The Red Eye Blood ดวงตาแดงเลือด

               เวลาที่ผ่านมาเราเองก็ไม่ได้อยู่เฉย เราพยายามศึกษาเวทย์ที่จะแก้ใขคำสาปแต่ก็จนปัญญา ที่เหลือเราเองก็ทำได้แค่รอผลจากฝั่ง คุณออรอร่าว่าจะเป็นยังไงเวลาของมิซาเนะเหลือน้อยลงเต็มที และร่างกายเธอแย่ลงทุกที ตอนนี้เราเองก็ทำได้แค่ช่วยเธอตามอาการ มันเจ็บในหัวใจเหมือนไครเอาเข็มมาจิ้มมัน ทุกครั้งที่เธอจำเราไม่ได้ทุกครั้งที่เห็นเธอทรมาน เป็นไงเป็นกันเราต้องไปหาคุณออรอร่า

         ณ ปราสาท เขตแดงน้ำแข็งนิรันดร์

  "คุณออรอร่า

  "เธอมาทำไม คาสึเมะ

  "อาการมิซาเนะ แน่ลงทุกวันเลยอยากมาถามเรื่องแก้คำสาป

  "ก็พอได้บ้าง การแก้คำสาปจำเป็นต้องรู้เงื่อนไขการสาปแต่ดูแล้วลูกฉันคงจำไม่ได้

  "แล้วจะเอายังไงต่อ

  "เธอกลับไปก่อน ฉันขอหาทางอื่นก่อน

        เราทำได้แค่นี้หลอ ทำได้แค่รอคนอื่นมาช่วยหลอ เราทำได้แค่กลับมาหอพักแล้วเดินมาที่ห้องมิซาเนะ เธอมีฮาเอลนั่งเฝ้าอยู่ เราเลยเดินออกมาจากห้อง แล้วตัดสินใจจะทำอะไรบางอย่างเราเดินออกมานอกหอ แล้วเสกแท้งน้ำแข็งออกมา วาดวงแหวนเวทย์ดาวแปดแชกลงที่พื้น แล้วเอาน้ำแข็งงกีดกลางมือตัวเองแล้วเอามือที่เลือดไหลประกบลงพื้นที่มีเวทย์

             บทร่าย : ด้วยกางเขนที่เป็นตัวแทนศักสิทธ์ของผู้สร้าง เราวิงวอนขอเรียกท่านผู้สร้างเราลงมายังพื้นพิภพ เพื่อทำการแรกเปลี่ยน เวทย์อัญเชิญ

       แสงสว่างสีขาวโพรน สาดส่องมาจากท้องฟ้าย้อมทุกอย่างให้ขาวสะอาด แล้วร่างๆนึงก็ปรากฏออกมา แต่มันสว่างมาก

           ราชาผู้เยาว์วัย เรียกเรามาต้องการอะไร

  "เราต้องการทำขอแรกเปลี่ยนกับท่าน

           รองบอกข้อแรกเปลี่ยน ของเจ้ามาราชาผู้เยาว์วัย

  "ช่วยถอนคำสาปที่ องค์หญิงเขตแดนน้ำแข็งนิรันดร์ ฮิราอิ มิซาเนะออก สิ่งที่ท่านจะได้คือในอีก13วันเอาชีวิตเราไป

            เรารับขอเสนอราชาผู้เยาว์วัย

        หลังจากสิ้นเสียงของผู้สร้าง ก็มีเสียงของแตก และมีขุยและร่วงโรยลงพืนดิน

           จบมุมคาสึเมะ

      เอ๊ะเกิดอะไรขึ้น ทำไมฉันถึงมาอยู่ที่ห้อง เรากำลังทำอาหารเช้าให้เอเรนอ เอเรนอ? ไปไหนสงสัยจะไปโรงเรียนแล้ว เดียวต้องทำข้างกล่องไปให้เธอ ตัวหนักจัง ฉันเดินลงมาที่ข้างร่าง ได้ยินเสียงพี่ฮาเอลต่อว่าคาสึเมะอย่างแรงมาก แต่ลงท้ายด้วยคำว่าขอบคุณ ฉันเดินเข้าครัวมองนาฬิกา10โมงแล้ว คงต้องรีบแล้วสิเอเรนอไม่มีข้าวกล่องกินกลางวัน

  "ลุกได้แล้วหลอ มิซาเนะ

  "นี้ฉันสลบไปนานแค่ไหนคาสึเมะ

  "สามวัน เธอสลบไปสามวัน แล้วเธอจะทำอะไร

  "ทำข้าวกลางวันให้เอเรนอ เดียวนะเธอบอกว่าสามวัน

  "ใช่เธอถูกคำสาปของโลซาเดนเล่นงาน พอจะนึกเงื่อนใขออกไหม

  "ขอนึกเดียวนะ" ฉันพยายามนึกย้อนถึงเรื่องโลซาเดน แล้วใล่เรียงเหตุผลต่างๆ

  "พอนึกออกรึป่าว

  "คาสึเมะไปตามอาเธอมา

           ฉันเดินไปหาพี่ฮาเอลเธอวิ่งเข้ามากอด แต่ฉันขอให้เธอไปพาแม่มา ส่วนตัวฉันก็ไปซื้อของบางอย่างเพื่อยืนยันสิ่งที่ฉันคิด แล้วกลับมาใช่มัน ฉันกลับมานั่งรอทุกคนแม่ คุณเมลฟิช คาสึเมะและพี่ฮาเอลมา แม่มาตรวจดูฉันจนแน่ใจว่าคำสาปหายไป

  "ลูกทำได้ยังไง คำสาปหายไปแล้ว

  "แม่หนูไม่ได้ทำ" หลังจากฉันตอบแม่หันไปมองที่คาสึเมะ

  "แล้วเธอเรียกพวกเรามามีอะไร" อาเมลฟิชถาม

  "เงื่อนไขที่หนูถูกสาป คือเมื่อวันไดที่หนูมีมากกว่า1ชีวิต และหนูจะลืมเลือนทุกสิ่งและจะตายใน13วัน แล้วเงือนมันได้สำเร็จเพราะนี้" ฉันเอาที่ตรวจครรภ์ที่ใช้แล้ว วางลงโต๊ะ

            คาสึเมะทำตา ปิบ...ปิบ แม่จับคอเสื้อคาสึเมะ แล้วบอกให้เธอรับผิดชอบเมลฟิชพยายามห้ามส่วน พี่ฮาเอลก็บอกยินดีด้วย แต่คาสึเมะอยู่ดีดีก็ร้องให้ออกมาทำเอาทุกคนเงีบ 

  "ขอโทษ มิซาเนะทุกคน เราเหลือเวลาไม่มากแล้ว

  "คาสึเมะมีอะไร ทำไมพูดแบบนั้น

  "สาเหตุที่เธอรอดจากคำสาป เพราะฉันทำการแรกเปลี่ยน

  "นี้คาสึเมะเธออะไรลงไปรู้ไหม ฉันให้มันกับเธอเพื่อเพื่อ แล้วข้อแรกเปลี่ยน" เมลฟิชถามขึ้นแล้วก็มีน้ำตาไหลออกมา

  "ถึงขอโทษไงทุกคน ในอีก13วันเราจะตาย" เธอพูดจบแล้วลุกออกไป

           ทุกคนที่นั่งอยู่ตรงนั้น เงียบพูดอะไรไม่ออกมีเมลฟิชที่นั่งร้องไห้ แต่คนในกลุ่มที่เสียใจที่สุดคงเป็นฉัน นี้สินะฉันทำให้คนที่รักต้องตายแทนตัวเรา ฉันลุกเดินตามเธอออกไป

  "ฉันขอโทษ คาสึเมะ

  "เธอไม่ผิดมิซาเนะ ฉันทำไปด้วยความต้องการของตัวเอง

  "ถ้าเธอตายไป แล้วฉันเอเรนอกับลูกในท้องทำยังไง

  "ฉันทำได้แค่ขอให้ดูแลเด็กคนนี้ให้ดีเท่านั้น ฉันขออยู่คนเดียวแปบนึง

          ฉันเดินแยกออกมานั่งเงียบจนใกล้เวลาเลิกเรียนของเอเรนอ ฉันเดินไปรอรับเอเรนอที่หน้าโรงเรียน เอเรนอเห็นฉันเธอเงียบไปแปบพอฉันเรียกเธอกลับบ้าน เธอวิ่งมาโดดกอดฉัน

  "เบาเบาหน่อยลูก ที่หนูชนเมื่อกี้ในนั้นมีน้องอยู่น่ะ

  "ในท้องแม่มีน้องหลอ

  "ใช่จะน้องเค้ายังอ่อนแอร์อยู่

  "เออแต่แม่จำหนูได้แล้วหลอ 

  "จร้ากลับบ้านกันเถอะ

           ฉันพาลูกกลับบ้าน เราเดินคุยกันมาเรื่อยจนถึงหน้าหอพัก แต่เจอคาสึเมะอยู่ในร่างราฟาเอล ทันทีที่เราสองเดินเข้าไกล้ราฟาเอล เอเรนอกำลังจะถามฉันว่าเค้าคือไครแต่ไม่ทันได้ถาม ราหาเอลพุ้งเข้าหาเอเรนอ เค้าจับแขนเอเรนิแล้วกัด ซักพักก็ปล่อยเอเรนอล้มลง

        เราไม่เคยทำอะไรให้เธอเลยเอเรนอ ในฐานะคนรักของมิซาเนะคนที่มิซาเนะบอกว่าเป็นพ่อนี้คือสิ่งเดียวที่ฉันจะให้เธอได้

            คาสึเมะบอกเอเรนอ ฉันถามเค้าว่าทำอะไรเธอบอกว่า มันคือการแรกเปลี่ยนเลือดตอนนี้เอเรนอสลบไปราฟาเอลอุ้มเอเรนอกลับห้อง. แล้วกลับร่างคาสึเมะ

         ติดตามตอนต่อไป