สานสัมพันธ์รัก

----ที่จอดรถ----

“เรนค่ะ  เรนรอเกลก่อน” เขาหยุดเดินแล้วหันหน้ามองมาหาฉัน ฉันตกใจเมื่อฉันเห็นใบหน้าหล่อๆของเขาเปื้อนไปด้วยคราบน้ำตา

“…”

“เรนเกลขอโทษ เกลขอโทษนะที่ทำให้เรนเสียใจ” ตอนนี้ฉันรู้สึกเจ็บปวดเมื่อฉันเห็นคนที่ฉันรักเสียใจเพราะตั้งแต่ที่เราคบกันมา เรนไม่เคยแสดงมุมอ่อนแอให้ฉันเห็นเลยสักครั้งและตอนนี้ฉันกลับเป็นคนทำให้เรนเสียใจ

“โอเคเรน เราไปหาพ่อแม่ของเรนกันนะ”  ฉันพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังและกอบกุมมือของเขาเอาไว้

“จริงนะเกล เกลพูดจริงๆนะ” เขายิ้มปนน้ำตาและมองตาของฉัน “เรนก็ต้องขอโทษเกลเหมือนกัน เรนอาจจะดูงี่เง่าแต่เรนแค่น้อยใจเกลบอกว่าวันนี้เป็นวันสำคัญของเรา เรนก็อยากให้มันพิเศษที่เรนอยากพาเกลไปหาครอบครัวของเรนเพื่อแสดงให้เกลเห็นว่าเรนรักเกลมากและจริงจังกับเกลแค่ไหน” น้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความจริงใจของเขาทำให้ฉันโผเข้ากอดเขาโดยไม่รู้ตัว

“เรน แต่เกลไม่รู้จะพูดกับแก้วยังไงดีเกลไม่เคยผิดคำพูดกับแก้วเลย เกลกลัวแก้วจะโกรธ” ไม่ใช่เพียงฉันที่ไม่เคยผิดคำพูดกับแก้วแต่แก้วก็ไม่เคยผิดคำพูดกับฉันเหมือนกันความรู้สึกผิดถาโถมเข้ามาในใจดวงน้อยๆของฉัน

“ไม่ต้องกังวลนะคนดีของเรน  เอางี้เดี่ยวเกลโทรหาแก้วแล้วบอกว่าเราสองคนจะเข้าไปหาหลังจากนั้นเรนจะพูดกับแก้วเอง เรนเชื่อว่าแก้วจะเข้าใจเรา” เขากอดฉันตอบและลูบผมของฉันเบาๆทำให้ฉันรู้สึกคลายความกังวลลง

“งั้นเกลโทรหาแก้วเลยนะ” ฉันออกจากอ้อมกอดของเขาแล้วเดินออกไปโทรศัพท์

“ฮัลโหล ว่าไงแก”

“แก้วเดี่ยวฉันกับเรนจะเข้าไปหานะ แกว่างป่ะ”

“แหม่ทำเหมือนกับไม่รู้ ฉันว่างมากกก เพราะเราสองคนพูดกันไว้ว่าจะพักกันสักเดือนแล้วค่อยหางานทำไงและฉันก็ไม่มีแฟนเหมือนแกด้วย สงสัยฉันคงไม่ว่างมั้งคะ”

“โอเค พูดแบบนี้แสดงว่าไปหาได้ใช่ป่ะ” ฉันยิ้มออกมากับคำพูกะแนะกะแหนของยัยแก้ว

“ได้ดิ ฉันจะได้เห็นหน้าแฟนแกด้วยไง” ใช่ตอนเวลาที่ฉันคบกับเรนมายัยแก้วไม่เคยได้เห็นหน้าของเรนเลย เพราะจะมีเรื่องให้คลาดกันตลอด

“จ้างั้นเดี่ยวจะพาไปแสดงตัวนะจ๊ะ”

“อ่าแค่นี้ก่อนนะ ฉันจะไปอาบน้ำรอ” แก้ววางสายไป แล้วฉันก็เดินไปจับมือของเรนและมองตาของเขาอย่างลึกซึ้งทำให้เขาเอียงหน้าหลบด้วยความเขิน

“เรนเกลคุยกับแก้วแล้วนะ เรนหายน้อยใจเกลแล้วใช่ป้ะ” ฉันทำเสียงอ้อนเขาและยักคิ้วใส่เล็กน้อยจนเขาเอามือเข้กหัวฉันเบาๆ

(///- -///) “อื้อนี่เหนะ เรนหายแล้ว คุยเเล้วเป็นไงบ้าง” เวลาเขาเขินก็น่ารักดีน้ะ

“ผ่านฉลุยค่ะ เดี่ยวเราไปหาแก้วกันเนอะ” พูดจบฉันก็คล้องแขนเขาแล้วเราก็เดินฉันไปที่รถเพื่อมุ่งหน้าไปที่คอนโดของฉันกับแก้ว

----------------------------------------------

​

แก้ว

---คอนโด---

ไม่รู้ทำไมฉันต้องรุ้สึกตื่นเต้นขึ้นมาเมื่อรู้ว่ายัยเกลจะพาแฟนมาแสดงตัวให้ฉันเห็นสักที คู่นี้ทำให้ฉันอิจฉาในความรักทุกครั้งเพราะพวกนางมุ้งมิ้งน่ารักกันมาก จากที่ได้ฟังเวลายัยเกลโทรคุยกับแฟนและจากปากยัยเกลเองเวลานางเล่าเรื่อแฟนให้ฟัง เสียอย่างเดียวทำไมต้องชื่อ​เรนด้วยนะ ว่าแล้วฉันไปอาบน้ำรอพวกเค้าดีกว่าตั้งแต่ตื่นมายังไม่ได้ทำอะไรเลยนอกจากทำอาหารให้ยัยเกลกิน

ตื้ด ตื้ด ตื้ด ตื้ด ตือดือดื่อ แครก เสียงปลดล็อคประตูดังขึ้น

“ยัยเกลคงมาถึงแล้ว” ฉันแต่งตัวเสดแล้วก็เดินออกไปพร้อมแก้วน้ำในมือเเละเดินไปหายัยเกล

“อาบน้ำเสร็จแล้วเหรอ” เกลเอ่ยถามฉันแต่ทำไมเกลต้องมีสีหน้ากังวลด้วยนะฉันได้แต่สงสัยแต่ไม่ได้ถามอะไรออกไป

“อื้อเสร็จละ แล้วแฟนแกอ้ะไหนว่าจะพามาแสดงตัวให้ฉันเห็นไง” ฉันยิ้มกรุ่มกริ่มหยอกล้อใส่ยัยเกลซึ่งมันได้ผลเพราะยัยเกลแสดงท่าทีขัดเขินออกมาให้เห็น

“ไปเข้าห้องน้ำนะ นู้นไงออกมาแล้ว” เกลชี้ไปทางห้องน้ำซึ่งทำให้ฉันหันมองตามแต่แล้วแก้วน้ำในมือของฉันต้องตกลงพื้นแตกกระจายเมื่อฉันได้เห็นใบหน้าของเขา

----------------------------------------

เกล​

“เรน/แก้ว” ทั้งสองคนพูดชื่อออกมาพร้อมกันจนฉันสังสัยว่าทำไมคนทั้งสองถึงได้แสดงท่าทางแบบนั้นออกมา

​

----​เอาเเล้วค่ะ เรน เกล เเก้ว จะมีปัญหาอะไรเกิดขึ้นกับคนทั้งสามเเละเกิดขึ้นไปในทิศทางไหนยังไงก็ช่วยติดตามอย่าพึ่งทิ้งกับไปเลยเนอะ อยู่เป็นกำลังใจให้ไรท์ก่อนน้าาา ชอบก็กดถูกใจคอมเม้นเป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยน้า---

​​รักรีดทุกคนค่ะ