ฉันรักเธอเพราะเกลียดเธอ

        เมื่อทุกคนมีความฝันที่สวยงาม  แต่การไปถึงมันไม่ได้ง่ายอย่างที่หวังไว้  ทุกอย่างมันก็เป็นเพียงแค่ความคิดโง่ๆของคนหนึ่งคน  เธอเองก็มีความฝันที่จากจะมีชีวิตที่สดใส  อาชีพที่ชื่นชอบ  แต่ทุกอย่างมันกลับมืดมนไปหมด  เธอหันมองซ้ายขวาทุกคนช่างดูเร่งรีบไปทำในสิ่งที่กำหนดตัวเขา   เธออยากจะเดินไปถามคนเหล่านั้น  ทำยังไงถึงจะใช้ชีวิตแบบนั้นได้โดยมีความสุข  ทุกอย่างรอบตัวเธอมันมืดจนมองไม่เห็นแสงสว่าง  เธออยากได้คำปรึกษา  หากเธอกระโดดลงนำตอนนี้มันจะสบายไหม   หากเธอสลบไปเธอจะสบายไหมหลายอย่างเริ่มวนเวียนอยู่ในหัวของเธอเต็มไปหมด  เธอหันมองชายคนหนึ่งที่มาหยุดอยู่ข้างเธอ  เขามองเธอและยิ้มให้  ดวงตาเขาเอ่อล้นไปด้วยนำตา  เขาหัวเราะออกมาดัง  “ความตายมันน่ากลัวเนอะ  คนที่ตายไปเขาจะรู้สึกยังไงบ้าง  มันเจ็บมากใช่ไหมบนโลกใบนี้  ให้ผมตายก่อนนะแล้วผมจะมาเล่าให้คุณฟังว่าความตายมันเป็นยังไง”  ชายคนนั้นหันมายิ้มให้เธออย่างอ่อนโยน   เขาเอามือวางลงบนศีรษะเธออย่างทะนุทะนอม  สายตาคู่นั้นเหมือนกำลังสั่งลากับคนแปลกหน้าอย่าเธอเป็นครั้งสุดท้าย  “คนเราถ้าชีวิตนี้ไม่มีความสุขก็ไม่รู้จะอยู่ต่อไปเพื่ออะไรสินะ  หนูน้อย  หนูช่างเด็กนัก  ชีวิตยังมีอีกมาก  เวลายังเหลืออีกเยอะ  ความตายมันไม่สนุกหรอก  เดินต่อไปสิ  ทางนั้นอาจมีความหวังซ่อนอยู่”
       ประโยคเดิมยังคงฝังลึกอยู่ในจิตใจของเธอ  ชายคนนั้นกระโดดลงนำดับชีวิตของตนเอง  ไม่มีใครรู้ว่าเขาทำไปเพื่ออะไร  และไม่มีใครรู้ว่าสาเหตุที่ทำให้เขาต้องทำแบบนั้นคืออะไร  ชายคนนั้นคือเจ้าของห้างรายใหญ่ของประเทศ  เขามีชื่อเสียง  มีเงินทอง  มีความสุขมาปรนเปรอเขามากมาย  แต่เขาเลือกที่จะดับชีวิตลงในวันนั้น  มิ้งเธอถูกตราหน้าว่าคือฆาตกรฆ่าชายคนนั้น  ข่าวหลายแหล่งพยายามยัดข้อกล่าวหาให้เธอ  ทุกอย่างมันฟ้องว่าเธอคือฆาตกร  ในคือที่มืดมิดไม่มีผู้คน  นักธุรกิจรวยล้นฟ้ามายืนอยู่ข้างเธอใครบ้างที่จะไม่รับข้อเสนอนี้
         “ท่านคะ  หากไม่แก้ไขมันจะยิ่งไปกันใหญ่นะคะ”  ชายร่างสูงหยิบเสื้อสูทที่ว่างอยู่บนโต๊ะมาสวม  ไม่ได้รับฟังการพูดของเลขาเลยแม้แต่น้อย
         “แล้วใครใช้ให้พ่อผมตายล่ะ  นี้มันเรื่องของพ่อผม  ผมไม่อยากไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องบ้าๆพวกนั้น” เขาหัวเสียอย่างมากมี  มีอย่างที่ไหนพ่อของเขาตายทั้งคน  บรรดาพวกเมียน้อยต่างระริกรี่เขามาร้องเรียกมรดกจากพ่อของเขา  เขารู้สึกรำคาญทุกสิ่งในบ้าน เลือกที่จะออกจากเรื่องบ้าๆนี้ไปให้ไกลแต่กลับต้องมาเจอในเรื่องเดิมอีกครั้ง  ตั้งแต่แม่เสียชีวิตเขาเคยรักแม่จริงบ้างสักวินาทีไหม  ในเวลานี้เขากลับรู้สึกมีความสุขที่คนนั้นตายไป  เพราะเรื่องบ้าๆพวกนี้จะได้จบลงเสียที
       “ยังมีอีกอย่างคะ  ตำรวจสามารถกู้ข้อมูลในโทรศัพท์ของนายใหญ่ได้   เหมือนกับว่าจะเป็นคลิปเสียงสั่งลาถึงท่านนะคะ”
    ตำรวจส่งซองเอกสารเต็มมือให้กับเขา  ข้างในคือภาพวงจรปิดทุกอย่างที่รวบรวมไว้ก่อนที่พ่อของเขาจะเสียชีวิต  หลายภาพต่อหลายภาพข้างกายชายคนนั้นมีผู้หญิงห้อมล้อมอย่างไม่ขาดสาย  รอยยิ้มที่มีความสุขจากพวกผู้หญิงพวกนั้นมันยิ่งทำให้เขาคนนี้แค้นยิ่งกว่าเก่า  เขาเปิดภาพไปเรื่อยจนมาสะดุดที่ภาพหนึ่ง  หน้าตาชายคนนั้นที่มองไปที่สาวน้อยตรงหน้าช่างดูอ่อนโยน  มือใหญ่ที่เตะอยู่บนหัวนั้นทำให้คนที่มองรู้สึกได้ถึงความรักและความอบอุ่นที่ได้เห็น  เขาขยำภาพนั้นขนาดใกล้ตายยังอยากจะมีตวามสุขกับผู้หญิงคนอื่นอีก
       “ภาพนั้นคือภาพสุดท้ายก่อนที่ท่ายจะเสียชีวิตครับคุณเดียร์”  ตำรวจพูดเสริมขึ้น  มันยิ่งทำให้เขาเริ่มโกรธมากขึ้น  “ขาดว่าเธอจะมีส่วนทำให้ท่านฆ่าตัวตาย”
       “แล้วผู้หญิงคนนี้ตอนนี้อยู่ที่ไหนผมอยากพบ”
       “ตอนนี้เธอพักอยู่ที่บ้านพักของเธอครับ  ถ้าคุณเดียร์ต้องการพบเธอผมจะติดต่อให้”
 
       “ผมอยากเห็นหน้าของคนที่ทำให้พ่อผมตายว่ามันจะมีความสุขขนาดไหน”