NO BOYFRIEND ในใจฉันไม่มีพื้นที่ให้คุณ

ชื่อ-มินตรา รัตนเกียรติกูล  
อายุ- 17 ปี   
ฉายา-นางฟ้าแห่ง rooming high school
สถานะ-Single
อื่นๆ-..................   
 
 
 
 
 
 
 
 
        -เลิกเรียน-
        "ห้ะ อะไรนะยัยมินคบกับประธานนักเรียนทำไมเรื่องแบบนี้แกสองคนถึงเพิ่งมาบอกชั้นห้ะ"  
        "พูดไปแกก็จะเอาแต่อวดคนอื่นไปเล่ยนะสิ จากที่เป็นความลับจะไม่เป็นความลับต่อไปเมื่อถึงหูแก ยัยฝุ่น!!"
        "นิด นี้แกไม่ติดใจเอาความเลยรึไงโดนเพื่อนหลอกทั้งคนเลยนะแก"
        "บางทีที่ยัยมินมันทำแบบนี้ มันอาจมีเหตุผลของมันก็ได้"
        "แล้วที่ชั้นคลั่งใคล้ประธานไป ก็..."
        "ใช่ ทั้งหมดที่แกพูดถึงประธานไป มินตรามันก็ได้ยินหมดว่าแกคิดยังไงกับแฟน...ของมัน"
        "กรีดดด ยัยมินชั้นขอโทษชั้นไม่รู้นี้นาว่าแกกับประธาน..."
        "ช่างมันเถอะ มันเป็นอดีตไปแล้วไม่ต้องไปรื้อฟื้นให้เสียเวลา"ก็อย่างที่ว่าไปนั้นแหละมันก็แค่อดีตไม่จำเป็นต้องรื้อฟื้นเรื่องราวให้เจ็บปวดเปล่าๆ และอย่างที่เห็นหลังจากที่ชั้นกับจักจั่นเล่าเรื่องทุกอย่างให้สองคนนี้ฟังยัยฝุ่นก็เอาแต่โวยวายว่าทำไมไม่บอกความจริงตั้งแต่แรก ตลกดีนะตอนคบกับไม่บอกใครแต่ตอนนี้กลับเป็นข่าวหน้าหนึ่งของหนังสือพิมพ์โรงเรียน หึ
        "ตอนนี้เรารีบไปแก้ข่าวเรื่องแก ประธานและยัยปริมนั้นก่อนเถอะ"ไม่จำเป็นหรอกก็เพราะ
        "ทุกอย่างที่เป็นข่าวไปมันเป็นเรื่องจริง ไม่ต้องไปแก้ให้เสียเวลาหรอก"เป็นข่าวก็ดีนะ อยากรู้เหมือนกันว่าคนเย็นชาแบบนายนั้นนะจะทำยังไงกับเรื่องนี้
        "เห้ย ไม่เป็นไรแกวันนี้เราไปช้อปปิ้งให้หายเครียดดีกว่านะ"ช้อปปิ้งอีกแล้วยัยฝุ่น
        "จะว่าไปตอนนี้ชั้นก็หิวแล้วสิ แกสองคนเลี้ยงข้าวชั้นกับยัยฝุ่นซะดีๆ"เอาอีกแล้วยัยจอมงกเจ้าแม่นิดหน่อยเริ่มออกล่าซะแล้ว
        "งั้นวันนี้ชั้นเลี้ยงเองเอารถแกไปนะ จักจั่นรถชั้นเข้าอู่อยู่นะ"
        "งั้นตามนี้นะ เรื่องที่เป็นอดีตไปแล้วก็ไม่ต้องไปสนใจมันแล้วละเดี๋ยวชั้นไปเอารถแป๊ปนะ"นั้นสินะ เรื่องที่เป็นอดีตก็ปล่อยมันมันต้องไปคิดมากกับมัน
        "ไปเหอะวันนี้ชั้นจะเลี้ยงหนังพวกแกเอง เพิ่งได้ค่าขนมของเดือนนี้มา"
        "งั้นก็ ขอความกรุณาด้วยนะค่ะ คูณน..."
          Ring~~ Ring~~
          ใครมันโทรมาตอนนี้เนี้ย ติ๊ด!
        "ฮาโล มินตราค่ะ ไม่ทราบว่าใครโทรมาค่ะ"ระหว่างรับโทรศัพท์
        <ไงจ้ะ มินตราหลานรักของย่าพรุ่งนี้ย่าจะบินกลับไทยแล้วนร๊าา ตื่นเต้นมั้ยเอ่ย ตื่นเต้นๆๆ>
        "ตื่นเต้นสิค่ะ คุณย่าเที่ยวที่เสปนเสร็จแล้วหรอค่ะ นี้ยังไม่ถึงเดือนเลยนะค่ะ"
        <ก็ย่าคิดถึงมินตราหลานรักของย่านี้นา-3- หนูไม่คิดถึงย่าหรอT^Tย่าเสียจายย>
        "คิดถึงสิค่ะ หนูมีย่าคนเดียวนะค่ะ จะไม่ให้คิดถึงได้ไง"
        <ต๊ายย ปากหวานงั้นพรุ่งนี้มารับย่าที่สนามบินด้วยนะจ้ะ>
        "แต่หนูต้องไปโรงเรียนนะค่ะย่า"
        <พรุ่งนี้ไม่ต้องไปหรอก มารับยาดีกว่าย่ามีของขวัญให้ด้วยนะเอาสาวๆมารับย่าด้วยนะจ้ะ>
        "แต่คุณย่าค่ะ หนู..."
        <ตามนี้นะจ้ะ>ติ๊ด!!!
        "คุณย่าโทรมาหรอแก"เห้อ คุณย่านะคุณย่าทำตัวเป็นเด็กไปได้นี้สินะที่เค้าว่ายิ่งแก่ยิ่งเหมือนเด็ก แล้วพรุ่งนี้ชั้นต้องปริกวิเวกไปรับที่สนามบินอีก
        "อืม บอกให้พวกเราไปรับแกพรุ่งนี้ที่สนามบินนะ พวกแกไม่ต้องไปก็ได้นะ เสียเวลาเรียนเปล่าๆเดียวชั้นไปรับคนเดียวก็ได้"
        "เห้ย ย่าแกก็เหมือนย่าชั้นแหละ ไม่เป็นไร"นั้นสินะก็เราเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่จำความได้แล้วหนิ แล้วอีกอย่างธุรกิจของตระกูลพวกเราสี่คนก็เป็นหุ้นส่วนกันอยู่แล้ว
        "แต่ว่ามิน ใหนว่าคุณย่าไปเที่ยวเสปนเดือนหนึ่งไง"ก็นั้นแหละแต่เรื่องที่เครียดอยู่ตอนนี้ไม่ใช่เรื่องนั้นไงว่ะ
        "พวกแกยังไม่รู้สินะว่าคุณย่านะ รู้เรื่องที่ยัยมินมันคบกับราชันย์และคุณย่าก็ชอบใจมากด้วย" 
        "งั้นก็แสดงว่า..."
        "ใช่ อย่างที่แกคิดนั้นแหละ"
        "ช่างเรื่องนั้นก่อนอะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด แต่ตอนนี้พวกแกจะลงกันมั้ยห้ะถึงนานแล้วเนี้ย"
        
 
 
 
 
 
         -คอนโดฯ 22.00น.-
          เห้อ กว่าจะผ่านแต่ละวันไปได้มันช่างยาวนานอะไรอย่างนี้ ตั้งแต่เรื่องวันนั้น
         
 
 
          Rooming Hihg School
          Ring~~ Ring~~ แหนะ ยัยนิดโทรตามกินข้าวแน่เลย
          "อืม ว่าไงแกวันนี้ชั้นไม่ลงไปกินข้าวที่โรงอาหารนะ"
          <อือ จักจั่นบอกชั้นแล้ว แต่แกจะอยู่บนห้องจริงๆหรอ>นั้นไงว่าแล้วว่าต้องถามอย่างงี้
          "ก็ชั้นบอกจักจั่นไปแล้ว แค่นี้นะชั้นจะทำงาน"
          <เดี๋ยวแก เดี๋ยว>ติ๊ด! อย่างยัยนิดต้องตัดไฟตั้งแต่ต้นลม ไม่งั้นคงถามเซ้าซี้จนรู้ความจริงแน่ๆ ถ้ายัยนิดรู้ยัยฝุ่นก็ต้องรู้ถึงแม้ว่ายัยนิดจะไม่ปากโป้งก็เถอะแต่ยัยฝุ่นนี้สิ 
          ก๊อกๆๆ
          "ราชันย์ ชั้นเข้าไปนะ"
          "..."เงียบ แสดงว่าหลับอยู่งั้นเข้าไปเลยคงไม่เป็นไรนะ
          แอ๊ด... หลับอยู่รึเปล่านะ
          "ราชันย์ อยู่รึเปล่า"ข้างนอกไม่มีสงสัยอยู่ในห้องนอน อ้อชั้นลืมบอกไปโรงเรียนของเรามีมาตราการที่ให้ประธานนักเรียนทำทุกอย่างได้เท่าที่ต้องการอย่างประธานรุ่นก่อน สร้างสวนน้ำในโรงเรียนเป็นต้น 
          "ราชันย์ค่ะ ปริมได้ยินเสียงคนเดิน ปริมว่าเราหยุดก่อนดีกว่านะค่ะ เดี๋ยวมีคนมาเห็นเข้ามันจะไม่ดีเอานะ ปริมจะเสียหาย"!!!!!!!!!!
 -จบตอน-