ปริศนาราณี

“ไม่ใช่ ... คุณคือมนุษย์ผู้มีสัมผัสพิเศษ คุณสามารถสัมผัสกับสิ่งลี้ลับได้เพราะคุณได้รับมาตั้งแต่วัยเด็ก ตอนอายุ 10 ขวบคุณเคยจมน้ำที่วังน้ำวนแห่งนี้ คุณควรตายไปตั้งแต่ตอนนั้น แต่คุณรอดชีวิตมาได้เพราะอมนุษย์ตนหนึ่งช่วยชีวิตคุณเอาไว้และมันมีข้อแลกเปลี่ยนให้คุณ แต่ด้วยวัยที่ยังเด็กนัก บวกกับเติบโตขึ้นในสิ่งแวดล้อมที่แตกต่าง ความทรงจำส่วนนั้นของคุณจึงถูกลืมเลือนไปพร้อมกับกาลเวลา”

“คุณเป็นใครกันแน่ คุณไม่ใช่แค่เคลื่อนที่ได้เร็วเท่านั้น แต่คุณมีความสามารถมากกว่านี้ คุณอ่านใจของไอร์ได้ วันนั้นคุณไม่ได้หิวแต่เพราะคุณรู้ว่าไอร์หิวมาก และคุณก็ย่นระยะทางได้ และวันนี้คุณพูดเหมือนคุณรู้เรื่องราวของไอร์ผ่านพลังจิตหรืออะไรบางอย่าง คุณต้องเป็นพวกมีพลังจิตพิเศษแน่ ๆ ”

“ใช่ ผมเป็นพวกมีพลังจิตพิเศษ”

“คุณมีหลายอย่างที่เหนือมนุษย์ คุณสามารถควบคุมพลังนี้ได้อย่างไรกัน คุณต้องควบคุมมันให้ได้ อย่าปล่อยให้มันควบคุมคุณ ไม่ได้การล่ะ คุณต้องมีผู้ช่วย ไอร์จะช่วยคุณเอง เมื่อไหร่ที่อำนาจเหนือมนุษย์เข้าครอบงำ จิตใจของมนุษย์ก็จะเปลี่ยนแปลงไป คุณต้องมีใครสักคนคอยเหนี่ยวรั้ง” อารียาพูดยาวเป็นชุด

ชายหนุ่มแปลกหน้าจ้องมองใบหน้างามที่ดูจริงจังของหญิงสาวพลางอมยิ้ม เธอยังคิดว่าเขาเป็นมนุษย์ผู้มีพลังวิเศษเหนือธรรมชาติ และเธอก็จะช่วยเขาควบคุมมัน ทั้ง ๆ ที่เขาสามารถควบคุมมันได้ด้วยตัวเขาเอง มันคืออิทธิฤทธิ์ที่เขาสร้างมันขึ้นมา ไม่ใช่ได้มาเหมือนอย่างไม่รู้สาเหตุเหมือนเล่าซูเปอร์ฮีโร่ในหนังฮอลลีวูด แต่อำนาจเหนือธรรมชาตินี้เกิดมาพร้อมกับตัวเขา เพราะเขาคือสิ่งเหนือธรรมชาติ

“ตกลง ผมรับคุณเป็นผู้ช่วยของผม แต่คุณห้ามเปิดเผยเรื่องราวของผม” ชายหนุ่มยิ้มรับ เขายินดีที่จะรับสาวสวยคนนี้เข้ามาในชีวิตเพราะนี่คือสิ่งที่หัวใจของเขาเรียกร้องและรอคอยมาเนิ่นนาน

“แน่นอน ไอร์จะเปิดเผยเรื่องราวของคุณได้อย่างไร คุณต้องมีชื่อใหม่ ไอร์จะเรียกคุณว่าเดอะแฟลชไม่ได้แล้ว เพราะชื่อนี้มีเจ้าของแล้ว ซ้ำยังโด่งดังไปทั่วโลกเสียด้วย” อารียาทำท่าทางคิด

“ฉายาเท่ห์ ๆ ผมไม่อยากได้เพราะผมไม่เคยคิดที่จะช่วยชีวิตใครนอกจากตัวเองและคุณ และผมก็ไม่ได้มีพลังวิเศษเอาไว้ปกป้องโลก ผมมีไว้เพื่อปกป้องตัวเองและคนที่ผมรักเท่านั้น”

“พลังวิเศษของคุณมีมากมายเหลือเฟือ เกินกว่าที่จะปกป้องตัวเอง มันคงจะดีมากถ้าคุณจะปกป้องโลกบ้าง ทำอะไรสักอย่างเพื่อให้สังคมมันดีและสูงส่งขึ้น” อารียาพยายามจะเกลี้ยกล่อม

“ไอริช คุณยังไม่เคยเห็นโลกที่ผมเติบโตมา เชื่อผมเถอะ ผมไม่ได้เกิดมาเป็นซูเปอร์ฮีโร่ ผมส่งคุณถึงฝั่งแล้ว ขอให้คุณโชคดี อย่าสร้างความเดือดร้อนให้ผมต้องคอยช่วยเหลืออีก” น้ำเสียงและแววตาคู่นั้นของเขาบางครั้งก็อ่อนโยนแต่บางครั้งก็เยือกเย็นเหลือเกิน

อารียาปีนลงมาจากเรือแจวอย่างช้า ๆ เธอถอดเสื้อแจ็คเก็ตคืนให้เขาแต่เขาปฏิเสธที่จะรับมันคืนเหมือนจงใจทิ้งไว้ให้หญิงสาวเก็บไว้ดูต่างหน้าซึ่งอารียาก็ยินดีรับไว้

“ฟาส ฉันเรียกคุณว่าฟาส แล้วกันนะ มันคือความรู้สึกแรกที่ฉันได้รับจากคุณ” อารียาเอ่ยขึ้นก่อนที่เรือแจวลำเล็กจะลอยลำออกไปสู่กลางสายน้ำ ชายหนุ่มผู้ได้ชื่อใหม่ว่าฟาส หันมาส่งยิ้มลึกลับให้กับหญิงสาวแล้วจากไปสู่ใจกลางสายน้ำท่ามกลางความมืดมิด

อารียาอยากจ้องมองดูเรือแจวลำน้อยจนกว่าจะหายลับตาไป แต่หญิงสาวเกรงว่าจะมีใครผ่านมาพบเห็นเธอดอดลงไปเล่นน้ำอีก เธอจึงรีบย่องขึ้นฝั่งไปอย่างรวดเร็ว โดยไม่ทันเห็นว่าเรือแจวลำน้อยและชายผู้แจวเรือได้รวมร่างกลายเป็นลำตัวอันยาวเหยียดลอยล่องอยู่ตามสายน้ำ ศีรษะอันใหญ่โตมหึมานั้นจ้องมองมายังหญิงสาวจนขึ้นฝั่งไปอย่างปลอดภัย

อารียาเดินย่องผ่านกลุ่มขี้เมาไปอย่างเงียบกริบ ตาบังอาจยังคงนั่งดื่มอยู่เหมือนเช่นเคย สายตาอีกคู่จากชายบ้านข้าง ๆ แหงนดูนาฬิกาที่แขวนอยู่บนผนังบ้าน อีกสิบห้านาทีก็จะสองทุ่ม เขาก้มหน้าดูนาฬิกาจับเวลาของเขา มันแสดงตัวเลขเป็น 00:00.30 นี่คือระยะเวลาที่อารียาจมดิ่งอยู่ในสู่วังน้ำวน

ไก่โต้งยืนเด่นอยู่หน้าบ้านของอารียาพร้อมกับมอเตอร์ไซค์คันใหญ่ของเขา เขายื่นโน้ตเข้าไปในห้องนอนของอารียาตอนสองทุ่มเมื่อคืน หวังว่าเช้าวันนี้ถ้าหญิงสาวตื่นขึ้นมาเห็นโน้ตเล็ก ๆ ของเขาคงจะรู้ว่าวันนี้เขามีอะไรพิเศษสำหรับเธอ

“เซอร์ไพร์ส ...” ไก่โต้งเอ่ยขึ้นเมื่ออารียาเดินลงมาด้วยชุดแต่งกายที่รัดกุมพร้อมที่จะโลดแล่นไปกับเขาในเช้าวันนี้

“ว้าว รถมอเตอร์ไซค์ของคุณสวยมาก” อารียาเอ่ยขึ้นเมื่อเธอเหลือบไปเห็นรถมอเตอร์ไซค์คันสวยที่จอดอยู่ข้าง ๆ ชายหนุ่ม

“ใช่ มันสวยมาก ผมเก็บเงินซื้อเอง จากเงินเดือนอันน้อยนิดของผม กว่าจะซื้อรถคันนี้ได้แทบแย่เหมือนกัน” ไก่โต้งอธิบายถึงความยากลำบากกว่าเขาจะได้มันมา “มันเป็นรถมือสองที่เจ้าของเขาเบื่อแล้ว ผมซื้อมันมาได้ถูก ๆ และตกแต่งมันเพิ่ม” ชายหนุ่มลูบคลำรถมอเตอร์ไซค์คันใหม่ของเขาราวกับของล้ำค่า

“วันนี้ได้ฤกษ์แล้ว คุณจะเป็นคนแรกที่ได้สิทธิ์ซ้อนท้ายรถมอเตอร์ไซค์คันงามของผม” ไก่โต้งผายมือออกพร้อมกับโค้งคำนับให้กับอารียาแทนการเชื้อเชิญ

“ไอร์รู้สึกดีใจมากที่ได้รับเกียรติและไอร์ก็จะรับสิทธิ์นั้นเดี๋ยวนี้” อารียาพูดขึ้นพร้อมกับเดินตรงไปหาไก่โต้ง เขาบรรจงสวมหมวกกันน็อคให้หญิงสาวอย่างนุ่มนวลที่สุดเท่าที่ผู้ชายคนหนึ่งจะนุ่มนวลกับผู้หญิงได้

รถมอเตอร์ไซค์คันงามโลดแล่นไปตามริมโขง อารียานั่งซ้อนท้ายกอดเอวชายหนุ่มผู้ที่เธอคุ้นเคยมาตั้งแต่วัยเด็ก ใบหน้างามของเธอซุกซ่อนอยู่ใต้หมวกกันน็อคและตอนนี้มันก็แนบลงไปกับแผ่นหลังของชายหนุ่มผู้กับขับขี่อย่างอบอุ่นและปลอดภัย ไก่โต้งพาอารียาขับรถชมวิว กินอาหารพื้นเมืองและปิดท้ายด้วยพาขึ้นไปไหว้พระในวัดที่ตั้งอยู่บนยอดเขาสูง สองข้างทางนั้นเต็มไปด้วยป่าเขา มหันภัยร้ายบางอย่างซุ่มซ่อนกายจ้องมองทั้งสองอย่างเงียบกริบ

ภาพของสองชายหญิงที่เดินเคียงกันไปในบริเวณวัดนั้นถูกจับจ้องอย่างไม่คาดสายตา ไก่โต้งพาอารียาเข้าไปในโบสถ์ หญิงสาวนั่งอยู่ด้านหน้าพระพุทธรูปอย่างสงบนิ่ง เธอเคยเข้าวัดกับมารดาบ่อยครั้งสมัยวัยเยาว์ แต่พอเติบใหญ่ขึ้นมาเธอก็ห่างเหินพระพุทธศาสนาไปโดยปริยาย

ไก่โต้งเดินมานั่งเคียงข้างหญิงสาวพร้อมดอกไม้และธูปเทียนสองชุด เขายื่นให้อารียาหนึ่งชุดและเก็บไว้เองหนึ่งชุด ระหว่างที่ไก่โต้งไม่ได้นั่งอยู่ด้วย อารียาจ้องมองดูผู้คนที่มากราบไหว้ พอไก่โต้งเดินกลับมาหญิงสาวก็รู้ว่าเธอต้องปฏิบัติเช่นไรกับดอกไม้และธูปเทียนชุดนี้

“นี่ใช่มั้ย ที่พวกคุณเรียกว่าพญานาค” อารียาเอ่ยถามขึ้นเมื่อเธอและไก่โต้งเดินออกมาจากโบสถ์

รูปปั้นพญานาคเรือนกายสีเขียว ศีรษะใหญ่โต มีหงอนและเขี้ยววางขนาบสองข้างของบันไดทางลงจากโบสถ์ เธอสังเกตเห็นตั้งแต่ตอนเดินขึ้นมาเพียงแค่ยังไม่ได้เอ่ยปากถาม

“ใช่ ตามความเชื่อของผู้คน พวกเราเชื่อว่าพญานาคมีรูปร่างลักษณะเช่นนนี้” ไก่โต้งชี้แจง

“แล้วทำไม ต้องปั้นไว้ในวัดแห่งนี้”

“ตามตำนานกล่าวว่า พญานาคนับถือพระพุทธศาสนา มีเรื่องเล่ามายาวนานตั้งแต่สมัยพุทธกาล หลังจากพระพุทธเจ้าตรัสรู้แล้ว ก็เดินทางไปตามเมืองต่าง ๆ เพื่อแสดงพระธรรมเทศนา วันนั้นมีฝนตกลงมา พญานาคนามว่ามุจรินทร์ เข้ามาขด 7 รอบและแผ่พังพานเพื่อไม่ให้พระพุทธเจ้าโดนสายฝนและสายลมกระหน่ำเล่นงานได้” ไก่โต้งอธิบายให้อารียาฟังด้วยภาษาที่เข้าใจง่าย ๆ

“ว้าว น่าทึ่งมาก” อารียาอุทานขึ้นอย่างปลื้มปีติ เธอเริ่มสนใจเรื่องราวของพญานาคมากขึ้น มันเริ่มจากนิมิตประหลาดที่เกิดขึ้นกับเธอและช่วงเวลาที่ตกลงไปสู่วังน้ำวนแห่งนั้น

“ใช่ มีเรื่องราวเล่าขานมายาวนานเกี่ยวกับพญานาคและศาสนาพุทธ พวกเราเลยเชื่อว่าพญานาคนับถือศาสนาพุทธแน่ ๆ ในวัดบางวัดโดยเฉพาะวัดที่อยู่ติดริมน้ำโขงจึงได้ปั้นรูปพญานาคเอาไว้ แทนสัญญาณลักษณ์ของการปกป้องและทำนุบำรุงพระพุทธศาสนา”

“แล้วทำไมวัดใกล้บ้านเราถึงไม่มีรูปปั้นพญานาคล่ะ” อารียาเอ่ยถาม เธอเคยเดินสำรวจรอบวัดเพราะอยู่ใกล้บ้านของเธอมากที่สุด แต่วัดนั้นกลับไม่มีรูปปั้นพญานาคสักตัว

“วัดนั้นเก่าแก่และถูกสร้างมานานมาก มีพระจำวันอยู่ไม่กี่รูป ส่วนมากจะเป็นพระธุดงค์แวะมาพักอาศัยบ้างเป็นครั้งคราว เห็นพ่อบอกว่าเป็นวัดเล็ก ๆ ไม่มีงบสร้างรูปปั้นแพง ๆ จึงเป็นวัดเงียบ ๆ อย่างที่พวกเราเห็น แต่วัดใหญ่ ๆ ที่สร้างไว้อลังการเช่นวัดนี้ก็จะมีพญานาคตามจุดต่าง ๆ เช่นตามบันไดทางขึ้นลงโบสถ์”

“แสดงว่าพญานาคต้องปกป้องคนดี” อารียาสรุปพลางลูบไล้ไปตามเรือนกายของพญานาคเรือนกายสีเขียว และพลังงานบางอย่างก็ได้ปรากฏขึ้น ภาพของอสุรกายใต้น้ำตัวสีเขียวมรกตปรากฏขึ้นมาในประสาทสัมผัสของหญิงสาว

“บางตำนานก็บอกว่า พญานาคคืออสุรกายใต้น้ำที่เคียดแค้นชิงชังและดุร้ายมาก” ไก่โต้งเอ่ยขึ้น

อารียาชักมือออกมาจากรูปปั้นพญานาคเรือนกายสีเขียวนั้นอย่างรวดเร็ว “พญานาคคืออสุรกายใต้น้ำที่เคียดแค้นชิงชังและดุร้ายมาก” คำพูดของไก่โต้งดังวนเวียนอยู่ในโสตประสาทของหญิงสาว

“ไอริช เป็นอะไรรึเปล่า” ไก่โต้งประคองร่างสูงโปร่งของอารียาเอาไว้เพราะกลัวว่าหญิงสาวจะร่วงหล่นไปเบื้องล่าง

“เอ่อ ... ไอร์แค่หน้ามีด สงสัยอากาศที่เมืองไทยจะร้อนเกินไปสำหรับไอร์” อารียาพยายามจะกลบเกลือน

ไก่โต้งประคองอารียาเดินลงบันไดมาอย่างช้า ๆ แม้อารียาจะพยายามจะปฏิเสธว่าเธอสามารถเดินลงมาเองได้ก็ตามที แต่ไก่โต้งก็ยังไม่ยอมปล่อยเธอให้เป็นอิสระ

รถมอเตอร์ไซค์คันใหญ่ของไก่โต้งก็ได้แล่นออกไปจากวัดบนภูเขาสูงอย่างเชื่องช้า สายตาของอสรพิษร้ายจ้องมองตามไปอย่างอาฆาตแค้น มันเลื้อยคลานไปตามป่ารถชัฏจนต้นไม้เริ่มไหวไปตามแรงเคลื่อนที่ของมัน สายลมก็ได้พัดมาอย่างแรงอีกครั้ง เหมือนสิ่งมีชีวิตที่อาศัยอยู่ในอีกหนึ่งมิติกำลังต่อสู้กัน และพลังเหนือธรรมชาตินั้นแทรกซ้อนทะลุมิติเข้าในเข้ามาในลักษณะของกระแสลมที่พัดแรงจนไก่โต้งแทบจะต้านทานแรงลมเอาไว้ไม่อยู่ แต่เขาก็ฝ่าฟันออกมาได้จนสำเร็จ