มิลันธา : บันทึกของสาวน้อย

25/11/2017


12:15 pm
อืมม วันนี้ฉันจะเขียนอะไรดีน้า~


1:52 pm.
ฉันทนได้ไงกับคลื่นสัญญาน wifi 3bb กากๆแบบนี้เป็นปีเนี่ย เล่นเกมไม่ลื่นเลย พลอยทำฉันหัวร้อนตลอด ใครบ้างที่เล่นแพ้ละไม่รู้สึกอะไรเลย มันเป็นธรรมดาของทุกคนนั่นแหละ ใครมั่งที่จริงจังแต่กลับไม่รู้สึกอะไรเลย อย่างนั้นไม่เรียกว่าจริงจังหรอกนะ


แป้นพิมเฮงซวยนี่ด้วยยย!


สถานะฉันตอนนี้คือ ฉันกำลังกินลูกชิ้นทั่วไปที่เ
ด็กคนอื่นกิน แต่สำหรับฉันคือรสชาติห่วยๆที่ต้องการความอร่อยเพิ่ม ทางออกนั้นคือน้ำจิ้มใช่มั้ย แต่สถานะฉันตอนนี้คือได้แค่นี้ ประมานว่า กินได้แค่ลูกชิ้นแบบคนอื่นที่กำลังนั่งกินอย่างเอร็ดอร่อย แต่เอื้อมไม่ถึงน้ำจิ้ม ซึ่งต้องอยู่ในเกณฑ์การดูแลคนอื่น คุณนึกออกมั้ย ประมาณว่าสมองฉันน่ะมันไปถึงไหนต่อไหนแล้ว แต่ติดที่ร่างกายและความพร้อมสถานะของตัวเองนี่สิ T_T


7:26 pm.
ฉันนั่งเลื่อนฟีดข่าวไปมาบนโทรศัพท์ ชีวิตคนอื่นดีมากเลย ฉันรู้ว่าเป็นแค่ด้านนึงของพวกเขาเท่านั้น ฉันก็เคยมีด้านนั้นที่รุ่งโรจน์เหมือนกัน ยอดไลค์ฉันถล่มทลาย แฟนคลับมากมาย จากนั้นฉันเริ่มเก็บตัวอีกครั้ง ฉันรู้สึกว่ามันไม่ถูกต้อง จากนั้น พวกเขาก็ค่อยๆเดินออกไป


ฉันชอบสิ่งที่เลวร้ายนะ เพราะอย่างนี้นี่แหละ มันทำให้ฉันเรียนรู้ ฉีนชอบที่จะเสี่ยง ดีกว่าไม่ทำอะไรเลย


โอ๊ะ! พี่สาวฉันไปแสดงความคิดเห็นกับรูปภาพรุ่นพี่ฉันด้วย เขาดูคุยกันสนิทสนม กับน้องตัวเองเขาไม่เคยที่จะพูดถึงเลย ฉันห้ามที่จะไม่คิดได้เหรอ ถ้าเป็นฉัน ฉันก็จะเลือกที่จะไม่ยุ่งกับเด็กคนนี้ดีกว่า ฉันรู้น่า พวกภูติน้อยตัวร้ายเขากำลังทำให้ฉันคิดมาก ยอมรับว่าคิด แต่พวกเขาทำอะไรฉันไม่ได้หรอก ฉันทันเกมเสมอ และอีกอย่าง พวกแกไม่ใช่คนคุมเกมหรอกนะ


8:29 pm.
คุณเคยมีอารมณ์ทั้งๆที่ไม่อยากทำมันมั้ย ทรมานจัง


10:20 pm.
มันเป็นธรรมดาของมนุษย์ที่ปฏิเสธไม่ได้อย่างนึง คือการคิดนอกลู่นอกทาง อย่างเช่น คุณเป็นเด็กดีกินแต่นมจืดผักผลไม้ แต่มันต้องมีบ้างนั่นแหละว่าคุณต้องอยากกินของหวานมากกว่า เพราะมันหอมหวานและอร่อย ทุกอย่างมันไม่แน่นอน อย่างพี่สาวฉันเหมือนกัน ถึงเขาจะยอมรับและรักษาฉัน แต่ฉันเชื่อว่าเขาก็อยากจะใส่ใจเด็กธรรมดาซะมากกว่า ใช่มั้ยล่ะ


บางทีฉันก็สงสัย พระเจ้าไม่หลุดขำบ้างรึไง กับความที่เขารู้โดยสิ่งมีชีวิตไม่รู้ ก็เช่นกลัวสิ่งที่จะเกิด แต่มันไม่เกิด ลองเปรียบกับเราดูละครสิ คุณรู้แน่ว่ามันไม่เกิดขึ้น แต่ตัวละครคอยแต่ระมัดระวังกังวลกลัว ก็ขำอยู่นะ ฮ่าๆ และอีกตัวอย่างนึง การที่มนุษย์คอยแต่เพ้อฝันถึงพลังวิเศษที่มันอาจจะไม่มีจริง แต่พลังวิเศษที่ว่านั่นก็คือการหลอก เบี่ยงเบนความคิด ควบคุมจิตใจ ของอีกคน มันใกล้ตัว และฝึกฝนมันได้ คือมันอยู่แค่นี้เอง ไปหาอะไรตั้งไกล ตลกดี




ทักทายท้ายตอน ♡
แง~ เพิ่งเห็นว่าไรท์ใช้เวลาแบบ 24 ชม. ไม่มีใครทักเลยย ไรท์จะเปลี่ยน เป็นเวลาสากลตั้งแต่ตอนนี้ไปนะคะ แล้วก็ไปนั่งตรวจ ขออภัยสำหรับคำผิดที่หลุดมาบ่อยเหลือเกิน เนื่องจากผิดพลาดทางเทคนิคเล็กน้อย ไรท์จะพยายามปรับปรุงค่ะ อ้อ! ไรท์มีข่าวดีค่ะ ตั้งแต่นี้ไปจะมีตอนพิเศษ เป็นความฝันที่มิลันธาสร้างขณะตอนหลับ ที่นางเคยพูดไว้ตอนที่แล้วว่านางคุมฝันได้ sci-fi ไปเลยค่ะ แต่รับรองมีทุกรส ซึ่งบทความที่ตัวละครพูดบางทีอาจอ้างอิงข้อมูลจริงนะคะ เพื่อความสมจริงของเรื่อง ถ้ามีเวลาว่าง ไรท์จะวาดหนูมิลันธาหรือบางฉากในเรื่องมาให้รีดได้ชื่นชมกันนะคะ มีคำถามหรือคำติชม สามารถคอมเมนท์มาได้เลย ขอบคุณค่ะ