ฉันรักเธอเพราะเกลียดเธอ
2)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความยังมีหน้ามายิ้มหัวเราะได้อีกเนอะทำให้คนตายแท้ๆ……ก็แหมคนหน้าด้านแบบยัยนั้นด้านได้อายอดอยู่แล้ว ผู้คนต่างนินทาเธอต่างๆนานามีใครจะรู้ละว่าความจริงจะเป็นยัง เรื่องทั้งหมดมันไม่ใช่ความจริง
“คุณครับมีคนอยากจะพบ” เธอก้มหน้ารับ ช่วงนี้คนมากหน้าอยากพบเธอเต็มไปหมด เธอเข้าใจเพราะเขาคนนั้นที่ตายไปคือคนรวยคนดังขนาดนั้น เธอไม่มีสิทธิ์ปฎิเสธ ห้องประชุมที่ดูเหมือนจะน่าอยู่มันกว้างขวาง อากาศเย็นสบายแต่เธอกลับรู้สึกหดหู่ อึดอัดกับบรรยากาศเสียเหลือเกิน สุดห้องมีชายรูปร่างสูง สวมมือในกระเป๋ากางเกงยืนหันหลังให้กับเธอ ผมที่ตัดเข้าทรงสวย รูปร่างที่สูงโปร่งช่างเป็นคนที่เพอร์เฟ็กจริงๆเลยนะ เขาหันมามองหน้าเธอรอยยิ้มมุมปากที่ทำให้บรรยากาศมันอึดอัดยิ่งกว่าเก่า เธอเดินเข้าไปเขามากขึ้น ใบหน้าเขาดูหล่อเลยเกิน เธอนั่งลงข้างๆเขา “สวัสดีครับผมเดียร์” เธอกุมมือใหญ่ที่ยื่นมาอย่าเสียไม่ได้ “มิ้งค์คะ” เธอยิ้มตอบกลับอย่างเขินอายมือใหญ่บีบมือแรงขึ้นเมื่อได้รับรอยยิ้มจากเธอ ความเจ็บปวดมันทำให้เธอต้องสบัดมือออก เธอมองหน้าคนตรงหน้าที่ตอนนี้จากใบหน้าที่มีรอยยิ้มกลับเรียบเฉย เธอก้มหน้าเพราะไม่รู้จะพูดอะไรต่อ “คุณคงตกใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นมากเลยนะครับ ตัวคุณดูสั่นๆ” เขาเดินอ้อมมายืนอยู่ข้างหลังเธอพร้อมโน้มหัวมากระซิบข้างหูเบาๆ “ที่ฆ่าพ่อผมแบบนั้น” เธอรู้สึกตกใจ และเริ่มหวาดกลัวคนตรงหน้าเหลือเกิน เธอบอกทุกคนไปหมดแล้วว่าคืนนั้นมันเกิดอะไรขึ้น เธอไม่ใช่ฆาตกรเธอไม่ได้ฆ่าเขา ทุกคนต่างประจารเธอในสิ่งที่เธอทำเธอไม่ทำ “แต่ไม่ต้องกลัวหรอกครับ คนอย่างผมไม่เคยตัดสินคนแค่ในระยะสั้นๆ มันต้องดูในระยะยาวว่าเด็กน้อยมากอนาคตแบบคุณ ทำไมถึงมาทิ้งอนาคตทั้งหมดไว้ที่ผู้ชายแก่ๆแค่คนเดียว พูดไปคุณก็ดูเสียหายเปล่าๆ ผมมีข้อเสนอดีๆให้คุณสำหรับรางวัลที่คุณฆ่าพ่อแทนผมได้ เลือกเอาคุณอยากกลับไปแบบฆาตกร หรือว่าจะเป็นว่าที่ภรรยาลูกชายเหยื่อที่คุณฆ่า” เธอไม่คิดว่าคนที่แสนเพอร์เฟ็กแบบเขาจะพูดเรื่องแบบนี้ออกมา “แน่นอนถ้าคุณกลับไปโดยไม่รับข้อเสนอผมผมอาจจะหาทางแก้แค้นให้พ่อผมก็ได้” “ฉันไม่ได้เป็นคนทำจริงๆนะคะ วันนั้นพ่อของคุณบอกให้ฉันใช้ชีวิตแล้วมองไปข้างหน้า อาจมีความหวังซ่อนอยู่สายตาเขาดูเหนื่อนมากเลยนะคะ เขาเหมือนต้องการความเข้าใจจากใครสักคน” ปัง! เขามองหน้าเธออย่างเครียดแค้น “คนแบบนั้นไม่มีวันจะทุกข์ใจได้หรอก คนตายเธอจะพูดยังไงก็ได้” “ฉันไม่ขอรับข้อเสนอของคุณ แล้วฉันก็ขอพูดเป็นครั้งสุดท้ายว่าฉันไม่ได้เป็นคนฆ่าพ่อของคุณ ฉันเพิ่งจะรู้จักพ่อของคุณในวันนั้นด้วยซำ” เธอเดินออกไปทั้งนำตา เขายืนมองคนที่เดินออกไปเราทำเกินไปหรือเปล่า
นายเชนเด็กหนุ่มไฟแรงอนาคตไกล เป้าหมายของเขาคือการก้าวเป็นหนึ่งบริษัตที่มีอิทธิพลที่สุดในประเทศและในทุกด้าน และวันนี้คือวันสำคัญสำหรับเขาเสียด้วย แต่จะว่าไปเขาเพิ่งกลับมาทางออกที่ว่ามันอยู่ทางไหน เขาหันซ้ายขวาดูเหมือนจะไม่มีใครเงยหน้าให้เขาขอความช่วยเหลือ “เชน” มีคนเรียกชื่อเขา เชนหันตามเสียงเรียกหญิงสาวน่าตาน่ารักยืนโบกไม้โบกมือให้เขาอย่างสดใส ในใจของเขาในตอนนี้สั่นระรัวไปหมด เธอคือใคร เธอรู้จักชื่อเขาได้อย่างไร แล้วทำไมเขาถึงรู้สึกหวั่นไหวกับคนตรงหน้า เธอเดินเขามาหยุดยืนใกล้เขามากขึ้น “สวัสดีคะ” เขายิ่งรู้สึกแปลกใจเข้าไปใหญ่ผู้หญิงคนนี้คือใคร “คุณคือ”
“ฉันมิ้งค์คะ คุณป้าขอช่วยให้มารับคุณคะ” “คุณป้า?...แม่นะหรอ” “คะ” เขายิ้มอย่างไม่ได้ทั้งอายและเขินคนตรงหน้าไปในตัว เธอช่างดูสดใส น่ารัก และอ่อนโยนเหลือเกิน ที่แปลกทำไมเขาถึงไม่เคยเจอเธอมาก่อน “คุณมิ้งค์รู้จักกับแม่ผมด้วยหรอครับ” “คะ พอดีว่ามิ้งค์เพิ่งย้ายมาอยู่ข้างบ้านคุณก็เลยมาตีสนิมกับคุณป้า” เธอพูดไปหัวเราะไป มันทำให้ใจของเชนเริ่มหวั่นไหวมากขึ้น
หนึ่งวันก่อเกิดเหตุการณ์…
เชนรู้สึกกังวนที่มิ้งค์หายตัวไป เธอหายไปไหนทำไมไม่บอกเขาก่อน เชนเดินวนเวียนอยู่หน้าบ้านของเธออยู่หลายต่อหลายครั้ง “เชน” คุณแม่ของมิ้งค์เปิดประตูออกมาด้วยสีหน้าตื่นตกใจ เธอบอกว่าตำรวจเจอมิ้งค์อยู่ที่สะพานแม่นำ ในใจเขารู้สึกดีใจและกังวลในเวลาเดียวกันว่าเธอจะเป็นอะไรหรือเปล่า ทำไมเธอถึงไปอยู่ที่นั้น เชนไปถึงที่เกิดเหตุ เธอกำลังร้องไห้เขารู้สึกเสียใจที่ปลอบใจเธอไม่ได้ เช่นเดียวเค้ากลับรู้สึกดีใจที่คนตรงหน้ายังปลอดภัย เขาส่วมกอดเธออย่างแนบแน่น ร่างเล็กปล่อยนำตาออกมา เธอพูดขอโทษใส่เขาอย่างไม่หยุด เธอเห็นคนตายต่อหน้าต่อตาของเธอ เขาเข้าใจความรู้สึก เขาเข้าใจทุกอย่างในความเป็นเธอ เชนลูบผมของเธออย่างแผ่วเบาเขาหวังว่าไออุ่นจากเขาจะส่งผ่านถึงหัวใจของเธอไม่มากก็น้อย หลังจากวันนั้นมิ้งก็ถูกทุกคนกล่าวหาว่าคือฆาตกร เชนรู้สึกโกรธแทนเธอแต่มิ้งค์กลับยิ้มรับและยอมรับให้ทุกคนต่อว่าเธอ ถึงแม้ในใจของเธอจะรู้สึกเจ็บปวดเหลือเกิน
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ