ขอได้ใกล้...ใจแอบรัก

ตอนที่5
หลังจากที่โอ๊คส่งข้อความไปก็ผ่านมาหลายวันแล้วซึ่งโอ๊คยังคงยุ่งอยู่กับการเตรียมการรับน้องนอกสถานที่ที่ใกล้จะมาถึงจนทำให้ไม่มีเวลาที่จะสนใจอะไรเลย ยกเว้นเรื่องของคนๆนั้นเพียงคนเดียวที่ยังอยู่และออกจะสนใจมากขึ้นด้วยซ้ำ ถึงโอ๊คจะพยายามลืมๆไปบ้างเพื่อไม่ให้ตัวเองฟุ้งซ่านจนเกินไป แต่ก็ไม่วายพ้นพวกเพื่อนตัวดีที่ขยันล้อเขาได้ทุกวี่ทุกวันไม่รู้จักเบื่อ!!!
"ไอ้โอ๊ควันนี้แผนกบัญชีเขามีกิจกรรมรับขวัญน้องคล้องขวัญพี่นะ ตี่แสดงด้วยนะมึง ไปดูป่าวเดี๋ยวเขียนกำหนดการเสร็จก่อนเดี่ยวกูพาไป" โอ๊คหูผึ่งทันทีที่ได้ยินชื่อของคนที่ชอบอย่างตี๋
"ไม่เป็นไร วันนี้กูรีบกลับ" โอ๊คบอกกลับโฟมไปทั้งที่ใจอยากอยู่แต่ก็เขินทุกทีที่เดินใกล้ โฟมได้ยินแบบนั้นก็เบะปาก ทำไมเขาจะไม่รู้ว่าเพื่อนของเขานั้นอยากอยู่แต่มันเสือกขี้เขินไง
"วันนี้ไม่มีงานรีบอีกอย่างกูต้องอยู่รอไอ้พจอีกเพราะฉะนั้นอยู่เป็นเพื่อนกูเดี๋ยวนี้"โฟมพูดแกมขู่รวมถึงรู้ทันโอ๊คทุกอย่าง โอ๊คถอนหายใจเฮือกนึงก่อนจะต้องจนใจโฟมที่จับไต๋ได้
"กูอยู่ได้เป๊บเดียวเท่านั้นนะโว้ยเดี๋ยวแม่บ่น"โอ๊คไม่ได้ปฏิเสธโฟม
หลังจากที่โฟมกับโอ๊คเก็บของเรียบร้อยแล้วก้เดินลงจากตึกเพื่อไปโรงอาหารใหญ่ของวิทยาลัยซึ่งมีเวทีเล็กสไหรับจัดงานแบบไม่ใหญ่มากหรือจัดงานเป็นแค่บางแผนกเท่านั้น เพราะบางทีพวกช่างอุตสาหกรมมก็จะใช้ โฟมพาโอ๊คมานั่งตรงโต๊ะไม้ในโรงอาหารซึ่งมันอยู่ชั้นล่างซึ่งวิวติดกับขอบรั้วที่สามารถมองผ่านไปเห็นการแสดงของนักศึกษาแผนกบัญชีที่กำลังทำการแสดงอยู่ โอ๊คมองไปก็เห็นเหมือนร่างบางกำลังเตรียมตัวเพื่อเป็นการแสดงชุดต่อไป โอ๊คมองร่างบางๆที่ตอนนี้มัดจุกสองข้างใส่ผ้าถุงลายดอกสีม่วงรองเท้าแตะช้างดาว กำลังจัดผ้าถุงให้เข้าที่เข้าทางแต่ดูเหมือนมันจะหลวมๆไปหน่อย โอ๊คมองไปขำไปจดอดไม่ได้ที่จะยกโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายไว้
"ทำห่าไรว่ะไอ้โอ๊ค" โฟมที่เห็นเพื่อนของตัวเองกำลังยิ้มน้อยยิ้มใหญ่กับการถ่ายรูปของคนข้างบนที่เตรียมทำการแสดงอยู่ข้างเวที จนโฟมอดที่จะแกล้งโอ๊คไม่ได้
"เฮ้ยไอ้ตี๋!!!!!!!" โฟมตะโกนเสียงดังเพื่อให้ร่างบางได้ยิน ร่างบางได้ยินคนเรียกก็หันมาเห็นเพื่อนตัวสูงที่กำลังยิ้มน้อยยิ้มใหญ่กับการเรียกชื่อเขา ร่างบางมองไปที่อีกคนที่่หน้าตาคุ้นๆแต่ไม่ได้ทักอะไร เพราะคิดว่าคงเป็นเพื่อนโฟมที่มารอด้วยกัน แต่ทีี่สงสัยคือ ถือโทรศัพท์แล้วหันมาทางนี้ทำไมกันนะ หรือกำลังถ่ายการแสดงที่กำลังแสดงอยู่บนเวทีขณะนี้หรือป่าว
"มารอไอ้พจเหรอ" ตี่เดินมาหาโฟมเพราะว่าได้ยินโฟมเรียกบวกกับยังไม่ได้แสดงเลยเดินออกมาได้
"เอออ่ะดิ แล้วนี่มึงกลับไง"โฟมถามตี๋กลับไป ร่างบางทำท่าครุ่นคิดก่อนจะตอบโฟมกลับไป
"ก็คงพร้อมกันอ่ะแหละ มึงกลับกับเพื่อนมึงเหรอ" ตี๋หันมาถามโฟมแล้วชี้มือไปที่โอ๊คที่สงสัยว่าจะกลับกับโฟมหรือป่าว
"พร้อมกันหมดเนี่ยแหละ"โฟมตอบตี๋กลับไป เมื่อร่างบางได้ยินแบบนั้นก็พยักหน้าเข้าใจแล้วเดินไปรวมกับเพื่อนเพื่อเตรียมการแสดงชุดถัดไป
โฟมที่เห็นตี่เดินไปรวมกับเพื่อนๆแล้วก็หอบหายใจหนักๆแรงๆออกมา ทุบไปที่ไหล่โฟมหนักๆสองที โฟมร้องอวดครวญขึ้นมาทันทีที่โดนตีก่อนจะหันไปมองเพื่อนตัวเองแบบล้อๆ
"ยังไงๆเขินหรอครับเพื่อน" โอ๊คอยากจะตปบหน้าสักสองสามทีอีกสักร้อยหนนักมีเพื่อนแบบนี้ปวกกบาลจะตายถึงจะเฮฮาก็เหอะ
ในที่สุดการแสดงของห้องก่อนก้จบแล้วต่อไปเป้นห้องที่โอ๊ครอคอยจริงๆ โอ๊คตื่นเต้นกว่านักแสดงในชุดต่อไปด้วยซ้ำไม่รู้จะทำยังไงดี พอได้เห็นรอยยิ้มน่ารักๆที่กำลังเดินเข้าไปบนเวที โอ๊คมองด้วยสายตาหยาดเยิ้มจนโฟมที่หันไปเห็นอดหมั่นไส้ไม่ได้ อยากจะด่ามันว่าทำตัวเป็นพระเอกอยู่นั่นแหละถ้าหากโดนหมาตัวอื่นแย่งไปล่ะก็จะมาร้องไห้โอดครวญไม่ได้นะ เขาจะไปไม่ปลอบเลยคอยดู
การแสดงของห้องตี่เริ่มแล้วซึ่งเพลงในการแสดงคือเพลงผู้สาวขาเลาะตี๋แสดงอยู่ตรงกลางเต้นท่าบ้าบอๆเรียกสีสันจนโอ๊คทนไม่ได้หยิบโทรศัพท์มาจะถ่ายทั้งรูปทั้งวิดีโอเก็บไว้ ถ่ายไปขำไปอยากจะบอกหัวใจตัวเองตอนนี้จริงๆว่าให้เต้นเบาๆหน่อยเกรงใจเพลงผู้สาวขาเลาะที่เขาแสดงกันหน่อยก็ได้นะ