มิลันธา : บันทึกของสาวน้อย

21/11/2017

09:42 am.

ฉันตื่นแล้วล่ะ แต่ยังไม่ลุกออกจากเตียงหรอก ฉันกำลังนั่งอ่านโรคซึมเศร้าของคนอื่นอยู่ ทุกคนล้วนน่าสงสาร พวกเขามีความคิดด้านลบที่คอยบงการอยู่ ก็เหมือนภูติน้อยที่คอยปั่นหัวฉันนี่แหละ ครั้งหนึ่งฉันเคยเล่าให้แม่ฟังว่าฉันมีตัวตนอีกคนหนึ่ง เขามักจะทำให้ฉันสับสนอยู่เสมอ แต่ข้อดีคือ เขาจะปกป้องตัวฉันเวลาจำเป็น หรือบางทีอาจทำอะไรบางอย่างที่มันดูมีเสน่ห์กับคนอื่น ฉันบอกกับเขาว่า ถ้ามัวแต่กัดกันอยู่อย่างนี้ จะไม่เกิดประโยชน์ต่อฝ่ายใด ฉันชักชวนให้เขาแลกเปลี่ยนกันทำสิ่งที่ดีมีประโยชน์ต่อทั้งสอง และดูเหมือนเขาจะยินดีนะ

่นี่เป็นแค่เริ่มต้นนะ แล้วเนื้อเรื่องที่ฉันพูดมา จะเป็นจริงรึเปล่า บอกไว้ก่อนเลยอย่าเชื่อสิ่งที่เห็น 100% ฉันจะแนะนำให้คุณอย่ามองใกล้ โปรดมองมันไกลๆ และฉันบอกคุณแล้ว คุณไม่ควรจะเชื่อสิ่งที่ฉันแนะนำคุณเหมือนกัน โปรดมองมันเป็นแค่คำแนะนำ ไม่ใช่สิ่งที่ถูกต้องหรือควรจะเป็น ชีวิตนี้มันมีเล่ห์เหลี่ยมตลอดนั่นแหละ มีทางแยกนับไม่ถ้วน ขึ้นอยู่กับว่าคุณกับว่าคุณจะเป็นเหยื่อมัน หรือ ต่อสู้เพื่ออยู่รอดล่ะ หากฉันเริ่มเปลี่ยนแปลงหรือทำให้คุณเริ่มสนใจขึ้นมาล่ะก็ เข้ามาสิ เข้ามาใกล้ๆ ฉันจะบอกสิ่งหนึ่งแก่คุณ "คุณเสพติดฉันเรียบร้อยแล้วล่ะ ไม่มีทางออกให้คุณกลับไปแล้ว ฉันจะไม่ทำร้ายคุณหรอก มาเถอะติดตามมากับฉัน ฉันจะพยายามไม่ทำร้ายคุณ"

ฉันขอบคุณพระเจ้าที่มอบโรคนี้ให้ฉัน ถึงบางครั้งมันจะพลิกหน้ามือเป็นหลังมือก็เถอะ

มีคนเคยบอกว่าคนที่คิดว่ามนุษย์นั้นปกติ คนๆนั้นแหละที่ไมปกติ สรุปคือจะคิดหรือว่าไม่คิดก็คือไม่ปกติ เพราะเขาพึ่งบอกนี่ว่ามนุษย์ไม่มีปกติหรอก ส่วนปกติไม่ปกติดูยังไงน่ะเหรอ? อย่างเช่น เด็กน้อยสองคนถูกเลี้ยงมาต่างกัน ทั้งสองจะเอียงไปทางใดทางหนึ่งที่ถูกขั้นด้วนเส้นเล็กๆ ที่สั้นกว่า 1 มิล คุณคิดว่าจะมีใครตรงเส้นนั้นเป๊ะๆ มั้ย ถึงจะเอียงแค่นิดหน่อยก็เถอะ ถือว่าไม่นับนะ คุณอาจจะงงเล็กน้อยเพราะนี่ไม่ใช่ความคิดของคุณ มันเป็นแค่ความคิดของฉันที่สื่อผ่านตัวอักษร และขอย้ำว่ามันแค่ทฤษฎี ส่วนปกติตามที่มนุษน์สื่อถึงน่ะเหรอ ก็คือการที่เรามองเฉพาะด้านเดียวของชีวิตประจำวันของคนเรา โปรดคิดตามและใช้วิจารณยาน ใช่แล้วฉันเขียนว่าโปรดคิดตาม

และอีกอย่างนึง ถ้าคุณเริ่มรู้สึกว่าโรคนี้น่าสนใจ ถ้าคุณคิดจะลอง ขอบอกเลยว่าคุณคิดผิด มีโอกาศน้อยมากที่จะพลิกมันเป็นหน้ามือ และคุณรู้มั้ยว่าหลังมือ มันโหดร้ายขนาดไหน ถึงฉันจะอายุแค่นี้ก็เถอะ แน่นอนว่ามันแค่เริ่มต้น หนทางยังอีกไกล

♡ทักทายท้ายตอน

เห็นมีคนถามว่าเรื่องนี้แต่งจากเรื่องจริงของไรท์รึเปล่า เรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องที่แต่งขึ้นค่ะ อาจจะมีอ้างอิงจากประสบการของไรท์นิดนึง ส่วนคนที่คอยติดตามและเป็นกำลังใจให้ ก็ขอขอบคุณด้วยค่ะ ^_^