ขอได้ใกล้...ใจแอบรัก

​ตอนที่ 1 ขอได้ใกล้ใจแอบรัก

กริ๊งๆๆๆๆๆๆ เสียงนาฬิกาปลุกในโทรศัพท์ดังขึ้น โอ๊คค่อยลุกจากที่นอนมาปิดนาฬิกาปลุกที่ส่งเสียงดังในเวลาเช้ามืด  โอ๊คมองเวลาที่นาฬิกาปลุกก็เห็นว่าเป็นเวลาตี4ตรง เนื่องจากเขาเรียนในวิทยาลัยที่ต้องข้ามจังหวัดใช่แล้วโอ๊คเรียนอยู่ในอาชีวะเอกชนชื่อดังแห่งหนึ่งในจังหวัดอีกจังหวัดนึงเลย เขาต้องตื่นแต่เช้าตีสี่แบบนี้ทุกวัน ตอนแรกๆก็มีเพลียๆบ้างแต่ตอนนี้มันชินซะแล้ว ไม่ชินได้ไงก็ทำแบบนี้มาตั้งแต่ปวช.แล้วนี่นะ ตอนนี้ปวส.แล้วแถมยังปีสุดท้าย รวมๆก็ประมาณเกือบห้าปีแล้วละมั้ง โอ๊คลุกขึ้นหยิบชุดนักศึกษาปวส.สอง ซึ่งเป็นปีสุดท้ายในการเรียน เตรียมไว้ โอ๊คลุกไปอาบน้ำแต่งตัวตอนนี้เป็นเวลาตีสี่ครึ่ง โอ๊คหยิบกระเป๋ามาตรวจสอบอีกรอบนึงว่าตารางเรียนที่เขาเรียนวันนี้นั้นครบหรือไม่เพราะว่าวันนี้เขามีเรียนเลิกเย็นเลยนะสิ

กริ๊งๆ เสียงนาฬิกาปลุกสนั่นไปทั่วทั้งบ้านก็จะใครละก็ของคุณพ่อสุดแสนดีของโอ๊คไงล่ะ ขนาดโอ๊คเองยังสะดุ้ง พ่อของโอ๊คจะตื่นตอนตีห้าซึ่งสลับกับโอ๊ค เพื่อไม่ให้มีการแย่งกันอาบน้ำโอ๊คเลยเสียสละตื่นก่อนเพื่ออาบน้ำเตรียมตัวก่อน พ่อของโอ๊คเดินออกจากห้องเพื่อไปอาบน้ำและเตรียมตัวไปทำงานตอนตีห้า พ่อโอ๊คทำงานเป็นพนักงานธรรมดาเนี่ยแหละไม่ได้รวยอะไรแต่ก็ไม่ได้ขาดอะไรเหมือนกัน พ่อแม่และหลานจะนอนห้องเดียวกันส่วนโอ๊คอยู่ห้องติดกับพ่อแม่ส่วนพี่สาวอยู่อีกฝั่งนึงซึ่งติดกับครัว พี่สาวก็ทำงานส่วนเขาก็เรียนแถมยังมีหลานน่ารักซึ่งเป็นลูกสาวของพี่อีกเลยทำให้สนุกเลยล่ะในแต่ละวัน พ่อโอ๊คอาบน้ำเสร็จก็เดินเข้าห้องไปแต่งตัว โอ๊คตรวจดูหนังสืออย่างละเอียดอีกครั้งนึงเพราะไม่อยากถูกตัดคะแนนสักเท่าไหร่  โอ๊คลุกมานั่งรอพ่อที่โซฟา

“โอ๊ค เอาเงินไปหรือยัง”

“แม่ให้มาแล้วพ่อ”

พ่อโอ๊คตรวจดูความเรียบร้อยแล้วดูนาฬิกาอีกครั้งตอนนี้ก็ตีห้าสิบแล้ว พ่อโอ๊คล็อคประตูแล้วตรงไปที่มอเตอร์ไซต์ โอ๊คจะซ้อนท้ายพ่อไปลงที่ปากทางซอยตลอดเพราะต้องไปนั่งรถตู้เที่ยวแรกของคิวประจำจนตอนนี้สนิทกับพี่คนขับรถตู้แล้วก็ป้าๆที่นั่งที่รถตู้คันนี้ประจำ ตอนแรกโอ๊คตั้งใจจะเอารถไปเองแต่ด้วยความที่รู้จักคุณแม่ตัวเองไงว่ามันเปลืองค่าน้ำมันอีกอย่างวิทลัยที่โอ๊คเรียนมันค่อนข้างไกลเพราะฉะนั้นนั่งรถไปกับพ่อแล้วลงปากทางขึ้นรถตู้จะสะดวกกว่า จริงๆแล้วก็มีรถรับส่งไปวิทยาลัยนะแต่โอ๊คไม่ค่อยชอบที่ๆคนเยอะเท่าไหร่ก็เลยเลือกที่จะไปเองซะมากกว่า  โอ๊คไหว้พ่อเสร็จก็เดินขึ้นสะพานลอยข้ามฝั่งมารอรถตู้ โอ๊คลงสะพานลอยมาเจอป้านิดซึ่งป้านิดจะเป็นคนที่ขึ้นรถตู้คันเดียวกับโอ๊คประจำ

“สวัสดีครับป้า”โอ๊คไหว้ป้านิดเมื่อเดินไปนั่งที่โต๊ะหินอ่อนหน้าร้านขายของซึ่งฝั่งที่โอ๊คขึ้นรถนั้นมีร้ายขายของซึ่งติดกับป้อมตำรวจอีกที โอ๊คมองว่ามันปลอดภัยดีเวลาเกิดอะไรก็สามารถขอความช่วยเหลือตำรวจได้ง่าย ป้านิดพยักหน้ายกมือรับไหว้ โอ๊คนั่งรอรถตู้สึกพักรถตู้ก็มา โอ๊คขึ้นรถตู้ไปก่อนเพราะโอ๊คไปลงทางไกลป้านิดก็ขึ้นรถตามโอ๊คขึ้นมาโอ๊คขึ้นมาก็เดินไปนั่งเบาะหลังป้านิดเลือกนั่งเบาะนั่งสามคนซึ่งติดกับคนขับเพราะว่าทั้งคันเหลือที่ว่างอยู่ที่เดียว ป้านิดปิดประตูรถตู้ก็เคลื่อนออกไปรับผู้โดยสารไปเรื่อยๆซึ่งตอนนี้มันแน่นมาก เพราะรถตู้ที่โอ๊คนั่งทุกวันมันเป็นรถเที่ยวแรกของวินซึ่งเป็นเวลา 05.30 น. โอ๊คจะเลือกนั่งเวลานี้กับ 05.45 น. เพราะถ้านั่งเวลาอื่นจากการคำนวณเวลามาตลอดมันจะทำให้โอ๊คไปถึงวิทยาลัยสายอย่างไม่น่าให้อภัยเลยล่ะ โอ๊คนั่งมาเรื่อยๆก็มองไปผู้โดยสารสลับเปลี่ยนขึ้นลงตลอดสาย จนใกล้ถึงที่ๆโอ๊คต้องลงเพื่อไปต่อรถอีกต่อนึงเพื่อนให้ถึงวิทยาลัย รถจอดแล้วโอ๊คก็ลุกไปจ่ายเงินโอ๊คนั่งบ่อยจนไม่ต้องบอกคนขับแล้วว่าลงป้ายไหนก็นั่งมา 5 ปีแล้วหนินา นั่งจนแบบว่าปีใหม่มีของขวัญสมนาคุณให้ด้วยเนื่องจากเป็นลูกค้าชั้นดีในการให้การสนับสนุนและนั่งรถตู้คันนี้ตลอด 5 ปี  โอ๊คลงจากรถเพื่อต้องเดินไปต่อรถอีกต่อนึง โอ๊คเดินมาเป๊ปเดียวก็มาถึงรถเมล์ซึ่งต้องรอเวลารถออกอีก โอ๊คมองนาฬิกาตอนนี้เวลา 06.05 น. แล้วเหลือเวลาอีก 10 นาที โอ๊คแวะเข้าเซเว่นซึ่งอยู่ติดกับป้ายรถเมล์ที่จะออก โอ๊คเดินเข้ามาก็ตรงมาที่โซนขนมปังก่อนเลยเพราะตอนนี้โอ๊คค่อนข้างหิวมากก็ตื่นตั้งแต่ตีสี่นี่นายังไม่มีอะไรตกถึงท้องเลย โอ๊คหยิบขนมปังฟาร์มเฮ้าส์ไส้สังขยามาหนึ่งอันแล้วก็หยิบเค้กฝอยทองมาอีกนึงอันแล้วตรงไปที่ตู้เครื่องดื่มก็หยิบน้ำส้มออกมาขวดนึงก็เดินตรงไปที่เคาน์เตอร์เหลือบมองนาฬิกาในเซเว่นก็เห็นว่าเขาใช้เวลาในการเลือกของไปห้านาทีแล้วยังเหลือเวลาอีกห้านาที โอ๊คเดินออกจากเซเว่นแล้วเดินตรงมาที่รถเมล์แล้วขึ้นไปเลือกที่นั่งซึ่งตอนนี้เวลาหกโมงกว่าๆแล้ว นักเรียนที่ไปลงที่เดียวกันก็มี นักเรียนที่ลงโรงเรียนมัธยมก่อนก็เยอะรวมไปถึงพนักงานและคนทั่วไปที่หิ้วของพะรุงพะรังเต็มไปหมดเหมือนจะเดินทางกลับบ้าน โอ๊คเลือกนั่งริมหน้าต่างนั่งได้เป๊ปเดียวรถเมล์ก็เคลื่อนตัวออก

.

“จอดหน้าวิทลัย......ด้วย”เสียงกระเป๋ารถเมล์ตะโกนลั่นรถทำให้นักศึกษาที่ต้องลงป้ายนี้เริ่มเก็บหูฟังรวมไปถึงโอ๊คแล้วโอ๊คลงจากรถเมล์แล้วเดินขึ้นสะพานลอยอีกครั้งเพราะว่าวิทลัยของโอ๊คต้องข้ามไปอีกฝั่งนึง โอ๊คเดินข้ามสะพานลอยก็เดินมาหาที่นั่งหน้าวิทลัยก่อนเพราะว่าโอ๊คต้องรอเพื่อนเขามาก่อนละสิ โอ๊คมีเพื่อนสนิทกลุ่มนึงส่วนอีกกลุ่มนึงก็สนิทแต่ว่าเพิ่งมาสนิทที่เรียนที่นี่ส่วนเพื่อนสนิทจริงๆคือเรียนมาด้วยกันตั้งแต่ประถมแล้วก็มัธยมพอมาเรียนที่นี่ก็เรียนด้วยกันแต่คนละสาขา โอ๊คนั่งรอเพื่อนที่เรียนห้องกับสาขาเดียวกันอยู่มันชื่อ ทรายเป็นผู้หญิงคนเดียวในกลุ่มแต่ความกวนโอ้ยนี่ไม่ได้น้อยไปกว่าผู้ชายในกลุ่มเลยสักนิดเผลอๆอาจจะมากกว่าด้วยซ้ำ โอ๊คยกนาฬิกามาดูตอนนี้ 6.50 น. แล้ว ทรายคงมาประมาณ 7.40 น. เพราะฉะนั้นโอ๊คต้องนั่งรอเทอคนนี้นานเลย ก็ใช่ว่าไม่เคยรอก็รอตลอดโอ๊คเคยไม่รอครั้งนึงเพราะว่าวันนั้นรีบต้องเข้าไปเซ็นชื่อรับทุน พอเข้าคาบเรียนมาเจอกันก็โดนเทอบ่นยับเลยนะสิทำไงได้ผู้หญิงคนเดียวหนินา ทรายจะมาค่อนข้างช้าเพราะบ้านอยู่ไกลจากวิทยาลัยมากก็เลยเลือกมารถของวิทยลัยที่มีไว้บริการรับนักศึกษา โอ๊คนั่งรอไปเรื่อยๆ เพื่อนๆที่เรียนด้วยกันตอนปี.1 ก็มีมาทักทายบางคนเคยเรียนด้วยกันตอนมัธยมมาที่นึ่ก็ได้เจอกันอีก

ครืด

ทรายจิ๊ดจ๊าดสิจ๊ะ : อยู่หนายยยยยยยยจ๊ะ

Osk Supawat : รอทรายอยู่ตรงหน้าวิทยลัยเนี่ยอยู่ไหนแล้ว

ทรายจิ๊ดจ๊าดสิจ๊ะ : ยังไม่ถึงไหนเลย มาบอกคนขับให้หน่อยดิว่ากูรีบอ่ะ

Osk Supawat : บอกเองเลยไม่อยากโดนเพ่งกบาลอ่ะ

กลุ่มคนเหี้ย 2017

กูชื่อเนม เนมอ่ะคือชื่อ : ไอ้โอ๊คอยู่ไหนล่ะมึงอ่ะ

Osk Supawat : อยู่หน้าวิทลัยรอทรายอยู่

กูชื่อเนม เนมอ่ะคือชื่อ : รอกูด้วยอยากแดกเตี๋ยวว่ะพาไปแดกหน่อย

เอไง เอ*’เย่นอ่ะ : รอกูด้วย กูอาบน้ำแต่งตัวเป๊ป*

Osk Supawat : มาไวดิพวกมึงอ่ะ

ทรายจิ๊ดจ๊าดสิจ๊ะ : เออมาไวดิหอก พวกกูจะไปแดกเนี่ย เจอกันร้านโฟยำ

เอไง เอ*’เย่นอ่ะ :  กูขับเครื่องบินไป สัส!!!!!*

กูชื่อเนม เนมอ่ะคือชื่อ : กูขับรถสองวิก็ถึงล่ะ มึงอ่ะบอกคนขับดิให้ไวหรือไม่ก็เหาะพรหมมา

ทรายจิ๊ดจ๊าดสิจ๊ะ : ดอกทอง

​

โอ๊คอ่านแชทไปขำไปเพื่อนแต่ละคนของโอ๊คนั้นสายฮาทั้งนั้นโอ๊คยังนั่งขำกับแชทอยู่ โอ๊คก็รู้สึกเหมือนมีคนมานั่งข้างๆ โอ๊คหันไปมองว่าใคร แต่แล้วโอ๊คก็ต้องตาโตเพราะว่าคนที่มานั่งข้างเขาคือ ......ตี๋!!!!