The Red Eye Blood ดวงตาแดงเลือด

               เช้านี้อากาศสบายดีจัง เหตุการเมื่อคืนทำให้ฉันเหนื่อยหลังคาสึเมะออกไปก็หลับไม่รู้ตัว รีบไปปลุกคาสึเมะดีกว่าวันนี้เราตื่นสาย คาสึเทะจะตื่นยังนะตอนนี้ แต่น่าจะตื่นแล้วนะ

            ก๊อกๆๆๆๆ

  "คาสึเมะ คาสึเมะตื่นรึยัง

       เอ๊ะเธอไม่ตอบ หรือไปโรงเรียนก่อนแล้วหว่าลองเอากุญแจสำรองที่คาสึเมะ แอบใว้ที่ชั้นรองเท้ามาไขเข้าไปดูในห้องเธอหน่อยดีกว่า เข้าไปละนะ คาสึเมะยังหลับอยู่จริงด้วย ไปแกล้งให้ตกใจเล่นดีกว่า เอ๊ะ!! แขนซ้ายเธอเป็นอะไรทำถึงม่วงแบบนั้น ลองปลุกเธอดูก่อน

  "คาสึเมะ คาสึเมะตื่นสิรู้สึกตัวสิ(จับไหล่เขย่า)

  "มิซาเนะหลอ ใช่คาสึเมะรึป่าว

  "ใช่ฉันเองเธอเป็นอะไร เมื่อคืนยังดีอยู่เลย

  "ฉันโดนพิษของพวกซีกเกอร์ 

  "แล้วมีวิธแก้ยังไงคาสึเมะ

  "ในตำราเวทมนต์จะมีเวทย์แยกสิ่งแปลกปลอมอยู่ ใช่มันแยกพิษออกจากเลือดฉันเธอรู้ใช่ไหมว่าในเลือดมีอะไรบ้าง

  "รู้สิ โดยคร้าวๆก็ น้ำ91% โปรตีน7% วิตามิน เกลือแร่ เอ็นไซม์ ฮอร์โมน ก๊าซ อีกประมาน2%

  "ถูก เธอต้องใช้เวทย์แยกสะสาร แยกเอาพิษออกมาท่าพลาดฉันเสียแขน

  "อย่ากดดันกันสิ

         เหอๆพูดซะเกร็งเลย เอาละต้องเตียมวงแหวนแพทย์ วงแหวนแพทย์เป็นวงแหวนพิเศษที่มีดาว8แชก และยุ้งยากมากต้องทำทุกขั้นตอนอย่างละ เล่นเอาเราเองเหงื่อตกเลยงานนี้ทั้งที่เมื่อเพิ่งใช่เวทย์ไปคงต้องเพื่อนกรณีเลวร้ายสุดด้วยสินะ

          มิซาเนะ บทราย: เราจะแยกพันธะที่มิใช่ของที่สมควรที่ของมัน หากมันมิใช่สิ่งที่ควรเราจะดึงมันออกจากกายาของผู้ไม่ต้อง เวทย์แยกพันธะสะสาร

          เอาละเปิดวงแหวนเสร็จสิ้น ตอนพิษกระจายไปจะทั่วแขนซ้ายคาสึเมะแล้ว ต้องจากส่วนบนของแขนก่อนกันพิษหลุดเข้าหัวใจ "อดทนหน่อยนะคาสึเมะ" ฉันบอกเธอแค่นั้น เธอหันมายิ้มก่อนเอาผ้ามากัด เพราะมันน่าจะเจ็บเอามากดูจากสีหน้าเธอตอน เอาละเริ่มการแยกเอาพิษออกละนะ เราตอนนี้ทยอย เอาพิษออกมาในรูปแบบของเหลวทางรูขุมขนแบบเหงื่อ ตอนนี้ผ่านมาถึงข้อศอกแล้วตรงนี้ยังไม่ยากเท่าไหร่ มันจะยากตรงมือนี้ละเส้นประสาทเยอะพลาดนิดเดียวนี้ถึงกับพิการแน่ 30นาทีผ่าน เสร็จซักที เล่นเอาเหนื่อยแย่ หลังจากเอาพิษออกมาหมด เราก็แช่แข็งพิษเอาใว้ ตอนนี้เราปล่อยคาสึเมะนอนหลับไปก่อน ต้องโทรไปแจ้งโรงเรียนว่าเรากับคาสึเมะว่าลาหยุด

  "ขอบใจนะมิซาเนะ

  "ไม่เป็นไร ฉันทำทุกอย่างได้เพื่อนคนที่รัก

         คาสึเมะคงลงมาอาบน้ำไม่ไหว คงต้องเช็ดตัวสินะ เช็ดตัวเช็ดตัว นี้เราจะไดเห็นคาสึเมะโป๊สินะ ดีใจจัง เออนี้คิดอะไรอยู่เนียลามกไปรึป่าว รีบลงไปเอาน้ำผ้ามาเช็ดตัวดีกว่า

       ก๊อกๆๆ

  "คาสึเมะ ฉันเข้าไปนะ

  "มีอะไรหลอมิซาเนะ 

  "ฉันมาเช็ดตัวให้น่ะ ลุกมา

           ตอนพยุงตัวคาสึเมะ ตัวเธอค้อนข้างจะร้อนเลยคงเพราะผลข้างเขียงจากพิษทำให้เธอมีไข้ฉันเช็ดตัวให้เธอนี้ครั้งแรกเลยนะเนียที่ร่างกายคาสึเมะ หุ่นเธอสาวมากเอวบาง อกไม่ใหญ่มากหุ่นหน้าหม่ำมากฉันตอนนี้อยากจับคาสึเมะกดเอามากๆ เลิกฟุ้งซ้านเธอป่วยอยู่ เดียวเช็ดตัวเสร็จก็ให้เธอนอนพัก และตอนเที้ยงก็ทำข้าวต้มมาให้เธอ กินหลังจากนั้นก็เอาตำราเวทย์มาทบทวน ในห้องคาสึเมะจนหลับไป แล้วสะดุ้งตื่นเพราะรู้สึกว่ามีอะไรมาชนแก้ม

  "ตื่นแล้วหลอ มิซาเนะ

  "เมื่อกี้เธอทำอะไรฉันรึป่าว

  "ไม่นิ ไปกินข้าวเย็นกันทุกคนรออยู่

        แต่เมื่อกี้ ตอนฉันสะดุ้งตื่นมันต้องมีอะไรมาชนแก้มแน่ นอนหรือว่าคาสึเมะจะโดนหอมแก้ม (-^_^-) นี้เราหน้าแดง 

  "ทำอะไรอยู่ มิซาเนะไปกันเร็ว

  "ไปแล้วค้าา ดีขึ้นแล้วหลอคาสึเมะ

        เราลงไปนั่งกินข้าวด้วยกันตามปกติ แล้วยามิก็เอาโน้ตจดเรียนวันนี้มาให้แล้วก็ถามอาการคาสึเมะกัน ฉันอธิบายอาการโดยรวมให้ทุกคนฟัง และฝากยามิไปลาป่วยพรุ้งนี้อีกวันซึ้งฉันก็ลาด้วย เพราะมันร้ามากจากการใช้เวทย์ระดับ3 อยากจะพักด้วยเหมือนกัน หลังจากกินข้าวเย็นเสร็จคาสึเทะก็เดินออกไปนั่งเก้าอี้ หน้าบ้านเหมือนทุกวันที่เธอไม่ป่วย เดินออกไปหาเธอดีกว่า

  "นี้คาสึเมะ ขอนั่งข้างได้ไหม

  "ได้อยู่แล้วมานั่ง

  "(เดินไปนั่ง) อาการเป็นยังไงบ้าง

  "ดีขึ้นมากแล้ว วันเสาร์น่าจะหายขาด

  "งั้นก็ดีแล้ว

        ฉันนั่งเอาหัวสบไหล่ของคาสึเมะ ฉันรู้สึกมี่ความสุขละเผลอคิดไปว่าขอให้ทุกอย่างนั้นหยุดลงตรงนี้จังเลย มันอบอุ่นสบายใจอย่างบอกไม่ถูกจริงๆ

  "นี้มิซาเนะ วันเสาร์ฉันจะทดสอบwizard เธอน่ะ

  "ฉันลอได้ไม่ต้องรีบ

  "วันเสาร์ ก็หายสนิทแล้วไม่ต้องหาวง

  "ตามใจละกัน ดื้อจังเลยคาสึเมะ

  "เข้าข้างในกันเถอะ

        เราสองคนเดินเข้ามาในหอพักละไปห้องนั่งเล่นของหอ ทุกคนนั่งดูTVคุยเล่นกัน เราเข้านั่งเล่นคุยหัวเราะกันเหมือนเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนไม่มีอะไร เรายิ้มหัวเราะให้กันจนถึงเวลานอน คืนนี้ฉันไปนอนเฟ้าคาสึเมะที่ห้อง จนเช้าวันศุกร์ ฉันก็วิ่งไร่จับเธอไปอ้าบน้ำ เพราะเธอไม่ยอมอาบน้ำ ตอนนี้ฉันเริ่มรู้สึกว่าคาสึเมะเริ่มเปิดใจมากขึ้นแล้ว วันี้หลังจากอาบน้ำเธออกไปฝึก หน้าหอที่สวนหน้าหอพัก

  "นี้อย่าฝืน มากละคาสึเมะ

  "จ้าจ้า ไม่ฝืนจ้า

         เหอๆ วันนี้ทุกอย่างผ่านไปอย่างปกติเหนื่อยจัง ไปทบทวนตำราเวทมนต์อีกนิดดีกว่าพรุ้งนี้ต้องทดสอบกับคาสึเมะ อ้ายยยยยย เครียดจริง ไปอาบน้ำละไปทบต่อเอาเท่าที่เราทำได้ สู้โว้ยยยยยยยย

       เช้าวันเสาร์

             วันนี้แล้วสินะ อย่าตื่นเต้น เอาล่ะตอนนี้คาสึเมะคงอยู่ที่ส่วนหน้าหอ ละหว่างไปหาคาสึเมะก็ท้องทวน ศาสตร์ต่างๆของเวทย์ จนมาหยุดตรงหน้าคาสึเมะ

  "เอาล่ะพร้อม รึยังมิซาเนะ

  "พร้อมมาได้เลย

  "เรื่องวงแหวนเวทย์ฉันไม่ห่วง ฉันจะทดสอบแค่พื้นฐานหลัก ผสาน กับ คงสภาพ เท่านั้น

  "ทำไมทดสอบแค่นั้นล่ะ

  "มันยากที่สุดไงล่ะ อย่างที่เธอเคยอ่านนะและ เอาละ เธอทำตามขั้นตอนที่ฉันจะให้ทำต่อนี้คือสิ่งที่Mage ทุกคนต้องทำได้ คือการ เรียกน้ำ มาและทำให้มันน้ำแข็ง และผสานธาตุแปลสภาพเป็นผลึก และคงสภาพ ใว้ไม่แตกสลาย

        ตามที่คาสึเมะบอกมาดูเหมือนง่ายนะ แต่มันค้อนข้างซับซ้อน เริ่มด้วย ควบคุม บิดเบือน ผสาน แล้วก็คงสภาพ แต่ที่ยากจริงคือมันต้อง บิดเบือน มันแล้วคงสภาพอีกยากเกิน ตอนเราเริ่มค่อยรายบทเวทย์ รวบน้ำมาตรงหน้า และค่อยคุมมันช้าช้า แล้วค่อยทำให้มันเป็นน้ำแข็งช้าๆ พอมันเป็นน้ำแข็งทีนี้ละยาก ผลึกเป็นสะสารที่แปลสภาพมาจากหินที่เจอความร้อนนาน การที่จะทำให้น้ำแข็งเป็นผลึก จำเป็นต้องบิดเบือนสะสารและคงสภาพใว้ ละนี้มันคือสิ่งเดียวที่ฉันยังไม่เคยทำได้ตั่งแต่ฝึกเวทย์ ฉันไม่เคยบอกคาสึเมะเลย แต่ก็ดันซวยมาเจอมันเป็นบททดสอบ เอาล่ะ ใจเย็นค่อยแปรธาตุสะสารใจเย็น ฉันทำมันจนเสร็จ 

  "เสร็จแล้วสินะ ส่งมาให้ฉันหน่อย

       ฉันส่งมันให้คาสึเมะ พอเธอเอาไปเธอก็ปามันอัดลงที่พื้น ตอนนั้นฉันหลับตาลงและคิดในใจแตกๆ ยังไงก็แตกแน่ๆ แต่พอลืมตาขึ้น คาสึเมะเก็บมันแล้วยื้นมันกลับให้ฉัน

  "เธอผ่านแล้วมิซาเนะ

  "ฉันผ่านแล้วหลอ

  "ใช่ เอาละไปเก็บเสื้อผ้าซะ

  "เก็บเสื้อผ้า? เราจะไปไหนกัน

  "ที่ ที่เราจะไปก็คือหอกลางเวทมนต์ ไปเก็บเสื้อผ้าอย่าเพิ่งถาม

          วิ่งๆๆๆๆๆ เก็บๆๆๆๆเอาอันนี้อันนี้ ยัดๆ ลงไปกะเป๋า เสร็จแล้ว ลากๆลงไปหาคาสึเมะฉันลากกระเป๋าสัมพาละ ลงบรรไดไปหาคาสึเมะ

  "เห้ย นี้มิซาเนะขนอะไรเยอะแยะขนาดนี้

  "ของใช้ทั้งนั้นเลย

  "เราไปกันแค่2-3วันเองนะ

      พอคาสึเมะพูดจบเธอก็ลื้อกระเป้าของฉันเอาของเหลือใว้นิดเดียวแล้วไล่ให้ขนของอื่นไปเก็บ นี้มันอะไรกันของพวกนี้สำคัญทุกอันนะ พอขนของเก็บหมดเดินกลับมาหาเธอ เธอกยื้นเสื้อคลุมแบบครึ้งตัวให้ มันมีสีดำ

  "นี้เสื้ออะไร

  "เสื้อคลุมสัญลักษณ์ ของผู้เข้าสอบเป็นwizard ใส่สะเราจะไปกันแล้ว

      พอนับเสื้อคลุมมาใส่ คาสึเมะก็รายบทเวทมนต์บางอย่าง แล้วก็มีประตูมิติเปิดออก คาสึเมะหันหน้ามาหาฉัน "ตามมาสิมิซาเนะ" เดินตามเธอเข้าประตู อีกฝากของการก้าวเดินนี้มีอะไรอยู่น่ะ

         ติดตามตอนต่อไป