รักของนายพ่อบ้านและคุณชายจอมเย็นชา

     ในขณะที่ความเงียบเริ่มเข้าปกคลุมอีกครั้งและท้องฟ้าในตอนนี้บ่งบอกถึงเวลาเที่ยงแก่ๆและแดดที่เปรี้ยงซะจนจัดได้ว่าร้อนเลยที่เดียวชินะที่นั่งเงียบและคิดอะไรต่อมิอะไรมาตลอดทางนั้นจึงพูดขึ้นทำลายความเงียบอีกครั้ง
     อาจะหาอะไรทานก่อนมั้ยครับ...ชินะถามออกมาทั้งๆที่มีเวลาไม่มากเพราะจะไปไม่ตรงเวลานัดของตนอธิศที่สบตาเข้ากับดวงตาสีอเมทินที่เชื่อยชาของชินะนั้นก็ทำเอาตัวเองเริ่มทำตัวไม่ถูก
ไม่ล้ะครับ...เดี๋ยวคุณชายจะสายเปล่าๆอีกแค่ชั่วโมงเดี๋ยวก้จะถึงแล้วด้วยไม่อยากเสียเวลานะครับแต่ก้ต้องตอบกลับด้วยท่าทางสุภาพอย่างที่เคยเป้นซึ่งไม่แสดงท่าทีออกมาและตั้งหน้าตั้งตาขับรถต่อไปอย่างเงียบเชียบแต่ก้ต้องมาครุ่นคิดกับตัวเองนี่เราคิดอะไรอยุ่น้ะ...ทำไมตอนนั้นถึงแสดงท่าทีแบบนั้นนี่เราคงเป้นเอามากแล้วสินะ...แต่คนอย่างคุณชายคงไม่คิดอะไรกับเราหรอกเรามันก้แค่พ่อบ้านคนสนิทไม่มีอะไรสักอย่างแถมยังเป็นผู้ชายอีกด้วยคนล้ะชั้นกันด้วยสิคุณชายเองก้อยุ่สูงกว่าเราจะเอื้อมถึงเรามันคงแย่จริงๆนั่นแหละแต่ก้คงจะให้รู้ไม่ได้อยุ่ดี...ก้น้ะถ้ารู้คุณชายคงเกลียดเราแน่ๆเราคงต้องเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับจริงๆคงให้ใครรุ้มากไม่ได้เด็ดขาดนี่เรา...ต้องปกปิดความรู้สึกพวกนี้ไว้ตลอดเลยสิน้ะแต่ก็ต้องทำใจใครเขาจะมาชอบผู้ชายด้วยกันล้ะ...แถมยังเป้นคนใกล้ตัวอีกต่างหาก
และเรื่องนี้ก้ถูกคิดมาตลอดทางจนถึงคฤหาสน์วรติยานนท์นั่นเอง
ถึงแล้วครับคุณชายอธิศจอดรถพลางหันบอกชินะและจึงลงไปเปิดประตูให้อย่างเคยชิน
ชินะเดินเข้าไปในคฤหาสน์เพื่อพบกับอินทราและรับอริสรามาทานข้าวเที่ยงอินทราที่เห็นชินะมาแล้วจึงยิ้มบางๆให้ มาตรงเวลาดีหนิอินทราพูดด้วยน้ำเสียงเรียบชินะไม่ตอบอะไรแต่โค้งหัวให้อย่างสุภาพสวัสดีครับคุณอาอินทราชินะกล่าวเรียบๆอินทราที่รับไหว้พอเป้นพิธีแล้วจึงบอกคนใช้ให้ไปตามตัวอริสราลงมาเพื่อไปทานข้าวกับชินะระหว่างที่นั่งรออินทราก็ถามไถ่สารทุกสุขดิบไปจนกระทั่งอริสราลงมานั่นเองอริสราโค้งหัวให้ชินะเล็กน้อยเป้นการทักทายส่วนอินทราขอตัวไปทำงานเพื่อให้ชินะและอริสราได้อยุ่ด้วยกันสองต่อสองชินะเลยเป้นฝ่ายเอ่ยถามอริสราเอง
จะไปกันเลยมั้ยครับคุณอริสราชินะเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเรียบนื่งตามเคย
ค่ะจะได้ไม่เสียเวลาคุณชายอริสราจึงตอบกับด้วยน้ำเสียงแยยเดียวกัน
ชินะจึงจับมืออริสราแล้วเดินออกคฤหาสน์เพื่อไปขึ้นรถของตนเอง
อธิศที่เห็นอณิสราเดินมาจึงโค้งหัวให้และกล่าวทักทายอริสรา สวัสดีครับคุณหญิงอริสรา
สวัสดีค้ะคุณอาอธิศเอ่ยกลับด้วยน้ำเสียงหวานเรียบเย็นอย่างเคยชิน
อธิศจึงอ้อมฝั่งรถไปเปิดประตูให้ชินะและอริสราเพื่อไม่ให้เป้นการเสียเวลาของทั้งสองคน
และขับพาออกไปอย่างเงียบๆแสงแดดยามบ่ายสาดส่องจนกระทบตาของพ่อบ้านวัยกลางจึงต้องยกมือขึ้นมาบังและหาอะไรมากันไม่ให้แสงแดดเข้าตาของตนเอง
และขับรถไปเลื่อยๆอย่างเชื่องช้าการจราจรบนถนนใหญ่ทำให้รถวิ่งติดขัดเป็น10กว่านาทีจวนถึงที่หมาย
อธิศจึงเดินลงไปเปิดประตูให้ทั้งสองลงหน้าร้านอาหารชื่อดังแล้วตนเองก้ขึ้นรถเช่นเดิม
เดี๋ยวผมจะมารับตอนบ่ายโมงน้ะครับคุณชายคุณหนูอริสรา
ครับอาชินะตอบด้วยน้ำเสียงนิ่ง