บ่วงแค้น บ่วงรัก

 
 
 
 
บ่วงแค้น บ่วงรัก
 
 
 
 
          “อ๊ะ ที่รักคะ”
          “ดีใช่ไหมคนดี” เสียงนุ่มทุ้มติดกระเส่าดังขึ้นข้างใบหูขาวสะอาด เจ้าของใบหูพยักหน้ารับ หากแต่ร่างกายที่สั่นคลอนจากแรงกระแทกทำให้คนถามมองไม่ออก
          พึ่บ!!
          “อ๊ะ ที่รักเอาออกทำไมคะ?” ดวงตาสวยที่เคยปิดแน่นเพราะความสุขสมจ้องไปที่ร่างกำยำของคนเป็นสามี ก่อนทำตาละห้อยเมื่อเลื่อนสายตาลงไปที่ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนในมือหนา
          “ก็คุณไม่ยอมตอบว่าดีหรือเปล่า ลูกชายผมก็น้อยใจสิ”
          “ฉันตอบไปแล้วนะคะที่รัก” เสียงใสเอ่ยตอบ ก่อนที่เรือนร่างที่สมบูรณ์แบบราวกับนางแบบชื่อดังจะค่อย ๆ คลานเข้าไปหาสามีด้วยท่าทียั่วยวน มือเรียวปัดมือหนาที่กุมลูกชายไว้และแทนที่ด้วยมือตัวเอง หญิงสาวใช้ปลายเล็บลูบไล้ไปมาเบา ๆ จนคนเป็นพ่อเผลอครางในลำคอ “น้อยใจไม่เข้าเรื่องแบบนี้ ต้องโดนลงโทษนะคะ”
          “รอโดนลงโทษจะไม่ไหวแล้วครับที่รัก”
 
 
          ซ่า
          มัลลิกายืนนิ่งอยู่ใต้ฝักบัวใหญ่ ปล่อยให้สายน้ำไหลรดบนร่างกายเรื่อย ๆ เรือนร่างสวยงามที่เต็มไปด้วยร่อยรอยแห่งรักที่สามีฝากไว้โดนน้ำนานจนซีด ดวงตาโตหากแต่คมเฉี่ยวเหมือนเหยี่ยวเหม่อมองไปไกลทั้ง ๆ ที่ห้องน้ำไม่ได้กว้างมากและมีกำแพงอยู่ตรงหน้า เธอกำลังนึกถึงบทสนทนาที่เกิดขึ้นในช่วงสุดท้ายของเซ็กส์เมื่อชั่วโมงที่แล้ว
 
 
          “มิน ผมอยากมีลูก มีลูกให้ผมนะ”
          มัลลิกาไม่ได้เอ่ยตอบอะไร เพียงไม่กี่วินาทีภายในช่องทางรักก็อุ่นวาบ แขนเรียวดึงคนเป็นสามีลงมากอดแน่น ก่อนจะกรีดร้องในลำคอแข่งกับเสียงครางทุ้ม ๆ ของสามีเมื่อถึงจุดสุดยอดพร้อมกัน
          พรึ่บ!
          “ขอบคุณนะครับ” เสียงทุ่มเอ่ยพร้อมรอยยิ้ม มือหนาวางลงบนหน้าท้องแบนราบที่หวังเหลือเกินว่าจะให้มีเจ้าตัวน้อย ๆ มาเกิด “รีบ ๆ มาเกิดนะครับลูกพ่อ พ่ออยากเห็นหน้าหนูแล้วนะ”
 
 
          ไม่มีทาง!!
 
 
          ร่างบางในชุดคลุมอาบน้ำสีสะอาดเดินออกมาจากห้องน้ำ ดวงตาเฉี่ยวเหลือบมองคนที่นอนหลับหันหลังมาทางเธอบนเตียง คนที่ได้ชื่อว่าเป็นสามีของเธอ และเป็นผู้ชายที่เธอสุดแสนจะชิงชัง พลาธิป ทากาฮาชิ!
          “ฉันไม่มีวันมีลูกให้แก ไม่มีวัน!!” มัลลิกาเอ่ยเสียงกระซิบลอดไรฟัน มือบางกำแน่นจนรู้สึกแสบ ดวงตาที่มองพลาธิปเต็มไปด้วยความโกรธแค้น
 
          ยาคุมกำเนิดเม็ดเล็กถูกโยนเข้าปากก่อนจะตามด้วยน้ำสะอาด มัลลิกาทำลายหลักฐานทุกอย่างที่บ่งบอกว่าเธอยังคุมกำเนิดอย่างเงียบเฉียบ จัดการเปลี่ยนชุดนอน ก่อนจะปีนขึ้นเตียงอย่างเงียบ ๆ เพื่อไม่ให้รบกวนคนหลับ
          พรึ่บ
          “อ๊ะ!” ร่างบางสะดุ้งสุดตัว เมื่อคนที่คิดว่าหลับแล้วพลิกตัวกลับมา ก่อนจะรั้งร่างของเธอเข้าไปในอ้อมกอด
          “อาบน้ำนานจัง ผมรอจนหลับ”
          “ขอโทษนะคะ”
          “ผมไม่ได้ว่าอะไรเลย นอนเถอะ” พลาธิปดึงร่างของภรรยาเข้าหาตัวอีกนิด แต่ก็ไม่ได้กอดแน่นเกินไปจนทำให้คนในอ้อมกอดอึดอัด ก่อนจะจูบเบา ๆ ที่หน้าผากสวย “ผมรักคุณ”
          “ฉันก็รักคุณค่ะ”
 
 
          พลาธิป ทากาฮาชิ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
สวัสดีค่ะ นามปากกา sunflower ที่มาจากดอกทานตะวัน เรียนสั้นๆว่าตะวันก็ได้นะคะ ลงนิยายในขีดเขียนนี้ครั้งแรก ตื่นเต้นจนมือเย็นเลย
นิยายเรื่องนี้แนวดราม่านะคะ ไม่ใช่เรื่องแรกที่แต่ง แต่รู้ตัวว่ายังไม่ได้ออกมาดีเท่าไหร่ ฝากนักอ่านในขีดเขียนติชมได้ตามสะดวกเลยค่ะ เจอคำผิดสะกิดบอกตะวันด้วยก็ได้ น้อมรับทุกอย่าง
ติดตามตะวันได้ที่
Facebook : Sunflower 
https://web.facebook.com/Sunflower-268692590198513/
Twitter : @sunflower_np
https://twitter.com/sunflower_np