ภารกิจป่วน ข้ามมิติพลิกชะตาโลก!

เดนนิสและริงโก้เดินขึ้นไปบนดาดฟ้าของสุกี้น้ำ บริเวณนี้ไร้ซึ่งผู้คนแน่นอนในเวลานี้

“เอาละริงโก้ฉันจะบอกธุระของฉันให้นายฟังเอง ตั้งใจฟังละ”

“โอเค ว่ามาได้เลยเดนนิสคุง”

“ฉันจะบอกว่าจริงๆแล้ว ฉันข้ามมาจากต่างโลกเพื่อมาตามตัวนาย”

ริงโก้ทำหน้าแปลกๆ

“เดนนิส.. นายคงไม่ใช้โรคจิตแน่นะ?”

“ไม่ใช่โว้ย! ดูนี้ฉันจะแสดงพลังให้ดู”

เดนนิสพยายามกระจายเวทย์ให้ไหลเวียนทั่วตัวเพื่อพยายามจะสร้างออร่ารอบๆตัวเขา ซึ่งยากมากพอสมควรสำหรับเดนนิสที่จะใช้เวทย์แบบนี้

สีหน้าเดนนิสเหมือนพยายามจะเบ่งอะไรบางอย่างออกมาจากตัว ยิ่งทำให้ริงโก้รู้สึกแปลกมากขึ้นไปกว่าเดิม

“ไม่ว่านายกำลังจะทำอะไร ฉันว่าหยุดทีเถอะ” ริงโก้พูดด้วยสีหน้าอธิบายยาก

เดนนิสรวบรวมเวทย์ได้สำเร็จ เขาใช้แรงที่เขามีปล่อยมันออกมาได้สำเร็จ

“ย๊าก!”

ซู้ม!!

มีออร่าวงเวทย์เล็กๆขึ้นรอบตัวเดนนิส

สีหน้าของริงโก้เปลี่ยนไปจากรู้สึกลับดูตื่นเต้นขึ้นมาทันที

“เดนนิส! นายนี้มันสุดยอดนักมายากลจริงๆด้วย!”

“ฉันเป็นจอมเวทย์ต่างหาก แล้วก็ช่วยพูดเบาๆด้วย” เดนนิสพยายามจะตะโกนห้ามริงโก้แต่ก็กลัวจะดึงคนขึ้นมา

“ดูเหมือนจริงมากเลยนะกลของนายนะ ขอลองแตะดูหน่อยละกัน”

“เดี๋ยวๆ! อย่าพึ่ง..”

สายไปเสียแล้วริงโก้รีบพุ่งมาแตะพลังเวทย์ชองเดนนิสโดยที่ไม่ฟังคำห้าม

กระแสเวทย์ส่งไปถึงตัวริงโก้สร้างแรงดันมหาศาลพลังริงโก้กระเด้นออกไป

“อุ แว้ก!” ริงโก้กลิ้งไปกับพื้น ก่อนที่พยายามจะลุกขึ้นมาและเดินมึนๆ

“เฮ้! ไม่เป็นไรใช่ไหม” เดนนิสรีบวิ่งตามมาเช็คดูว่าริงโก้ยังโอเคอยู่ไหม

“อ่า ฉันโอเค แต่เมื่อกี้สุดยอดเลย นายนี้มันไม่ธรรมดาจริงๆด้วยเดนนิส”

“อ่าๆโอเคๆ แต่ฉันจะขออธิบายบางอย่าง ตามตำราเวทย์ที่ฉันเคยเรียนมาอย่าให้ผู้ที่ยังใช้เวทย์ไม่ได้หรือไม่มีเวทย์มนแตะต้องออร่าเวทย์ที่เหล่าจอมเวทย์สร้างเด็ดขาด เพราะร่างกายของนายจะตอบสนองกับเวทย์นั้นด้วยแรงกระแทกที่จะผลักตัวนายออกไป นายต้องรู้วิธีที่จะควบคุมมันก่อนจึงแตะต้องมันได้ ถ้าเกิดว่าเป็นคนอื่นแล้วไม่ใช้นาย ป่านนี้คงอาการหนักไปแล้ว นายนี้มันอึดผิดมนุษย์จริงๆ”

“อ่อ ยังงี้หรอกเหรอ แต่ยังไงก็เถอะ สุดยอดเลยนะเดนนิส!”

“อ..เออ แต่อย่าเอาไปบอกคนอื่นละ เรื่องนี้มีแต่นายเท่านั้นที่รู้ได้!”

เสียงแรกกระแทกของเวทย์เมื่อกี้ทำให้คนบางคนได้ยิน และแล้วก็มีคนตามขึ้นมาจนได้ คนที่ตามมาเป็นผู้ชายที่เคยอยู่ข้างฮานะที่เคยพุ่งเข้าไปหยุดการตอบโต้ของคามุ และมีผู้หญิงที่ถือกระบองตามมาด้วย

ริงโก้กับเดนนิสจ้องหน้าสองคนนั้น สองคนนั้นก็จ้องกลับมา

“ฉันได้ยินเสียงดังขึ้นเมื่อกี้ พวกนายแอบทำระเบิดเล่นในสุกี้น้ำรึ

ทางเราพึ่งบอกไปแล้วแท้ๆว่าอย่าซ่าให้มาก แต่เห็นทีอย่างงี้คงปล่อยไว้ไม่ได้แล้วละ”

ริงโก้กับเดนนิสมองหน้ากัน เดนนิสพยายามจะเสแสร้งว่าทำระเบิดเล่นจริงๆเพราะจะเบียงประเด้นเรื่องพลังเวทย์ได้ แต่ริงโก้ที่ดูบื้อๆคงไม่ทำแบบนั้น

“ใช่ครับ! ผมทำระเบิดเล่นขออภัยด้วยครับ!/ป่าว! พวกเราไม่ได้ทำระเบิดซะหน่อย”ริงโก้กับเดนนิสพูดพร้อมกันแต่สิ่งที่ออกมาจากปากของทั้งคู่นั้นกลับไม่เหมือนกัน

“โฮ้.. มีคนนึงไม่ยอมรับแฮะ สงสัยคงจะปล่อยไวไม่ได้แล้วละ ถึงยังไงก็เถอะเราจะลงโทษทั้งคู่เลย” ผู้ชายคนนั้นพูดขึ้น

“นี้เจส! ฉันขอเจ้าคนที่สู้กับเคโจเมื่อกี้นะ ดูท่าจะเก่งดีส่วนนายก็เอาผู้ชายใส่แว่นคนนั้นไป”

“โฮ้! เอางั้นก็ได้นะรากิ”

เหมือนเจ้าผู้ชายคนนั้นจะชื่อ เจส และผู้หญิงที่พกกระบองท่าจะชื่อ รากิ

ริงโก้เดินไปข้างหน้า

“จะใครก็เข้ามาเลย! แต่ตีกับผู้หญิงมันก็ไม่ใช่แนวของฉันหรอกนะ”

“ว..ว่าไงนะ! ฉันจำทำให้แกถอนคำพูดนั้นเอง” รากิควงกระบองและพุ่งเข้าไปโจมตีริงโก้

“ฉันจะฟาดนายแบบไม่เต็มแรงเลย!”

ริงโก้รับการโจมตีนั้นแบบไม่หลบหลีกใดๆทั้งสิ้น

ตู้ม!

ริงโก้โดนฟาดเข้าเต็มๆที่หัว

“เฮ้ ริงโก้ทำไมไม่หลบฟร้ะ!” เดนนิสตะโกนถาม

ริงโก้ยิ้มขึ้นมา

“นี้คือทั้งหมดของเธอแล้วสินะ ทีนี้ก็รู้แล้วสินะว่าเอาชนะฉันไม่ได้”

ริงโก้พูดออกมาอย่างมั่นใจ

เจสยิ้มออกมาและพูดว่า

“เธอเดินดูถูกอยู่นะรากิ ฮ่าๆๆ”

“แก.. ดูถูกฉันรึ” รากิจับกระบองแบบแน่นมือ และพุ่งเข้าไปตรงๆ

ริงโก้ออกแรงรับปลายกระบองด้วยมือทั้งสองข้าง แรงของริงโก้มากพอที่จะทำให้รากิหยุดลงได้

“ฮึ ถ้าเธอสู้กับพวกนักเลงทั่วไปอย่างที่เธอน่าจะทำประจำ เธอก็คงเก่งในหมู่พวกนั้นละนะ แต่ตอนนี้เธอนะไม่ไหวหรอก”  ริงโก้ออกแรงยกกระบองขึ้น รากิถึงกับตัวลอยขึ้นไปตามกระบอง ด้วยเธอมีรูปร่างที่ค่อนข้างตัวเล็ก

“เจ้าบ้า! ปล่อยนะโว้ย” รากิตะโกนออกมา

“แน่อยู่แล้ว” ริงโก้ขว้างกระบองไปในทิศตรงข้ามทำให้ตัวรากิลอยตามไปด้วย

“อ๊ากกก!” ฝุบ รากิล้มลง

“เหลือเชื่อเลยแหะ ตะกี้ทั้งๆที่พึ่งโดนเวทย์อัดกระเด้นไปแท้ๆ แต่กลับยังฟิตได้ขนาดนี้”

ในขณะที่เดนนิสกำลังมองการต่อสู้และคิดอยู่นั้น เจสก็ไปอยู่ด้านหลัง

แล้ว

“แกนะมัวมองอะไรอยู่” เจสเตะสูงขึ้นไปที่หน้าเดนนิส

เดนนิสถึงจะสู้ไม่ค่อยเก่งแต่ด้วยไหวพริบที่วิ่งหลบเวทย์ของเหล่าผู้คนในโลกเวทย์มนนั้น ทำให้เขามีไหวหริบในการหลับได้ดีมาก

“อะจึ๋ย! แกขี้โกงนี้นาเล่นที่เผลอนะ!”

“ฮึ ในสถานการณ์แบบนี้ การเล่นทีเผลอมันก็ไม่ได้ถือเป็นสิ่งผิดหรอก เพราะนายไม่หัดสังเกตคู่ต่อสู้ของนายเองนี้นา”

นี้เป็นคำที่ออกมาจากปากกลุ่มกรรมการนักเรียนรึ!?

เดนนิสคิดขึ้นมาในใจ

ทันใดนั้นเดนนิสมองไปรอบๆเพื่อหาริงโก้ แต่ก็พบว่าริงโก้ไปอยู่หลังเจสแล้วแบบไม่ทันรู้ตัว

“ที่แกพูดมามันก็ถูกนะ..”

“อะไรนะ!” เจสรีบหันไปด้านหลังสิ่งที่เขาพบเห็นก็คือกำปั้นที่พุ่งเข้ามาด้วยความเร็วสูง

“หมัดเล่นที่เผลอก็ไม่ใช้สิ่งผิด!!”

ตู้ม!!!

เจสโดนซัดเข้าที่หน้าจังๆกระเด้นไปชนประตูดาดฟ้า

“ฉันซัดนายแรงเป็นพิเศษเห็นตอนอยู่ในห้อง ม.5/5 ก็ดูเก่งดีนี้ลุกขึ้นมาต่อให้จบเถอะ”

แต่เมื่อมองอีกทีเจสก็น็อคไปเรียบร้อยแล้ว

“ฝากไว้ก่อนเถอะพวกแก เรื่องนี้ไม่จบหรอก เรื่องนี้ถึงหูฮานะ แน่นอน!” รากิแบกเจสที่น็อคลงไปจากชั้นดาดฟ้า

“เออ.. เหมือนเคยเห็นเหตุการณ์แบบนี้ในวันนี้ตอนก่อนหน้านี้รึป่าวนะ..”

เดนนิสกับริงโก้ทำหน้าเหมือนพบเจอกับเดจาวู

ทันใดนั้นริงโก้ก็หันมาพูดกับเดนนิส

“เดนนิส เรื่องที่นายนัดฉันไว้วันเสาร์นะเกี่ยวกับพลังของนายได้รึป่าว”

“อ..อ่อ แน่นอนอยู่แล้ว จะอธิบายอย่างละเอียดเอง”

“ดีละ งั้นฉันสนใจ! ไว้เจอกันใหม่นะตอนนี้ฉันต้องรีบกลับไปจดการบ้านแล้ว บาย!”

ริงโก้รีบวิ่งลงไปเดนนิสยังไม่ทันได้พูดอะไร

“ครูซ.. ฉันว่าวันนี้คุ้มค่านะ”

ครูซไม่ตอบกลับมาเพราะดูเหมือนออร่าเวทย์ตะกี้จะสูบเอาพลังเวทย์ที่ครูซใช้คงสภาพไปจนหมด..