สานสัมพันธ์รัก

คอนโด 07.00
 
(ตื่นได้เเล้วจ้า ตื่นได้แล้วจ้า)
 
ติ้ด เสียงเลือนนาฬิกาปลุกดังขึ้นทันทีเมื่อมันขัดความสุขในการนอนของฉัน!! ฉันลืมตาอย่างอารมเสียเพราะเพื่อนสนิทของฉันจะตั้งนาฬิกาปลุกในเวลาเจ็ดโมงเช้านี้ทำไม
 
"นี้ยัยเเก้ว แกจะตั้งนาฬิกาปลุกตอนนี้เพื่อ"
 
"อ้าว ก้อเเกบอกฉันว่าแกมีนัดกับเเฟนเเก เเล้วให้ฉันปลุกไม่ใช่หรือไง"
 
"ก็ใช่ เเต่ทำไมแกต้องปลุกตอนเช้าขนาดนี้ด้วย"
 
"ทำอย่างกะเเกแต่งตัวเร็วนักนี่"
 
ฉันมองค้อนเพื่อรักของฉันทันทีเมื่อนางพูดออกมาเเบบรู้ทันฉันก็จริงของยัยแก้วนะ เพระฉันเป็นคนที่เเต่งตัวช้ามากถึงจะเเต่งเเค่เสื้อยืดกางเกงยีนธรรมดาๆก็นานมากเหมือนกันเเล้วยิ่งวันนี้เป็นวันสำคัญเป็นวันครบรอบ 3 ปีของฉันกับเรน ซะด้วย ฉันชื่อ เกวลิน นิมิตดำรง หรือรู้จักกันในนามว่า สเกล ฉันอยู่ในครอบครัวที่ค่อนข้างมีฐานะซึ่งตอนนี้กำลังเป็นนิสิตจบใหม่ ฉันกับเเก้วเป็นเพื่อนกันตั้งเเต่เริ่มเข้ามหาลัยใหม่ๆเลยรักเเละสนิทกันมากไม่แปลกที่ยัยเเก้วจะรู้จักฉันดีว่าฉันเป็นคนยังไง
 
"อ่าๆ ฉันไปอาบน้ำก่อนนะ"
 
"เออรีบๆ ฉันรอกินข้าว"
 
"จ้า เดะพี่จะรีบอาบเเละมากินข้าวกับน้องสาวนะจ๊ะ"
 
"นี่จะเล่นอีกนานมะ รีบไป" เเก้วทำท่าเหมือนจะตี
 
"จ้าไปละจ้าาา" ฉันทำท่าทางเหมือนกลัวเเล้ววิ่งเข้าห้องน้ำไปบรรยากาศหยอกล้อเเบบนี้จะเกิดขึ้นบ่อยกับเราสองคนซึ่งมันทำให้เรามีรอยยิ้มบนใบหน้าให้กันตลอด การอาบน้ำกินข้าวเเต่งตัวของฉันตอนนี้ใช้เวลามา 2 ชั่วโมงกว่าเเล้ว
 
"รีบได้เเล้วแกเดี่ยวไปนัดสาย"เเก้วเร่งฉัน
 
"เนี้ยๆเสร็จละ ฉัันไปหาเรนก่อนน้ะเดี่ยวตอนเย็นฉันมากินข้าวด้วย"
 
ฉันรักแก้วมากเเก้วเป็นเพื่อนคนเเรกที่ฉันให้ใจเเละเชื่อใจ เเก้วเป็นคนน่ารักนิสัยดีมีคนเข้าหามากมายเเต่ไม่เปิดโอกาศให้ใครเลย ฉันเคยถามเเก้วนะว่าเหงาไหมเเละฉันได้คำตอบว่าแค่ฉันมีแกฉันก็ไม่เหงาหรอก เพราะอย่างนี้ถึงฉันนั้นมีเเฟนฉันก็จะเเบ่งเวลามาให้เเก้วเสมอ
 
-------------------------------------------
 
ร้านอาหารชื่อดังใจกลางเมือง
 
"สเกล"
 
ฉันเดินไปหาต้นทางของเสียง
 
"เรนรอเกลนานไหม"
 
"ไม่เลย เรนก็พึ่งมาถึงเหมือนกันวันนี้เเต่งตัวสวยน้ะ"
 
"เเน่นอน" ฉันทำหน้าทะเล้นใส่ "เพราะวันนี้เป็นวันสำคัญของเรา เกลต้องให้ความสำคัญกับมันหน่อยสิ" ฉันเป็นคนที่ไม่ค่อยเเต่งตัวส่วนใหญ่จะใส่เเค่เสื้อยืดกางเกงยีนเเต่วันนี้ฉันใส่ชุดเดรสมาหาเขา
 
"คร้าบบบ จริงๆเเล้วเกลก็สวยทุกวันนะ"
 
(///- -///) ไม่รู้ทำไมฉันไม่เคยชินกับคำพูดเเบบนี้ของเขาเลยสักทีนะ
 
"สั่งอะไรกินกันดีกว่าเนอะ" ฉันเอาเมนูอาหารมาบังหน้าเพื่อไม่ให้เขารู้ว่าฉันกำลังเขินอายกับคำพูดเขาอยู่
 
"สั่งอาหารค่ะ" ฉันเรียกพนักงานเเล้วสั่งอาหาร
 
"เกลวันนี้เกลไปหาพ่อแม่ของเรนกันนะ พ่อเเม่เรนอยากเจอเกลด้วย"
 
"วันนี้เเก้วต้องกลับไปกินข้าวกับเเก้วอ้ะ เกลบอกเเก้วไว้เเล้ว"
 
"เกล เกลจะหาว่าเราเห็นเเก่ตัวก็ได้นะ ทำไมเหรอเกลเวลาเรนชวนเกลไปหาพ่อเเม่ของเรนเกลไปเคยไปเลยละ เกลจะมีธุระหรือนัดตลอด หรือจริงๆเเล้วเกลเเค่เล่นๆกับเรน"
 
"เฮ้ย ไม่ใช่อย่างนั้นนะเรน เกลรักเรนจริงๆ เเต่เเก้วเป็นเพื่อนคนสำคัญของเกล เกลไม่อยากผิดนัดกับเเก้ว ไม่ใช่ว่าเกลไม่อยากไปซะหน่อย" ฉันไม่เคยไม่อยากไปหาพ่อเเม่ของเรนเลย ในเวลาที่เรนชวนทุกครั้งฉันมีธุระจริงๆ มีงานที่ต้องทำ มีนัดที่เลื่อนไม่ได้อยู่ตลอด
 
"เเล้วเรนละ เรนไม่สำคัญเหรอ"
 
"สำคัญสิสำคัญมาก เรนเราอย่ามาทะเลาะกันวันนี้เลยนะ"
 
"งั้นวันนี้เกลไปหาพ่อเเม่ของเรนกันนะ"
 
"เอ่อ....เรน คือ" ฉันไปรู้จะทำยังไงเพราะเรนฉันก็รักเเก้วก็สำคัญกับฉันเหมือนกัน
 
"ไม่เป็นไร เรนคงไม่สำคัญกับเกลเลยสินะ"
 
"มันไม่ใช่อย่างนั้นนะเรน จะไปไหนเรน เรนรอเกลก่อน" เขาลุกขึ้นเเล้วกำลังจะเดินออกจากร้าน ฉันลุกขึ้นเดินตามเข้าเเต่มีพนักงานเดินมาเสริฟอาหารที่สั่งไว้ซะก่อน
 
"ทั้งหมดเท่าไหร่ค่ะ" ฉันถามพนักงานเพื่อคิดเงิน
 
"รอสักครู่นะครับ"
 
"ค่ะ" ระหว่างรอฉันโทรหาเรนเเต่เขาไม่รับสาย
 
"ทั้งหมด 690 บาท ครับ"
 
"นี้ค่ะ 690 บาท" เพราะความที่ฉันนั้นรีบจึงทำให้ฉันเดินไปชนกับผู้ชายคนหนึ่งเข้าอย่างจัง
 
"เป็นอะไรไหมครับ" คนถามมีน้ำเสียงเต็มไปด้วยความเป็นห่วง
 
"ฉันไม่เป็นอะไรค่ะ คุณเป็นอะไรไหมคะ" ฉันตอบเขาเเต่ไม่ได้หันไปมองหน้าเขาเลยเพราะสายตาของฉันมองหาเเต่เรนเท่านั้น
 
"ไม่เป็นอะไรครับ ดูเหมือนคุณจะรีบ"
 
"เอ่ออ ใช่คะงั้นถ้าคุณไม่เป็นไรเเล้วฉันขอตัวก่อนนะค่ะ" ฉันหันไปก้มหัวบอกลาเขาเเล้วเดินออกมาเมื่อฉันเห็นเรนเดินออกจากร้านไปเเต่ได้ยินเสียงตามหลังฉันมาจนฉันหันไปตอบว่า "สเกลค่ะ"
 
-----------------------------------------------
 
"ครับ ผมขอทราบชื่อคุณได้ไหมครับ" ผมตะโกนถามชื่อคนสวยร่างบางที่เดินออกไปอย่างเร่งรีบ
 
"สเกลค่ะ" เธอหันมาตอบผม
 
"ผมกราฟครับ" ผมพูดเสียงเบาเพราะเจ้าตัวนั้นคงไม่ได้ยินชื่อผมเเล้วผมได้เเต่สงสัยว่าทำไหมสาวร่างบางคนนั้นถึงได้ดูเร่งรีบอย่างนั้นกันนะ
 
 
------จบไปเเล้วคะหนึ่งตอนเป็นยังบ้างคะคอมเม้นกันได้เลยยน้า นี้เป็นเรื่องเเรกที่ลองเเต่งค่ะ ผิดพลาดตรงไหนก็ขอโทดด้วยนะคะ ยังไงก็ช่วยเม้นช่วยกดถูกใจกำลังใจให้กันหน่อยเนอะ-----
 

ชุดของสเกลค่ะ