือนอาจารแล้วท่านอาจารก็ตอบกลับมาว่า

"แล้วไง อาจจะเป็นแค่สีก็ได้ แล้วก็ ฉันขอตัดคะแนนความประพฤติเธอ ขอหาพูดคำว่าชิบหายซึ่งเป็นคำไม่สุภาพนะ"

"เอาที่ครูสะบายใจเลยคะ(เราจะไม่ห้ามท่านอีกต่อไป...)"ฉันกรอกตา2รอบก่อนจะหันกลับไปมองหน้าครูที่ยังถือกระเป๋าอยู่ในมือ

"มันก็แค่การเล่นพิเรนของเด็กๆน่า พวกเธอจะกลัวอะไรนักหนา กังวบไปได้... คิดว่าเป็นอะไรล่ะ ระเบิดเวลาหรือไง หึ ปัญญาอ่อน!"และแล้วครูก็รูดซิปกระเป๋านั้นออกมามีกลิ่นอะไรสักอย่างแปลกๆ โชยออกมาจากกระเป๋า เหมือนกลิ่นคาวๆเหม็นๆเหมือนอะไรสักอย่างที่ตายแล้ว แต่แค่นั้นมันยังไม่พอ อาจารท่านเทของในกระเป๋านั้นออกมากองหับพื้นจนหมด และแล้วทุกอย่างก็กระจ่าง มันไม่ใช่กล่องสี ไม่ใช่ระเบิดเวลา แต่มันคือศพ ศพที่หันมาแล้วด้วย แล้วฉันก็เห็นใบหน้าของศพนั้นคือ... นายแม็ก! และแล้วก็เกิดความวุ่นวายขึ้นจนได้...

"กรี้ด!!!! ศพ นายแม็กโดนฆ่า ใครก็ได้ไปตามตำรวจมาทีโว้ย!!!! กรี้ดๆๆๆๆๆๆ"หลายๆคนกรี้ดร้องพร้อมกัน หลายคนวิ่งอย่างไม่มีสติ บางคนอ้วกแตกอยู่ใต้ต้นไม้

"ใครก็ได้ช่วยด้วยอาจารเป็นล้ม เรียกรถพยามารให้ที"เด็กผู้หญิงคนหนึ่งในห้องตกใจจนพูดผิดๆถูกๆ

"หัวหน้าครับ จ้ะแจ้งตำรวจหรือโรงพยาบาลก่อนดีครับ"คนหนึ่งในห้องกล่าวขึ้นมา

"มึงไปเรียกมาให้หมดเลยนะ นั้นตำรวจ หมอ กู้ภัย มึงไปเรียกมาให้หมดเลยเร็วๆด้วย! ให้ตายเถอะกูว่าแล้ว!!!!! ใครมันจะบ้าลงทุนเอากระเป๋าไปไว้บนต้นไม้แบบนั้น ชิบหายเอ๋ย!!!"ฉันดริ่มเดินวนไปวนมาเพื่แเรียกสติตนเอง และแล้ว 30นาทีต่อมา ตำรวจก็เดินทางมาถึงโรงเรียน แล้วสถานะการต่างๆก็เริ่มคลี่คลายลงนิดหน่อย