NO BOYFRIEND ในใจฉันไม่มีพื้นที่ให้คุณ

ชื่อ-มินตรา รัตนเกียรติกูล  

อายุ- 17 ปี   

ฉายา-นางฟ้าแห่ง rooming high school

สถานะ-Single

อื่นๆ-..................   

        -เลิกเรียน-

        "ห้ะ อะไรนะยัยมินคบกับประธานนักเรียนทำไมเรื่องแบบนี้แกสองคนถึงเพิ่งมาบอกชั้นห้ะ"  

        "พูดไปแกก็จะเอาแต่อวดคนอื่นไปเล่ยนะสิ จากที่เป็นความลับจะไม่เป็นความลับต่อไปเมื่อถึงหูแก ยัยฝุ่น!!"

        "นิด นี้แกไม่ติดใจเอาความเลยรึไงโดนเพื่อนหลอกทั้งคนเลยนะแก"

        "บางทีที่ยัยมินมันทำแบบนี้ มันอาจมีเหตุผลของมันก็ได้"

        "แล้วที่ชั้นคลั่งใคล้ประธานไป ก็..."

        "ใช่ ทั้งหมดที่แกพูดถึงประธานไป มินตรามันก็ได้ยินหมดว่าแกคิดยังไงกับแฟน...ของมัน"

        "กรีดดด ยัยมินชั้นขอโทษชั้นไม่รู้นี้นาว่าแกกับประธาน..."

        "ช่างมันเถอะ มันเป็นอดีตไปแล้วไม่ต้องไปรื้อฟื้นให้เสียเวลา"ก็อย่างที่ว่าไปนั้นแหละมันก็แค่อดีตไม่จำเป็นต้องรื้อฟื้นเรื่องราวให้เจ็บปวดเปล่าๆ และอย่างที่เห็นหลังจากที่ชั้นกับจักจั่นเล่าเรื่องทุกอย่างให้สองคนนี้ฟังยัยฝุ่นก็เอาแต่โวยวายว่าทำไมไม่บอกความจริงตั้งแต่แรก ตลกดีนะตอนคบกับไม่บอกใครแต่ตอนนี้กลับเป็นข่าวหน้าหนึ่งของหนังสือพิมพ์โรงเรียน หึ

        "ตอนนี้เรารีบไปแก้ข่าวเรื่องแก ประธานและยัยปริมนั้นก่อนเถอะ"ไม่จำเป็นหรอกก็เพราะ

        "ทุกอย่างที่เป็นข่าวไปมันเป็นเรื่องจริง ไม่ต้องไปแก้ให้เสียเวลาหรอก"เป็นข่าวก็ดีนะ อยากรู้เหมือนกันว่าคนเย็นชาแบบนายนั้นนะจะทำยังไงกับเรื่องนี้

        "เห้ย ไม่เป็นไรแกวันนี้เราไปช้อปปิ้งให้หายเครียดดีกว่านะ"ช้อปปิ้งอีกแล้วยัยฝุ่น

        "จะว่าไปตอนนี้ชั้นก็หิวแล้วสิ แกสองคนเลี้ยงข้าวชั้นกับยัยฝุ่นซะดีๆ"เอาอีกแล้วยัยจอมงกเจ้าแม่นิดหน่อยเริ่มออกล่าซะแล้ว

        "งั้นวันนี้ชั้นเลี้ยงเองเอารถแกไปนะ จักจั่นรถชั้นเข้าอู่อยู่นะ"

        "งั้นตามนี้นะ เรื่องที่เป็นอดีตไปแล้วก็ไม่ต้องไปสนใจมันแล้วละเดี๋ยวชั้นไปเอารถแป๊ปนะ"นั้นสินะ เรื่องที่เป็นอดีตก็ปล่อยมันมันต้องไปคิดมากกับมัน

        "ไปเหอะวันนี้ชั้นจะเลี้ยงหนังพวกแกเอง เพิ่งได้ค่าขนมของเดือนนี้มา"

        "งั้นก็ ขอความกรุณาด้วยนะค่ะ คูณน..."

          Ring~~ Ring~~

          ใครมันโทรมาตอนนี้เนี้ย ติ๊ด!

        "ฮาโล มินตราค่ะ ไม่ทราบว่าใครโทรมาค่ะ"ระหว่างรับโทรศัพท์

        <ไงจ้ะ มินตราหลานรักของย่าพรุ่งนี้ย่าจะบินกลับไทยแล้วนร๊าา ตื่นเต้นมั้ยเอ่ย ตื่นเต้นๆๆ>

        "ตื่นเต้นสิค่ะ คุณย่าเที่ยวที่เสปนเสร็จแล้วหรอค่ะ นี้ยังไม่ถึงเดือนเลยนะค่ะ"

        <ก็ย่าคิดถึงมินตราหลานรักของย่านี้นา-3- หนูไม่คิดถึงย่าหรอT^Tย่าเสียจายย>

        "คิดถึงสิค่ะ หนูมีย่าคนเดียวนะค่ะ จะไม่ให้คิดถึงได้ไง"

        <ต๊ายย ปากหวานงั้นพรุ่งนี้มารับย่าที่สนามบินด้วยนะจ้ะ>

        "แต่หนูต้องไปโรงเรียนนะค่ะย่า"

        <พรุ่งนี้ไม่ต้องไปหรอก มารับยาดีกว่าย่ามีของขวัญให้ด้วยนะเอาสาวๆมารับย่าด้วยนะจ้ะ>

        "แต่คุณย่าค่ะ หนู..."

        <ตามนี้นะจ้ะ>ติ๊ด!!!

        "คุณย่าโทรมาหรอแก"เห้อ คุณย่านะคุณย่าทำตัวเป็นเด็กไปได้นี้สินะที่เค้าว่ายิ่งแก่ยิ่งเหมือนเด็ก แล้วพรุ่งนี้ชั้นต้องปริกวิเวกไปรับที่สนามบินอีก

        "อืม บอกให้พวกเราไปรับแกพรุ่งนี้ที่สนามบินนะ พวกแกไม่ต้องไปก็ได้นะ เสียเวลาเรียนเปล่าๆเดียวชั้นไปรับคนเดียวก็ได้"

        "เห้ย ย่าแกก็เหมือนย่าชั้นแหละ ไม่เป็นไร"นั้นสินะก็เราเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่จำความได้แล้วหนิ แล้วอีกอย่างธุรกิจของตระกูลพวกเราสี่คนก็เป็นหุ้นส่วนกันอยู่แล้ว

        "แต่ว่ามิน ใหนว่าคุณย่าไปเที่ยวเสปนเดือนหนึ่งไง"ก็นั้นแหละแต่เรื่องที่เครียดอยู่ตอนนี้ไม่ใช่เรื่องนั้นไงว่ะ

        "พวกแกยังไม่รู้สินะว่าคุณย่านะ รู้เรื่องที่ยัยมินมันคบกับราชันย์และคุณย่าก็ชอบใจมากด้วย" 

        "งั้นก็แสดงว่า..."

        "ใช่ อย่างที่แกคิดนั้นแหละ"

        "ช่างเรื่องนั้นก่อนอะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด แต่ตอนนี้พวกแกจะลงกันมั้ยห้ะถึงนานแล้วเนี้ย"

         -คอนโดฯ 22.00น.-

          เห้อ กว่าจะผ่านแต่ละวันไปได้มันช่างยาวนานอะไรอย่างนี้ ตั้งแต่เรื่องวันนั้น

          Rooming Hihg School

          Ring~~ Ring~~ แหนะ ยัยนิดโทรตามกินข้าวแน่เลย

          "อืม ว่าไงแกวันนี้ชั้นไม่ลงไปกินข้าวที่โรงอาหารนะ"

          <อือ จักจั่นบอกชั้นแล้ว แต่แกจะอยู่บนห้องจริงๆหรอ>นั้นไงว่าแล้วว่าต้องถามอย่างงี้

          "ก็ชั้นบอกจักจั่นไปแล้ว แค่นี้นะชั้นจะทำงาน"

          <เดี๋ยวแก เดี๋ยว>ติ๊ด! อย่างยัยนิดต้องตัดไฟตั้งแต่ต้นลม ไม่งั้นคงถามเซ้าซี้จนรู้ความจริงแน่ๆ ถ้ายัยนิดรู้ยัยฝุ่นก็ต้องรู้ถึงแม้ว่ายัยนิดจะไม่ปากโป้งก็เถอะแต่ยัยฝุ่นนี้สิ 

          ก๊อกๆๆ

          "ราชันย์ ชั้นเข้าไปนะ"

          "..."เงียบ แสดงว่าหลับอยู่งั้นเข้าไปเลยคงไม่เป็นไรนะ

          แอ๊ด... หลับอยู่รึเปล่านะ

          "ราชันย์ อยู่รึเปล่า"ข้างนอกไม่มีสงสัยอยู่ในห้องนอน อ้อชั้นลืมบอกไปโรงเรียนของเรามีมาตราการที่ให้ประธานนักเรียนทำทุกอย่างได้เท่าที่ต้องการอย่างประธานรุ่นก่อน สร้างสวนน้ำในโรงเรียนเป็นต้น 

          "ราชันย์ค่ะ ปริมได้ยินเสียงคนเดิน ปริมว่าเราหยุดก่อนดีกว่านะค่ะ เดี๋ยวมีคนมาเห็นเข้ามันจะไม่ดีเอานะ ปริมจะเสียหาย"!!!!!!!!!!

 -จบตอน-